สวัสดีครับ...อีกแล้ว...
- - R U S H L A K E T R E K K I N G : P A K I S T A N - -
รอบนี้มาแนวเทรคกิ้งครับ จากทริปที่ไปเมื่อเดือน ก.ค. 59 ที่ผ่านมา...
..สวยจนลืมทาครีมกันแดด..นี่ไม่ได้ตั้งชื่อเรื่องเอาฮา...
แต่ลืมจริงๆครับ.. ลืมทาซ้ำ กลับมาหน้าลอก แขนลอก ดำจนทุกวันนี้...55+
ทริปนี้อะดรีนารีนหลั่งกระจาย แลคติคก็ด้วย มาพร้อมๆกัน....คิดว่าใครจะชนะครับ ^^
...แน่นอนว่าอะดรีนารีน ชนะขาด ลืมเมื่อย ลืม เพลีย.....พอจบทริปเท่านั้นแหละ....
---พับ---
แต่ถ้าพูดถึงเทรคกิ้ง...ก็คงนึกถึง เนปาล EBC ABC , Poonhill, Annapurna ถ้าปากีสถาน ก็คงต้องนึกถึง K2 มาก่อนอันดับแรก...
ส่วน...Rush Lake ผมนี่ แทบไม่มีคนรู้จัก...แต่ผมก็ชอบเที่ยวที่ใหม่ๆประมาณนี้แหละครับ... เลยตอนหาคนไปด้วยนี่ ไม่ค่อยมีคนสนใจ ประกอบกับราคาก็สูงกว่าเนปาล อีกอย่างจำนวนคนไปด้วยน้อยด้วย...
...เลยได้เพื่อนร่วมทริปที่ชอบลองของมา 1 คนถ้วน ซึ่งเธอไม่เคยเทรค ไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย...
...แต่ทุกครั้ง ที่ผมถามว่าแน่ใจนะ? ไหวป่าว? ...คำตอบที่ได้ทุกครั้งก็คือ ...สู้ดิ สู้แน่นอน... ต้องไหวสิ! อยาก...
เลยจัดไป... กันสองคนครับ...
จ้างลูกหาบ ส่วนเธอจ้าง Helper ส่วนตัว คอยช่วยเหลือตอนเทรคครับ...
ติดตามเพิ่มเติมได้ที่ http://www.facebook.com/witgoaway ครับ มีรีวิวทริปเก่า อัพเดทภาพที่ไม่ได้รีวิวในพันทิปครับ..
ขอบคุณสำหรับการติดตามครับ...
งั้นเริ่มกันเลยครับ...
เนื่องจากทริปเทรคเป็นทริปต่อจากทริปปากี กับเพื่อนอีก 12 ท่าน ที่เคยรีวิวไปแล้ว ระหว่างวันที่ 11-21 ก.ค. 59
http://pantip.com/topic/35461554
ผมก็เลยนอนรอรับเพื่อนเทรคที่ Gilgit ก็เลยมีเวลาซนเที่ยวแถวๆนั้นก่อน...
Naltar Valley - เดิมทีอยู่ในแผนทริปปกติ แต่ด้วยฝนตกช่วงนั้น เลยจำเป็นต้องยกเลิกไป เพราะน้ำในแม่น้ำเยอะ ดินสไลด์
วันนี้เพื่อนลองของ...ชื่อ จูน....ได้ไฟลท์บินมาลง Gilgit เลยทำให้ชีวิตง่ายขึ้นเยอะ ^^ ไม่ต้องนั่งรถยาวจาก Islamabad
รับที่สนามบินเสร็จ ก็ตรงไป Hopper Village สำหรับการค้างคืนที่นั่น และรอเทรคเช้าตรู่วันถัดไป...
"พร้อมรึยัง?"...ไกด์ถาม
"เอ้า พร้อมสิ ไปๆๆ "
ปรากฎว่าต่างคนต่างรอกัน...นึกว่ายังไม่พร้อม 55+
ออกเดินทางแต่เช้าตรู๋ จากหมู่บ้าน ที่ความสูงโดยประมาณ 2,500m. จากระดับน้ำทะเล....
พร้อมกับไกด์ และลูกหาบ 4 คน
...เริ่มต้น ก็จัดหนัก ลงไปที่ Hopper Glacier...
เอ้า...ยังไม่เหนื่อยไปได้อีก...พักเร็วจัง ...
หันไปดูนู่นสิ...พรุ่งนี้ไปทางนี้....ไกด์บอก...
หันขวับไป...เข้าใจ ทันที่ ^^
จากที่ไกด์บอกทางไปสำหรับวันนี้ และได้นอนดู ทางที่จะไปอยู่ครึ่งวัน ...ยังไม่เห็นทางเดินเลยซักนิด.....
06:00am เริ่มออกเดินทาง...
ตุ๊บ..ตุ๊บ...ตุ๊บ...เสียงหัวใจเต้นถี่ๆ... เหมือนจะหลุดออกมา...
คงจะถึงเวลาต้องพักแล้วสิ..ใ
หลังจากค่อยนั่งบนหิน แล้วหันหลังไปเท่านั้นแหละ...อื้มหืมมม...
...นั่งยาว..... คือเหนื่อย...
ไปทางนั้น !.....ไกด์ก็เอ่ยปาก ให้เดินต่อ...
หะ...หะ...ไหนถึงแล้ว.. 55+
เดินต่ออีกชั่วโมงกว่า...ก็ถึงที่พักอีกจุด......
ฟ้าก็ พรมน้ำมนต์ทันที...ฝนตกฮะ...
เข้าใจเลือกที่ตก เลือกวันตก....เนาะ...
หลังจากฝนตกหนักขึ้นเรื่อย...คุยกะไกด์ ว่าคงต้องตั้งแคมป์ที่นี่แหละ...ไปต่อคงไม่ได้ละ....
สรุปวันนี้เดินถึงแคมป์ รวม 8km. กับ elev. gain 1200m.
แคมป์นี้ที่ระดับประมาณ 4,300m. จากระดับน้ำทะเล....
ผ่านไป 3 ชั่วโมง...ฝันยังคงตก...
ตอนนี้อากาศดีขึ้น จะขึ้นไป Rush Lake มั๊ยล่ะ..! อีกประมาณ 1 ชั่วโมง...
....ยิงมาแบบนี้...
คิดว่าผมจะตอบว่าไง...
ไปต่อสิคับ...
แต่ก่อนกลับ ขอไปส่องทางลงพรุ่งนี้หน่อย...^^
มีซี๊ดดด....
"ฟ้าหลังฝน...มักสวยเสมอ" ว้าวววันนี้แหละ...
เมื่อวาน เป็นวันที่ทรหดมาก กับวิวฟ้าหลังฝน น่าจะทำให้หลับสบาย.... เปล่าเลย!
ทั้งฝน ทั้งลม...นอนไม่หลับครับ หนาวมากกก....เต็นท์นี่เขย่าทั้งคืนนน.... O,,O' ตื่นมาโชว์ตาคล้ำ + หัวฟู....
ตีตัวออกห่าง....
วันนี้ผมจะแยกตัวกับ เพื่อนจูน ...โดยจะไปคนละทาง แต่จะไปเจอกันที่แคมป์ด้านล่าง....
เนื่องจาก...ทางที่ผมจะไปค่อนข้างอันตรายมาก ...ทั้งแคบ และชัน
จูนเลยขอแยกตัวกลังทางเดิมน่าจะดีกว่า...สรุปทั้งหมด กลับทางเดิม
ผมกับไกด์ แยกตัวออกไป 2 คน ไปอีกทาง...ที่ไม่เห็นทาง....
โดยจะเดินขึ้นไป Rush Lake อีกรอบ และไปจุดยอดชมวิว Rush Peak ที่เรียกว่า Shamber ตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่ชาวอิตาลี ที่มาพบที่นี่มาน๊าน นาน...
มะ...วันนี้อากาศดีกว่าเมื่อวานเยอะ พร้อมลุยละครับ...
ภาพ Rush Lake ตรงหน้า... มันใช่ที่เดี่ยวกะเมื่อวานมะเนี๊ยะ... - -"
ที่ระดับขนาดนี้...เรียกได้ว่าเดินสามก้าว ต้องพัก....ค่อยๆไต่ระดับไปถึงยอดจุดชมวิว Rush Peak
ยิ่งหนาว....
ยิ่งเหนื่อย.....
ยิ่งท้อ....
แต่ไม่ยอมถอย....ลุยต่อ เดินสามก้าว หยุด 1 นาที 55+ ออกซิเจนน้อยยยย
...ถ้าอากาศดี...ที่นี่จะมองเห็นยอด K2 ได้เลยซึ่งไกลมากก ....
แต่.... ผมไม่เห็น 55+ ฟ้าไม่ใสกิ๊กๆ มองได้แค่รอบๆ ก็สุดยอดละครับ
ไกด์บอกว่าปีนี้ ผมเป็นคนแรก ที่มาถึงที่นี่ !!! ของปีนี้ก็ยังดีเนาะ...55+ ส่วนใหญ่จะไม่ขึ้นมาที่นี่ ถึง Rush Lake ละกลับ....
ในเงาเมฆนั่นคือ Rush Peak....
ดอกไม้เต็มภูเขา เดินเพลินน....ทางหายยยยย ++
หลักจากนี้ ไกด์บอกให้ผมเก็บกล้อง..มันอันตราย... Ok ตามนั้นฮะ
เวลาที่สูง...
...อากาศก็น้อย...
...หายใจลำบาก...
...เหนื่อยก็ง่าย...
...ความเหนื่อล้า...
...ทางหินกรวด...
...ขามันชัก...ลังเล..สั่นๆ....
....แต่ใจไม่อ่อน แต่กลับยิ่งมีพลัง กับวิวสวยๆ อลังการของธรรมชาติแบบนี้...^^
ลงมาถึง ....เจอเพื่อนจูน
ยืนหน้า ปนคราบน้ำตา...โผล่ออกมาจากเต็นท์..
"แกเป็นไร"... ผมถาม
....
......
คำตอบ คือ ไม่เป็นไร.... ไม่มีอะไร...แต่น้ำตาไหลไม่หยุดงี้...
สุดท้ายเหตุผล คือ เหนื่อย กลัวความสูง กลัวลื่น ภูมิใจ....หลากหลายอารมณ์ปนเปกันกัน..
แต่ปิดท้ายด้วย "ความประทับใจ" แกทำได้เฮ้ยยยย.....
จากคนไม่เคยเทรค...
...ไม่ค่อยออกกำลังกาย...
ในที่สุดก็ทำได้....อยู่ที่ใจล้วนๆ
อย่าเพิ่งดีใจ...ยังไม่จบ...55+
หลังจากล้าจากการเดินทางที่ยาวนาน และทรหด จริงๆ เมื่อวานนี้
Ascending รวม 650m.
Descending รวม 1,700m.
กับระยะทาง 13 km.
วันนี้ต้องออกเดินทางข้าม ธารน้ำแข็ง สองแห่งพร้อมกัน black glacier & white glacier .....
โหเห้ยย...ทางงง....
นึกว่าผมเป็น ...แพะภูเขา... ละมั๊งเนี๊ยะ...
ให้ข้ามแม่น้ำ ....น้ำก็เย็นเจี๊ยบบบบ...
แต่จูน ขอกลับเลยได้รึป่าว รู้สึกเหมือนจะไม่สบาย
เพราะอีก 3 hrs จากแคมป์นนี้ก็จะถึง Hopper Village แล้ว...
เลยตัดสินใจเดินกลับ ยาววเลยทีเดียว...
ในสภาพอ่อนล้า ทั้งไกด์ ลูกหาบ....
จุดที่เป้าหมายอยู่ตรงหน้า...แต่มันไกลเหลือเกิน...
จบวันที่ยาวนานเดินรวม 12 ชั่วโมง สำหรับวันนี้...
==============================================================
จบ...ด้วยความประทับใจมากก
ขอบคุณ....จูนเพื่อนร่วมทริป
ขอบคุณ...ไกด์ และลูกหาบ น่ารักมากก ช่วยเหลือทุกคน
ขอบคุณ...ชาวบ้าน เมื่อเราเดินมาถึง ทุกคนปรบมือต้อนรับ....หายเหนื่อยชั่วคราว ยิ้มถึงรูหู....
Day 7 & 8 : พักฟื้นที่ Hunza ชมวิวไปเพลิน... 2 วัน เนื่องจากเราเดินเร็วกว่าแผน 2 วัน ทั้งขาไป และขากลับอย่างละวัน....แต่ไม่แนะนำ เพราะมันเหนื่อยมากกครับ...
Day 9 : กลับสู่ Gilgit
Day 10: Gilgit - Islamabad - Bangkok
===========================================
ข้อแนะนำ สำหรับเทรค Rush lake
> จะไหวไม่ไหว อยู่ที่ใจเท่านั้นคับ ถ้าใจถึง...ก็ไปถึง แค่ทีละก้าว
> ไปเทรคตามทางปกติ ไม่ต้องเทรคไปตามทางกลับที่ผมแยกไปกะไกด์ มันอันตรายมากครับ
> เตรียมร่างกายให้พร้อม และ ให้อบอุ่นอยู่เสมอ เพราะถ้าเป็นหวัดขึ้นมาจะลำบาก
> ห้องน้ำสะอาด ตามทาง ธรรมชาติล้วนๆ ....
> น้ำ อย่าคิดว่าได้อาบ มีให้อาบก็ไม่อาบ 555+
> น้ำดื่ม เอาจากน้ำลำธาร ธารน้ำแข็ง สะอาดมา ดื่มตลอดทริป ไม่มีปัญหา (อันนนี้แล้วแต่คนด้วยมั้งครับ) แต่ทั้งทริปไม่มีปัญหา
> ไปเทรค อุปกรณ์เทรคให้พร้อม รองเท้า ไม้เทรค เสื้อผ้าให้ความอบอุ่น
> ที่เหลือเตรียมใจให้พร้อมครับ....
สุดท้ายนี้...สำหรับท่านที่หวั่นๆ เกรงๆ จะไหวไม่ไหว อยากให้เรื่องของเพื่อนร่วมทริปผม จูน เป็นแรงบันดาลใจครับ อย่างที่บอกจากคนไม่เคยเทรคกิ้ง , ไม่ได้ออกกำลังกาย แต่เวลาถามทุกครั้งจะตอบว่า "ไป" "ไหว" "แกไปชั้นไป" อย่างเต็มเสียงทุกครั้ง...
-- มันไม่ได้ง่าย แต่มันก็ไม่ได้ยาก --
ปีหน้าเจอกันใหม่...อยากกลับไปอีกกกก...คิดถึงๆ
ขอบคุณ พันทิปสำหรับ พื้นที่แชร์เรื่องราว และขอบคุณผู้ที่ติดตามทุกท่านคับ
เจอกันรีวิวหน้าครับ....^^
ส่งท้ายด้วยคลิป....สั้นๆ ทำเร็วๆ ไว้จะไปทำคลิปตัวเต็มมาให้อีกทีนะครับ
WitGoAway Traveller
วันพฤหัสที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 22.58 น.
