ทริปแรกของการออกเดินป่า ก็สร้างความประทับใจให้สุดพลัง มันเป็นการเดินทางที่ใช้เวลานานพอสมควรในการเดินขึ้นดอยหลวงดอยหนอก จ.พะเยา แต่ ความยาวนานนี้ ให้กลับมาด้วยความประทับใจที่แสนอบอุ่นหอมหวนไปด้วยกลิ่นอายของ ความสนุก ความฮ่า ความอึดทึกทน ไม่ว่าจะเหนื่อย ร้อน ฝนตก แค่ไหน "ใจสู้ ไกลแค่ไหนก็ไปถึง" ขอบคุณการเดินทางครั้งแรกที่โคตรประทับใจให้กับ ค น ห ล ง ท า ง

เรื่องมันเกิดช่วงเดือน พ.ย. พวกเราเริ่มออกเดินทางจาก กทม.ในคืนวันศุกร์มืดๆ มาถึง จ. พะเยาก็เช้าพอดี ใช้เวลาโดยประมาณ 8-9 ชม. เบาๆ ^_^ พอถึงก็แวะพักหายใจเตรียมความพร้อมก่อนเดินขึ้น หาข้าวหาปลา กินข้าวเช้าให้เต็มพุง และมาแวะจุดชมวิวของกว๊านพะเยาะ ก่อนเดินขึ้น ดอยก๊าน

เราชื่อ ห้อยศรี เรียกสั้นว่า "ห้อย" เป็นชะนีเล่าเรื่อง อิอิ ปะกัน เราพร้อมมาก พร้อมกับหนทางข้างหน้าแล้วววววว

เอาจริงนะน๊า ไปค่ะ พี่ๆลูกหาบนู๋ฝากเต้นท์กะของกินของพวกนู๋ด้วยนะค่ะ
ขอบอกเลยว่าพี่ลูกหาบของเราน่ารักมากคอยช่วยเหลือเราทุกอย่างเลย แวะเติมน้ำให้พวกเรา ตอนเย็นก็ ก่อไฟ ให้เราทำกับข้าว แถมวันเดินลง ผญ.แบกเป้ไม่ไหวมารับเป้เราไปช่วยแบกด้วย น่ารักมากกกกกถือเราแก๊งค์เราโคตรโชดดี

Hi...... สวัสดีค่ะแอด ค น ห ล ง ท า ง 1 ในนี้ละค่ะ แอดที่พา ห้อย มาเดินดอย ครั้งแรก ..... เจอทริปแรกก็สนุกแล้ว ทริปสอง มาค่ะ

นี้กะแต๊กเอง เพื่อนห้อย ถึงหุ่นจะนุ่มนิ่มกอดก็อุ่นเห็นแบบนี้ สู้ สุดพลังเลย เรา 2 คน ค่อยเดินไปพร้อมกัน แต๊กจะบอกตลอดทางว่า "แต๊กไหว แต๊กค่อยก้าวเดิน"

ห้อยกับกะแต๊กเดินมาไกลแค่ไหนก๊ ไม่หวั่น เรายิ้มกว้างให้กันตลอดทาง นี้ละมิตรของเพื่อนที่แท้จริง

เดิน เดิน เดิน เจอทั่ง ร่มต้มไม้ งานแดด ใกล้เที่ยง ร้อนแค่ไหนไม่หวั่นจร้า ก้าวเดินต่อไป เพื่อพิชิตดอยหลวงดอยหนอกกับการเดินป่าครั้งแรกของเรา2 คน

ห้อย เดินมาได้ครึ่งทางละน๊าาาาา วิวนี้ ดีงาม พระรามแปดตลอดทาง กลิ่นใบไม้ ทุ่งหญ้า กลิ่นหมอก สูดดมเข้าไปให้เต็มปอดสดชื่นจริงๆวุ่ย

อุ๊ต๊ะ...... เดินเจอมา สันเขาที่มีนามกล่าวขานว่า สันหมูแม่ด้อง ป๊าด..... ความชันระดับ 90 องศาก็ว่าได้ กะกะลัวที่ไหน มุ่งหน้าไปด้วยใจมีพลัง ห้อยรึจะกลัว 555555+

ดูจากสีหน้า กะแต๊กและพี่ๆ ของเราก็รู้ว่า กะกะลัวที่ไหน แค่นนี้เองความชัน ระดับ 90 องศาเอง นิ

เดินมาไกลขนาดนี้ เยี่ยมไปเลย รู้สึกดีดี๊กับบรรยายของป่าและขุนเขา นี้น้อง ผญ.ที่มาทริปกะห้อยก็เจอกันที่นี้ครั้งแรกนี้ละ น้องชื่อ โย่ แค่ชื่อก็น่ารักแล้วน่ะ นิสัยก็น่าร๊อค อะ ง่ายๆลุย เดินไปด้วยกันอย่างสนุกสนาน

การเดินตลอดเส้นทางพวกเราก็สนุกตลอดทางเมาส์กันตลอดเดินไปถ่ายรูปไป แอบลืมความเหนื่อยไปเลย เพราะมีแต่ความสนุก
ผช.คนหน้า คือพี่แชมป์ สายโหด เดินเร็วไปไหน เดินนำหน้า เรา 2 คน ตัลลอด
ผช. คนหลัง คือ น้องโอ๊ค คำคมของน้องตลอดการเดินทาง "สาวอะเต็มที่กะเพื่อนอะที่เต็ม" 555 +

นี้พี่สาว ผู้ร่วมทริปอีกคน ชื่อพี่กานต์จร้า ห้อย ยกใจให้พี่กานต์เลย พี่แกใจสู้มาก ถึงจะปากจะบอกว่าเหนื่อยก็เหอะ แต่หัวใจแกไม่ยอมแพ้ ยังก็ไปไหว และแล้ว เดินขึ้นมาถึง "สันหมูแม่ด้อง" อย่างภูมิใจนี้แค่ด่านแรกนะจ๊ะ

เดินขึนมาถึง"สันหมูแม่ด้อง" ก็แวะกินน้ำกินท่า ไอห้อยนี้ เจอเจ้าผีเสื้อน้อยมันมาเกาะ เห้ยแกตัลล๊าคอ๊าค เลยเทน้ำใส่ฝาให้มัน มันหิวน้ำจร้า คิดในใจ เอ็งบินมาไหมเนี่ยสูงจิตาย 555+

แบร่......ยังไม่เบื่อเนอะ เล่าเรื่องราวได้ครึ่งทางละ ฮรี่ ^_^ ความเกรียนของเรา 2 คน

เดินลงมา สันหมูแม่ด้องแล้ว ก็แวะกินข้าวก๊าน แล้วก็เดินต่อไปเพื่อให้ถึง ดอยหลวงก่อนจะเย็นเกินไปนะ

หนทางข้างหน้าอีกไม่ไกลแล้วนะ เห็นป้ายบอกทางก็ชื่นฉ่ำหัวใจแท้ เจอหมอกเย็นๆผ่านหน้าด้วยนะ มีกำลังใจเดินไปหาดอยหลวงอย่างมุ่งมัน มันเป็นการออกเดินป่าครั้งแรกที่โคตรจะฟิน เจอแบบนี้ อีกกี่ทริป ห้อย ก็พร้อมจะออกเดินทางไปหาความสดชื่น

เดินมาใกล้ความจริงก็ มาเจอ ความชัน ที่ 2 บอกเลยมาจร้า สู้อยู่แล้ว "บันไดก่ายฟ้า" พร้อมจิเดินไปให้หมอกชนหน้าแล้ว ความชันก็ไม่ได้แตกต่างจาก สันแม่หมูด้อง เลย ขอบอก อย่าไปกลัว ใจพร้อม ร่างกายมันพร้อมเสมอ

เดินขึ้นมา ก็ ฟิน กับ อากาศมาก แถม เห็นหมอกมันไปบินไปอีกฝั่ง มันตีกลับ โคตรเจ๋งเลย มันคือ มหัศจรรย์ ของธรรมชาติที่เรา เข็มสั้นมากๆๆ พ้าม...!!! ขาดไม่ถึงนั้นเอง 555+

พักกันอีกแปปละกันเนอะ นั่งมองดู เห้ย ห้อย แก เดินมาได้ไงวะเนี่ยนี้ห้อยเมิงเดินป่าครั้งแรกนะ ทำได้ขนานนี้เลยหร้า 5555+แล้วก็ นั่งมองวิว เกือบจะ 360 องศา คือดี #ความสุขทางใจจริงๆไม่สามารถหาได้ถ้าไม่ลองออกมาเดินทาง

อ้าว.... พี่แชมป์ หิวน้ำหร้าาาาาาาพี่ ไม่บอก ห้อยละ มองด้วยสายตาทามไมนิ >_< อ๊ะห้อยแบ่งให้ แบ่งกันเนอะไหนๆก็มาทางเดียวกันละ ย้อนกลับ บ่ ได้เด้อ.....

โน้น เนิน เขาที่ไม่มีต้นไม้ นั้นละดอยหนอก พรุ่งนี้เช้าเจอกัน สันเขาสวยงามตามที่คิดไว้เลยอ๊า แต่คือนี้ เราไปนอนพักค้างคืนกันที่ ดอยหลวงก่อน นะจ๊ะ Zzzz

และแล้วเราก็เดินถึงที่พัก คือ ดอยหลวง เราก็จัดการ กางเต้นท์เสร็จ แล้วก็ออกมา ชมบรรยายกาศยามเย็น มันช่างสวย แสงที่สอดช่องผ่านก่อนเมฆมานี้มันทำให้เราหายเหนื่อยขึ้นมาทันที กับเดินทั้ง 10 กม. ได้เลย พวกเราเริ่มเดินตั้งแต่ 8 โมงเช้า ถึง ดอยหลวงก็ประมาณ 4โมงเย็น เกือบ 5 โมงเย็น เรียกได้ว่าใช่เวลา 1 วัน เต็มๆ กับการเดินขึ้น #ไกลแค่ไหนก็ไม่หวั่นใจเราพร้อมที่จะก้าวเดิน

นั่ง O_o ดื่มด่ำ ความงมงามของวิวทิวทัศน์ ให้สบายตาสบายใจ กับการเดินทางครั้งแรกกันหน่อย

นั่ง O_o ดื่มด่ำ ความงมงามของวิวทิวทัศน์ ให้สบายตาสบายใจ กับการเดินทางครั้งแรกกันหน่อย

และแล้ว พระอาทิตย์ก็ตกดินแสงยามเย็นก็จะลับขอบฟ้า เหล่าบันดานักเดินทางก็ พร้อมจะนอนกันแล้ว กาศๆมันก็ช่างเย็นเหลือคิดถึงถุงนอนขึ้นมาเลย ป๊ะเข้าเต้นท์กัน อิ่มจากข้าวเย็นแล้วด้วย..... Zzz

แบร่... >o< แต่ที่ไหนได้ ออกมาถ่าย ดาว ดาวเต็มท้องเลยอ๊า นี้เป็นการหัดถ่าย ดาว ครั้งแรก ได้แค่นี้ก็ชอบมากๆเลย Thank You แอด ค น ห ล ง ท า งสอนห้อยถ่ายดาว มาทั้งที่ต้องจัดให้เต็ม เอาสุด ถ่ายดาว ก่อน ค่อยเข้านอน

นั้นคือแสงไฟ ของเมืองพะเยา ถึงมันจะเบลอไปนิด +_+ แต่ ก็ชอบ ภาพมันสื่อความหมายอะ คิดแบบนี้ ราตรีสวัสดิ์ พักผ่อนร่างกาย เตรียมเดินไปดอยหนอก ตอนเช้า ฝันดี

เช้าแล้ว ร่างกายก็พร้อมลุย ไปจร้า ดอยหนอก
ฮรี่ ฮรี่ >j< หน้านี้ ละลื่น มาก ตื่นมา หมอกชนหน้า พร้อม ดอยหนอก ลุย แต่ชุดนี้ไม่ไหวจริง ห้อย เอ็งไปเดินป่า รึ ยังกะไปตัดอ้อยแถวบ้าน 555+ เล่นเองจะได้ไม่เจ็บเยอะ

ตอนเดินลงไม่ค่อยมีรูป แล้วละ เพราะฝนดันมาตกตอนเดินลง ทางเดินมันเลย ค่อนข้างที่จะโหดเหลือก่ำเหลือเกิน ทั้งลื่น เดินล้ม ตูดกะแทงดิน หลายรอบไม่ต้องนับจำไม่ได้ 555+ กันไปเลยทีเดียว ชุ่มชื่นกันไปสมใจอยาก แถมฟรี กระเป๋าเปียกเพิ่มน้ำหนักให้ คูณ 2 เพราะกระเป๋าห้อยไม่มี rain cover ครั้งหน้าต้องเกรียมถุงดำหรือถุงซิปเลย ครั้งแรกคือการเรียนรู้ ครั้งต่อไปห้อยจะไม่พลาดจร้า (ไม่ต้องร้องเนอะ T_T ปลอบใจตัวเอง)

แต่ยังไง ห้อยกับกะแต๊ก 2 คนก็ค่อยเดินลงกันมันมาได้อย่างปลอดภัยนะดูแลกันไป ตอนเดินลงนี้ความชัน ความลื่นปรื้ด ลื่นปรื้ดของทางนี้ระดับ 10 ก็ว่าได้ แต่ทำให้เราได้ฝึกความอดทนได้มากเลยที่เดิน ใจพร้อมร่างกายก็พร้อม

อยาก จิ ตะโกนดังๆ ทริป แมร่ง โคตรสนุกเลย อ๊า ทริปนี้มีแต่ความประทับใจ ทุกคนในทริปคอยช่วยเหลือกันตลอด เราไปแบบครอบครัว (คิดเองคนเดียวนะ) เป็นครั้งแรกกับเดินป่าชึ้นดอยที่ รวมระยะทาง17 กม.เขา ห้อยไม่เคยจะท้อเลยจริงๆ เพราะตั้งใจมา ไกลแค่ไหนเราก็สู้ไม่ยอมแพ้เว้ย การชนะใจตัวเองนี้โคตรสำคัญเลยจริงๆ ชนะใจตัวเองเจอไรก็ไม่หวั่นแล้ว
ขอบคุณการเดินทางครั้งนี้ของ แอด ค น ห ล ง ท า ง
ไปชมภาพความประทับใจ เต็มๆในเพจ ค น ห ล ง ท า ง ได้เลยจร้า ภาพละมุนละไมมาก แถมเจอทุกคนในทริปนี้ด้วยนะ