เที่ยวกรุง: ตลบหลัง ตลาดมีนบุรี

วันนี้จะพาเที่ยวแถวบ้าน คือเราไม่ใช่คนแถวนี้ เพิ่งจะย้ายมาอยู่ก็ตอนมัธยม โรงเรียนก้ไม่ได้อยู่แถวนี้ ไม่ได้ซึบซับอะไรในตลาดมากนัก หลักๆก็คงเป็นจุดต่อรถ กับร้านข้าว

คิดถึงความเป็นเด็ก

นึกไปนึกมา ตลาดมีนบุรีก็มีมุมหลายมุมที่ไม่น่าเชื่อว่าจะมีแบบนี้ในกรุงเทพฯ อยู่แถวนี้มาสิบกว่าปี ลองเดินดูมุมแปลกๆจริงๆจังๆ ก็ทำให้รู้สึกแปลกใจ เพราะหลายๆอย่างที่เราคิดว่าเป็นสิ่งปกติ พอมองย้อนกลับมาก็ดูเป็นของแปลก หรือเพราะเราโตขึ้น จนคิดถึงความเป็นเด็ก

ศาลเจ้าอะไรซักอย่างกลางตลาดเก่า

เดินเท้าเข้าสู่ตลาดชมแผงค้าที่ต่างจากฝั่งตลาดแขกโดยสิ้นเชิงหากจะใช้คำสลวยคงต้องบอกว่าเป็นแผงค้าที่ยังคงกลิ่นอายของตลาดแบบไทยๆหรือเรียกได้ว่าดูรก สกปรก ขาดการปรับปรุงดูแลรักษา เมื่อเทียบกับตลาดแขกที่อยู่อีกฝั่งถนน ใครๆก็เรียก "ตลาดเก่า"แต่จริงๆยังไม่ใช่ ต้องเดินๆๆๆๆไปอีกจนทะลุท้ายตลาดก็จะเจอกับ "คลองแสนแสบ"

แผงขนม ของเล่นที่แขวน วาง พิง กันอย่างหนาแน่น รอลูกค้ามาซื้อกลับไปขายต่อ

ของเล่นเพียบเลย เป็นเด็กคงร้องไห้กระจองงอแง แล้วล่ะมั้ง

เดินจนมาทะลุหลังตลาด เพื่อที่จะข้ามไปยังตลาดเก่า!! ใช่ครับตลาดเก่าจะอยู่อีกฝั่งของคลองแสนแสบ ที่เดินผ่านมายังไม่เก่าจริง ๕๕๕๕๕

คลองแสนแสบ คลองแสนแสบช่วงตลาดมีนบุรียังเป็นคลองที่สะอาด สามารถเล่นน้ำ ตกปลาได้อย่างสนุกสนาน แต่ต่างจาก คลองแสบแสบในช่วงรามคำแหงโดยสิ้นเชิง ที่ ดำ คล้ำ เหมือนน้ำมันเครื่องใช้แล้วก้ไม่ปาน ข้ามสะพานมาก็จะเจอศาลเจ้า อยู่อีกฝั่งสะพานทันที

ซ้ายมือคือชุมชนตลาดเก่า ขวามือไกลๆคือโรงสี และตลาดเก่าน้อยหน่อยที่เพิ่งเดินผ่านมา

โรงสีข้าว จากมุมแถวๆtankน้ำ

ศาลเจ้าดูใหญ่โตแต่เงียบเหงาหรือเพราะไม่ใช่ช่วงเทศกาลก็ไม่แน่ใจโน๊ะ ฝั่งนี้จริงๆคือย่านตลาดเก่าแท้ๆ ที่ชุมชนกำลังจะตายลงอย่างน่าเสียดาย

ที่เหลือต่อจากนี้ก็ให้รูปอธิบายดีกว่า

ตึกเก่าย่านมีนบุรีอุปถัมภ์ หรือ ตลาดเก่า

ลานสนามเด็กเล่น และเครื่องออกกำลังกาย น่าเล่นสุดๆ

สถาปัตยกรรมแบบดั้งเดิมจริงๆ

ทาสีลูกกวาดก็แปลกตาดี

เดินได้แปปเดียวผู้ร่วมทางดูท่าทางหวั่นๆ คืองี้ มันไม่ได้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวอะ มันคือชุมชน คือบ้านคน คือที่พักอาศัย ใช้พักผ่อน ดังนั้นการเดินโผล่เข้า โผล่ออก ก็ดูวุ่นวายเกินพอถ้าต้องเดินถ่ายรูปตรงโน้น ตรงนี้เกรงว่าจะไปรบกวนการพักผ่อน จึงเดินชมสถาปัตยกรรมเพียงเงียบๆจนพอใจแล้วจึงเดินย้อนออกมาทาง "ท่าเรือคลองสามวา" ที่ในสมัยเด็กใช้นั่ง โดยสารออกจากบ้านมาโรงเรียน

บนสุดของภาพคือจุดสิ้นสุดคลองสามวา ซึ่งตัดกับคลองแสนแสบผู้ถ่ายยืนบนสะพานข้ามคลองสามวาขวามือคือตลาดเก่า"น้อยหน่อย"

เรือสุดบรรเทิงในสมัยเด็ก

เรือคลองสามวาวิ่งไม่ไกล เทียบระยะถนนจะวิ่งเลียบถนนนิมิตใหม่ถึงแค่วัดบัวแก้วเองมั้ง ดีไม่ดีวิ่งไม่ถึงด้วยซ้ำของเล่นสุดบรรเทิงคือการนั่งหน้าสุดของเรือ ทำเป็นเล่นไปเรือพวกนี้ติดGas LPGทุกลำ เครื่องใช้เครื่องรถยนต์จำพวกSolunaมั่ง ประมาณนั้น แรงจริงๆ นรกกวักมือหยอยๆเลยล่ะเบรคไม่มีนะจ๊ะ และไม่เคยเห็นกรมเจ้าท่าเข้ามาควบคุม