EP.5 ของ The Planners - เที่ยวนอกแพลน

ปกติถ้าเราอยากเห็นไร่ชาสวยในเมืองไท

คงหนีไม่พ้นการนั่งเครื่องบิน ลัดฟ้าสู่จังหวัดทางเหนือ

เพื่อให้ได้เห็นในสิ่งที่ต้องการ

แต่ที่นี่!!! เพียงแค่คุณนั่ง MRT แล้วไปต่อกระเช้าไม่ถึง 1 ชม.

คุณจะได้พบเจอไร่ชาแสนสวยใกล้เมืองกรุง ที่

MAO KONG

ติดตาม EP. ที่ผ่านๆมาของเราได้ตาม Link ด้านล่างครับ

EP.0: รวมสถานที่ท่องเที่ยวในไต้หวัน - https://pantip.com/topic/36539261

EP.1: เราพาทุกคนไปเยือน Alishan - https://pantip.com/topic/36544600

EP.2: ท่องเที่ยวทะเลสาบสุริยันจันทรา Sun Moon Lake - https://pantip.com/topic/36559520

EP.3: ทาสแมวพลาดไม่ได้ที่ Hou Tong หมู่บ้านแมว - https://pantip.com/topic/36585722

EP.4: หมู่บ้านเก่า เล่าผ่านภาพที่ Jiu Fen - https://pantip.com/topic/36607956

สามารถติดตามเราสองคนได้ที่ Fan Page

https://web.facebook.com/pg/theplannersbytsst/posts/

เรายังคงอยู่บนแพลน ไต้หวัน 5 วัน 4 คืน กัน

โดยครั้งก่อนๆ เราได้พาทุกคนไปบุกตะลุย

- Alishan

- Sun Moon Lake

- Hou Tong (หมู่บ้านแมว)

- Jiu Fen

กันไปแล้ว ซึ่งครั้งนี้ เป็นอีกหนึ่งที่ที่ไม่ไกลจากไทเป

และเราสองคนรู้สึกว่าน่าไปลุยดู

---

เรามาเริ่มกันเลยครับ

Mao Kong ขึ้นไป ทำไรบ้าง??

"ไปสูดอากาศบริสุทธิ์ ท่ามกลางไร่ชา ที่ไม่ไกลจากไทเป"

"ไปนั่งกระเช้า พื้นโปร่งใส วัดใจสำหรับคนไม่กลัวที่สูง"

"ไปกินไอติมชา รสชาติเข้มข้น บนที่สูง"

สำหรับการเดินทางไป Maokong Gondala เพื่อขึ้นไปที่เขาเมาคง

เริ่มด้วยการนั่งรถไฟฟ้าสายสีน้ำตาลจากในตัวเมืองไปลงสุดสายที่ สถานี Taipei Zoo แล้วเดินต่ออีกหน่อย โดยจะมีป้ายบอกตลอดทาง

ใหเราเลือกไปทาง Maokong Gondola ครับ

การนั่ง Maokong Gondola จะมีสถานีทั้งหมด 4 สถานี คือสถานี

1. Taipei Zoo

2. Taipei Zoo South

3. Zhinan Temple

4. Maokong

เลือกลงสถานีไหนก็ได้ คิดตามระยะทางที่ลง

ส่วนเราสองคน เลือกมุ่งตรงสู่ Maokong อย่างไม่แวะเวียนที่อื่นเลย

การเข้าแถวรอขึ้นกระเช้า เมาคง จะแบ่งลายการต่อแถวออกเป็น 2 ทาง

(ตอนแรกผมก็แอบสงสัยครับ ว่าแบ่งทำไม?)

เราก็ตรงดิ่งไปแถวที่ไม่มีคน ซึ่งผิดกับอีกแถวที่คนต่อกันจนล้นเหมือนได้ขึ้นฟรี

พอมาสุดที่หัวแถวจึงได้รู้ ว่าแถวที่เรามาต่อนั้น เป็นการขึ้นกระเช้าแบบทึบนี่เองครับ

เลยเหลือบไปเห็น ป้ายบนพื้นของแถวข้างๆ

เห้ย!!! "Crystal Cabins"

ด้วยความสงสัย เลยเปิดอากู๋เสิร์ชดู จึงพบว่ามันเป็นกระเช้าแบบพื้นใส

ทำให้เราสามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์ในขณะนั่งกระเช้าได้!!

รออะไรล่ะครับ

ไปต่อแถวใหม่สิเห้ย!!!

(สั่งเจ้าหมู แต่นางไม่ได้ยินหรอก รอนางเดินไปไกลๆก่อน เดี๋ยวนางหันมาตบเอา = = แฟนป๋มโหดคับ)

ซึ่งป้ายประกาศจะมีบอกไว้ชัดเจนสำหรับจำนวนคนที่จะขึ้นกระเช้าแต่ละประเภทครับ

เข้าใจว่าที่แบบ ใส ขึ้นได้น้อยคนกว่า คงเกี่ยวกับเรื่องการรับน้ำหนักของตัวพื้น

Tip: สำหรับคนที่มาเที่ยวกับเพื่อนจำนวนไม่มาก ไม่ต้องกังวลว่าแถวจะช้านะครับ บางครั้งเจ้าหน้าที่จะมาเรียกจำนวนคนที่ขาดแต่ละกระเช้าเช่น กรุ๊ปหน้าสุดเขามากัน 3 คน ขาดอีก 2 คน แต่กรุ๊ปถัดมา มากัน 4 คน เขาก็จะมาหาในแถวว่ามีใครมาเป็นคู่ไหม? สนใจไปร่วมกับคนอื่นรึเปล่า สบายใจได้

การรอคอยกระเช้าก็ไม่ได้นับว่านานมากครับ

แต่กระเช้าทึบ กับใส จะมาสลับกันเรื่อยๆ

ทาดาาาาาาาาาาาาาาา

ในที่สุดเราสองคนก็ได้ขึ้นกระเช้าใสแล้ว

ตอนเริ่มมันก็ดูไม่มีอะไรน่ากลัว หรือหวิวๆนะครับ

แต่พอนั่งไปสักพัก มันสูงขึ้นเรื่อยๆเนี่ย

ใจก็สั่นๆเหมือนกัน = =

บรรยากาศระหว่างนั่งกระเช้า

วิวโดยรอบส่วนมากก็จะเป็นป่าครับ อาจจะมองเห็นวิวเมืองไกลๆ แต่ไม่ชัดเจนมากมานัก

ระหว่างที่เราโดยสารกระเช้า เราสามารถถ่ายรูปเล่น บ้าบอ เต้นแร้งเต้นกา หรือแม้แต่จะตะโดนทักทายกระเช้าที่สวนทางกัน (แต่คนต้องทักทายเป็นภาษาจีนนะ = = เจ้าหมูลองตะโกนไปแล้วว่า สวัสดีค่าาาาาา กระเช้าที่สวนไปทำหน้างงๆกันทั้งตระกูล)

แต่เขาก็จะมีข้อห้ามเขียนไว้นะครับ เช่น

ห้ามยืนพิงทางด้านประตู เป็นต้น

เมื่อนั่งมาได้สักพัก เราก็มาลงตรงสถานีสุดทางคือ 'Maokong' กัน

สิ่งแรกที่เดินออกจากสถานีแล้วมองไปเห็นทางซ้ายมือเลยคือ!!!!

อ า ห า ร ร ร ร ร ร ร

(หิวสินะ)

เราสองคนก็ไม่รอช้า ไปหาอะไรกินบนภูเขากัน

ร้านแรกที่เราแวะเลย

จากที่ผมลองอ่านป้ายดูพบว่าเป็น

"ลูกชิ้นปลาหมึก"

โดยวิธีการคือนำไปย่างครับ

ส่วนเนื้อที่เห็นกำลังย่างอยู่นี้คือ เนื้อแพะ

จริงๆแล้วในประเทศจีน และไต้หวัน นิยมการกินเนื้อแพะกันมากนะครับ

แต่สำหรับคนไทยที่ไม่สามารถรับกลิ่นสาบของเนื้อชนิดนี้ได้ น่าจะพอคลายความกังวลลงได้บ้าง เนื่องจากเวลาเขาขาย ระหว่างย่างเขาจะมีการโรยเครื่องเทศลงไปเพื่อกลบกลิ่นสาบครับ

อร่อยเหาะเลยขอบอก

อันนี้เราไม่ได้ลองกันนะ

แต่เห็นน่ารักดี

ดูเหมือนเป็นขนมสอดไส้นะ

(ใครรู้ฝากชี้แจงนะแจร้ะ)

อากาศร้อนๆงี้เลยดับกระหายกันหน่อยด้วย

น้ำแตงโมปั่น

ต่อด้วย

เกี๊ยว จ้าาาาาาาาาา

เกี๊ยวที่ไม่มีหมูอยู่เลยจ้าาาาา มีแต่แป้งกับผักล้วนๆ

ซึ่งเจ้าหมูบ่นว่าไม่อยู่ท้องเอาซะเลย TT

ก่อนจะมาปิดท้ายด้วยไฮไลท์ของเรากัน

(ชอบเป็นการส่วนตัวทั้งคู่ เอิ๊กๆๆๆๆ)

ไอติมรสชา

ถ้าเดินจากสถานี เมื่อกี้เราไปหาอะไรกินกันทางซ้ายมือ

แต่ร้านขายไอติมนี้ไม่ต้องเลี้ยวเลยครับ เดินออกจากสถานีแล้วตรงดิ่งมานิดเดียว ร้านจะอยู่ทางซ้ายมือเลย

ไอติมที่เราเลือกกินกันเป็นรสทูโทน เพราะเขาจะมีไอติม ชา 2 สี

เป็นชาสีเขียว กับชาสีน้ำตาล

แปะแครกเกอร์แมวเมี๋ยวเข้าไป เข้ากันแบบฟินสุดๆเลยครับ

หลังจากหาของกินกันจนอิ่มหนำ เราก็ได้เวลาออกเดินเล่นกันแล้ว

บรรยากาศของเมาคง

มีร้านค้า ร้านอาหารค่อนข้างเยอะครับ

เพราะถ้าเกิดใครขึ้นมาบนภูเขาลูกนี้ช่วงเย็น

จะสามารถเลือกร้านอาหารที่มุมที่ตนชอบ นั่งเสพบรรยากาศพระอาทิตย์ตกดินที่แสนโรแมนติก พร้อมดื่มด่ำกับอาหารที่ทางร้านมีไว้ ที่สำหรับวิวจากเมาคง

สามารถมองเห็นตึก Taipei 101 อีกด้วย

ซึ่งพอพ้นเขตที่เป็นร้านอาหารและร้านขายของมา

เราก็เข้าสู่โซนธรรมชาติอย่างแท้จริง

บนภูเขาเมาคง ถือเป็นแหล่งปลูกชาที่มีชื่อของไต้หวัน

แต่เราอาจจะไม่ได้เห็นไร่ชาเป็นขั้นบันไดเหมือนทางภาคเหนือของบ้านเรา แต่ก็ถือว่าเป็นธรรมชาติมากๆครับ

จากการสอบถาม ชาวบ้าน บนเมาคง

เขาบอกว่า สามารถเข้าไปถ่ายรูปเล่นได้ แต่ขออย่างเดียว ห้ามเด็ดใบชา

รู้งี้ก็ไม่รอช้าสิครับ

ลุยยยยย

**** ดอกไว้ 36 ล้านดอก ****

ข้อควรระวังครับ

ที่เจ้าหมีนำรูปนี้มาลง เพื่อเตือนใจเพื่อนๆ ที่อยากเข้าไปถ่ายในไร่ชาบนเมาคง ให้ดูให้ดีในแต่ละสถานที่ที่เราจะเข้าไปถ่ายครับ

ตอนผมบุกป่าฝ่าไร่ชาเข้าไปถ่าย ยอมรับครับ ไม่ได้ดูอิโหน่อิเหน่อะไร ก็ย่ำไปเรื่อย อ๊ะตรงนี้ไม่สวย ก็กระโดดตุบลงไปขั้นถัดไป จนหันมาอีกที ถึงเพิ่งได้รู้ว่าเราไปอยู่ใกล้กับหลุมที่เขาฝังศพมากๆ ><!!!

ผม ยกมือไหว้แทบทิ้งกล้อง

(แต่หลังจากนั้นไม่ได้เจออะไรน่ากลัวนะครับ อาจจะเพราะเรายกมือไหว้ขอโทษแล้ว)

เพราะงั้นเพื่อนๆระวังกันน้าาาาา

ไม่ไปรบกวนเขาดีกว่าเนอะ ^^"

ถ้าหากเพื่อนๆเจอไร่ชาตรงไหนสวยๆ

ก็ลองดูดีๆนะครับ ถ้าเขาไม่มีป้ายห้ามอะไรก็ลงไปถ่ายได้

แต่อย่าลืมนะ ห้ามเด็ดใบชาเขานะครับ^^

อากาศช่างสดชื่น เหมาะแก่การสูดเข้าให้เต็มปอดมั่กๆ

ส....สะ.......สูดเยอะไปมั้ยเจ้าหมู = =

(นึกว่าโฆษณายาสระผม)

เจ้าหมูบอกว่ามาทั้งที จะจัดเป็นที่ระทึก เอ๊ย ระลึก!!

รูปคู่สักนิด

การเดินทางของเราจากสถานีเมาคงไปตามไร่ชาต่างๆก็

............. Teen ทีมลวนๆเหลย

เดินกันไปตามถนนทีเขามีนี่แหละครับ เจอตรงไหนก็ถ่ายตรงนั้น

(แต่จริงๆจำได้ว่าเขามีรถบัสนะ แต่เราไม่ได้นั่งกัน แหะๆ)

ระหว่างทางเดินกลับเราก็มาเจอเจ้าถิ่นตัวอ้วนนี่เข้าให้

แล้ว ทาสแมว อย่างเจ้าหมู มีรึจะพลาด หึหึหึ

จัดไปหนึ่งดอก เคลิ้มจ่ะ เจ้าอ้วนเอ้ย

จนในที่สุดจากจุดที่สังเกตได้ง่าย เจ้าหมูก็หันมาบอกผมว่า

หมู: "ตัว เค้ารู้ละ ว่าน้องชื่ออะไร"

หมี: "หืม? รู้ได้ไงอ่ะ"

หมู: "นี่ไงดูจากลักษณะมันสิ่ น้องต้องชื่อ สาหร่ายแปะ แน่ๆ"

หมี: "....................................."

จ่ะ ยอมใจในสกิลการตั้งชื่อของนาง = =

ขากลับ การต่อแถวขึ้นกระเช้าใสไม่ยาวเหมือนขามาครับ

อาจเป็นเพราะเราสองคนกลับช่วงบ่ายต้นๆ (เพราะมีแพลนไป Tamsui กันต่อก็เป็นได้)

เลยได้มีโอกาสถ่ายรูป เต็มๆกับพื้นกระเช้าซะหน่อย

กับกระทู้นี้

เราสองคนขอลากันไปด้วยท่าโพสหลับไปกับธรรมชาติของผม

แล้วครั้งหน้า เราจะพาเพื่อนๆไปเที่ยวที่

TAMSUI เมืองท่าเรือแสนโรแมนติกกัน

ที่นั่นจะมีอะไรอยู่

รอติดตามกันนะครับ^^

ขอบคุณครับ//ค่ะ

#theplanners

#เที่ยวนอกแพลน