ข้าวต้มโอที @ ถนนสรงประภา เขตดอนเมือง กทม.

ข้าวต้มโอทีร้านนี้เป็นร้านที่ทานมานานมากเกือบ 15 ปี ได้แล้ว และร้านก็ยังเปิดกิจการมาอย่างยาวนาน นึกได้ว่าเป็นอีกหนึ่งร้านที่น่าจะเอามาเขียนรีวิวลงบล็อคร้านอาหารย่านดอนเมือง ร้านอยู่ติดริมถนนหาไม่ยาก จะอยู่ติดกับโรงเรียนสีกัน เวลาเปิดร้านประมาณ 17.00 น. 

ร้านเป็นตึกแถวประมาณนี้ค่ะ 

รีบถ่ายภาพก็จะเบลอๆ หน่อย เกรงใจคนเยอะ เวลายืนถ่ายรูปคนก็มอง 

พอช่วงโควิดเบาบางลง รัฐบาลประกาศให้นั่งทานอาหารในร้านได้ เราก็คิดถึงร้านข้าวต้มโอทีขึ้นมากเลย ไม่ได้ทานนานมาก และกว่าร้านจะเปิดให้บริการก็นานมาก คงเป็นเพราะลูกจ้างไม่มี พอร้านเปิดเราก็ไปทาน ครั้งที่ 1 วันที่ 8 ธันวาคม 2564 จ่ายค่าอาหารไปทั้งหมด 360 บาท

ประเดิมด้วยหอยขมผัดเผ็ด จานโปรดของเรา รสชาติคงเดิม จานละ 100 บาท

หอยลายผัดพริกเผา 100 บาท จานนี้คือ...รับไม่ได้อย่างแรง รู้สึกว่าให้น้อย แพงมากไม่สมราคา แต่หอยลายตัวค่อยข้างใหญ่ (เทียบกับร้านข้าวต้มร้านอื่นที่ไปทาน ยังให้หอยลายเยอะกว่านี้)

ต้มซูเปอร์ตีนไก่ 70 บาท สีดูไม่น่าเผ็ด แต่รสชาติโอเคนะ เขาใช้พริกขี้หนูสีเขียวมากกว่าสีแดง

ผัดใบปอ 60 บาท

ครั้งที่ 2 ทานวันที่ 18 ธันวาคม 2564 จ่ายค่าอาหารไปทั้งหมด 170 บาท ต้มจับฉ่ายรสชาติดีนะ ผักไม่ขม ผักเปื่อยได้ที่ ราคา 50 บาท

ผัดกุ๋ยช่ายขาวใส่เต้าหู้ 70 บาท

ครั้งที่ 3 ทานวันที่ 26 ธันวาคม 2564 จ่ายค่าอาหารไปทั้งหมด 290 บาท

เราชอบข้าวต้มร้านนี้นะ เขาใส่ใบเตยลงไปต้มด้วยน้ำจะออกสีเขียวอ่อน และมีกลิ่นหอมของในเตย และน้ำของข้าวต้มเหนียวข้นกำลังดี บางร้านน้ำข้าวต้มใสแจ๋ว ไม่ข้นไม่เหนียวเลย ข้าวต้มถ้วยละ 10 บาท

ติดใจต้มจับฉ่าย อร่อยแถมราคาไม่แพง ถ้วยละ 50 บาท

ไส้หมูพะโล้ จานละ 80 ไส้หมูนุ่ม ไม่เหนียว ไม่มีกลิ่นสาป แต่มันจืดไปหน่อย น้ำจิ้มก็เปรี้ยวอย่างเดียว น่าจะมีสัก 3 รส (เปรี้ยว เค็ม หวาน)

แหนมซี่โครงหมู 120 บาท แต่ก่อนที่ทานจะให้หมูเยอะและจานใหญ่กว่านี้ จานที่เห็นนี้หมูมี 6 ชิ้น เล็กๆ นอกนั้นเป็นข้าวทอดเต็มไปหมด

ช่วงเดือนธันวาคม 2564 ที่เราไปนั้น เป็นช่วงที่ร้านเพิ่งเปิดให้บริการหลังจากที่ปิดช่วงโควิดระบาดไปนาน พนักงานในร้านน้อยลงมาก คนครัวมีประมาณ 3 คน เด็กเสริฟ์ 3-4 คน จากที่แต่ก่อนเด็กเสริฟ์มี 10 กว่าคน แล้วรู้สึกว่าช่วงที่เราไปฝีมือการทำอาหารบางอย่างดรอปลงเยอะ ไม่อร่อยเหมือนเดิม เลยไม่ค่อยโอเค จะทิ้งช่วงทานร้านนี้ไปสักพักใหญ่ แล้วค่อยกลับมาทานใหม่เวลาที่คิดถึงจริงๆ