"บ้านจ่าโบ่" นั้นโก้จริงๆ !!

“อะบูดายา” ภาษาลาหู่ แปลว่า “สวัสดี”

บ้านจ่าโบ่ ชื่อของชุมชนเล็กๆ ในอำเภอ ปางมะผ้า จังหวัดแม่ฮ่องสอน ชาวบ้านส่วนใหญ่เป็นชาวลาหู่ที่ย้ายมาจากห้วยยาว นำโดย นายจ่าโบ่ ไพรเนติธรรม เลยเป็นที่มาของชื่อชุมชนแห่งนี้ มั้ง !?

การเดินทาง : จากกรุงเทพฯ มารถทัวร์นอน ของ สมบัติทัวร์ ราคา 788 บาท ตามเวลารถออก 17:20 น. เอาจริงๆ หกโมงกว่า กว่ารถจะมา คงเพราะเดินทางวันศุกร์ช่วงเย็นๆ ด้วยมั้ง รถเลยติดเป็นพิเศษ มีจอดแวะกินข้าวต้มตอนห้าทุ่มกว่ามั้งจำไม่ได้ กินเสร็จก็ทำธุระส่วนตัว ขึ้นรถเดินทางต่อ ก็พอทราบมาบ้างว่าถนนหนทางมาแม่ฮ่องสอนโค้งเยอะมาก เป็นพันๆโค้ง แต่ไม่คิดว่าจะโค้งเยอะต่อเนื่องขนาดนั้น เหวี่ยงไปเหวี่ยงมา ถ้าคนเมารถมีอ้วกแน่ๆ รถทัวร์นอนก็เหมือนไม่ได้นอนอะ

ตื่นเช้า (อย่าเรียกว่าตื่นสิ นอนไม่ได้ นอนไม่หลับ ) มาถึงขนส่งแม่ฮ่องสอน น่าจะประมาณ 9 โมง เกือบ 10 โมงได้ แวะเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตา ก่อนจะนั่งวินไปหาร้านเช่ามอเตอร์ไซค์ต่อ ค่าเช่าวันละ 300 บาท มีมัดจำอีก 1500 บาท มีรถแล้วก็ได้เวลาแว๊นซ์ต่อยาวๆ ไป “บ้านจ่าโบ่” เลย โค้งเยอะ ทางชัน มันส์ดี ทางที่ขี่รถมาอากาศค่อนข้างเย็นถึงคงหนาวเลยแหละ ใครแพลนมาว่าจะขี่มอเตอร์ไซค์เที่ยว ก็ใส่ขายาว เสื้อกันหนาวกันลม มาให้พร้อมเลยละกัน มีจอดแวะพักระหว่างทางกินนู้นนี่บ้าง ใช้เวลาประมาณ 2 ชั่วโมงก็มาถึง จากนั้นโทรติดต่อ “พี่ศรชัย” ประสานงานให้ชาวบ้านมารับเข้าโฮมสเตย์ ได้หลังไหนนั้นก็แล้วแต่บ้านหลังไหนจะว่าง คิดหัวละ 300 บาท มีอาหารเย็นให้ (ทราบมาว่ารายได้ส่วนหนึ่งนำมาพัฒนาชุมชนด้วยนะ ได้มาเที่ยว แล้วยังมีส่วนช่วยพัฒนาชุมชนด้วย เป็นไงล่ะ "เที่ยวไทยเท่" มั้ยล่ะคุณ)

ในส่วนของอาหารเย็นก็ง่ายๆตามภาพ ช่วงที่เจ้าของบ้านกำลังเตรียมมื้อเย็น เห็นไปเด็ดพริกจากต้นข้างบ้านสดๆเลย มีไข่เจียว ผัดยอดฟักแม้ว ละก็น้ำพริกอะไรไม่รู้ๆแต่ว่าอร่อย

กิจกรรมหลักๆที่ตั้งใจมาที่นี่ คือ การได้มานอนโฮมสเตย์ที่เป็นโฮมสเตย์จริงๆของชาวบ้าน เค้านอนยังไงกินยังไงก็ตามเค้านั่นแหละ เช้ามาก็ตื่นมาดูทะเลหมอกจากที่บ้านได้เลย หรือใครอยากได้วิวต่างจากคนอื่นหน่อย แนะนำให้เดินขึ้นไปดูวิว ที่ “ภูผาหมอก” มีค่านำทาง คนละ 100 บาท โดยคนนำทางก็เป็นชาวบ้านในชุมชนนี่แหละ

ก๋วยเตี๋ยวห้อยขาจ่าโบ่ ร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าดังวิวดีประจำชุมชน ชามละ 35 แต่วิวข้างหน้าให้ 3 ล้านละกัน

ร้านกาแฟเด็กดอย อีกหนึ่งที่แนะนำ แต่ไม่กินกาแฟไง เลยสั่งชาเขียวร้อน

เดินเล่น ดูนู่นนี่ สำรวจวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของคนในชุมชน

กลางคืนจนถึงเช้าหนาวมาก ยิ่งโฮมสเตย์หลังที่ได้ไปนอน ฝั่งริมวิวภูเขาไม่มีฝาบ้านด้วย open air ให้ลมหนาวลอยผ่านเข้ามา หนาวมากกก ขนาดอาบน้ำตั้งแต่ตอนบ่ายๆยังทำใจอยู่นานกว่าจะราดแต่ละขันได้ ตัวชาไปหมด แต่ก็โอเค ก็ตั้งใจมาตามหาอากาศๆหนาวที่กรุงเทพๆไม่เคยมีมาหลายปีละ ถือว่า ภารกิจสมบูรณ์

ตี 5 นิดๆ ตื่นมาล้างหน้าแปรงฟัน เตรียมตัวไปขึ้น "ภูผาหมอก" โดยมีชาวบ้านเป็นคนนำมารออยู่ที่หน้าบ้านแล้ว ทางขึ้นภูก็ไม่ได้ยากอะไรสบายๆ แนะนำให้ใส่รองเท้าผ้าใบไปละกัน

ใครอยากสัมผัสอากาศหนาวๆ ก็ลองมาเที่ยวที่นี่ได้ รับรองไม่ผิดหวังแน่ มาลองนอนโฮมสเตย์ กินอยู่ง่ายๆแบบชาวบ้าน ถ้าไม่อยากนอนโฮมสเตย์ ลานกางเต็นท์เค้าก็มีนะ ทะเลหมอกที่นี่สวยสุดๆไปเลย แนะนำให้มารถทัวร์นะ จะได้สัมผัสถึงความเป็นผู้พิชิตหลายพันโค้งของแม่ฮ่องสอนด้วย 555