"แม่ฮ่องสอน" เราคิดว่าเป็นจังหวัดที่ไกลนะ และเราจะเดินลึกลงดอยเข้าไปอีก

ลงดอยกันยาวๆ เพื่อที่จะไปสัมผัสกับหมู่บ้านไซร์เล็กที่มี บ้านคนอยู่แค่ 4-5 หลัง

มีคนอยู่ประมาณ10 กว่า คนเท่านั้นหละครับตัดขาดจากสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ

ไฟฟ้าและสัญญาณใดๆ ใกล้ชิดกับธรรมชาติแบบสุดๆ

ที่นี่.. บ้านห้วยกุ้ง จังหวัดแม่ฮ่องสอน ความห่างไกล...ที่ใกล้กับ ธรรมชาติ

เนื่องจาก เมื่อประมาณปีที่แล้ว เราได้มีโอกาศ เดินทางมาที่จังหวัด แม่ฮ่องสอน
ไปยังหมู่บ้านเล็กๆ ที่มีชื่อว่าบ้านห้วยฮี้ ถ้าใครจำได้นะ : https://th.readme.me/p/11945
พี่โยธิน ไกด์ท้องถิ่นประจำบ้านห้วยฮี้ บอกว่ามีหมู่บ้านเล็กๆ อีกหมุ่บ้านหนึ่งที่อยู่กลางป่าเลย
เป็นหมู่บ้านเพื่อนพี่เองถ้ามีโอกาส ไปเที่ยวกันนะ เดี่ยวพี่พาไป
และครั้งนี้หละครับ เราได้มีโอกาศ กลับมาหาพี่โยธินกันอีกครั้ง ไปครับเราจะพาไป สัมผัสหมู่บ้านเล็กๆ แห่งนี้

ก่อนที่การเดินทางลงสุ่บ้านห้วยกุ้ง ทั้งหมดจะเริ่มขึ้น

เราทำรายการมาถึงตอนที่ 3 แล้วนะ
เรามี VDO ที่เราถ่ายทำ
ตลอดการเดินทางที่เราไปสัมผัสที่บ้านห้วยกุ้ง มาให้ชมครับ
แบบว่า ไปคนเดียว ถ่ายทำคนเดียว พิธีกร ตากล้อง ตัดต่อ อะไรเองคนเดียวหมดเลยครับ
และรายการของเรา ทำกันมาถึง Seasonที่3 ตอนที่4 แล้ว
ไม่รู้ว่ามีใครติดตามหรือ เพิ่งดูกันบ้าง 5555

ไปครับเดินทางไป บ้านห้วยกุ้งกันเถอะ !!

อย่าให้เรื่องเงินมาเป้นข้ออ้างของการเดินทาง
ถ้าอยากเที่ยวก้ออกมา ไม่กี่บาท หรอกครับ
เดินทางไปกับเรานะครับ

สอบถามการเดินทางเพิ่มเติมได้ที่..
เพจ : https://www.facebook.com/maikeebaht/
IG : https://www.instagram.com/mr.konr/

เราเริ่มเดินทางจากกรุงเทพ บินมาเชียงใหม่ แล้วต่อรถมายัง บขส.ของแม่ฮ่องสอน

เราคงไม่ต้องเล่าหรือรีวิวส่วนนี้เนอะ เพราะหลายๆ และหลายๆ กระทู้ รีวิวเอาไว้แล้วว่า

โค้ง จาก เชียงใหม่ - แม่ฮ่องสอน เป็นยังไง โค้งเยอะขนาดไหน ลองไปหาอ่านเอานะ 555

ก็ดูจากสภาพหน้าของเราหละกัน นี้ขนาดมา แม่ฮ่องสอน หลายรอบอยู่นะเนี่ย !!!!

พอมาถึง แม่ฮ่องสอนเราก็ ติดต่อให้พี่ โยธิน ไกด์ท้องถิ่นประจำบ้านห้วยฮี้

พาเราเข้าไปยังส่วนลึกของจังหวัดแม่ฮ่องสอนทริปนี้ครับ ปะครับเดินทางกัน

สำหรับเบอร์โทรติดต่อ : 096-802-3250 เราแนะนำว่า ให้ส่ง SMS ไปนะ ว่าจะเดินทางไปที่นั้น

เพราะที่นั้นไม่มี สัญญาณ ครับ แต่พี่เค้าก็ลงมาในเมืองอยู่บ่อยๆ เดี่ยวเค้าโทรกลับเอง

บอกเลยว่าทางโหดมากครับ ยิ่งวันไหนฝนตกนะ ทางนี้ไม่ต้องพูดถึงเลย

บอกเลยว่าสุดจัด พี่โยธินบอก ถ้าใครไม่ได้ขับรถมาหรือขับไม่เป็นแบบเรา

ก็ใช้บริการพี่โยธินนี้หละครับ ไป-กลับ บ้านห้วยฮี้ 800 บาท ครับ

มาถึงเราก็กินข้าวกันก่อนเลยครับ หิว

อาหารที่อร่อยถูกปากแน่นอนครับมื้อละ 70 บาท

สำหรับคืนนี้ เราคงต้องนอนกันที่ บ้านห้วยฮี้ก่อนครับ

แล้วพรุ้งนี้ ค่อยเดินทางลง ไปยังบ้านห้วยกุ้งครับ เพราะวันนี้มืดมากแล้วครับ

บรรยากาศ ที่บ้านห้วยฮี้ยังดีเหมือนเดิมครับ

ยิ่งฝนตกหน่อยๆ บรรยากาศยิ่งดีเข้าไปใหญ่

สำหรับใครอยากจะมานอนที่นี้ก็ได้นะครับ มีโฮมสเตย์คืนละ 100 บาท

เราก็นอนกันที่บ้านพี่โยธินนี้หละครับ

มีร้านกาแฟ แบบออแกนิค ด้วยนะครับ แบบเม็ดกาแฟก็เก็บกันหลังบ้าน

แล้วเอามาคั่วกันสดๆ เลย ราคาไม่แพงครับ

บรรยากาศ บ้านห้วยฮี้

นั้นดอยปุยหลวงครับ ตรงที่หมอกเยอะๆ ดอยที่สูงที่สุดของจังหวัด แม่ฮ่องสอนครับ

ทริปนี้เราคงจะไม่ได้ขึ้น เรากะว่าจะไป บ้านห้วยกุ้งกันอย่างเดียว

เพราะเราเคยขึ้นแล้ว เมื่อทริปที่แล้วครับ

กินกาแฟก่อนสักแก้วหละกัน

ถ้าพร้อมแล้ว ลุยกันครับ ไปบ้านห้วยกุ้งกัน

ระหว่างทาง มีบางจุด ที่มีสัญญาณ เพราะต่อจากนี้ไป จะลงดอยกันยาวๆ

ไม่มีทั้งไฟฟ้า และสัญญาณ โทรศัพท์แล้วครับ อยู่กลับธรรมชาติกันจริงๆ

รถไม่สามารถขับต่อไปได้ครับ เป็นทางลงดอยยาวมาก

อันตรายครับ จอดแล้วลงเดินกันดีกว่า

ทางเหมือนเรากำลังเข้าสู่โลกของธรรมชาติเลยหละครับ

ไปครับไปบ้านห้วยกุ้งกันดีกว่า

บอกเลยครับว่า ลงกันยาวๆ ไม่มีขึ้นไม่ต้องเหนื่อยมาก

แต่ตอนกลับนี้สิ บอกเลยว่า ขึ้นกันยาวๆ ครับ 55555 คิดสภาพตอนกลับเอาหละกัน

ตอนที่เราไป เค้ากำลังทำถนนกันอยู่ครับ ไม่แน่ อาจจะขับรถลงไปได้ใน อนาคต ก็เป็นได้นะครับ

ใครอ่านกระทู้นี้อยุ่ แล้วขับรถลงไปได้ บอกเราด้วยนะครับ 5555

แต่วิวข้างทางสวยจริงครับ เห็นภูเขาตลอดทาง

วิวข้างทาง พี่โยทินบอกว่า ใกล้ถึงหละ กร อีกหน่อย

เห็นหมุ่บ้านไหม กร พี่โยธินชี้ไปตรงนั้น เราก็ว่าไหนหว่ะพี่ มีแต่ป่า

ใครบอกว่า ลงดอยไม่เหนื่อยหว่ะ ตบปากฉีก เหนื่อยเหมือนกัน

ถ้าถามว่าเอาเราลงมาได้ไหม?

ได้ครับแต่ดูสภาพทางเอาหละกัน

คนในหมู่บ้านยังบอกว่าสุดยอดเลยทาง555

เจอ ผู้ใหญ่บ้านห้วยกุ้ง กับ เมียผู้ใหญ่บ้าน

เดินสวนเราไปครับ อายุก็70กว่าๆได้หละครับ

แต่ทำไม แกยังเดินตัวปลิวเลยหละ เรานี้แฮ่กหละ5555

ถ้าเห็นแม่น้ำนี้ ก็แสดงว่า ใกล้ถึง บ้านห้วยกุ้งของจริงแล้วครับ

ตรงนี้ถ้าไม่ผิดไม่พลาด เรียกแม่น้ำสะมาด ครับ ช่วงเดือนเมษา นี้จะใสสุดๆ

เห็นปลาว่ายน้ำกันเลยหละ

ถึงแล้วววววจ้าาาบ้านห้วยกุ้ง ถึงแล้วของๆ จริงๆ

เราเดินมาชั่วโมงกว่าอะนี่ขนาดทางลงดอยอย่างเดียวนะ

คิดสภาพตอนเดินขึ้นเอาหละกันเดินขึ้นอย่างเดียว5555

กินก่อน กิจกรรมอย่างอื่นค่อนว่ากัน555

อาหารที่นี่ก็มื้อละ 70 บาทครับ

กินท่ามกลางบรรยากาศแบบนี้หละครับ

อาหารก็ง่ายๆครับ ไข่ทอด น้ำพริก ผักปลา ครับ แต่บอกเลยครับว่าปลาที่นี่อร่อยมาก

บ้านห้วยกุ้ง เป็นหมู่บ้านเล็กๆครับ ที่มีคนอยู่แค่ 10 กว่าคนเอง

ไม่มีไฟฟ้า บางบ้านก็อาจจะมี โซลาเซลล์เล็กๆ พอเปิดไฟได้นิดหน่อย

อยู่กลับธรรมชาติกันล้วนๆครับ

บรรยากาศในหมู่บ้านครับ บอกเลยว่าดีสุดๆ มองไปทางไหนก็มีแต่ต้นไม้

ทั้งหมู่บ้านก็มีอยู่แค่นี้หละครับเดินไปไหนก็เจอแต่คนเดิมๆ

เพราะที่นี่มีคนอยู่ แค่10กว่าคนเองครับ

สำหรับบ้านห้วยกุ้งก็มีโฮมสเตย์ ไว้รองรับนักท่องเที่ยวด้วยนะครับ

และนี้ก็คือบ้านที่เรานอนครับครับ บอกเลย่าติดธรรมชาติสุดๆ

โฮมสเตย์ แบบชาวบ้าน คืนละ100 บาท

พี่โยธินชวนไปน้ำตกหลังหมู่บ้าน หมู่บ้านอะไรเนี่ย อย่างเฟี้ยวเลย

มีน้ำตกหลังหมู่บ้านด้วย

น้ำตกห้วยกุ้งครับไม่ใหญ่แต่สูงมากครับ 200-300 เมตรอะ

ตกมาจากเขาสูงเลยครับ เดินไม่ไกลจากหมู่บ้านครับ

จะเรียกว่าอยู่หลังบ้านก็ยังได้ 555

และไฮไลท์ของบ้านห้วยกุ้ง แน่นอนครับ แม่นำน่าเล่นขนาดนี้

จะไม่เล่นได้ยังไง ถ้าเราฟังไม่ผิดแม่น้ำนี้มีชื่อว่า แม่น้ำสะมาด

พี่โยธินบอกว่าถ้ามาช่วงน้ำใสๆนะ เห็นปลาว่ายเลยหละ เพราะที่นี่เป็รต้นน้ำครับน้ำจึงใสมากๆ

เล่นน้ำสิครับรออะไร ขนาดน้ำไม่ใสยังฟิน

ธรรมชาติสดๆเลยหละครับ ถามว่าที่นี่มีปลาไหม

ก็นี้หละครับ ปลาตัวขนาดนี้

จำชื่อปลาไม่ได้ แง้ บ้านจากแม่น้ำสะมาด บ้านห้วยกุ้ง

น่าสงสาร แต่อร่อย ขอโทษทีนะ 555

อาบน้ำอาบทา เตรียมกินข้าวเย็นกันครับ

บรรยากาศยามเย็นที่นี่ ฟินมากครับ นี้สิครับ ที่เรียกว่า บ้านหลังเขาของจริง

เอ๊ะ!! หรือว่าบ้านหน้าเขา เออ งงหว่ะ 555

บรรยากาศบ้านๆ ครับนี่ก็ พ่อผู้ใหญ่บ้านห้วยกุ้งครับ

คนที่นี่จะเป็นชาวปกาเกอะญอ ครับ เป็นคนที่อยุ่กับป่าจริงๆครับ

เราหละชอบวิถีชีวิตที่เรียบง่ายของคนที่นี่จริงๆครับ

ปลาเราถูกแปรสภาพเรียบร้อยครับอร่อยครับ ทีเด็ดครับเราบอกเลย

ก็อย่างที่บอกหละครับว่าที่นี่ไม่มีไฟฟ้าถ้าไฟโซล่าเซล หมด ก็ดับทันที

ถึงแม้ว่าที่นี่จะไม่สะดวกสบายเท่าไรแต่นี่กลับมีความสุขมากมายจริงๆครับ

ถ้ายังเด็ดไม่พอครับ ต้องนี้เลย ตัวต่อ

นี่ไม่ได้กินกันง่ายๆนะ โลละเป็นพัน

ไม่กินก็ไม่ได้ พี่โยธินตักมาให้แล้ว 555

หลับตากิน มันก็พอได้ เคี้ยวไป แตกโป๊ะในปาก งืออออออ

พอเช้าเราก็เดินทางกลับ มายังบ้านห้วยฮี้ เพื่อที่จะเดินทางกลับ เข้าเมืองแม่ฮ่องสอนครับ

บอกเลยว่าทางขึ้นดี เดินขึ้นกันอย่างเดียว เราเดิน เกือย 2 ชั่วโมง กว่าจะถึงจุดที่จอดรถของพี่โยธิน

ก็นี่หละคับ คือบ้านห้วยกุ้ง
หมู่บ้านเล็กๆท่ามกลางธรรมชาติ
ของจังหวัดแม่ฮ่องสอน ที่เราเดินทางมา
อยากให้ลองมาสัมผัสความสุขเมื่อไม่มี
สิ่งอำนวยความสะดวกมันเป็นยังไง


ตอนนี้ก็ต้อง ฝากรายการไว้ด้วยนะครับ
แบบว่า ไปคนเดียว ถ่ายทำคนเดียว พิธีกร ตากล้อง ตัดต่อ อะไรเองคนเดียวหมดเลยครับ

อย่าให้เรื่องเงินมาเป้นข้ออ้างของการเดินทาง

ถ้าอยากเที่ยวก็ออกมา ไม่กี่บาท หรอกครับ

เดินทางไปกับเรานะครับ

สอบถามการเดินทางเพิ่มเติมได้ที่..

เพจ : https://www.facebook.com/maikeebaht/

IG : https://www.instagram.com/mr.konr/