สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนว่า นี่คือฟิล์มม้วนที่ 5 ของเรา



เราพึ่งเล่นกล้องฟิล์มมาได้ 3 เดือน เรียกว่ามือใหม่ในวงการมาก



ภาพอาจจะไม่สวย มุมไม่ได้ แต่ว่าเราอยากเอามาแบ่งปันเรื่องราว



การเดินทางครั้งนี้ เราพกแค่โทรศัพท์มือถือ กับฟิล์มทั้ง 3 ม้วน



สำหรับเรา รูปภาพเหล่านี้คงเป็นเหมือน บันทึกความทรงจำของเรากับอินเดีย



มีหลายสถานการณ์ ที่ไม่สามารถยกกล้องขึ้นมาถ่ายได้ เนื่องจาก ฝนตกบ้าง



คนแน่นมากบ้าง เอาไว้กระทู้หน้า เราค่อยมารีวิวอย่างจริงจังในแต่ละเมืองที่เราไปนะคะ



ในส่วนของกระทู้นี้นั้น . . ยินดีมากที่จะฟังคำติชม คำแนะนำ เกี่ยวกับการถ่ายรูป



เพื่อการเดินทางครั้งต่อไป จะได้พัฒนาฝีมือมากขึ้นค่ะ




กล้องของเราคือ Olympus OM 10
ฟิล์มที่ใช้คือ kodak color plus 200

ภาพแรกของเราในอินเดีย ตั้งใจถ่ายกับเมืองสีฟ้า หรือชื่อเป็นทางการคือ เมืองจอร์ดปูร์ เขตราชาสถาน

เรานั่งรถไฟจากเดลีไปตอนค่ำ ถึงตอนเช้า เป็นวันฝนพรำ เสียดายที่รูปนี้เป็นหัวฟิล์ม

หอนาฬิกา ใจกลางเมือง



stepwell jodhpur คือ บ่อน้ำ ที่มีเรื่องราวความเป็นมาในอดีต เขตราชาสถานค่อนข้างแห้งแล้ง

ที่นี่จึงถูกสร้างขึ้นเพื่อกักเก็บน้ำ ในปัจจุบันตอนเราไปนั่งเล่น เราเห็นคนกระโดดลงไปเล่นน้ำ

ไม่ต่างกับสระว่ายน้ำบ้านเรา



เมืองสีฟ้า จากด้านที่มองไม่ค่อยเห็นสีฟ้า



เมือง Agra สำหรับเราเมืองนี้ถือเป็นเมืองในฝัน ตอนเด็กๆ เราชอบเรื่องราวของทัชมาฮาล
เราไม่คิดจริง ๆ ว่าวันนึงเราจะได้ไปเห็นกับตาตัวเอง แต่เสียใจที่เราไม่ได้เอากล้องเข้าไปด้วย

Agra Fort สถานที่ ที่กษัตริย์ชาห์ชะฮัน ถูกพระโอรสองค์ที่ 4 กักขังอยู่ในพระตำหนัก
เราคิดภาพตามว่าถ้าเราเห็นทัชมาฮาลระยะไกลแบบที่พระองค์เห็นจะรู้สึกยังไง
คำตอบเราคง ขออธิบายด้วยภาพนี้

ที่ป้อมนี้เราสัมผัสได้ถึงความรัก



ฺBaby taj ตัวอย่างของการก่อสร้างทัชมาฮาล



Taj mahal ระยะไกล



Shimla ราชินีแห่งขุนเขา เมืองที่ล้อมรอบไปด้วยภูเขา
ตอนเราไปหมอกจัด ฝนพรำ ภาพที่ได้เลยเป็นแบบนี้

ทางรถไฟสายมรดกโลก Kalka - Shimla

ความฟุ้ง



Dharamsala เมืองที่ไม่เหมือนอยู่ในอินเดีย มีความทิเบตสูงมาก
เราไปเทรคแต่ไม่ได้พกกล้องขึ้นไปด้วย เสียดายมาก

รูปที่ถ่ายมาเลยมีแต่วิวจากที่พัก

ลามะ เวอร์ชั่นหน้าเบลอ หลังชัด



สถานที่ต่อไป สำหรับเราถือว่าเป็น Dream Destination ของใครหลาย ๆ คน
นั่นก็คือ L e h นั่นเอง เป็นเมืองที่เราประทับใจทั้ง คน และ ธรรมชาติ
มีสเน่ห์ อบอุ่น พูดแล้วอยากกลับไปแบบไม่กลับมาไทยแล้ว

เริ่มต้นจากการนั่งเครื่องบินนิวเดลี-เลห์ วิวระหว่างทางทำให้ไม่กล้าหลับตา
เป็นไฟลท์บินที่รู้สึกสั้นมาก อยากนั่งนานๆ

จุดตัดแม่น้ำซันสการ์และแม่สินธุ แม่น้ำ 2 สาย 2 สีที่ไม่รู้ทำไมตอนนั้นถ่ายมาแค่สายเดียว



วิวจาก monastery ซักที่ที่ใกล้ตัวเมืองเลห์



ช่วงที่เราไปโชคดีมาก เป็นวันคล้ายวันเกิดขององค์ดาไลลามะที่ 14 ปีนี้ท่านมาฉลองที่เลห์

เราเลยไป Choklamsar



Main barsar ยามเย็น



ปกติไม่ใช่คนเอ็นดูเด็กอะไรขนาดนั้น แต่ที่นี่ไม่รู้เพราะเป็นเมืองพุทธ หรือว่า เด็กหน้าตาน่ารัก น่าเอ็นดูกว่าปกติ

ทำให้รู้สึก หลงเด็ก อย่างที่ไม่เป็นมาก่อน



เดินเล่นในตัวเมืองเลห์ มีหลายมุมที่คาดไม่ถึง



วิวจาก leh palace



ระหว่างทางไป Turtuk

Turtuk หมู่บ้านมุสลิม ชายแดนอินเดีย ติดปากีสถาน มองเห็นยอดเขา K2



Nubra vallay



อยู่เลห์ก็ไม่มีไรมาก เข้าวัด ฟังบทสวด ทำให้ใจอ่อนโยน



Tsomoriri lake ทะเลสาปสีฟ้า ที่เต็มไปด้วยสัตว์น่ารักน่าเอ็นดู

คุณลุงใจดี ที่พาเรากับเพื่อนติดรถไปฟรี แถมลี้ยงข้าว เลี้ยงน้ำ เลี้ยงขนม

Yark



ทะเลสาปสีฟ้า



ดอกไม้ ดอกไม้จะบาน ช่วงที่ไปดอกไม้กำลังผลิบาน



ขากลับ คุณลุงใจดี พาแวะไปแจกขนมเด็ก ๆ ในโรงเรียน น้องๆเหล่านี้เป็นเด็กจาก

กองคาราวาน ที่เลี้ยงสัตว์ เปลี่ยนที่นอนทุก 20 วัน การเจอคุณลุงคนนี้คือความโชคดีของเรา

ที่ทำให้เลห์จากมุมมองของเรา มันไม่ใช่แค่การท่องเที่ยวทั่วๆ ไป



และสถานที่สุดท้ายก่อนฟิล์มจะหมดนั่นก็คือ Pangong lake สถานที่สุดฮิต
ที่คุณลุงเล่าให้ฟังว่าบางทีนักท่องเที่ยวไม่รู้ที่นี่คือที่ไหน แต่เรียกว่า 3idiots lake แทน
(3idiots คือหนังอินเดียเรื่องนึง ที่ถ่ายทำที่ปางกอง เป็นหนังดี ดังมาก)

Marmot ตัวเดียวในบริเวณนั้นที่ไม่กลัวคน ยืนให้ถ่ายรูป เก๊กท่า

สีฟ้าที่กล้องไม่สามารถบันทึกกลับมาได้



รูปสุดท้ายของฟิล์มม้วนที่ 3 หลังจากนี้เป็นหน้าที่ของความทรงจำกับกล้องโทรศัพท์มือถือ



หมดแล้วค่ะ ภาพจากกล้องฟิล์มของเรา ฟิล๋ม 3 ม้วนนี้เป็นอะไรที่เราคาดไม่ถึงว่าพอล้างออกมา โทนสีจะหม่น ๆ ฟ้าๆ แบบนี้

ตอนที่ถ่าย มีบางช่วงที่กล้องงอแง วัดแสงไม่ได้ เราก็ถ่ายแบบใช้จินตนาการว่า แสงได้หรือยัง

คิดว่าน่าจะเสียไปหลายภาพ แต่พอล้างเสร็จ รู้สึกโอเคได้อยู่

เวลากดถ่ายแต่ละรูป คิดแล้วคิดอีก ทำให้บางทีเราจำความรู้สึกเวลากดชัตเตอร์ได้ นี่คงเป็น สเน่ห์ของฟิล์ม

แต่หน้าจะซีดบ้างเวลาคิดถึงค่าล้าง 5555 ถ้าใครดูรูป แล้วอ่านมาถึงบรรทัดนี้ ติชม แบ่งบันรูป หรือเทคนิคกันได้นะคะ

อยากเก่งขึ้นกว่านี้อีก เวลาถ่ายภาพจะได้คม ๆ สวยๆ



สุดท้าย ขอบคุณใจของเรา ที่ตัดสินใจพาสองเท้าก้าวออกจากสถานที่เดิม ๆ ไปเรียนรู้วัฒนธรรม สังคมใหม่ๆ

ออกไปให้รู้ว่าโลกมันกว้างแค่ไหน ธรรมชาติยิ่งใหญ่ขนาดไหน ประสบการณ์ที่ดีที่สุด คือการเรียนรู้ด้วยตัวเอง (:



Miasmii Pn

 วันจันทร์ที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2560 เวลา 20.56 น.

ความคิดเห็น