นาน ๆ ทีหม่ามี๊จะใจดีพาพวกเราทั้ง 4 สาวเวสตี้ไปเที่ยวพร้อมหน้าพร้อมตากันซะที อยากรู้ไหมคะว่ามันวุ่นวายขนาดไหน ตามมา ตามมา

พอขึ้นรถได้ พวกเราก็กระวนกระวายแย่งกันดูวิวข้างทางกันใหญ่ มองผ่านกระจกไม่สะใจ ช่วยกันกดเปิดกระจกชมวิวข้างทางให้หม่ามี๊ปวดหัวเล่นสักพัก แล้วก็ตีตั๋วหาที่นอนกันค่ะ แอร์เย็นฉ่ำจริง ๆ

หิวข้าวกลางวัน และอากาศร้อน ๆ แบบนี้ขอแวะกินข้าวแช่หน่อยซะหน่อย

ก็ดีเหมือนกันพวกเราจะได้แวะชมวิวริมแม่น้ำ ยืดเส้นยืดสาย แถวนั้นมีหมาไทยด้วย อัลฟ่าไม่ค่อยถูกชะตากับพวกหมาไทยเท่าไร นำทีมเห่ากระหน่ำเลย หม่ามี๊ต้องไปรีบไล่หมาไทยไปไกล ๆ เจ้าของร้านบอกว่าหมามันไม่กัดหรอก หม่ามี๊บ่นว่า ไม่ได้กลัวหมาไทยมากัด กลัวแต่อัลฟ่าเด็กดื้อจะหลุดไปวิ่งไล่กวดหมาไทยน่ะสิ หม่ามี๊บ่นกระปอดกระแปดจนพวกเราหูชาไปเลยเชียว

"ข้าวแช่" ที่หม่ามี๊โหยหา หอมรัญจวญ เย็นชื่นใจ ในราคาสบายกระเป๋า เห็นหม่ามี๊ว่างั้นนะ ไม่แบ่งให้เราชิมเลย

ยังไม่หมดแค่นั้น หม่ามี๊บอกว่า ขอแวะซื้อ "ทองม้วนทิพย์" ที่ท่ายาง ของโปรดด้วย

นั่งรถจนไปถึงหัวหิน พวกเราก็แวะเข้าที่พักกันก่อนเลยค่ะ ขอเข้าห้องน้ำ กินน้ำเย็น ๆ ให้ชื่นใจกันก่อน วันนี้หม่ามี๊ก็ให้พวกเราหม่ำข้าวเย็นกันเร็วกว่าปกติ จะได้พาไปเที่ยวตลาดเมืองเก่าปราณบุรีช่วงเย็นต่อ

ระหว่างทางก่อนขับรถมาถึงตลาด แถวริมทางรถไฟ มีสุนัขจรจัดเยอะมาก หม่ามี๊เห็นแล้วก็สงสาร ทำไมเมืองไทยถึงมีสุนัขจรจัดมากมายขนาดนี้

มาถึงแล้ว ตลาดเมืองเก่าปราณบุรี คนเยอะเลย มีแต่คนมองพวกหนูเต็มไปหมด บางคนก็มาขอถ่ายรูปด้วย

ของกิน ของขายเยอะแยะไปหมดเลย หม่ามี๊ซื้อนู่น ซื้อนี่กิน ไม่ค่อยมีเวลาถ่ายรูปพวกเราเท่าไร แถมไม่แบ่งของกินให้เราอีกตั้งหาก ชิ ชิ

ตลาดใหญ่อยู่เหมือนกัน กว่าจะเดินวนจนครบทั่วทั้งตลาด เล่นเอาพวกเรานั่งในรถเข็นกันจนเป็นเหน็บเลยทีเดียว

แล้วพวกหม่ามี๊ก็ซื้อของกินกลับไปกินที่ห้องพักกันต่อ...ห่ะ ที่เดินกินกันนี่ยังไม่พอกันอีกหรือนั่น?!?!

---

วันรุ่งขึ้น หม่ามี๊ตื่นแต่เช้าเหมือนเช่นเคย รีบพาพวกเราไปเข้าห้องน้ำ ถ่ายหนัก ถ่ายเบา หม่ำข้าวเช้ารับแสงอรุณ

แล้วเราก็ปล่อยให้หม่ามี๊ได้ไปกินข้าวเช้าบ้าง เพื่อจะได้มีแรงมาปรนนิบัติพวกเราต่อ หม่ามี๊กลับมาเล่าให้ฟังว่ามีของกินเยอะแยะเลย วันนี้เป็นข้าวต้มกุ๊ย มีกับหลายอย่าง ขนมปัง น้ำผลไม้ปั่น โยเกิร์ต ฯลฯ...ว่าแต่ทำไมหม่ามี๊ไม่เอาโยเกิร์ตมาเผื่อพวกเราบ้างหล่ะคะ ของโปรดเลย

หม่ามี๊ขอตัวไปอาบน้ำ เนื่องจากเมื่อเช้าวิ่งไล่จับพวกเรา แปรงขนให้เราเสียเหนื่อย เมื่อคืนมีจันทรุปราคา หม่ามี๊บอกว่าอาบน้ำไปดูพระจันทร์ไปเพลินเชียว ตอนเช้าก็ได้บรรยากาศไปอีกแบบนะ

วันนี้กว่าพวกคนจะตื่นมาอาบน้ำ กินข้าวกันครบก็สายอีกแล้ว ทำให้พวกเราต้องไปเที่ยวทะเลตอนสาย ๆ เลย เราเริ่มเที่ยวที่แรกกันที่ สวนสน ร้อนและคนก็เยอะด้วย ที่สำคัญ ได้เศษไม้ใบหญ้า พันขนกลับมาเป็นของฝากกันเต็มเลย

แล้วเราก็ไปที่ เขาเต่ากันต่อ หาดที่นี่เงียบสงบดี แดดร้อน แต่ลมพัดเย็นกว่าที่สวนสน พวกคนยังไม่ยอมปล่อยให้เราวิ่งเล่นกันเอง เพราะเราจ้องจะไล่กวดหมาไทยแถวนั้นอีกแล้ว

ใกล้ ๆ วัดจะมีเรือประมงมาจอดอยู่หลายลำ รอบ ๆ เรือจะมีพวกซากปลาอยู่เต็มเลย พวกเราแอบชิมไปเหมือนกัน เห็นว่ากันว่าปลาให้โอเมก้า-3 ซึ่งช่วยบำรุงผิวหนังและขนของเรา

หลังจากนั้นพวกคนก็ขับรถหลงทางมาถึง วนอุทยานปราณบุรี...ไหนบอกว่าจะไปแวะพักกินข้าวกลางวันกันก่อนไง พวกเราก็เลยต้องลงเดินเล่นกันก่อน

บางช่วงร่ม ๆ ก็ดีอยู่หรอกนะ

แต่บางช่วงก็ร้อนจี๋เลย พวกเรางี้เท้าแทบพองต้องอ้อนให้พวกคนช่วยอุ้มหน่อย

พักกินน้ำเป็นระยะ แป๊บเดียวน้ำก็หมดขวดแล้ว

ต้นไม้แถวนี้ดูแปลกตาจัง ไม่เหมือนแถวบ้านพวกเราเลย หม่ามี๊สอนว่า เค้าเรียกว่า ป่าโกงกาง จะมีแถวชายฝั่งทะเล บ้านพวกเราอยู่ภาคกลางไม่ติดทะเลไม่มีแบบนี้หรอกค่ะ

เดินชมวิวไปก็เพลิน ๆ ดีนะคะ มีต้นไม้แปลก ๆ หลายแบบ มีปู เค้าว่ามีงูด้วย...แต่ไม่เจอก็ดีแล้วค่ะ

ร้อนมากขนาดไหนดูกันเองหล่ะกันค่ะ ลิ้นห้อยเลย

ทางเดินบางช่วงเป็นทางต่างระดับนะคะ ระวังกันด้วย

ในที่สุดก็ถึงทางออกแล้ว แฮ่กๆๆๆ หม่ามี๊ต้องสั่งพลขับให้ไปเอารถเปิดแอร์ฉ่ำ ๆ มารับถึงปากทางเลย กลัวเข้ารถแล้วกลายเป็นหมาอบ

ร้อนขนาดนี้ พวกคนเลยเปลี่ยนแผนจากไปสามร้อยยอด ไปอ่าวมะนาว เปลี่ยนมาไปกินข้าวที่ปราณบุรีแทน ขับรถวน ๆ อยู่หลายร้าน คนเยอะมาก

ในที่สุดเราก็ได้พักดื่มน้ำ รับลมเย็น ๆ สบายเลย

หลังจากนั้นจากแผนเดิมที่จะไปดูบัว แต่ร้อนมาก พวกคนเปลี่ยนแผนขับเข้าหัวหิน เพื่อไปหาร้านเครื่องดื่มนั่งชิลล์กัน...ห่ะ อะไรนะ?!?! กินอีกแล้ว!

ถ้าไม่นับรูปแบบการนำเสนอเครื่องดื่มเมนูต่าง ๆ แบบเก๋ ๆ รสชาติก็ธรรมดานะ ราคาหัวหิน

ไปต่อกันที่ ชิซาด้า ทั้งคนไทย คนต่างชาติมาขอถ่ายรูปหนูกันใหญ่เลย

หมา ๆ อย่างเราก็ชอบเสพงานศิลป์นะคะ พูดเลย

ช้อปปิ้งก็ชอบนิดหน่อย ไม่มาก เพราะส่วนใหญ่มีแต่ของคน มันไม่อินอ่ะค่ะ

กลางคืนพวกคนก็ออกไปเที่ยวตลาดโต้รุ่งหัวหินกันต่อ ปล่อยให้หม่ามี๊อยู่ปรนนิบัติเราอยู่คนเดียว

---

ตอนเช้าเราเปลี่ยนทำเลหม่ำข้าวกันอีกแล้ว

หลังจากนั้นก็ได้เวลาเดินเล่น แปรงขน ตอนเช้าค่ะ

สำหรับอาหารเช้าของคน วันนี้ก็อร่อยอีกแล้ว เกี๊ยวน้ำซุปใสลูกชิ้น พร้อมอาหารอื่น ๆ อีกเพียบ

ก่อนกลับเราอนุญาตให้พลขับแวะร้านที่อยากชิมสักหน่อย บ้านถั่วเย็น...พลขับชิมแล้วบอกว่าแพงไปหน่อย เคยกินที่มันมีเนื้อหาเยอะกว่านี้ และราคาถูกกว่านี้...พวกเราได้แต่ปลอบว่า อย่าลืมนะว่าที่นี่หัวหิน จะเอาราคาที่อื่นมาเทียบกันได้ยังไง แต่พนักงานร้านนี้ก็ใจดีพอสมควร พยายามหาทางให้พวกหม่ามี๊เข้าไปนั่งในร้านให้ได้ โดยบอกว่าให้ฝากพวกเราไว้ในห้องเก็บของ แล้วให้พวกเราเข้าไปนั่งในร้าน แต่หม่ามี๊ไม่เชื่อใจพวกเราน่ะสิคะ กลัวพวกเราอาละวาดทำของในห้องเค้าพังหมด ทุกคนเลยซื้อกลับไปกินในรถ...โดยไม่แบ่งให้พวกเราชิมแม้แต่น้อย ย้ำ ไม่แบ่งพวกเราเลยยยยย เสียใจมาก

ดูดถั่วเย็นยังไม่ทันหมดดี ก็มาถึงเวนีเซียแล้ว อันนี้มีคนขอมา ว่าอยากมา

ระหว่างรอซื้อบัตร รอไปสักพัก คนเกิดเปลี่ยนใจไม่เที่ยวแล้วดีกว่า เหมือนพาเอาตัวเองมาทรมานชัด ๆ แดดแรงขนาดนี้ ใช่สิ...พวกเรารีบสนับสนุนทันที เราไม่อยากกลายเป็นหมาตากแห้งนะ

นึกว่าจะตรงกลับบ้านเลย คนอยากแวะ เอาท์เลทอีกซะนี่ ที่นี่พวกเราได้เจอเพื่อน ๆ หลายตัวเลย

ยังไม่จบนะ พวกคนแวะอีก แวะซื้อของฝากที่ พันธุ์สุขแล้วได้บัตรฟรีเข้าไปเที่ยวถ่ายรูปข้างใน ก็ไปน่ะสิ พวกเราก็แบบว่า อากาศร้อน อารมณ์ไม่ค่อยดีอยู่แล้วใช่ป่ะ เลยไปกวนแกะซะเลย แกะเลยโมโหแทบจะพังคอกออกมาเตะพวกเรา

จริง ๆ ที่นี่มีมุมถ่ายรูปเยอะแยะไปหมด แต่ควรมาตอนเย็น ๆ นะคะ

บ่ายแก่ ๆ แล้ว พวกคนยังไม่ได้กินข้าวกลางวันกันเลย เห็นบอกว่าจะไปกินที่ ริมเขื่อนแก่งกระจาน...รู้หรือเปล่าว่ามันไกลมาก...พวกเราเตือนแล้วก็ไม่ฟัง ชิ ชิ

พวกเราได้นั่งรถชมวิวบนสันเขื่อนด้วย สู๊ง สูง น่าตื่นเต้นมาก แต่พวกคนหิวมาก เลยไม่ได้แวะพักถ่ายรูปกัน

ทางก่อนที่จะเจอร้านอาหารมีทางต่างระดับด้วย ช่วงล่างรถเกือบพัง พวกเราบอกพลขับอยู่เสมอว่าให้เปลี่ยนรถเป็นรถใหญ่กว่านี้ได้แล้ว นั่งแบบนี้มันเบียดกัน แถมพลขับยังชอบขับไปทางแอดแวนเจอร์อีก

ที่ร้านอาหารเจอหมาไทยร่างใหญ่ใจดีเข้ามาทักทายอีกแล้ว แต่ฟีโรโมนมันไม่เข้ากับอัลฟ่าน่ะ โก่งคอเห่าไล่ใหญ่เลย

ร้านอาหารแถวนี้ดูเงียบสงบมาก ไม่มีคนมากินเลย หรือกลับกันหมดแล้วก็ไม่รู้ แต่วิวสวยดี พวกเราชอบกันทุกตัวและทุกคน อาหารก็อร่อยนะคะ ราคาไม่แพงด้วย

ส่งท้ายด้วยวิวข้างทางก่อนกลับค่ะ สงบเงียบ สวยมาก ๆ แต่อย่าหลงมาตอนกลางคืนนะคะ คงมืดและน่ากลัวน่าดู