จขกท. เขียนกระทู้นี้ขึ้น เพื่อเป็นการเก็บภาพถ่ายแห่งความทรงจำ และถ้อยคำจากความรู้สึก ร้อยเรียงผ่านตัวอักษรเป็นประโยคบอกเล่า
เพราะ จขกท. เชื่อเสมอว่า "ความสุขและความสบายใจ แม้จะมีเงินทองมากมาย ก็ไม่สามารถซื้อหาได้"
ที่สำคัญ จขกท. ยังเชื่ออีกว่า "ไม่ว่าเราจะอยู่ในช่วงวัยไหน..อายุเท่าไหร่..ทุกคนย่อมมีเรื่องให้คิดจนเครียดได้ ถือเป็นเรื่องธรรมดา
ดังนั้น กระทู้นี้จะพาคุณไปในสถานที่แห่งหนึ่ง ที่ไม่ไกลจากกรุงเทพฯมากนัก การเดินทางก็ไม่ได้ลำบากมากมาย
และสำหรับคนที่ชื่นชอบการท่องเที่ยวทางทะเล..ไม่ควรพลาดกันเลยทีเดียว
เพราะท้องฟ้าสวยๆ..น้ำทะเลใสๆ..และสายลมที่พลิ้วไหว กำลังรอต้อนรับคุณอยู่ในดินแดนที่มีชื่อว่า "เกาะล้าน"
ถ้าพร้อมแล้ว..ไปตามล่าหาความสุขกันเถอะ..Let's go!!!
Chapter 1 : เครียดนัก..ก็พักบ้าง!!!
สำหรับทริปนี้เป็นทริปที่ไม่ได้คิดและวางแผนใดๆไว้ล่วงหน้า แต่เป็นทริปที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน เนื่องจาก จขกท. ทำงานที่ชลบุรี และเพื่อนคนหนึ่งกำลังจะเดินทางจากกรุงเทพฯไปรักษาอาการปวดหลังที่ระยองฮิ ซึ่งชลบุรีถือเป็นเพียงทางผ่าน แต่สำหรับ จขกท. แล้วนี่ถือเป็นโอกาสอันดีที่จะได้ไปเยือนเกาะล้าน ฉะนั้นเราจะไม่ปล่อยให้โอกาสดีๆแบบนี้ผ่านไปง่ายๆอย่างแน่นอน และนี่คือ จุดเริ่มต้นการผจญภัยในเกาะล้านของเรา 2 คน
โดย จขกท. ขอตั้งชื่อทริปนี้ว่า "เกาะล้าน..กะทัดรัดทริป..วิธ..อ้วนกลมทัวร์"อย่างที่บอก คือ เป็นทริปสั้นๆ ไปเช้าเย็นกลับ จึงถือเป็นกะทัดรัดทริป ส่วนอ้วนกลมทัวร์ เพราะ จขกท. เป็นผู้หญิงร่างยักษ์ ถึงจะรูปร่างหน้าตาไม่สวย แต่มีความน่ารักในตัวเอง จนเพื่อนๆเรียกว่า "คนน่ารัก ตัวอ้วนกลม" และนี่ก็คือที่มาของ "อ้วนกลมทัวร์"!!!
Chapter 2 : Let's go to "Koh Larn"!!!
เราออกจากหอพักตั้งแต่ 6.00 น. เพราะตั้งใจว่าจะไปให้ทันขึ้นเรือรอบ 8.00 น. เราไปถึงพัทยาใต้ประมาณ 7.10 น. แต่ด้วยความชะล่าใจ เราเลยแวะหาอาหารเช้าทานกันก่อนขึ้นเรือ และแล้วพวกเราก็ต้องฝันสลาย เนื่องจากเป็นวันอาทิตย์ จึงมีคนเดินทางมาเที่ยวเป็นจำนวนมาก ส่งผลให้หาที่จอดรถยากมาก เราวนหาที่จอดรถกันอยู่นาน พอได้ที่จอดก็ไกลจากท่าเรือมาก ฉันคิดในใจ "เอาวะ..เดินเอาหน่อย..ดีกว่าไม่มีที่จอด..แถมได้ออกกำลังกายยามเช้าด้วย" (จริงๆ คือ พยายามคิดปลอบใจตัวเองอยู่ 55) และเมื่อก้มมองนาฬิกา ฉันก็ตะโกนบอกเพื่อนเสียงดังว่า "และ อีก 5 นาที 8 โมง เร็วเลย พวกเราเดินกึ่งวิ่งจนไปถึงท่าเรือ ปรากฏว่า "เรือเต็มจร้า"..ซึ่งพอก้มมองนาฬิกาอีกครั้ง 8 โมงพอดี..จขกท. แอบเซรงเล็กน้อย แต่ทำไรไม่ได้ ก็ต้องรอเรือรอบถัดไป คือ 9.30 น. คราวนี้เราซื้อตั๋วและได้ขึ้นเรือเป็นคนแรกๆ..เราเลยเลือกที่จะไปนั่งที่ท้ายเรือ
และนี่ คือ "เรือรุ่งเกียรติวารี" ที่จะพาเรา 2 คนไปยังเกาะล้าน
Chapter 3 : สวัสดี..เกาะล้าน
ในที่สุด 10.20 น. เราก็มาถึง ท่าเรือหน้าบ้าน เกาะล้าน จขกท. รู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะนี่ถือเป็นการเดินทางมาเกาะล้านเป็นครั้งแรก ดังนั้นพอขึ้นจากเรือได้ สิ่งแรกที่หยิบ คือ มือถือ เพื่อจะเริ่มเก็บภาพความทรงจำ และนี่คือภาพทะเลใบแรกของทริปนี้
Chapter 4 : แดดเมืองไทย..ผิวต้องไหม้..ถึงจะใช่.."แดดไทยแท้"!!!
เมื่อขึ้นจากท่าเรือ..เราก็ไปเช่ามอเตอร์ไซด์เพื่อใช้เป็นยานพาหนะสำหรับการเดินทางบนเกาะในครั้งนี้ เพื่อนของ จขกท. พยายามเลือมอเตอร์ไซด์ที่ดูใหม่ๆ และพยายามทำหน้าที่ "เด็กแวนซ์" ที่ดี เพราะก่อนเช่าเราจะต้องถามราคา และคำถามต่อมาที่ขาดไม่ได้เลย คือ "ยางโอเคไหม..พอดีสก๊อยตัวใหญ่มาก" เจ้าของร้านการันตีว่า "ยางแข็งชัวร์..แต่ให้ลองขึ้นไปนั่งก่อน..ป้าจะดูยางให้" 555 และเมื่อเช่ามอเตอร์ไซด์เรียบร้อย จขกท. ก็กระโดดขึ้นซ้อนท้ายและทำตัวเป็นสก๊อยที่ดีตลอดทริป เราขับขึ้นเขาเพื่อไปยังจุดชมวิวแห่งหนึ่ง มีศาลาเล็กๆ แต่ไม่มีคนขึ้นมา อาจเป็นเพราะว่าระยะทางที่เดินขึ้นแดดร้อนมาก ถึงแดดจะร้อนขนาดไหน แต่เราก็ยังไม่ลืมที่จะแวะถ่ายรูปกับผนังก้อนหินสุดคลาสสิค
แต่เมื่อขึ้นมาถึงบนศาลา มองออกไปก็จะพบกับท้องทะเลสีฟ้า และลมโชยเบาๆให้รู้สึกชื่นใจ เมื่อถ่ายรูปจนพอใจแล้ว เราเลยชวนกันนั่งพักเหนื่อยและหลบแดดบนศาลานั้น และไม่กี่นาทีถัดมา จขกท. ก็หลับในที่สุด พอตื่นมาเพื่อนบอกว่า "กรนเสียงดังเลยนะ" 555
และนี่คือ ภาพทะเลสวยๆที่ถ่ายจากจุดชมวิว
จากนั้นเราก็ขี่มอเตอร์ไซด์ขึ้นเขาลูกโน้นลูกนี่ไปเรื่อยๆ เพื่อไปถ่ายรูปที่จุดชมวิวอื่นๆ ถึงแม้แดดจะร้อนมากแต่เราก็หัวเราะกันอย่างมีความสุข ด้วยวลีของเพื่อน จขกท. ที่ว่า "ซื้อไม่ซื้อ"!!! ตอนแรกที่ได้ยิน จขกท. ก็งงและคิดในใจว่า "จะชะลอความเร็วเหมือนจะจอด แต่ก็ไม่จอด..ที่สำคัญมองไปรอบๆก็ไม่เห็นมีอะไรขายนี่นา" จขกท. เลยถามเพื่อนไปว่า "จะซื้อไรเนี่ย"?? เพื่อนเลยอธิบายว่า ถ้าตอบ "ซื้อ" แสดงว่าวิวสวย เหมาะแก่การจอดรถเพื่อลงไปเก็บภาพ ถ้า "ไม่ซื้อ" ก็จะขับไปเรื่อยๆไง และนี่คงเป็นวลียอดฮิตของทริปนี้ "ซื้อไม่ซื้อ" และนี่ คือ ภาพถ่ายใบแรกของเรา 2 คนจากจุดที่เราตัดสินใจ "ซื้อ"!!!
Chapter 5 : ภารกิจ..พิชิตใจตน!!!
เราขี่มอเตอร์ไซด์ขึ้นเขามาเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงสำนักสงฆ์แห่งหนึ่งบนเกาะล้าน เราจะพบกับหลวงปู่ทวดองค์ใหญ่อยู่บริเวณทางเข้าสำนักสงฆ์ เราแวะสักการะขอพรกับท่าน และไม่ลืมถ่ายรูปเพื่อเก็บภาพเป็นที่ระลึกไว้ด้วย
และแล้วก็มาถึงช่วงเวลาสำคัญ ภารกิจ..พิชิตใจตน..นั่นคือ..การเดินขึ้นบันได 250 ขั้น เพื่อขึ้นไปสักการะพระบรมสารีริกธาตุที่บรรจุไว้ที่เจดีย์ด้านบน อยากบอกว่า "บันได 250 ขั้นที่ว่า..ถ้ามองว่า 250 ขั้นเอง..จริงๆก็ไม่ได้สูงอะไรมากมาย แต่ในความเป็นจริงที่ต้องปีนขึ้นไป จขกท. อยากบอกว่า "ชันมากก..หยุดพักระหว่างทางเกือบจะทุก 40 ขั้น เล่นเอาหอบกันเลยทีเดียว" แต่ในความยากลำบากในครั้งนี้ ทำให้เราได้ภาพสวยๆที่ทำให้หายเหนื่อยได้มาอีก 1 ใบ..แต่น..แตน..แต๊นนน
Chapter 6 : ได้เวลาสนุกแล้วสิ..เล่นน้ำกันมั๊ย???
ณ ตอนนี้ก็ประมาบ่าย 3 โมงเห็นจะได้ เราขี่มอเตอร์ไซด์เพื่อตระเวนดูความใสของน้ำในแต่ละหาด และนี่ คือ "หาดนวล" หาดที่มีชิงช้าไม้ไว้ให้เล่น และที่หาดแห่งนี้ ทำให้เราได้พบกับเพื่อน 4 ขา ที่เข้ามาขอร่วมเฟรมการถ่ายภาพในครั้งนี้ด้วย จขกท. เชื่อว่า ถ้าคุณเห็นภาพนี้แล้ว คุณจะสัมผัสได้ถึงความน่ารักของเจ้าตูบตัวนี้อย่างแน่นอน
ส่วนคนนี้..น่าจะกำลังคิดถึงความทรงจำดีๆ
ในที่สุด เราก็ตัดสินใจลงเล่นน้ำที่ "หาดเทียน" ทางเดินลงหาดเป็นสะพานไม้ริมทะเล จขกท. รู้สึกชอบมากเป็นพิเศษ ดูคลาสสิคมาก
เราใช้เวลาเล่นน้ำประมาณ 1 ชม. เราก็ขึ้นมาถ่ายรูปเล่นบนหาดทราย จขกท. อยากได้ภาพกระโดดมากๆ แต่ด้วยน้ำหนักส่งผลให้กระโดดไม่ขึ้น ฉะนั้นดูรูปเพื่อนไปก่อนนะ 555
Chapter 7 : หมดเวลาสนุกแล้วสิ..หมดเวลาสนุกแล้วสิ!!!!
พอเล่นน้ำเสร็จและกระโดดถ่ายรูปกันจนพอใจแล้ว พวกเราก็แยกย้ายกันไปอาบน้ำ และก่อนออกจากหาด ก็ขอถ่ายรูปคู่ริมทะเลเป็นที่ระลึกอีกภาพ เพราะไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนที่เราจะได้กลับมาที่นี่อีกครั้ง
Chapter 8 : ..Good Bye Koh Larn..
นี่เราจะต้องกลับจริงๆแล้วสินะ..ระหว่างทางที่จะขึ้นเรือ เพื่อที่จะกลับมายังพัทยา ทำให้เราเพิ่งเห็นป้ายเกาะล้านบริเวณท่าเรือ คิดในใจ "เที่ยวจนหมดวันและ..เพิ่งเจอป้าย..เอาวะ..ถ่ายไว้เป็นที่ระลึกซะหน่อย"..แชะๆๆ
เราใช้เวลาประมาณ 50 นาทีก็มาถึงท่าเรือแหลมบาลีฮาย พัทยา ตอนนี้ถือว่าหมดเวลาสนุกของจริงแล้วสินะ และนี่คือภาพสุดท้ายก่อนที่จะโบกมือลาท้องทะเลกว้างใหญ่
Chapter 9 : บทเพลงและวิดีโอ "เกาะล้าน..กะทันหันทริป..วิธ..อ้วนกลมทัวร์"
"กะทันหันทริป..วิธ..อ้วนกลมทัวร์"..เพื่อให้เข้ากับชื่อหัวข้อกระทู้..เราจึงได้ดัดแปลงเพลง "กะทันหัน" ขึ้นมา..ขออนุญาติร้องนะคะ
..แต่เดี๋ยวก่อน..ก่อนที่คุณจะฟังเพลง เราขอแนะนำว่า..คุณอาจจะต้องเตรียมเอียร์ปลั๊กให้พร้อม..
เอ๊ยๆๆ..ม่ายช่ายและ "ถึงน้ำเสียงอาจจะไม่ได้ไพเราะ..แต่อยากจะชวนมาเที่ยวเกาะล้านด้วยกัน" นะคะทุกคน
😃🎵🎤 แปลกแต่จริง.."ทริป" นี้ไม่น่าจะเกิดขึ้นกับฉัน..มันเป็นทริปที่กะทันหันไป..แต่จะมองยังไงมันก็ใช่..ทริปเดียวที่ฉันรอ
แปลกแต่จริง..บอกฉันซิว่าทุกอย่างไม่ใช่ฝัน..บอกกับฉันว่าแกจะพาฉันไป.."เกาะล้าน..ทะเลที่กว้างใหญ่" ให้ฉันไม่เดียวดาย
บอกตรงๆ..ตั้งแต่วันที่ได้พบเจอ..ตั้งแต่ยังไม่รู้ว่าเกาะชื่ออะไร..ใจข้างในก็ยอมแพ้..แม้แกไม่เคยบอก..ว่าแกจะพาฉันไปหาดไหน
เป็นครั้งแรกที่เป็นทริปที่ไปโดยไม่ต้องคิด..เป็นครั้งแรกที่ไม่สนว่ามันจะสุขหรือดิบ..แค่ได้เที่ยวเกาะต่อไป..เพราะทำอย่างไรก็ห้ามใจไว้ไม่ได้ 🎤🎵😃
กระทู้นี้เขียนขึ้นจากความรู้สึกส่วนตัวของ จขกท. โดยอยากให้ภาพถ่ายเหล่านี้ถูกเก็บไว้ในความทรงจำ
ห๊ะ..อะไรนะ..พรุ่งนี้วันจันทร์..สู้ๆนะ
หมูยุ้ยพาเที่ยว : MooyuiTravel
วันจันทร์ที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 เวลา 17.54 น.