12th Oct 2016




จากคาวากุจิโกะ... เราบ่ายหน้าไปตาม GPS รถนำไป ไกด์ออกปากว่าไม่เคยไปเลยนิกโก้ และทริปที่ จขบ.ทำการบ้านมา "โหด" สำหรับเขา
ฮึม !! ไม่เคยเลยเหรอ ไม่เป็นไร ไปหลงด้วยกัน 555+
ออกจากทะเลสาบ ผ่านสวนสนุกขึ้นชื่อของแถวนั้น แล้ววิ่งบนทางด่วนมาเรื่อย ๆ ฟูจิยังส่งท้ายเราด้านขวามือจนลับตา เก็บภาพมาได้เล็กน้อยพอให้อิ่มอกอิ่มใจ









ออกจากโตเกียวมาได้ไม่ไกลก็เริ่มเห็นแปลงนากันละค่ะ

เขาเลือกทางที่ใกล้ตาม GPS นำ ขั้นทางด่วนและเฉี่ยวโตเกียวปลาย ๆ เล็กน้อยแวะกินข้าวเช้าที่จุดพักรถข้างทางด่วน ซื้อของฝาก เข้าห้องน้ำ ได้ของเล่นให้โมเสสเล่นแก้เก้อบนรถ ก่อนเข้าเขตจังหวัดโทชิงิ เมืองนิกโก้ ใช้เวลาบนรถร่วม 3 ชั่วโมง

1000 เยน ถือว่าคุ้มมาก เล่นจากโตเกียว ยัน นิกโก้

อีก 20 กว่ากิโลถึงนิกโก้

และเข้าสู่นิกโก้ เมืองเก่า มีเสน่ห์
.
.
.

แรก ๆ เลย... แพลนเที่ยวบนเขา เข้าป่าดูใบไม้เปลี่ยนสี แต่ด้วยความไกด์ไม่เคยหนึ่งละ สองคือรถแรงไม่พอที่จะขึ้น เรียกว่า "อืด" เลยก็ว่าได้ เพราะเพิ่งไปพิสูจน์มาที่ยามานาชิ ณ เจดีย์ห้าชั้น Chureito pagoda ถ้ายังจำได้
ดังนั้น Hirohazaka ที่คดเคี้ยวลาดชัน 48 โค้ง อย่าเลย... ยังไม่อยากตาย
แพลนเลยได้ยืดหยุ่นมาที่เชิงเขาโซนมรดกโลกแทน และแน่นอน จขบ.ทำการบ้านมาหนักมาก เฉพาะบนเขานะ ส่วนโซนมรดกโลกไม่เลย ... แค่อ่านผ่าน ๆ ว่ามีอะไรบ้างเท่านั้น ไม่ได้ลงรายละเอียดเลย พอเหตุการณ์มันบังคับให้เปลี่ยนแผนเที่ยวอย่างนี้ ไปต่อกันไม่เป็นเลยที่เดียว เดินมั่ว ๆ เที่ยวมั่ว ๆ แถว ๆ นั้นเอง มีบ่น ๆ กับคู่หู และสามีว่า มันต้องมีรอบสอง "นิกโก้" น่ะ

ด้วยความที่มื้อเช้า เกือบ 9 โมงที่โตเกียว ทำให้ไม่ค่อยหิว ถึงนิกโก้เกือบ 11 โมง ได้ที่จอดรถของร้านอาหารที่เขาเชิญให้จอด แต่ขอแลกกับกินข้าวที่ร้านเขา 1 มื้อ กรุ๊ปเราก็เห็นมันสะดวกดี เอาก็เอา จอดฟรีด้วย จากจุดจอดรถซึ่งเป็นทางออกของโซนมรดกโลก เราเดินผ่านร้านขายของฝากหลายร้าน แล้วเดินขึ้นเขานิดหน่อย เข้าไปโซนวัด โซนศาลเจ้ากันค่ะ เน้นนะคะ เน้น .... มั่วมาก ไม่ได้ซื้อตั๋วเที่ยวไว้ด้วยค่ะ ซึ่งมารู้ที่หลังว่าต้องซื้อถึงจะเที่ยวคุ้ม วันนั้นแค่เน้นตัวเองว่า เที่ยวเท่าที่จะมีแรงเดิน จริง ๆ

ซึ่งทางเดินขึ้นเขาเข้าวัดก็สวยล่ะคะ ร่มรื่น วันนั้นนิกโก้ 18 องศา เปลี่ยนอารมณ์จากยามานิชิตั้ง 10 องศาแน่ะ (แอบร้อน)

เดินไปค่ะ เดินไป อย่าบ่น

.
.
.

ขึ้นมาสุดทางก็เจอแยกให้เลือก "นี่ตรูจะไหนดีฟร่ะ" ด้วยความเป็นคนไทย เห็นคนเยอะที่ไหน ไทยก็จะไปมุงกะเขา เคเลย.... ทางนี้คนเยอะ ไป เลี้ยวซ้ายไปโผล่วัดรินโนจิเฉยเลย แต่เรายังไม่แวะ เพราะกะเข้าไปเก็บข้างในก่อน

เจอต้นไม้แห่งการสาปแช่ง ผลักใสไล่ส่งล่ะ ปล. จขบ.ตั้งชื่อให้เองแหล่ะ เพราะไหม ก็เล่นเอาคำทำนายสิ่งไม่ดี ๆ มาผูกไว้ให้ต้นไม้รับแทน ถ้าเป็นเราคงเสียใจแย่

เจอครอบครัวนี้เข้า น่ารักมาก

เป้าหมายเราคือที่นี่ค่ะ Toshogu Shrine สวยค่ะ

ไทย จีน ฝรั่ง เยอะมากอ่า

เจอกลุ่มทัศนาศึกษารุ่นจิ๋วด้วย

ที่ Toshogu Shrine เราไม่ได้เข้าไปข้างในค่ะ เพราะไม่ได้ซื้อตั๋วเที่ยวไว้แต่แรก เลยได้เดินวน ๆ ถ่ายรูปแถวนั้น แล้วเดินอ้อมข้างหลังไปโซนพิพิธภัณฑ์แทน

บรรยากาศมันฟิน จขบ.ขอ 1 รูปนะ

สักพักครอบครัวที่เราเจอก็เดินมาทางเดียวกัน เสร็จสิคะ ขอถ่ายรูปด้วยซะเลย

ที่ทางแยกอีกแล้ว .... เราเจอ จนท. ถามว่าพิพิธภัณฑ์เข้าได้ไหม เขาบอกเข้าได้ แต่ห้ามถ่ายรูป คุยกันเสร็จเจอม้าขาวตัวนี้ โมเสสดีใจ ส่วนเราเข้าพิพิธภัณฑ์ เกี่ยวกันไหม 555

ชมภาพไปค่ะ ชมไป
แม้จะอกหัก รักคุดกับใบไม้เปลี่ยนสี การได้เดินในวันที่อากาศไม่หนาวจัด มีแสงแดดอย่างนี้ จัดว่าฟินใช่เล่นค่ะ แม้ว่าใบไม้ยังไม่แดง เพราะเวลาเราไม่ใช่ แต่ก็ไม่เป็นไร สวยไปอีกแบบค่ะ ชุ่มชื่นดีต่อใจ

พิพิธภัณฑ์ค่ะ แต่ไม่ได้เข้า เพราะอยากถ่ายรูปข้างนอกมากกว่า

จัดว่างาม อะไรก็ถ่ายไป อย่ามองบล๊อกนี้เป็นบล๊อกท่องเที่ยวนะคะ ให้มองเป็นบล๊อกถ่ายภาพค่ะ หัดถ่ายด้วยนะคะ

.
.
.







ออกจากพิพิธภัณฑ์ แล้วมองไปทางนี้ เอ้า แล้วตรูจะวกเข้าไปเดินข้างในทำไมฟร่ะ ทำไมไม่เดินตรงมาเลย สวยดีออก

เดินไป ๆ จะผ่านที่จอดรถ กว้างขวางมากข้างในนี้ สักพักรถบัสที่วิ่งผ่านโซนมรดกก็วิ่งผ่านเราไป เก็บรูปมาเหมือนกันแต่เบลอ... เพิ่งเข้าใจวันนั้นว่า ซื้อตั๋วใบเดียว นั่งรถ และเข้าที่เที่ยวในโซนมรดกโลกกี่ที่ก็ได้ คุ้ม.. ได้แต่มองรถวิ่งผ่านไป และบ่นกับตัวเอง ทำไมตรูไม่ทำการบ้านมาให้เยอะกว่านี้ฟร่ะ อารมณ์เหมือนหมาเห่าเครื่องบิน ชิ !!

โกรธตัวเองได้สักพักก็หาย
เพราะสิ่งนี้... ฟินอีกละ

ไม่เจอบนต้น เจอที่ร่วง ก็ยังดี

เดินออกไป ณ ทางที่เราเข้ามา เพื่อไปวัดรินโนจิ

เถลไถลเข้าไปในพื้นที่อะไรไม่รู้ โดนไล่ออกมา บอก ดาเมะ ๆ ทำมือกากบาท เค ๆ ไม่ได้ ก็ไม่ได้ แต่ไหน ๆ ก็เข้ามาแล้ว ขอถ่ายรูปนิดนะ อิ อิ

เดินลากขา คลุกฝุ่นมาถึงวัดริวโนจิ วัดสวยบูรณะไม่เสร็จ ไม่ต้องเดา เราไม่เข้าค่ะ เข้าชมสวนที่อยู่ติดกันตรงหน้าแทน

ไกด์ท้องถิ่นก็จริงจังมาก.. จขบ.ก็เนียนไปฟังกะเขา แต่ไม่รู้เรื่องหรอก คริ ๆ

.
.
.

ขอจบตรงนี้ เพราะรูปเยอะเกิน เดี่ยวมีต่อนะคะ
ขอบคุณที่แวะมา

และขอบคุณ bloggang.com ที่ให้โอกาสย่ำญี่ปุ่น