ชุมพร คนเดียว เที่ยวไปเถอะ

ชุมพร งบพันนิดๆ หรือไม่ถึงพันก็เที่ยวได้ แต่มันไม่ได้ใช้แค่พันเดียวนี่สิ เดี๋ยวเรามาดูกันว่าจะมีค่าอะไรเพิ่ม......

อาจจะค่อยๆเขียนช้าหน่อย มีอะไรเข้าไปสอบถามคนบ้าบอที่ชอบเที่ยวคนเดียวในเพจ "จะเที่ยวคนเดียว Lady Journey" ก่อนนะ ถ้าเราเขียนช้า ไม่ทันใจ แต่อยากรู้รายละเอียดการเดินทางให้มากกว่านี้

ทำไมถึงมาเที่ยวชุมพร??

ใจอย่างเดียว ใจอยากรู้ ใจอยากมา เพราะเรานั่งรถไฟไปทั้งเกาะเต่า เกาะพยามแล้ว เราก็นั่งรถไฟมาลงชุมพรตลอด เหมือนมองว่าชุมพรเป็นทางผ่าน แต่ไม่เคยมาเที่ยวชุมพรจริงจังซักที ครั้งนี้อาจไม่เที่ยวกินแบบผู้รู้ ที่รู้จักชุมพรมากเท่าไหร่ เที่ยวตามมีตามเกิด เที่ยวตามสไตล์เหมือนกับทุกๆครั้งที่ผ่านมา เที่ยวกันแบบผจญภัยในแบบของเรา

เหมือนเดิมค่ะ คนชอบนั่งรถไฟ คงหนีไม่พ้นการนั่งรถไฟเที่ยว มาเหมือนเดิม 13.00 น.ออกจากหัวลำโพง มาถึงชุมพรประมาณ 4 ทุ่ม ไม่ค่ะ ไม่หาที่นอน นอนสถานีรถไฟอีกแล้ว นี่ไม่กลัวอะไรอีกแล้วนะ นอนสถานีรถไฟอีกแล้วจนได้ นอนบนเก้าอี้ นอนจนเช้า แต่ก่อนที่จะหลับตาลงเราก็หาข้อมูลในเน็ตไปเรื่อยๆก่อน หาข้อมูลที่พัก เรียกว่ามาหาเอาดาบหน้าเลย จดเบอร์ไว้ พรุ่งนี้ค่อยโทร

เช้ามาเลยโทรหาที่พัก เทียบกับแผนที่ดูว่าที่ไหนใกล้สถานีรถไฟที่สุด จะได้เดินทางง่าย สรุปได้ที่นี่ เฟม เกสท์เฮาส์ บริการห้องพักและรถเช่าครบวงจร มีห้องตั้งแต่ 150-หลายร้อย อยากได้ห้องหลัก 150-200 ด้วยซ้ำ น่าจะเป็นห้องรวม แต่โทรถามเต็มหมดแล้ว น่าจะเป็นฝรั่งแบคแพคมาเช่าเหมือนเดิม เหลือแต่ห้องพัดลม 300 บาท เอาก็เอา อยากอาบน้ำพักผ่อนแล้ว ไปดูห้องก็เป็นตึกแถว เหมือนหอพักปกติ อยู่ได้สบายเลยแหละ ห้องกว้างมาก

อันนี้ด้านหน้าที่พักก็จะเป็นแบบนี้ มีร้านกาแฟให้นั่งชิลล์ wifi ในห้องก็แรงดีนะ

พักผ่อนแล้ว สายๆหน่อยก็เริ่มออกมาผจญภัย และนี่ก็คือสาเหตุจากที่กะงบไว้จะเที่ยวแค่พันนิดๆ บานปลายตรงเช่ารถมอเตอร์ไซค์นี่แหละ ลืมไปว่าถ้าเช่าในเขตที่เป็นแหล่งท่องเที่ยว ชุมพร สุราษฎร์เนี่ย ค่ามัดจำโหด ซึ่งต้องไปกดเงินเพิ่มอีก 3000 บาท เพื่อมัดจำ แต่ดีนะที่ได้คืนตอนหลังหมดเลย เพราะไม่ได้ทำรถเสียหาย ค่าเช่า 250 บาท (ความจริงมีตั้งแต่ 150 บาท แล้วแต่สภาพ แพงหน่อยก็สภาพดีหน่อย)

พนง.บริการดี สอบถามอะไรได้หมด ไม่ค่อยรู้เรื่องสถานที่ท่องเที่ยว หาข้อมูลมาน้อย เลยถามคนในท้องถิ่น เค้าก็ช่วยแนะนำเอาแผนที่ท่องเที่ยวมาให้ แนะนำที่เที่ยวมากมาย แต่ลงท้าย "พี่ไปถามคนแถวนี้เอานะ" ช่วยได้เยอะเลย แหะๆ ขับออกมาได้ซัก 200 ม.มั้ง จะหยิบแผนที่ออกมา อ้าว! หล่นหาย!! ไม่สนละ ขับไปถามทางไปตลอดทางจ้าาาาา เป็นจังหวัดที่เราขับรถไปถามทางไปเยอะที่สุดอีกจังหวัดนึงเลย เจอแต่คนใต้ใจดี ช่วยบอกทางให้ตลอด

ไปแว้นกันเถอะ

ที่เที่ยวแต่ละที่ค่อนข้างไกลกันมาก ถ้าไม่มีรถนี่ลำบากมากจริงๆ จ้างเหมา มอเตอร์ไซค์หรือสองแถวคงหมดหลายบาท ขับรถไปเรื่อยๆ ข้างทางก็อากาศดี ต้นไม้เยอะ แต่กลางวันนี่ร้อนแหละ ที่แรกที่เราจะมา และตั้งใจมาเลยคือทะเลชื่อแปลก

ทุ่งวัวแล่น

ในวัดนี่รูปปั้นวัวเต็มไปหมด ชื่อก็แปลก แต่ไม่คิดว่าเลยวัดไปหน่อย จะมีทะเลที่สวย สีฟ้าน้ำทะเล กว้างขวางขนาดนี้ หาดทรายขาวละเอียด ชอบมากกกกกกกกก

สวยและเงียบสงบมากๆ มีแต่ชาวบ้านด้วย นักท่องเที่ยวไม่ค่อยเยอะ คงเพราะมาวันธรรมดาด้วย ที่มาเล่นน้ำก็มีแต่เด็กๆ ชาวบ๊าน ชาวบ้าน มาเล่นน้ำกัน

ตอนแรกเล่นตัว ไม่ถ่าย ไม่ถ่าย พอยกกล้องขึ้นเท่าน้นแหละ มากันเต้มมมมมมมม เด็กใต้นี่น่ารักเนาะ

เงียบสงบ อากาศดี เหมาะกับจัดงานแบบนี้เนาะ เห็นแล้วอิจแรง มโนไปว่าเค้ากำลังเตรียมงานให้เรา

ถ่ายรูปซะเพลิน

เพลินจนโทรศัพท์น็อค คงเป็นเพราะอากาศร้อนด้วย เปิดไม่ติดจนต้องรีบขับรถเข้าเมืองตาลีตาเหลือก พอหาร้านโทรศัพท์ได้ โทรศัพท์ดันเปิดติดซะงั้น สรุปยังเดินเล่นไม่ทั่วเลย ต้องกลับเข้าเมืองก่อน ไหนๆก็ไหนๆ หิวพอดี

ก๋วยเตี๋ยวน้ำตกนายดำ กินตอนกลางวัน คนแน่น เย็นก็เริ่มซาแล้ว อยู่ตรงข้ามสถานีรถไฟข้างร้านปาปา สถานีรถไฟ (ร้านปาปาเป็นร้านซีฟู้ดร้านใหญ่ ทุกคนรู้จัก) ชามนี้ 40 บาท เล็ก ชิ้น เปื่อย

หาอะไรกินเสร็จก็เริ่มควานหาทางไปหาดทรายรีต่อ เพราะมีแต่คนบอก อย่าลืมไปนะ ไปไหว้เสด็จเตี่ยด้วย แผนที่ไม่มี ถามทางมาตลอดทาง ซึ่งไกลมาก ทางอันตรายมากด้วย เป็นไปได้ก็ไม่อยากขับมอเตอร์ไซค์ไปเส้นนี้คนเดียวอีกเลย ประมาณ 20 กม. หลงๆ งงๆ คลำทาง ถามทางไปตลอด แถมดันหลงมาปากน้ำชุมพรก่อน งั้นเที่ยวปากน้ำก่อนละกัน เวลาไม่ถึงหาดทรายรีแน่เลยเพราะใกล้ค่ำแล้ว

กว่าจะถึงไกลมาก แต่คุ้มอ่ะ อากาศดี ลมพัดตึงๆ ถึงน้ำจะไม่ค่อยใสก็เหอะ เป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำหรับครอบครัวนี่เอง

มาไม่ทันเพิ่งมีงานเปิดโลกทะเลชุมพรผ่านไปไม่กี่วัน แต่ประติมากรรมทราย AEC ยังอยู่ สวยอลังเหมือนกันนะ

มองไกลๆ มีเกาะน้อยใหญ่ ซึ่งบางเกาะะก็เป็นของ จนท.ทหารไปแล้ว คนเยอะ วัยรุ่นเยอะ เม้าท์มอยกับลุงคนนึง แกกำชับเลยอย่าเดินไปตรงนั้นนะ ที่เป็นอิฐหรือดินสูงๆ ทำเป็นสะพานยื่นออกไป ถ้าเดินไปไกลพ้นสายตาอาจถูกฉุดได้ ลุงเหมือนขู่เลย แต่เราก็ไม่ได้ไปตามที่แกบอกนั่นแหละ ยังไงเวลามาเที่ยวคนเดียว นอกจากจะต้องอาศัยเซนต์ตัวเองแล้ว การเชื่อฟังในสิ่งที่คนท้องถิ่นบอกบ้างก็ไม่เสียหาย เพื่อความปลอดภัยของตัวเอง

ใจนึงก็อยากหาทางขึ้นเขามัทรี แต่จากที่ขับรถผ่านมาแล้ว ทางโหดมาก ชันมาก น่ากลัวมาก ด้วยแรงมอเตอร์ไซค์เก่าๆคันที่เช่ามาไม่ไหวแน่นอน ถามชาวบ้านหลายคนมากว่าเราจะขับขึ้นไปไหวมั้ย ใจนึงกล้า ใจนึงกลัว เพราะโดนขู่ว่ามันชันจริงง กลั้นใจขับขึ้นไปเลย ก็น่าจะไหว พระอาทิตย์ก็ใกล้ตกแล้ว ไหนๆก็ไม่อยากมาให้เสียเที่ยว เอาก็เอาวะเที่ยวปากน้ำชุมพรก่อน หาดทรายรีทั้งหาดยังเที่ยวไม่ทั่วเลย ดันขับหลงมาปากน้ำก่อน ต้องรีบขับขึ้นเขาแล้ว

ทางขึ้นลำบากมาก ไม่ได้ถ่ายมา ไม่สามารถปล่อยมือจากมอเตอร์ไซค์ได้จริงๆ มีนักปั่นเสือภูเขา 2 คนเอาใจช่วยตอนที่มอเตอร์ไซค์เกือบตายกลางทาง เกือบถอยลงเขาจริงๆ จะร้องไห้ พระอาทิตย์ใกล้ตก วิ่งขึ้นบันไดไล่พระอาทิตย์ ทั้งที่ยังใส่หมวกกันน็อคอยู่ด้วย หอบใจจะขาด

แต่พอมาเห็นวิวนี่คุ้มสุดๆ

โอ้ยสวยยยยยยยย

แล้วพระอาทิตย์ก็ค่อยๆลับตา

ดูพระอาทิตย์ตกซะเพลินจนลืมไปว่าที่ที่เรามา มันห่างจากที่พักเรา 20 กว่าโล และเราต้องขับมอเตอร์ไซค์กลับ ตอนกลางคืน!! กลางวันว่าหลงแล้ว กลางคืนจะเป็นไงล่ะทีนี้ เป็นอะไรที่ถ้าเป็นไปได้ จะไม่ทำแบบนี้อีก ไม่ขับมอเตอร์ไซค์ไกล มืด ทางไม่ดี ในเมืองที่ไม่รู้จักแบบนี้อีก ผจญภัยสุดๆ เกือบสิ้นชีพ กลับถึงห้องนี่นอนสลบเลย

เช้าวันรุ่งขึ้นยังฟิตอยู่ ตื่นแต่เช้ากะจะไปทุ่งวัวแล่นเพราะเหมือนเมื่อวานรีบกลับยังสูดอากาศไม่เต็มปอด โก๊ะมาก ขับออกมาถึงแยกไฟแดง เจอตำรวจ! นึกขึ้นได้ว่าลืมหมวกันน็อคไว้ที่ห้อง ขับรถหลงเลน จะถอยหรือจะเข้าเลนไหนหนีตำรวจดี สรุปโดนตำรวจโบกจ้า! ในใจคิดว่าโดนแน่ๆโดนปรับ 500 แน่ๆ เลยตะโกนข้ามแยกเลย "พี่หนูลืมหมวก เดี๋ยวหนูกลับไปเอา" ตำรวจถามจะไปไหน บอกจะไปทุ่งวัวแล่น ตำรวจคงเห็นหน้าตาเหมือนไม่ใช่คนท้องถิ่น เลยยิ้มๆแล้วปล่อยไป เลยวนรถกลับมาเอาหมวกกันน็อค ใจคอไม่ดีเลย ขับรถในชุมพรต้องระวังนะ ตำรวจเยอะ แต่รอบนี้ตีหน้ามึนไป ขอร้องดีๆเพราะนี่ลืมจริงๆ กลับมาพร้อมหมวกกันน็อคก็ยิ้มให้พี่ตำรวจเค้าหน่อย ผิดไปแล้วววววววว

กลับมาทุ่งวัวแล่นอีกที เห้ย! มันคนละเรื่องกับเมื่อวานเพราะไม่เห็นน้ำทะเลใส พระอาทิตย์คนละฝั่งกัน ทะเลใต้สวยสุดคงตอนโดนแดดกระทบน้ำนี่แหละ แต่นี่ตอนเช้า รูปเลยออกมาย้อนแสง แต่ก็สวยไปอีกแบบ

ไม่รู้จะไปไหน เที่ยววนไปมาอยู่แถวนี้แหละ กลัวจะหลงมากไปกว่านี้ เดี๋ยว 11 โมงต้องเอามอเตอร์ไซค์ไปคืนและเช็คเอ้าท์ออกแล้ว ขากลับเห็นถนนอยู่เส้นนึงซึ่งอยู่ใต้คลองไปอีก เงียบด้วย นานๆทีมีชาวบ้านขับผ่าน เลยลงไปดูซะหน่อย แต่หาทางเข้าไม่เจอ เลยใช้ปากเป็นแผนที่ถามชาวบ้านเหมือนเดิม คลองอยู่ใต้สะพานนี้แหละ

สิ่งที่เราไม่ได้หาข้อมูลท่องเที่ยวมาก่อนเลย แต่เมื่อได้ดูข้อมูลแล้ว บางที ที่ตรงนี้อาจมีความหมายมากมายจนทุกคนมองข้ามไป

คลองหัววัง หรือที่ชาวบ้านเรียกคลองในหลวง (หัววัง-พนังตัก) จากที่หาข้อมูลคร่าวๆ ทราบว่าเมื่อก่อนชุมพรถูกน้ำท่วมเยอะ น้ำระบายลงทะเลไม่ทัน ในหลวงจึงทรงเร่งให้ขุดคลองนี้ขึ้นมาเพื่อกักน้ำก่อนลงสู่ทะเล น้ำจะได้ไม่ท่วมอีก เป็นพระมหากรุณาธิคุณอย่างล้นพ้นที่พระองค์ทรงมีต่อชาว จ.ชุมพร

ไปสูดอากาศยามเช้าเสร็จแล้วก็ไดเวลาไปเก็บของ เช็คเอาท์ คืนรถที่เช่ามา ก่อนนำรถไปคืนก็เติมน้ำมันให้เค้าเต็มถังเหมือนเดิมประมาณ 40 บาท ค่ามัดจำก็ได้คืนหมดเลยเพราะไม่ได้ทำรถเสียหายอะไร แต่เวลายังเหลืออีกตั้งครึ่งวันแน่ะ ไหนๆจะกลับตอนค่ำๆอยู่แล้ว เหลือเวลาอีกตั้งเยอะ จะรออะไร คืนรถแล้วไม่ใช่ปัญหา เอาเป้ใบใหญ่ใส่เสื้อผ้าไปฝากที่สถานีรถไฟ 20 บาท จองตั๋วขากลับเรียบร้อย ถามคนแถวนี้มาก่อนหน้านี้แล้วว่า มีรถสองแถวไปหาดทรายรีด้วย จะเรียกรถไปหาทางขึ้นสองแถวก็คงไม่ใช่แนวเรา สายเดินเชิญทางนี้ เราเดินเยอะมากเหมือนเดิม ที่ชอบเดินเพราะอยากเห็นบ้านเมืองนั้นๆ ร้านรวงที่ตั้งขายของว่ามีตรงไหนบ้าง เจอห้างเล็กๆในชุมพร แต่ไม่ค่อยได้สนใจในห้างเท่าไหร่ ประเด็นอยู่หน้าห้าง ของเซลล์เพียบ โดยเฉพาะเสื้อผ้าสีสันสดใส คนใต้นี่ชอบเสื้อผ้าสีสดใสเนาะ แนวใส่เที่ยวทะเลทั้งนั้นเลย ถูกมากด้วย เลยสอยมาเหมือนกัน

เดินมาเรื่อยๆ ถามทางมาตลอด ก็ไม่ยากนะ สองแถวนี่หาแป๊บเดียวเจอ เอาง่ายๆคืออยู่ฝั่งตรงข้ามศาลเยาวชนฯเลย ใครขี้เกยจเดิน เรียกวินมาส่งก็ได้ ค่าสองแถวสามสิบบาทเอง

แป๊บๆขับมาถึงแล้ว แต่มีแวะส่งของรับคนนั่นนี่บ้าง ฟังคนใต้เม้าท์มอยกันในรถ แต่ก็มาถึงเร็วและดูปลอดภัยกว่าขับมอเตอร์ไซค์มาเองล่ะเนาะ ที่สำคัญ ไม่หลง!! 55555

ใช้เวลาอยู่ที่นี่พักใหญ่เลย ร้อนก็ร้อน แต่ถ้าไม่ร้อน ทะเลก็คงไม่สวย แต่เราว่าเราชอบทุ่งวัวแล่นมากกว่า เพราะเงียบสงบ นักท่องเที่ยวไม่เยอะ หาดทรายรีร้านเยอะ นทท.เยอะ ขยะก็เยอะตาม แต่นี่มาวันธรรมดาคนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ ถ้าวันหยุดนี่คงไม่ต้องพูดถึงเลย

และอย่าลืมไหว้ศาลกรมหลวงชุมพรฯ หรือเสด็จเตี่ย พระบิดาแห่งกองทัพเรือไทย สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวชุมพรนับถือ และที่นี่คือที่ที่ท่านสิ้นพระชนม์

ได้เวลากลับ สองแถวคันเมื่อเช้าบอกรถหมด 4 โมงเย็น ความจริงไปรอล่วงหน้าเกือบชั่วโมง เดินไปเดินมา ไม่มีรถมาเลย ยิ่งเป็นวันธรรมดาด้วย ร้านค้าก็น้อย นักท่องเที่ยวน้อย จะโบกรถซักคันเข้าเมืองยังยาก รอ รอ รอ อย่างเดียว แม่ค้าแถวนี้ให้กำลังใจดีมาก ป่านนี้รถหมดแล้วม้างงงงงงงง โถ่ แทนที่จะช่วยหาทางเนาะ รอแล้วรอเล่า เลทไปนิดแต่รถก็มา โคตรดีใจ ป้าที่เก็บเงินท้ายรถจำได้ บอกตรงเวลาดีเนาะ รับไป นับกลับ พอดีเลย ก็แหงล่ะ คนมันไม่มีรถส่วนตัวนี่นา ถึงสถานีรถไฟแล้วดีใจ แต่เดี๋ยวก่อน!! เวลายังเหลือ!! ได้เวลาอาหารแล้ว ร้านรวงเริ่มตั้งขายตอนเย็น

ถ้าจำไม่ผิดถนนเส้นนี้น่าจะเรียกว่าถนนกรมหลวงชุมพร อะไรซักอย่าง ลองเช็คอินดู มีแต่คำว่าถนนหอยทอด ก็เล่นขายผัดไทหอยทอดเกือบทุกร้านเลย แล้วคนก็ซื้อกินกันเกือบทุกวันเนี่ยนะ แต่ราคาปกติ 35-40 ราคาไม่แรงเลย เหตุผลที่ชอบกินอาหารท้องถิ่น ข้างทางนี่แหละ อร่อยและไม่แพงด้วย

เดินไปเดินมา ตลาดนัดแบกะดินข้างสถานีรถไฟก็ตั้งแล้ว ความจริงมาลงสถานีรถไฟชุมพรตอนค่ำๆ ครั้งนี้เป็นครั้งที่สามที่เดินตลาดนัดนี้ ของกินเยอะ อร่อยด้วย ส่วนใหญ่เน้นกิน ของใช้ไม่ซื้อ ขี้เกียจหอบ กรุงเทพมีเยอะแยะ อันนี้ความจริงอิ่ม แต่อยากรีวิวให้ดู หน้าตาน่ากินจริงๆนะ ข้าวหมกไก่เจ้าประจำกับโรตี กินให้ท้องแตก ราคาไม่แพง 40-60 บาท ประมาณนี้

[

ร้านปาปาชุมพร ร้านอาหารซีฟู้ดใหญ่มาก คนกินเยอะ มาทีไรก็อยากเข้าอยู่ แต่ราคาคงแรงไม่น้อย ร้านอยู่ด้านหลังสถานีรถไฟเลย เรียกว่าลงรถไฟปุ๊บ เดินออกมาเห็นเลย เปิดเพลงดังๆ ยิ่งดึกยิ่งครึกครื้น ฝรั่งก็มานั่งเยอะ

แต่ส่วนใหญ่เด็กนักเรียน นักศึกษาจะมานั่งชิลล์ร้านนี้กัน ราคาไม่แพง ร้านตั้งอยู่ตรงข้ามร้านปาปาเลย เป็นร้านข้างทาง คนเยอะ นั่งกันเต็มตลอด นั่งข้างทางนี่แหละชิลล์มาก ที่ร้านไม่มีเพลง แต่อาศัยร้านข้างๆ เป็นร้านข้างทางเหมือนกัน อารมณ์แบบนั่งกินเบียร์กันงี้ เพลงดีมากบอกเลย มีหลายสไตล์ ส่วนใหญ่ แนวเรกเก้ บลู ไรงี้ ดีเลยอ่ะ แต่มาคนเดียวเซฟตัวเองไว้ไม่ดื่มแอลฯก่อนกลับเนาะ เลยมานั่งร้านนี้แทน "ร้านน้ำชา" ชื่อร้านไม่มี คนแถวนี้เรียกร้านน้ำชา ก็นั่งกินนม น้ำชา กาแฟ กันไป ราคาถูกมากด้วย นี่สั่งมา 60 กว่าบาทมั้งหมดนี่

เรียกว่าชุมพรจะไม่ใช่ทางผ่านอีกต่อไป สองวันหนึ่งคืนก็เที่ยวได้ แต่คนแถวนี้บอกต้องอยู่หลายๆวัน ชุมพรที่เที่ยวเยอะ นี่ตัวดำมาก ตากแดดเป็นสาวใต้เรียบร้อย แว๊นผจญภัยมาก ของกินข้างทางก็อร่อย ไม่ได้ตั้งใจกินเยอะเลย อยากรีวิวให้ดูว่ามีอีกหลายอย่างน่ากิน มาชุมพร มาใต้ ให้กินอาหารที่คนใต้ทำนะ จะได้เข้าถึงคนท้องถิ่นที่สุด ขากลับค่ารถไฟก็ประมาณ 200 กว่าบาท จำไม่ค่อยได้แล้ว ไปนานแล้ว เพิ่งจะมาเขียนรีวิว จนจำราคาอะไรต่ออะไรที่จ่ายไปไม่ค่อยได้ แต่หมดไปพันนิดๆประมาณนี้แหละ กินเยอะไปหน่อย ถ้าเป็นไปได้ก็อยากมาอีกนะชุมพร เอาไว้เจอกันใหม่ทริปหน้านะ "คนเดียว เที่ยวไปเถอะ"