"ไต้หวัน"ฉันเคยได้ยินชื่อประเทศนี้ตั้งแต่สมัยฉันยังเป็นเด็กๆ ตอนนั้นฉันจำได้ว่าฉันติดซีรี่ย์ไต้หวัน เรื่อง รักใสๆหัวใจสี่ดวง หรือMeteor Garden

สมัยนั้น F4 เป็นวงที่คงไม่มีสาวไทยคนไหนไม่รู้จัก รวมถึงฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น

ฉันจำได้ว่าซีรีย์จะฉายช่วงดึกๆ ตอนที่ทุกคนเข้านอนกันหมดแล้ว เด็กผู้หญิงวัยมอต้นคนหนึ่งนั่งเฝ้าหน้าจอทีวี อย่างใจจดใจจ่อ ความจริงเป็นคนที่กลัวผีมากๆ แต่พอละครมาทีไรก็หายกลัวเป็นปลิดทิ้ง ความเงียบและวังเวง โดนกลบไปด้วยกลิ่นอบอวลของความรักในละคร................................

หลังจากซีรีย์จบไป ฉันโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ความทรงจำดีดีที่ฉันเคยมีเกี่ยวกับไต้หวัน มันก็หายไป

จนวันหนึ่งในวัยอายุ20ปลายๆ ไต้หวันก็เริ่มให้ฉันได้รู้จักกับมันอีกครั้ง..........

วันหนึ่งในเดือนเมษายน ปี2015 ฉันมีโอกาสได้ไปประเทศไต้หวันกับมหาวิทยาลัย จากตอนแรกความรู้สึกฉัน ไม่อยากไปเลยสักนิด เพราะมันเป็นเกาะที่เล็กมากๆๆๆๆและไม่มีอะไรเอาซะเลย และออกจะน่าเบื่อด้วยซ้ำ

แต่เมื่อเครื่อง Landing ที่สนามบินเถาหยวนปุ๊บ ความรู้สึกฉันก็เริ่มเปลี่ยนไป อย่างน้อยอากาศที่นั่นก็ไม่ร้อนเท่าเมืองไทย อิอิ... ในเดือนเมษายน อากาศที่นั่นกำลังดี สำหรับฉัน ท้องฟ้าแจ่มใส และไม่ร้อนเท่าเมืองไทย ฉันชักจะตกหลุมรักมันเข้าแล้วสิ....

ลงจากเครื่องปุ๊ป ไกด์ก็พาเราขึ้นรถบัส แลวก็ทานอาหารในรถ เรากำลังจะเดินทางไปที่ Hualian กัน

อาหารมื้อแรก..ที่ไต้หวัน เป็นข้าวกล่องที่มีไก่ชิ้นใหญ่มากๆ กล่องของมันทำจากไม้ คล้ายๆกับเข่งปลาทู ต้องทานด้วยตะเกียบ ก็ลำบากพอสมควรในการทาน แต่อาหารอร่อยมากๆๆๆและปริมาณเยอะมากๆๆๆๆ แต่ก็หมดนะจ้ะ เพราะหิวมากกกกกกกกกด้วยเช่นกัน

แล้วรถก็พาเราขึ้นเขาวิ่งจากเถาหยวนทางเหนือของไต้หวัน ไปฮัวเหลียนที่อยู่ทางทิศตะวันออกแล้วเข้าอุโมงค์ พอแแกอุโมงค์มา เราก็เจอกับทัศนียภาพที่สวยงาม มันเป็นภูเขาหินๆ มีลำธารสีมรกตไหลผ่าน ไกด์บอกเราว่า นี่คือ 太魯閣 ไทหลูเก๋อ หรือ Taroko National park นั่นเอง

ช่วงที่เราไปเป็นช่วง Low season น้ำน้อยกว่าปกติ จึงถ่ายรูปออกมาไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ (แอบเสียดาย) ไม่เป็นไร คราวหน้าฉันจะกลับมาพบเธอตอนที่เธอสวยกว่านี้นะ "ไทหลูเก๋อ"

หลังจากนั้นรถบัสก็พาเรามาถึง Hualian ในช่วงเย็นๆ บรรยากาศที่ Hualian อากาศดี้ย์ดีย์... มีทุ่งนา ถนนโล่งๆ น่าปั่นจักรยานเล่นเป็นที่สุด

ก่อนจะเข้าที่พัก..แวะกินข้าวกันซะหน่อยนะจ้ะ ถ้ามา Hualian แนะนำให้กินอาหารทะเลนะจ้ะ สด หวาน ไม่เค็ม อาหารที่นี่ดูจากหน้าตา ไม่น่ารับประทานเท่าไหร่ สำหรับคนที่ติดรสแซ่บๆแบบบ้านเรา แต่ลองทานดูจะรับรู้ถึงคำว่า เฟรชชชชชชชชช และปรุงแบบธรรมชาติก็อร่อยแล้วอ้ะ

หลังจากที่เข้าที่พักแล้ว กลางคืนเราก็เดินไปตามหาร้านขายหมากกัน...เพราะได้ยินมาว่าต่างจังหวัดที่ไต้หวัน จะมีร้านขายหมาก ที่มีผู้หญิงแต่งตัวsexy ขายเป็นร้านๆ แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ เราเลยกลับที่พัก

ตอนเช้าเราก็ตื่นมาพร้อมกับอาการที่เตียงสั่นๆๆๆ ใช่แล้ว!!!! พวกเราเจอแผ่นดินไหว แต่ว่ามันแค่เบาๆ เลยรอดตัวไป

ถึงแม้ว่าการไปไต้หวัน ครั้งแรกของฉัน จะไปด้วยการไม่เต็มใจไป แต่พอกลับมาฉันกลับรู้สึกถึงความสุขใจ ได้เรียนรู้วิถีชีวิตของผู้คน ได้เรียนรู้สิ่งที่มากกว่าความสวยงามที่เราแค่มองเห็น และฉันก็รู้สึกว่าฉันจะกลับไปทักทายไต้หวัน อีกครั้ง....