ม่อนแดดน้อยโฮมสเตย์วิวงาม

เป็นทริปต่อเนื่องจาก ปัว-ท่าวังผา-น่าน...เนิบๆ เราเรียก grab จากที่พักไปสถานีขนส่งช้างเผือก ด้วยความตั้งใจไปไปพักที่ ม่อนแดดน้อยโฮมสเตย์วิวงาม ที่บ้านแม่แดดน้อย อำเภอกัลยาณิวัฒนา จังหวัดเชียงใหม่ ตามรีวิวของหลายๆ คน

การเดินทาง

- นั่งรถสองแถวสีเหลืองที่ไปวัดจันทร์ อำเภอกัลยาณิวัฒนา ที่สถานีขนส่งช้างเผือก มี 2 รอบ 9:00 และ 11:00 ค่าโดยสาร 140 บาท ส่วนขากลับมีรอบ 7:40 และ 8:40 แจ้งคนขับว่าลงร้านเจ๊าะชิ ที่แม่แดดน้อย คนขับรู้จักทุกคน

รถสองแถวคิวแรก 9:00 เป็นคันที่ขับเร็วและไม่แวะจอดนานเลย ขนาดจุดจอดที่สะเมิงก็ไม่ได้จอด แต่มาจอดให้เข้าห้องน้ำที่ร้านชำที่เลยตลาดสะเมิงไปพักใหญ่ เรามาถึงบ้านพี่เจ๊าะชิ (หลายคนเรียกแกว่าพี่พิชิต) ยังไม่เที่ยงเลย นั่งพักชมวิวที่ร้านอาหารของพี่เจ๊าะชิสักพัก พร้อมกินมื้อเที่ยงไปด้วยเลย

มื้อเที่ยงกับวิวดีๆ แบบนี้ คุ้มค่าการเดินทางมามากๆ

พออิ่มแล้ว พี่เจ๊าะชิก็พาเราไปบ้านพัก 2 หลังบนที่เป็นไม้ไผ่ซ่อมอยู่ เราได้นอนบ้านไม้ที่มีห้องน้ำในตัว หลังใหญ่มาก นอนสบาย ที่นอนโอเคเลยนะ ผ้าห่มเยอะมาก พี่เจ๊าะชิบอกกลางคืนอากาศหนาว

วิวที่ระเบียงหน้าบ้านก็จะมองเห็นหมู่บ้านแม่แดดน้อย ตั้งใจจะลงไปเดินซนสักหน่อยและพี่เจ๊าะชิจะพาไปดูนาขั้นบันไดของหมู่บ้านด้วย

ออกสำรวจรอบบ้านพี่เจ๊าะชิกันสักหน่อย

นั่งพักนอนพักจนหายเหนื่อยเตรียมไปซนในหมู่บ้าน แต่ฝนกระหน่ำมาเลย ตกหนักมากจริงๆ

กว่าฝนจะตกก็เย็นแล้ว ถึงเวลากินมื้อเย็นแล้ว เราเลือกนั่งที่เดิม มื้อเย็นก็วิวดีเช่นเดิม แดดมาออกตอนเย็นให้ช้ำใจอีก 😆 แต่ก็ถือว่ามาพักผ่อนจริงๆ แล้วกันเนอะ

หลังมื้อเย็นก็นั่งคุยกับพี่เจ๊าะชิจนมืด แล้วเราก็เพิ่งรู้ว่าไฟดับตั้งแต่ตอนฝนตกแล้ว นั่งคุยไปจนจุดเทียนไปจนค่ำก็กลับห้องนอน พอไม่มีไฟ ก็ไม่มีน้ำมาที่ห้องน้ำในห้อง งั้นก็ไม่ต้องอาบน้ำแล้วกัน ดมแล้วไม่เหม็น นอนคนเดียวด้วยไม่ต้องเกรงใจใคร ดับเทียนเสร็จแล้วก็ห่มผ้านอนเลย

เช้าวันรุ่งขึ้น แบะเป็นวันสุดท้ายของทริปนี้แล้ว ตื่นมาดูหมอกที่ระเบียงบ้านกันก่อน