บางวันที่เหนื่อยล้า ฉันอยากพักใจไปกับสายหมอก

และที่นี่คือคำตอบของวันนี้

"เขาพระยาเดินธง อ. พัฒนานิคม จ. ลพบุรี"

เพราะโควิดกำลังทำให้เราเป็นบ้า! เราจึงวางแผนก่อนนอนในคืนฝนตกอย่างหนักว่า

" ฉันจะไปดูทะเลหมอก! "

ก่อนนอนเราภาวนาขอให้วันพรุ่งนี้ไร้ฝนพร่ำ ถ้าจะตกก็ขอให้จบภายในคืนนี้ ขณะที่ภาวนาเสร็จนั้น มือขวาเราก็เอือมหยิบมือถือมาตั้งปลุกเวลาตี 5 หวังว่าจะออกจากบ้าน 6 โมงเช้า แล้วก็ผลอยหลับไป (ปล. เราอยู่สระบุรี แต่หากเพื่อนๆมาจากจังหวัดอื่น อาจจะเผื่อเวลามาสักหน่อยนะคะ)

 แผนที่เขาพระยาเดินธง

(เสียงเพลงปลุก) เราตื่นด้วยความงัวเงียปนความตื่นเต้นว่าฝนจะตกมั้ย เรารีบลุกแบบกุลีกุจอไปเช็คอากาศตรงหน้าต่าง และหยิบมือถือเปิดแอพดูพยากรณ์จังหวัดลพบุรี >> มันบอกไม่ตก! เรารีบไปอาบน้ำแต่งตัวเตรียมของทุกอย่าง และด้วยใจที่ไม่ไว้วางใจก็ไม่ลืมที่จะคว้าเสื้อกันฝนพกไปด้วย  รวมไปถึงน้ำร้อนไว้ไปชงดื่มบนเขา พร้อมซึบซับบรรยากาศ พูดคุยกับก้อนเมฆ ตอนนี้คือวาดภาพในหัวไว้สวยมากบอกเลย หวังว่าจะผ่านไปด้วยดีนะ...

เวลาเดินทางบอกไว้ประมานหนึ่งชั่วโมง

และแล้วเราก็มาถึง...

ที่นี่จะมีพระพุทธรูปตามจุดต่าง ๆ สามารถเดินชมรอบ ๆ ได้เลยค่ะ ส่วนจุดกางเตนท์จะอยู่บริเวรก่อนทางเข้าสำนักสงฆ์ค่ะ แจ้งเจ้าหน้าที่ด้านในหรือสอบถามก่อนเข้าพักได้เลยนะคะ เดินชมกันเพลินเลยก็ว่าได้

 ร้านค้าที่ว่าหน้าตาจะประมานนี้ วันนี้เห็นว่ามีร้านกาแฟด้วยแต่ปิดไป อาจจะเนื่องจากโควิด ถ้าหากช่วงนี้มาได้ก็ลองเข้ามาเยี่ยมชมกันนะคะ คนยังไม่เยอะมาก

อยากนั่งโขดหินวิวมุมไหนเลือกได้ตามใจเลยค่ะ วันนี้ถือว่าคุ้มค่ามากๆเพราะฝนไม่ตกนะจ้ะ

ยิ่งเดินเข้าไปด้านในคือมุมสวยสุดมากๆ โชคดีหน่อยก็จะเจอหมาภูเขาเจ้าถิ่น

นอนโชว์ตากอากาศอยู่บนโขดหินแบบนี้

อยากถามเหมือนกันว่าขึ้นไปได้ยังไง!!!! หรือข้ามไปแล้วกลับมาไม่ได้ ใครก็ได้ลองไปดูแล้วหาคำตอบให้ที!

เราใช้เวลาด้านบนสักพัก...

เล่นกับตัวเองวนไป....

ก่อนกลับก็แวะไหว้พระสักนิด กราบลาขอพรและขอบคุณที่วันนี้เป็นไปอย่างสวยงามตามธรรมชาติ

หากใครยังเหลือเวลามากพอที่จะไปเดินขึ้นภูซับเหล็กก่อนกลับ ก็จัดไปอย่าให้เสียเที่ยว

ตามเรามา ปักหมุดไปเลย!!!!!!

แผนที่ไปภูซับเหล็ก

เราขับต่อไปจากที่นี่อีกประมาน 20 นาที ถ้าจำไม่ผิด หลงทางอีก 10 นาที ฮ่าๆ  แวะถามป้าข้างทางขณะที่แกกำลังทานข้าวอย่างเอร็ดอร่อย รู้สึกผิดไปอีกที่ลืมหันหลังกลับไปขอบคุณด้วยความงงประสาทกำลังจะกิน เพราะต้องขับรถและหาทางไปด้วย หากป้าแวะมาอ่านและจำหนูได้

"หนูขอโทษและขอบคุณมากนะคะ" 

เพราะตอนนั้นไม่รู้จริงๆ ว่าต้องปักหมุดไปที่ไหน แงๆ

ขับมาจนถึงทางเข้าภูซับเหล็ก เราถึงกับร้องโอโห ทางเข้าเล็กมากแต่ลงไปถามยายแถวนั้นแกบอก

"เข้าไปเลยลูกสบายมาก"

"ขอบคุณมากค่ะยาย"

เราขับรถเข้าไปเพียงหนึ่งร้อยเมตร ด้านในมีที่จอดรถและร้านค้าเล็กๆ สายตาเหลือบไปเห็นทางขึ้นพร้อมมีที่วางเก็บไม้ค้ำเวลาเดินขึ้นเขาให้บริการ 

ไปลุยกันค่ะ!!!!!

ที่นี่มีให้เลือกสองเส้นทางในการเดิน เส้นทางเรียบง่ายและเส้นทางที่ชัน

เป็นคุณ  คุณจะเลือกเส้นทางไหน...

ชื่นชมบรรยากาศพอหอมปากหอมคอ ก็เตรียมใจเดินลงอีกครั้ง

แล้วเราก็เลือกทางเดิมกัน....สุดๆไปเลย

เราใช้เวลาเดินลงไม่นาน ขากลับก็พบเจอกลุ่มชาวต่างชาติพากันมาเดินเล่นเช่นกัน ทักทายกันปกติเสมือนเจ้าบ้านที่น่ารัก ยิ้มแย้มใต้แมส  แล้วก็ไม่ลืมแวะอุดหนุนร้านน้ำป้าที่มีของขายตรงทางขึ้น เหมากันมาแบบพะรุงพะรัง คนลพบุรีน่ารักมากๆ วันนี้เรามีความสุขมากที่ได้กลับมาเติมเต็มสิ่งดีๆ

"บางทีสิ่งดีดีอาจจะรอเราอยู่ก็เป็นได้...เริ่มต้นวางแผนที่เที่ยวต่อไปกันเถอะ"

ขอลาด้วยภาพบรรยากาศระหว่างทางขากลับบ้าน

ลพบุรีมีอะไรมากกว่าที่เราคิด..

ขอบคุณที่ติดตามและอ่านมาจนถึงตอนนี้ ยังไงเร็วๆนี้กำลังจะกลับมาเที่ยวได้

แต่ก็อยากให้เพื่อน ๆ ระมัดระวังตัวเองด้วยนะคะ ดูแลสุขภาพกันด้วยน้า 

ขอให้ปลอดภัยไร้โควิดจ้า

สามารถพูดคุยสอบถามกันได้ที่ 

IG: JA.POCH

View Images

จาเล่า

 วันอาทิตย์ที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2564 เวลา 21.12 น.