สวัสดียูนนาน

บันทึกการเดินทางมั่วซั่วของเรา

สวัสดี เราจะมาเล่าเรื่องราวการเดินทางในแบบมั่วซั่วในประเทศจีน(โนแพลนอิสแพลน) ความจริงเรามาถึงที่นี่พร้อมกับเพื่อนได้ประมาณหนึ่งอาทิตย์แล้วแหละ แต่บันทึกที่จะเขียนนี่จะเริ่มตั้งแต่พวกมันบินกลับไปแล้ว ใช่แล้ว การเดินทางคนเดียว Backpacker สาย Solo

นี่คือการออกนอกประเทศครั้งที่สามของเรา ก่อนหน้านี่อย่างเก่งก็ห้าวไปแค่ประเทศลาว(ปากเซ) ออกมานอกบ้านด้วยความรู้อันน้อยนิด ภาษาอังกฤษก็ระดับประถม ภาษาจีนหรอออ ไม่ต้องพูดถึง ฮ่าๆ ป่ะ ลุยดิวะ

ส่วนหนึ่งของเมืองคุณหมิงจากเขาซีซาน

“เห้ยกูไปแล้วนะ มีอาหารเช้าอย่าลืมลงไปกินหละ” เสียงปลุกของเพื่อนเราในเช้าวันสุดท้ายของมัน เราตื่นมาส่งด้วยความงัวเงียแล้วกลับไปนอนต่อลืมตามาอีกทีก็เกือบเที่ยงวัน วันนี้ต้องเช็คเอาท์ พอจบเรื่องที่พักกองทัพต้องเดินด้วยท้องดิวะ จัดไป! ตรงดิ่งไปยังร้านป้าข้าวอบที่ได้มาลองเมื่อคืน ถ้าใครกินอาหารที่นี่ไม่ถูกปากเราแนะนำให้มาลองร้านนี้ ร้านอาหารธรรมดาขนาดสองห้องแถวรายรอบด้วยร้านอาหารชั้นนำแต่ร้านนี้ไม่ธรรมดา ต้องแจกบัตรคิวและระหว่างที่นั่งกินก็มีคนมาสั่งอยู่เรื่อยๆ มีขายทั้งก๋วยเตียวและข้าวอบหม้อดิน ที่เราติดใจเป็นข้าวอบหม้อดิน มีมันฝรั่งอบซ่อนตัวอยู่ในข้าว โป๊ะด้วยท็อปปิ้งต่างๆตามเมนูที่สั่ง (หมูสามชั้น,เบค่อน,กุนเชียง,หมูแดง,เนื้อวัว) ด้วยราคาที่ไม่แพงและรสชาติจัดว่าใช้ได้เราจึงคิดว่า ร้านนี่แหละต้องเยือน

ลายแทงร้านป้าข้าวอบ ใครอยากลองจัดไป

ระหว่างที่รอข้าวก็นั่งเปิดดูที่พักไปเรื่อย ในหัวก็พลางคิดไปว่า “ไม่มีอีกแล้วสินะนอนโรงแรมสบายๆ” ฮ่าๆ ถ้าจะเที่ยวให้ยาวก็ต้องประหยัดกันหน่อย ที่พักส่วนใหญ่ที่เลือกจึงต้องเป็นโฮสเทล แต่!! วันแรกก็ได้เรื่องแล้ว ดั๊นไปจองโรงแรมในเครือ 7day ซึ่งในตอนนั้น app agoda ยังไม่มีแจ้งว่าบางโรงแรมไม่รับชาวต่างชาติ กินเสร็จก็ออกตามหาโรงแรม กว่าจะหาโรงแรมเจอก็มืดค่ำ พอเจอก็เข้าพักไม่ได้ ต้องหาที่ใหม่ ทำเรื่องคืนเงินให้วุ่นวาย สุดท้ายก็ได้มาพักโฮสเทลจริงๆ จนไม่มีเวลาเดินเที่ยวย่านต่างๆของเมืองคุนหมิงอย่างที่ตั้งใจ วันแรกก็ทุลักทุเลแล้วเราฮ่าๆ

คืนแรกเราพักที่ Kunming Cloudland International Youth Hostel ชื่อมันยาวจังฟ่ะ กว่าจะมาถึงคนในห้องพักก็นอนอยู่บนเตียงกันหมดแล้วด้วยความเกรงใจก็ขออนุญาตไม่อาบน้ำแล้วเข้านอนเลยละกัน ฮ่าๆ พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่