โฮจิมินต์ - ดาลัด – มุยเน่
(อย่าหลอกกันเลย)

PART 3
28 - 31 10 59
งบ : 6,320,860 vnd / 10,000 B



เริ่มสตาท วันที่ 3 กันเวลา ตี5/

จากนั้นก็เก็บสัมภาระออกจากห้องพักเช็คเอ้าประมาณ 6 โมงเช้า

(ในใจแบบ อยากจัดข้าวเช้าที่ รร อีกสักมื้อ แต่เวลาไม่พอ)

เราก็ให้ทาง รร.เรียก TAXI มารับ เพื่อจะไปขึ้นรถบัส เดินทางต่อไปเมือง ฟานเทียน

จุดมุ่งหมายคือ ทะเลทราย



ตุเรงๆ TAXI กันประมาณ 10 นาที ก็ถึง The sinh tourist

เราจองตั๋ว ดาลัด-มุยเน่ แล้วกี่บาทไม่รู้ จำไม่ได้จริงๆ



นั่งรอวลาขึ้นรถจ้าประมาณครึ่ง ชม เราสองคนก็เม้ามอย จิปะถะ สัพเพเหระ กันไปเรื่อย


.... ทันใดนั้นก็มีผู้หญิงคนนึง (นั่งรออยู่ก่อนหน้าเรา และ อาจเห็นว่าเราคุยภาษาไทยในยุคพ่อขุนรามกันอยู่) พี่ผู้หญิงคนนั้นก็เดินเข้ามาทักเรา


คนไทยหรอ , ไปมุยเน่เหมือนกันเปล่า เท่านั้นแหละเริ่มเข้าช่วง คนไทยต่างถิ่น เม้ามอยต่างแดนสนธยากันจ้า แชร์ประสบการณ์ แลกเปลี่ยนไปมา ว่าเจออะไร พีคๆ กันมาบ้าง ...เม้ากันอยู่นานเลย ก็เลยวานพี่เขาช่วยถ่ายรูปคู่จ้า พีคมะ 555 มาวันที่ 3 เพิ่งมีรูปคู่วะ ดีจัยย



จากนั้นก็ได้เกี่ยวก้อยกันเดินทางไป มุยเน่ 4 คนด้วยรถบัสเดอะซินส์ ทัวร์ เที่ยวเดียวกัน เบาะติดกัน

ขึ้นบนรถก็ยังไม่เลิกเม้ามอย+เสียงดัง แบบไม่แคร์ละแวกข้างๆ 555 จนมีคุณป้าคนจีนที่นั่งอยู่ข้างหน้า ทำเสียง อะแหมๆๆ เพื่อให้เราหยุด

เรา 4 คนที่เพิ่งรวมกลุ่มกัน มองหน้ากัน ละ เบะบนกันคนละทีสองที

ก่อนแยกย้ายกันหลับบนเบาะใครเบาะมัน

ยาวจ๊...อีก 4 ชม เจอกันมุยเน่นะยู

.

เอาบรรยากาศข้างทางมาฝากละกัน

คือทางที่ไปจะลัดเลาะหุบเขา ขึ้นลง เสียวบ้าง สวยบ้าง



ถ่ายมาแค่นี้นะ .... อยากรู้ว่าตื่นเต้นแค่ใหน ลองไปจิ


4 ชม ผ่านไป ด้วยความเร็วรถ 80 กม/ชม ถึงฟานเทียนละ

พอก้าวลงรถเท่านั้นแหละคุณ เอาอีกแล้ววว คุณลุงคนนึงรูปร่างผอมบาง เข้าถึงตัวอีกแล้ว พูดว่า ฮาฟเด มุยเน่ สวัสดีครับ คนไทยใหม..นู้นนี้ เรากะเพื่อนไม่กล้าสบตาเลยจ้า. นางพูดอยู่สักพักเราก็ไม่สนใจ ทำหูทวนลม นึกออกปะแอบสงสารนะ แต่ไม่คุยด้วยดีกว่า.

เรา 4 คนเลยตัดสินใจว่า จองทัวร์ Mui ne HalfDay Trip กับ The sinh เลยละกันตกประมาณคนละ 250 บาท/ 4สถานที่ /14.00-18.00

จากนั้นก็แยกย้ายกันไปโรงแรมของกันและกัน


เรากะเพื่อนพักที่ Lang Ca Voi (The Whales Village)

เดินออกจากที่ลงบัส ประมาณ 10 นาทีตาม Google map พีคตรงที่จุดที่เราจับโลเคชั่นไม่ใช่ รร ที่เราจะพักเว้ยยแกพร้อมกับมี ผญนางนึงออกจากบ้าน พูดว่า My hotel same Lang Ca voi ละนำทางเราไปที่ รร นางจ้า เอาละไง. คือล๊ะ สรุปอิเจ้มันขโมยโลเคชั่น Lang Ca Voi แบบถ้าเสิท Lang Ca Voi ในแมพจะไปขึ้นที่ รร นาง เฮ้ยยยแบบนี้กะได้เหรอ ดีนะเราจอง รร ตั้งแต่ที่ไทย ฝาก นทท ระวังอะไรแบบนี้ด้วยเด้อ คนที่นี้สเปเชียลตลอด

เราถามคนแถวนั้น เขาก็ชี้บอกทางจนเรามาถึง รร โดยสวัสดิภาพ

Lang Ca Voi (The Whales Village)



พอบ่าย2 รถจากบริษัททัวร์มารับเราหน้าที่พัก เริ่มต้นฮาฟเดย์ทริปกัน ที่ละ 20 นาที มั้งนะ ถ้าจำไม่ผิด


โดยเริ่มที่แรก

Fairy Stream




เดินย้ำน้ำเข้าไปเรื่อยๆนะจ๊ เราเดินไม่สุดนะ เราขี้เกียจ

พอเราได้รูปตามที่เราต้องการ เราก็ออก



ไปกันต่อ (มอไซด์ ที่นี้ไม่ค่อยกลัวรถใหญ่เลยย)


มาจอดกันที่ที่2

หมู่บ้านชาวประมง : Fish Village



ถ่ายรูปได้ละยืนรับลมประมาน 10 นาที เราก็ไปต่อ

ระหว่างทางไป White Sand Dunes



ระหว่างทางยังสวย อะคุ๊นน


highlight highlight highlight highlight

ตรงนี้เลยค่ะ อยู่ตรงนี้เลย ใช้เวลาอยู่ที่นี้นานที่สุดในโลกละ

ก่อนขึ้น เราต้องเปลี่ยนรถเพื่อขึ้นไป จุดบนสุดของทะเลทราย

มีให้เลือก 1 ATV (จำราคาไม่ได้)

2 JEEP แว๊นและมันส์มากก คนละ 200000 VND / 40 นาที

มองหน้าและเลือกพร้อมกันว่า JEEP ค่ะ



เราใช้เวลากับ ที่นี้คุ้มมาก คุ้มจนไม่อยากจะกลับ คือแบบวันที่เราไปอะ ท้องฟ้าจะอมฝนหน่อย คือดีอะไม่ร้อนเลย


เราใช้ชีวิตอยู่ที่นี้ เกือน ชม จากนั้น รถจิ๊บก็มารับเรากลับลงมาข้างล่าง รถจิ๊บขับแบบแว๊นนมากๆ จนวิณญาณจะกระเด็นออกมา

จากนั้นก็ไปต่อที่

RED SAND คือไม่ใหญ่เท่า ทรายขาว



จิ๊บยังไม่ทันจอดเลยแกร๊ เหล่าเด็กน้อยวิ่งกลูกันเข้ามาเกาะที่รถจิ๊บ


พูดพร้อมกันว่า "You slide down" / We : no!! เด็กเพ่นแหน๊บเลย

คือมาที่นี้ต้องมาสไลลงจากบนภูเขาทรายอะ แต่อารมณ์แบบ พลังงานตูหมดตั้งแต่ทรายขาวละ เลยไม่อิน

มาถึงทะเลทรายแดงตอนเกือบมืดละคุ๊นนน ใช้เวลาอยู่ที่นี้กันไม่นานมากแกร๊



เราเริ่มหิวข้าว เลยตกลงกะคนขับรถจิ๊บให้ไปส่งร้านอาหารร้านนึงตามในหนังสือ แต่..คนขับจ้า พีคมากมาจอดหน้าร้านอาหารทะเลร้านนึง ละบอกว่า ลองกินร้านนี้ใหม เพราะเป็นกิจการของครอบครัวนางจ้า..นางบอกอีกว่า ถ้ากินร้านนี้เดี๋ยวนางจะรอรับไปส่งที่ รร ไอเราก็ดีใจวะ จะได้ไม่ต้องเรียกแท็กซี่ ประหยัดอีก ผญตัวน้อยๆ ทั้ง 4 คนก็เดินไปเลือกอาหารทะเล และจัดหนักเลยทั้งหมึก กุ้ง ปู ล๊อบเตอร์ อิ่มหน่ำสำราญกันมากๆ มื้อนี้สิริรวมค่าเสียหายประมาน ล้านกว่าดอง หาร 4 ตกคนละ400นิดๆ ออกจากร้านมา พีคสิค่ะพีค มองซ้ายมองขวาไหนวะ รถจิ๊บบอกว่าจะรอเรา....เอิ่ม ไม่มีวะแกร๊!!! สรุปโดนหลอกจ้า คือตูก็ต้องเรียกแท็กซี่กลับโรงแรมจ่ายไปประมาน 40000 ดองง


นี้คือหน้าตาร้านและอาหารที่เราซัดดกินกันอย่างเละเทะ 555



ปล. อาหารทะเลที่นี้สดจริงๆนะ อันนี้ยอมรับเลย แนะนำคนที่จะมาพกน้ำจิ้มซีฟู้ดบ้านเรามาด้วยนะแกร๊เอ้ยยเป็นตาแซ่บบบ


หลังจากโดนหลอกกันอย่างเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้วเราก็ต่างคนต่างแยกย้ายกันไปพักผ่อนตามอัธยาศัยที่ รร

ืเพื่อนอิฉันง่วงจ้าถึง รร ก้อจัดแจงอาบน้ำละนางก็หลับ ส่วนอิฉันก็แช่น้ำในอ่างประมาน ชมกว่าเนื้อซี๊ดเลยก็มันสบายจีจีนี่หน่า แนะนำนะถ้ามา มาพักที่นี้เลย ไม่ผิดหวังแน่ๆ Lang Ca Voi (The Whales Village) จำชื่อนี้ไว้เลย

พวกเราชาวแก๊งค์เจอกันอีกทีก็ตอนเช้าจ้า วันสุดท้ายละ นั่งบัสเดินทางต่ออีก 5 ชั่วโมงกลับโฮจิมินต์ซิตี้

80 กม/ชม ตามเคย



ไม่ถ่ายอะไรทั้งนั้นแล้วจุดนี้ขอนอนยาวๆ จนถึงไซง่อนเลย


พอเราถึงไซง่อนชิปะ รถบัสจะเลยมาจอดตรงที่เลยจาก ฟาม งู เหลา มาหน่อยนึงอะ เราก็เลยแบกสัมภาระ อิฉันกระเป๋า 1 หมวก 2 อิเพื่อนเป๋า 1 พี่อีกสองคนที่เจอพีคมาก นางมีกระเป๋าคนละใบ ละก็ยังมีกระเป๋าใส่ของฝากอีกใบใหญ่มาก นางเล่าว่า แทบเหมาเสื้อกันหนาวที่ดาลัด คือเสื้อกันหนาวถูก จริงแกร แบบหนาๆขนเป็ด ประมาน 250 บาทไทย เออเริ่ดๆ ช่วยกันหอบหิ้วขึ้นแท็คซี่อย่างสนุกสนานจ้า

พีคอีกละ ม่ายได้ดูเลย อิแท็กซี่ที่เราขึ้น มันเป็นบริษัทที่ในรีวิวเขาแนะนำว่า อย่าขึ้นเด็ดขาด ..เอาละไงตูพลาดละ คือมิเตอร์นางขึ้นไวมากอะแกร เรามาลงกันที่หลังตลาดเบนถันเว้ยย ตีเป็นเงินไทยประมาณ 290 บาทคุ๊นเอย คือระยะทางเดินยังไม่ทันเมื่อยแคมเลย

ปล.ถ้าจะนั่ง แท็กซี่ แนะนำ บริษัท Vinasun ดีสุด


เราบินกลับวันนี้ ตอน 2 ทุ่ม ส่วนพี่อีก 2 คน นางอยู่เที่ยวโฮจิมินต์อีกวันนึง มาถึง รร ที่พี่ๆเขาพัก เราเลยขอฝากกระเป๋า ละเดินตามถนนออกไปกินอาหารเวียดนามกันจ้า มื้อสุดท้ายของทริป



จัดอาหารเวียดนาม

ชื่อร้าน Quan An Ngon



-รสชาดปกติ

- พีคตรงแป้งห่อแหนมเนือง คือแบบเป็นแป้งเหนียวๆ คล้ายๆพลาสติก เลยแกร ตอนแรกลองคนละอันจ้าไม่ไหว ฟันปลอมจะหลุด

อิเราคนไทยก็หวังดีจ้า ราดน้ำเปล่าลงในแป้งให้นิ่ม คุณพระ แป้งติดกันแบบแกะไม่ออก 3 แผ่นจ้า สรุปเละ!!

-แนะนำให้พกกระดาษทิชชู่ไว้ในกระเป๋า เพราะร้านอาหารที่เวียดนามไม่มีทิชชู่ให้ใช้นาจา

-ร้านอาหารทุกที่ในเวียดนามเน้นผัก เน้นปริมาณ

พอของคาวเสร็จ ก็ปิดกันด้วยของหวานจ๊


ร้าน L'usine cafeteria & shop

ร้านนี้มี 2 ชั้น ชั้นล่างมีของให้ช้อปส่วนชั้นบนเป็น

ร้านกาแฟ บรรยากาศการตกแต่ง ดี๊ดี



มีโอกาสได้เซลฟี่ 4 คนด้วยนาจา

พอเสร็จเราก็มุ่งไป ช้อปกันที่ตลาดเบนถันเลย



มี 4 คนละรู้สึกว่าแข็งแกร่งขึ้น คราวนี้พวกเราซื้อของต่อราคากระจายจนแม่ค้ามองบน 555


ประมาณเกือบ 6 โมงเราสองคนก็ บ๊ายบายพี่อีกสองคน ถึงเวลากลับแย้ว นั่งบัสสาย 152 จากวงเวียนถึงสนามบินเลย

เช็คอิน ละบินกลับโดยสวัสดิภาพ

เหลือเงิน 77500 VND มาแลกเป็นเงินไทย ยังไม่พอค่าTAXI ดอนเมือง รังสิตเลย



ขอบคุณ มิตรภาพจากเพื่อนร่วมทางทั้ง 3 คนสนุกสนานมากทริปนี้ ได้ประสบการณ์ใหม่ๆ โดนหลอกทุกวัน เราคิดว่าเวียดนามเป็นประเทศที่เราเราจะไปอีก แน่นอน

SAVE 28-31 10 59

THANK YOU

Jwor

 วันอังคารที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2560 เวลา 00.09 น.

ความคิดเห็น