มีใครบางคนกล่าวไว้ว่า มาถึงจอมเทียน แล้วไม่ได้มากินอาหารทะเลร้าน "ลุงไหว ซีฟู๊ด" ถือว่ามาไม่ถึง อะไรมันจะขนาดนั้น นั่นก็เพราะด้วยว่าร้านเป็นร้านเก่าแก่ ตั้งมาเป็นสิบกว่าปี จากเพิงสังกะสีเล็ก ๆ กลางป่า ริมทะเล ตอนนี้เป็นร้านอาหารขนาดใหญ่ ริมชายหาดจอมเทียน ที่มีลูกค้าแวะมาอุดหนุนกันอย่างไม่ขาดสาย

แต่เราค่อนข้างจัวหวะดี เพราะตอนไปถึงนั้นยังไม่ทันจะเที่ยงดี แต่คนก็เริ่มทะยอยกันเข้ามาในวันหยุดอย่างวันเสาร์แบบนี้ ร้านลุงไหว เป็นร้านแบบผ่าอก คือมีถนนกั้นขวางตรงกลางพอดิบ พอดี ทำให้ตัวร้านถูกแบ่งออกเป็นสองฝั่ง เมื่อเราไปนั่นเขายังเปิดให้นั่งฝั่งเดียวให้เต็มก่อน

ก็ไม่ต้องคิดอะไรมากค่ะ สั่งอาหารกันเลย เมนูแรกนี่เลยออเดิร์ฟมาก ต้นอ่อนทานตะวันผัดไฟแดง ตอนผัดก็ไม่รู้ว่าไฟจะแดงหรือไม่แดง แต่ที่อยู่ตรงหน้านี่พร้อมกินเรียบร้อย อร่อยค่ะ บอกเลย ต้นอ่อนทานตะวันกรุบ ๆ เผ็ดซ่าเล็ก ๆ กับพริกขี้หนูบุบ กับกระเทียม ผัดกับซอสเต้าเจี่ยวหอม ๆ ข้าวสวยด่วนเลย

เมนูนี่เป็นเมนูเพื่อน้องค่ะ มีเด็กไปด้วยเลยสั่งกรรเชียงปูนึ่งมาที่นึงเผื่อให้เด็กกิน แต่ทำไปทำมา เด็กไม่ค่อยได้กิน ผู้ใหญ่กินเรียบ โดยให้เหตุผลว่า ของมันแพงต้องกินให้หมด แต่บอกเลยค่ะ จิ้มกับน้ำจิ้มซีฟู๊ดรสเด็ดของทางร้าน ถึงจะเผ็ดจนปากเจ่อไปบ้าง แต่สีทนด้ายยยยยยยยยยยยยยย

จานต่อไปเป็นลูกเกรงใจระหว่าง กุ้ง หมึก ปู แต่ปูโดนตัดหน้าเป็นกรรเชียงไปแล้ว แถมรักพี่เสียดายน้อง เลยสั่งกุ้งกับปลาหมึกผัดผงกระหรี่ ไม่ผิดหวังค่ะ รสชาตินัว ๆ หวานมันด้วยรสไข่ที่เอาลงไปผัดกับผงกระหรี่ เนื้อกุ้ง เนื้อหมึกสด ๆ อย่าให้เล่า เอาข้าวมา !!!

หม้อนี้ เราถือว่าพลาด เพราะระหว่างที่เขาสั่งรายการนี้ออกไป เรากำลังสาระวนอยู่กับกรรเชียงปู เพื่อนจึงตัดหน้าสั่ง ต้มยำโป๊ะแตก มาหยาม ต้มยำกุ้งน้ำข้นที่เราคิดจะสั่งแทน แต่ก็นะ ถึงน้ำจะไม่ข้นเพราะนมสด แต่รสชาดเด็ดขาด ซดคล่องคอ ร้อน ๆ ด้วยใบโหระพา หวาน ๆ ด้วยเนื้อปลา กุ้ง หมึก มิหน้าโป๊ะถึงแตก อร่อยได้ไม่ต้องมัน

ถ้าจะถามว่าจานไหนไม่เข้าพวก คงต้องบอกว่าจานนี้หละ ที่ไม่เข้าพวก กุ้งแช่น้ำปลา นี่มันกับแกล้มชัด ๆ แต่กุ้งสด ๆ ราดด้วยน้ำยำพริกตำ ถึงจะดูว่ายังสด เนื้อใส ๆ แต่ก็กินได้คล่องคอ เรื้อยไหลไปจนหมดจานได้อย่างไม่ยาก อ้าวเฮ้ย !!! ไม่รอเหล้าเลยแก

จานนี้เรียกว่าจานสิ้นคิด ไปไหน ๆ ก็ต้องสั่ง ปลากระพงทอดน้ำปลา ยำมะม่วง จานนี้ปลากสด กรอบใช้ได้เลย แต่น้ำยำมะม่วงนี่มีเคืองเล็ก ๆ มันไม่เปรี้ยว ไม่หวานหอมน้ำปลา บอกไม่ถูกเหมือนกัน สุดท้ายกินปลากะพงทอดกับน้ำจิ้มซีฟู๊ดกันไป

หลังจากที่เด็กร้องไห้เพราะโดนแย่งกรรเชียงปูไปแล้ว ผู้ใหญ่จึงได้สำนึกและรู้สึกผิด จานนี้จึงบังเกิด ทอดมันกุ้ง แต่กว่าจะได้ทอดมันกุ้ง พนักงานดันเอาทอดมันปลามาเสิร์ฟ เล่นซะเงิบทั้งโต๊ะ มองหน้ากันไปมา ใครสั่งวะ จนรู้ว่าไม่มีใครสั่งเลยเรียกให้พนักงานมาเอามาไปปล่อย แล้วเอากุ้งมาแทน ทอดมันกุ้งร้านลุงไสวแกอร่อยนะ กุ๊บกรอบ ถึงแม้นจะไม่ค่อยรู้สึกถึงรสกุ้งเท่าไหร่ก็ตาม แต่ถ้าเอามาจิ้มกับน้ำจิ้มบ๋วยแล้วหละก็ แย่งเด็กกันอีกเหมือนเดิม

จานปิดท้าย คล้าย ๆ โต๊ะจีน นั่นก็คือ ข้าวผัดปู ทำเป็นเล่น ข้าวผัดปูที่นี่อร่อย ถึงแม้นจะเป็นปูฝอย แต่ก็อร่อยใช้ได้เลยทีเดียว กว่าพวกเราจะจัดการอาหารกลางวันมื้อนี้กันจนเรียบราบคาบ อย่างกับใครเอานาปามมาถล่มโต๊ะแล้ว ก็ปาไปเกือบบ่ายสองโมง เหลือบดูของหวานทั้งในร้าน ทั้งนอกร้าน ที่ตอนนี้มีรถเข็นมาจอดเรียงรายกันอย่างมากมาย ทั้งขนมถ้วย ไอศรีม แต่ก็ยังไม่ปังเท่าไหร่ เลยขอตัวไปต่ออาหารหวานกันที่บ้านต้นเค้กดีกว่า เดี๋ยวไปถึงแล้วจะมาเล่นให้ฟังนะจ๊ะ

ขอบคุณที่รับชม