"...ປະເທດລາວເປັນປະເທດໜຶ່ງທີ່ຂ້ອຍມັກໄປ:) … "

ประเทศลาวเป็นประเทศหนึ่งที่ผมชอบไป :]
อัลบัมนี้ก็จะนำภาพมารวมไว้ตั้งแต่แบ็คแพ็คไปครั้งแรก และครั้งต่อๆไปเลยละกัน...

การเดินทางแต่ละครั้งของผมนั้นเรียบง่าย ... เน้นไปทางวิถีชีวิต และมิตรภาพกับชาวบ้าน
ผมได้มิตรภาพที่ประทับใจจากที่ลาว ...ทุกครั้ง..

ป่ะไปลาวกัน....

เราจะเห็นพระเณร เดินกันตลอดในหลวงพระบาง ..

เป็นภาพที่ชินตาเลยก็ว่าได้

รอยยิ้มนี้มีที่มา .. :]

ถ้าได้อ่านพรีวิวตอนไปวังเว ียงมาจะอ่ออออ !!! เลย

" ขอเบิ่งรูปหน่อย " คำพูดของน้องๆหลังผมถ้ายรูป เสร็จ
" มื้อหน้ากลับมาอีกนะะะ "
ผมยิ้ม แล้วตอบไป " ขอบใจเด้ออ "

เกริลเจน ก็ เกริลเจนเหอะ

ภาพนี้ระหว่าเดินเข้าที่พัก เห็นภาพความน่ารักน่าเอ็นดูแบบนี้เลยเก็บมาหน่อย

.ผู้สาวน้อยกำลังนั่งรอเครปอย่างใจจดใจจ่อ

ภาพแห่งการแบ่งปัน หลังจากใส่บาตเสร็จ ยายก็ปั้นข้าวเหนียวให้หมา ผมนั่งอยู่อีกฝั่ง นั่งมองอยู่พักใหญ่ ด้วยรอยยิ้มที่อิ่มเอม

ตึกนี้คุ้น ๆ เราจะเห็นสถาปัตยกรรมแบบนี้ มากมายในเมืองหลวงพระบาง

วิถีของชาวบ้าน

ผมมองเห็นตัวเองในภาพนี้ มันคงเป็นวิถีของนักเดินทาง

ร้านค้าเล็กแต่มีของแทบจะไม ่แพ้มาร์ทของที่ลาวเลย

มาหลวงพระบางทุกครั้งไม่เคย พลาดบุบเฟ่ต์ตรงซอยตลาดมืด 15,000 kib ตักได้ไม่อั้น จะให้ทางแม่ค้า อุ่นก่อนหรือไม่อุ่นก็แล้วแต่ความชอบ ซึ่งป้าบอกผมว่าเสียดายบางคนตักเยอะแล้วเหลือกัน แต่สำหรับผมมันคือสวรรค์ แทบไม่ต้องล้างจาน ..

โรงเรียนประถมที่ทำให้เราคิ ดถึงตอนเป็นเด็ก

นึกว่าเจแปน ^^

ได้ข้ามมาชมสักที :]

สถานีรถไฟท่านาแล้ง ก็ถือว่าใหญ่โตนะ

น่าจะรองรับความรถไฟฟ้าความเร็วสูงในปี 2020 อยู่

วังเวียงเมืองที่ใครๆ ก็อยากไป :]

....เนื่องจากในตัวเมืองหลว งพระบางจะมีนักท่องเที่ยวมาหมายจนเราไม่ได้เห็นภาพแบบดั้งเดิมจริงๆ ผมจึงข้ามสะพานไม้ไผ่มาอีกฝั่ง ..ก้ได้สัมผัสในสิ่งนั้นสมใจ ...ภาพแห่งวิถี .

.น้องสองคนนี้ชอบกล้องมาก ทีแรกจะถ่ายแค่รูปเดียว แต่บอกถ่ายอีกๆ เลยถามจะไปไหน เราก็จำไม่ได้เหมือนกันว่าเขาบอกว่าไร ดูน้องๆเขามีความสุขมาก จนแม่ของน้องๆ โผล่หน้าออกมาพร้อมกับพูดว่า " สะบายดี ." เราก็ตอบกลับไปสะบายดี แล้วถามจะไปไหนครับ " ..คุยกันสักพัก แม่เขาถามรูปนั้นอัดได้ไหมจะขอซื้อ เราก็ได้แต่บอกว่าผมถ่ายได้อย่างเดียว ใจก็อยากให้รูปเขาไปเลยนะถ้าอัดได้ ... .. ( ผมจะอัดมันไว้แล้วส่งกลับไปอีกครั้ง )

.." มาๆ อ้ายจะเก็บภาพให้ .." เด็กๆที่เล่นข้ายของก็ได้รี บวิ่งมาแล้วตั้งท่าทีแรกเบียดกันมาก จนเห็นแค่หน้าน้องเสื้อลาย เลยบอกกระจายๆหน่อย จึงได้รูปมาดังนี้แหละ ถ่ายไปหลายรูปนะ .. น้องๆดีใจมาก ^^

ตอนนี้ผมได้ล้างรูปและส่งกล ับไปที่หมู่บ้านนี้แล้ว ให้น้องๆคนละภาพ ... ให้เป็นความทรงจำกันไป ไว้จะไปอีกเน๊อะ

" เจ้าอยู่หลวงพระบางเป็นหยัง บ่เบื่อเน๊อะ ? "
" บ่ ก็บ้านข่อยอยู่นี่ :) "

...ยังไม่อยากกลับเลย ..

คิดออดผู้สาวตัวน้อย

ล่าสุดที่ผมไปลาวก็ไปนั่งเก็บบรรยากาศ เขียนบันทึก ถ่ายภาพ ... เป็นทริปที่นิ่งอยู่กับตัวเองมากกว่า :]

และทุกๆปีก็จะมีโปสการ์ดของการเดินทางแต่ละปี ส่งให้เพื่อนๆ เพิ่มขึ้นตามปี พศ 60 ก็ 60 ใบ

บางทีความเป็นอนาล็อกก็ งดงามในแบบของมันเน๊อะ

ขอบคุณเพื่อนๆ ที่ติดตาม และชื่นชอบภาพถ่ายทุ๊กกกกคนนนน... ไว้จะมาเล่าเรื่องลาวอีกครับ

ติดตามได้ที่

Facebook : https://www.facebook.com/NitVigator/

Facebook page : https://www.facebook.com/Theeranit.Photography