สวัสดีค่ะวันนี้เราจะไปเที่ยวจังหวัดพังงากัน

วันนี้ขอแนะนำเพื่อนร่วมทริปทั้งหมด 3คน กันก่อนเลยนะคะ

คนที่หนึ่ง คนนี้เลย แบงค์ เด็กนิติ

ย้อนไปก่อนวันถึงทริป ได้พูดคุยกันมีประโยคคำพูดของมันนี้แหละ มีใจความว่า ก็ไม่ได้ชอบเรียนหรอกนิติ ใจจริงๆก็อยากเรียน ท่องเที่ยว เรียนดนตรีอะไรแนวๆนี้เหมือนกัน แต่ก็เลือกเรียนเพื่อพ่อแม่อยากให้พ่อแม่มีความสุข พอเรียนแล้วก็ไม่สุขไม่ทุกข์น่ะ มันก็โอเค เอ่อออเป็นคำพูดที่ฟังดูหล่อเลยน่ะ55555 วันนี้แหละจะเป็นโอกาสดีที่ได้พาเด็กนิติหลง เอ้ยยย เที่ยววววกัน วันนี้ แบงค์จะทำหน้าที่เป็นพลขับและตากล้องที่ดี ถึงมันจะบ่นตลอดก็ตาม5555

ต่อๆคนที่สอง คนนี้เลย ปภาวี เด็กสิ่งแวดล้อม

ว่าด้วยเรื่อง สวย ถึก และ บึกบึน ก้ต้องยกให้เธอ ผู้หญิงคนนี้เลยค่ะ55 ตลอดทริปนี้นางก็เหมือนจะเป็นทั้งจีพีเอส แผ่นที่เดินได้ และลำโพงแก้ง่วงก็ว่าได้ 55555

และเพื่อนร่วมทริปของเราคนสุดท้ายก็คือ น้องแป้ง สาธาจิตใจพยาบาล คนนี้

เป็นเพื่อนร่วมทริปที่นั้งรถเดินทางที่เงียบ วังเวงที่สุด555 แต่นางก็ เป็นรอยยิ้มหนึ่งที่สดใสตลอดทริป ก็ว่าได้ค่ะ

แนะนำเพื่อนๆร่วมทริปกันไปแล้วนะคะ เราก็จะเดินทางกันไปจังหวัดพังงาค่ะ โดยใช้หลังการที่ว่า ตามหลังรถทัวร์ไป มีทัวร์ที่ไหนแสดงว่าเรากำลังเข้าสู่สถานที่ที่เราจะไปแสดงว่าเราไม่หลงแน่นอน แต่หลักการนี้ผิดมากกก 555 ขนาดเรา 4 คนเห็นป้ายสถานที่แล้วก็ยังตามไป โถ่วววๆๆ555

ที่แรก  ท่าไทรซีฟู๊ด เนื่องด้วยหิววววมากมาย


ถึงแล้วก็จอดรถเดินลงไปล่างร้านเราก็จะพบกับบรรยากาศดีๆค่ะ เป็นร้านอาหารที่อากาศดีมากๆๆ


ซุ้มนั้งติดน้ำ บรรยากาศจะดีมาก



เราสั่งของไปสามสี่อย่าง แต่ที่พีคสุดก็คือ แบงค์ เด็กนิตินี้แหละค่ะ สั่งใบผักเหมียงกะทิ เรื่องที่ไม่คาดฝันของแบงค์ก็คือเพื่อนๆไม่ช่วยกินแต่กินแต่อาหารทะเล5555 ผลสุดท้ายแบงค์ก็ได้กินกุ้ง หมึกอย่างล่ะตัวได้ไหมไม่น่าจะได้555

และนี้ผลของการกินใบผักเหมียง เกิดเป็นที่มาของตำนานรักใบผักเหมียง55555


ที่ที่สอง เสม็ดนางชี ลุยไปแตะขอบฟ้า


เรามาถึงที่นี้ก็บ่ายๆหน่อย เพราะพลขับของเราเมาใบผักเหมียง555


บรรยากาศด้านล่างเสม็ดนางชี

เมื่อเรามาถึงเราก็ต้องไปซื้อบัตรค่าเข้าและเช่ารถค่ะ

เป็นรถกระบะ ไป กลับ 60 บาท

และค่าเข้า ค่าขึ้นไปอีก 30บาท

ตอนแรกไม่มีรถก็กะว่าจะเดินไปเพราะแม่ค้าบอกไม่ไกล ไม่ไกล แต่พอเดินไปนิดเท่านั้นแหละค่ะ ถอยกลับเลย ดูจากทางแล้วควรไปรถค่ะ

ไปขึ้นรถกันเลย

วิธีนั้งยังไงไม่ให้ไหลไปกับทางที่ชัน ไปดูค่ะ

ใช้เท้าเกี่ยวเหล็กที่เขาทำไว้สำหรับยึดค่ะ ขึ้นไประยะแรกจะเริ่มเห็นวิวเป็นป่าไม้เยอะแยะเลยค่ะ

ไปสักพักเรามาดูสภาพเพื่อนร่วมทริปกันนะคะ5555

มีความเอนนน เก้าสิบองศา5555

ไม่ต้องก็รู้ว่าทางเป็นยังไง ดูจากสีหน้าก็พอ5555 เป็นการฝึกวิชาถ่ายรูปเมื่อเกิดแผ่นดินไหวได้ดีเลยทีเดียว

มาครึ่งทางงงแล้วววว

เป็นการขึ้นไปอย่างโหดอ่ะ

ถึงแล้ว เสม็ดนางชี บรรยากาศร้อนมาก แต่ก็ยังสวยมากนี้ถ้ามาตอนเช้ารุ่งหรือเย็นคงสวยมากกกก

ป้ายเช็คอิน

ขอแชร์บรรยากาศข้างบนจุดชมวิวด้วยรูปสวยๆ งงๆ แปลกๆแทนคำพูดนะคะ

มีความอุดมสมบูรณ์มาก

ความอุดมสมบูรณ์ทั้งวิวและเพื่อนร่วมทริป55555

ที่นี้ก็จะมีที่พักแบบรีสอร์ทหรือจะเอาเต้นท์มาก็นอนได้เช่นกัน

เหมือนอยู่บนดอยอ่ะ บรรยากาศรวมๆแล้ว

หลังจากที่เราถ่ายรูปกันอย่างเต็มที่แล้วนั้นในส่วนของ พลขับนั้นนนนนก็เป็นอย่างที่เห็น

ก็มานั้งหลบแดดอยู่ตรงนี้จ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา55555

ส่วนแผ่นที่เดินได้ของเราก็นั้งทำนางเอกวิดิโอวนไปค่ะ

5555555555555555555

ขอแชร์รูปรัวๆๆโดยไร้คำบรรยายจนกว่าจะกลับค่ะ555






ได้เวลารถกระบะก็จะมารับเราลงไปด้านล่างค่ะ


ดูความมมหล่อกันเต็มๆๆ 55 ตอนลงนี้สนุกมากๆๆ

เร็วมาก หวาดเสียวววสุดๆ

ทุกคนตั้งใจถ่ายภาพกันสุดๆๆ

โดยเฉพาะคนนี้แหละบอกเลย

แตล่ะรูปที่มันถ่ายก็จะแนวๆนี้


เอาคืนนนน

ทริปนี้มีความสุขมาก

ถึงข้างล่างอย่างปลอดภัยจ้าาา แล้วเราก็จะไปต่อกันที่ต้นไม้ ไปทำอะไรที่ต้นไม้ไปกันเลย

อ่อๆมีรูปแถมเห็นว่าชมตัวเองอยู่ว่าหล่อเลยจัดให้

ไปเลี้ยงวัวที่ไหน5555

ที่สุดท้ายวันนี้  ไปปีนต้นไม้ กินน้ำที่ทรีคัพ

ว่าด้วยร้านนี้ เป็นร้านที่น่าสนใจมากทั้งวิว บรรยากาศของร้าน ความแปลกและแตกต่าง เพราะที่นี้ไม่ใช่แค่ร้านน้ำธรรมดาแต่ เป็นร้านที่ต้องขึ้นต้นไม้ไปเพื่อสั่งน้ำนั่นเอง

ทางเข้าที่มาครั้งแรก นี้นึกว่าหลงเข้ามา

แต่พอเริ่มเห็นสิ่งก่อสร้างก็มั่นใจขึ้นหน่อย555

ถึงแล้วววววววววววววววววววววว




ชอบมากกับการตกแต่งร้านของที่นี้


ขึ้นมาด้านบนเราจะเห็นต้นไม้ ภูเขา ที่สวยมากๆของจังหวัดพังงาค่ะ










ด้านล่างของร้านก็จะเป็นป่าไผ่ที่สวยงาม


ไม่รู้ว่าชอบไหมไม่รู้แต่นั้งกินน้ำคนล่ะแก้วจนตกเย็นเลยค่ะ

รวมๆแล้ววันนี้ก็เหมือนจะเป็นแอดเวนเจอร์ แล้วก็เข้าป่าอยู่ไม่น้อยเลย55555



วันนี้ก็ผ่านไปอีกหนึ่งวันแล้วกับเรื่องราวดีๆของพวกเราขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ

ขอบคุณเพื่อนร่วมทริป ขอบคุณมิตรภาพ เวลา และเสียงหัวเราะ

ขอบคุณวันนี้ พรุ่งนี้และ เมื่อวานที่ทำให้เราได้เจอกัน


สารพัดใบ

 วันเสาร์ที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 15.06 น.

ความคิดเห็น