https://timeline.line.me/post/_dU3X3SnQXzsOg2aDcHv...


ผมเป็นคนอู่ทองครับ คือเกิดที่จังหวัดสุพรรณบุรีแล้วมาอาศัยอยู่ที่อำเภออู่ทองตั้งแต่เด็กๆ ตอนเล็กๆก็จำได้แค่ว่าวิ่งซนตามประสาเด็กแบบไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร พอเจอกองหินก็กระโดดขึ้นเหยียบ พอเจอคลองก็กระโจนลงดำผุดดำว่าย เรียกได้ว่าไปกันเป็นแก๊งเลยครับ เพื่อนข้างบ้านบ้าง เพื่อนที่หน้าอำเภอบ้าง เล่นกันตั้งแต่เช้ายันเย็น จนบางทีแม่ถึงกับต้องมาวิ่งไล่ตามกลับบ้าน ไม่อย่างนั้นคงลืมเวลา อดข้าวอดปลากันไปหมดไม่ได้โตมาสูงขนาดนี้ ในช่วงเวลานั้นจำได้แค่ว่ามันเป็นช่วงเวลาที่สนุกมาก ยอดวัดเขาพระฯที่สมัยนี้ในใจก็ร้องโอดโอยตอนก้าวขึ้นบันไดทีละก้าวๆ สมัยนั้นนี่วิ่งเข้าถ้ำตีค้างคาวแปปเดียวทะลุขึ้นถึงยอด บ้านลาวโซ่งที่ตั้งอยู่ในพิพิธภัณฑ์ที่หลังดำๆดูโบราณๆก็เคยเป็นสนามเด็กเล่นให้พวกเราได้เล่นกันมาแล้ว ในสมัยนั้นจุดรวมพลที่สำคัญที่สุดของพวกผมน่าจะเป็นสนามบาสหน้าศาลเจ้าพ่อพระยาจักร สาเหตุหลักๆคงเป็นเพราะอยู่ในตลาด เล่นเหนื่อยๆปุ๊บ เดินเข้าตลาดหาของกินปั๊บ พอวันดีคืนดีก็มีงิ้วมาเล่นให้ได้ร้องตามกัน มีอากงอาม่ามานั่งคุยจิบน้ำชา มีลุงมานั่งทำขนมน้ำตาลปั้นให้ได้ลองซื้อกิน มีหนังมากางฉายให้ดู แม้มันจะไม่เหมือนดูในโรงภาพยนต์สมัยนี้ก็เถอะนะหลายๆคนคงน่าจะพอจำความรู้สึกและบรรยากาศเหล่านั้นได้อยู่นะ ฮ่าๆๆ

พอโตขึ้นมาอีกสักประมาณหนึ่ง ผมได้มีโอกาสเข้าพิพิธภัณฑ์อู่ทองแบบจริงจัง โดยโรงเรียนจัดพาเข้าไปทัศนศึกษา มีพี่วิทยากรเป็นคนอธิบายสถานที่ต่างๆ สิ่งของที่ขุดพบ รวมไปถึงบ้านลาวโซ้งสนามวิ่งเล่นของพวกผมตอนเย็นๆนั้นด้วย รู้ไหมครับว่าสิ่งที่ผมสนใจที่สุดตอนที่เข้าชมพิพิธภัณฑ์ตอนนั้นคืออะไร? มันไม่ใช่คำอธิบายของพี่วิทยากร หรือลูกปัดโบราณที่ขายกันแพงๆในยุคปัจจุบันนะครับ มันคือรูแมลงช้างใต้บ้านลาวโซ้งรูใหญ่ๆครับ ในอู่ทองไม่มีรูแมลงช้างที่ไหนใหญ่เท่าที่นี่แล้วครับ อารมณ์ตอนนั้นน่าจะประมาณ เย็นนี้โดนเป่ากระจุยแน่น้องช้าง!! ประมาณนั้นเลยครับ นอกจากเรื่องรูแมลงช้างนี้ก็น่าจะเป็นครั้งแรกที่จำความได้แค่ว่าอู่ทองเคยเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรสมัยทวารวดีเท่านั้นเอง

พอเริ่มเข้าสู่วัยเรียนที่สูงขึ้น มีเรียนพิเศษบ้าง มีเที่ยวบ้าง ยิ่งพอเข้ามหาวิทยาลัย เรื่องกลับมาเที่ยวที่บ้านตัวเองคงไม่ต้องพูดถึงเลยครับ เวลาที่จะกลับมาบ้านก็น้อยลงเรื่อยๆ ส่วนเวลาว่างที่พอไปเที่ยวได้ก็จะออกไปที่อื่นเสียมากกว่า ซึ่งในขณะนั้นก็ไม่เคยคิดว่าอู่ทองจะสามารถเป็นแหล่งท่องเที่ยวให้ได้มีภาพสวยๆ หรือกิจกรรมที่น่าสนใจให้ได้ทำเช่นกัน

เมื่อผมเรียนจบจากมหาวิทยาลัย ผมได้มีโอกาสเข้าชมพิพิธภัณฑ์อู่ทองอีกครั้ง ซึ่งในขณะที่พี่วิทยากรอธิบายถึงโบราณวัตถุต่างๆ ความเชื่อสมัยก่อน ทั้งความเป็นมาและวัฒนธรรม ผมถึงกับร้องอ้าวเห้ย ไอกองหินกองนั้นมันคือเจดีย์ที่สร้างในสมัยก่อนเหรอเนี่ย ถึงแม้จะไม่รู้ว่าเขาเอาไว้ทำอะไรแต่มันก็ไม่ใช่ป้อมปราการที่เอามาเล่นวิ่งไล่จับเสียแล้ว คลองที่เคยกระโดดเล่นน้ำก็กลับกลายเป็นคูเมืองที่คนสมัยก่อนเคยใช้เป็นท่าเรือแลกเปลี่ยนสินค้ากับคนต่างถิ่น อีกทั้งลูกปัดโบราณ เหรียญกษาปณ์โรมัน กงล้อธรรมจักร และโบราณวัตถุชิ้นอื่นๆที่ถูกค้นพบ ก็ได้แสดงให้เห็นว่าอารยธรรมในอู่ทองนั้นเคยรุ่งเรืองมาก่อนเมื่อครั้งยังอดีต การเที่ยวชมพิพิธภัณฑ์ของผมในครั้งนั้นได้ทำให้ผมเห็นรายละเอียดของเมืองอู่ทองมากกว่าแต่ก่อน บางทีอาจเป็นเพราะอายุที่เพิ่มขึ้นมาหรือว่ารูปแบบในการนำเสนอของพิพิธภัณฑ์ที่ดูน่าสนใจ ทำให้มุมมองของผมที่มีต่ออู่ทองนั้นกว้างขึ้น ยังมีเรื่องราวที่ผมยังไม่ทราบอีกมากมาย ประเพณีต่างๆของคนแต่ละเชื้อสาย กิจกรรมภายในแต่ละชุมชนที่สืบทอดกันมารุ่นแล้วรุ่นเล่า สิ่งเหล่านี้ทำให้ผมอยากที่จะรู้จักชุมชนของตนเองมากขึ้น อยากที่จะชวนให้คนอื่นมาลองเที่ยวที่อู่ทองให้มากขึ้น เพื่อให้พวกเขาได้รู้ว่าเมืองอู่ทองนั้นมีดีอย่างไร
#อพท #DastaTravel #อพทโดนใจ #เมืองโบราณอู่ทอง



#ประกวดบทความ อพทโดนใจ
ความคิดเห็น