หลังจากทานอาหารเสร็จ เราพากันเดินเล่นรอบหมู่บ้าน และแวะเล่นน้ำตกสองปาน
ที่ไหลตัดผ่านกลางถนนของหมู่บ้านกันสักเล็กน้อย ก่อนไปเก็บใบเมี่ยง
ตามเวลาที่ได้นัดหมายไว้กับแม่พิตร

ถึงเวลาเก็บใบเหมี้ยงแล้วววว แม่พิตรบอกว่าใบเหมี้ยงสามารถเอาไปทำอะไรได้หลายอย่าง เช่น
ยอดหรือใบอ่อนก็เอาไปต้มเป็นชาดื่มได้ ใบแก่หน่อยก็เอาไปทำกับข้าวได้
หรือนำไปอบแห้ง แล้วก็เอาไปทำเป็นหมอนใบชาเพื่อสุขภาพได้

พอเก็บใบเหมี้ยงกันเสร็จแล้ว เราก็มาทำหมอนใบชากันต่อที่กลุ่มหมอนใบชาบ้านป่าเหมี้ยง
จับๆใบเหมี้ยงที่ผ่านการอบแห้งมาแล้ว ยัดลงถุงผ้าให้เต็มชนิดที่ว่าถ้าดึงเชือกรัดแล้วยังหลวม
ก็ต้องคลี่ออกมายัดใบเหมี้ยงลงไปแน่น ก่อนเอาไปปิดฝาซึ่งแม่ๆเป็นคนทำเอง บอกว่าเดี๋ยวเราปิดไม่สวย ฮ่าๆๆๆ และยังบอกอีกว่าหมอนใบชาสามารถนำไปใช้ดับกลิ่นตู้เสื้อผ้า ตู้เย็นได้ ดับกลิ่นบนรถก็ได้
และถ้าหมดกลิ่นเมื่อไหร่ ก็ให้เอาไปผึ่งแดด แล้วหมอนใบชาจะกลับมามีกลิ่นใช้งานได้อีกครั้ง

ตกเย็น ก็มาเข้าพิธีบายศรีสู่ขวัญ ที่เป็นธรรมเนียมปฏิบัติของหมู่บ้าน
เพื่อเป็นการต้อนรับแขกที่มาเยี่ยมเยือน พร้อมกับชมการแสดงรำต้อนรับจากเด็กๆในหมู่บ้าน

และแล้วก็ถึงเวลาที่รอคอย! แม่ๆก็จัดเต็มเลยมื้อนี้ โอ้โหสวยมากก ได้ทานกันแบบ Local สุดๆไปเลย!

เช้าวันใหม่ เราก็เดินทางมาที่ดอยกิ่วฝิ่น ที่เป็นรอยต่อของจังหวัดลำปางและเชียงใหม่
เพื่อชมทะเลหมอกในยามเช้าแบบนี้ หลังจากชมทะเลหมอกถ่ายรูปกันพอกรุบกริบ เราก็กลับที่พัก
เพื่อมาทานข้าวต้มกุ้งเป็นมื้อเช้าที่แม่พิตรเตรียมไว้ให้ก่อนเดินทางกลับ...

สุดท้ายนี้พวกเราขอขอบคุณพ่อๆแม่ๆชุมชนบ้านป่าเหมี้ยงที่ให้การต้อนรับ ดูแลพวกเราอย่างดีตลอด
2 วัน 1 คืนที่ผ่านมาและที่สำคัญพวกเราต้องขอขอบคุณโครงการ อส. Social พาเที่ยวชุมชน เป็นอย่างมาก ที่ให้โอกาสพวกเราได้มาเก็บเกี่ยวประสบการณ์ และบอกเล่าเรื่องราวของชุมชนแห่งนี้ให้กับเพื่อนๆที่ยังไม่รู้ว่ามีชุมชนดีๆ น่าเที่ยว น่าสนใจ รอคอยให้ได้ไปลองสัมผัสความเป็นอยู่และวิถีชีวิตที่เรียบสงบ
ที่ซ่อนความพิเศษไว้ ณ ชุมชนบ้านป่าเหมี้ยง

////////////////

รายละเอียดค่าใช้จ่าย