"เบตง" ไม่ใช่แค่โอเค แต่ดีมากจนหลงรัก

บันทึกการเดินทางแรกกับ README.ME ดึงทริปเดินทางที่ประทับใจมาก่อน

"เบตง" เมืองใต้สุดของประเทศไทย ทริปนี้ 22-24 กันยายน 2559

- ทำไมเราอยากไป

- ทำไม 3 ปีต่อเนื่องที่จองตั๋วแล้วไม่ได้ไปถึงยังไม่ท้อ

- ทำไมไม่เชื่อใครหลายคนที่เตือนว่าอย่าไป อันตราย

- ทำไมเราถึงหลงรัก "เบตง"

22 กันยายน 2559

ทริปนี้จองกันข้ามปีอีกตามเคย เราใช้บริการหางแดงออกจากดอนเมือง 6:40 แต่ก็ดีเลย์เพราะเที่ยวบินเช้าออกเยอะมาก และแถมไม่มีสายการบินไหนได้ใช้งวงช้างเลย พอได้นั่งก็เริ่มซน

พออยู่ข้างบนแล้วก็ใช้กล้อง action camera ถ่าย

ถึงสนามบินหาดใหญ่ปุ๊บวินรถตู้วีระกรก็โทรมาปั๊บ เขาแจ้งว่า "นายหัวมารอรับนานแล้ว" เห้ยเอานายหัวมารับเลย ทางวินแจ้งว่าค่ารับที่สนามบิน 200 บาท ค่ารถไปเบตง 230 บาท

เรามาถึงสถานีขนส่งหาดใหญ่ 8:50 ถึงเวลาเดินสำรวจรอบๆ เพราะเที่ยวแรก 10:00

เดินวนครบก็แวะหาข้าวแกงกิน เพราะราคากระเพราไก่สูตรหม่อมน้อยของหางแดงขึ้นราคาจนเท่าราคาตั๋วไป-กลับหาดใหญ่ของเรา แถมยังไม่มีไข่เจียวด้วย มื้อเช้าพร้อมกาแฟเย็นเราจ่ายไป 70 บาท

ห้องน้ำที่สถานีขนส่งมี 2 ฝั่ง หันหน้าออกซ้ายมือฟรี ด้านขวาเสียเงิน ถึงเวลารถออกตรงเวลา เราก็นั่งหน้ากับนายหัวนี่แหละ แกก็อธิบายทางไปเรื่อยๆ แกบอกไม่ได้น่ากลัว ถนนเส้นหลักปลอดภัย พอเข้ายะลาจะมีด่านทุก 3 กิโลเมตร

พอมาถึงเขตจังหวัดยะลาเลยรู้ว่าเป็นด่านชะลอรถ มีทุก 3 กิโลเมตรจริงๆ นั่งหน้าเราก็มีโอกาสถ่ายรูปแต่ก็เอียงทุกรูป

แค่วิวข้างทางก็คุ้มแล้วนะ เขียวเลย

พอเข้าเขตเบตงนายหัวเลือกเส้นทางไปสายบน ทางโค้งเยอะแต่ระยะสั้นกว่า พอหยุดจากโค้งเข้าเขตเมืองก็ได้วิวแบบนี้

นายหัวถามจะให้ไปส่งที่ไหน เราก็บอกลงที่วินเลยครับผมไม่ได้จองโรงแรม แกใจดีพาเราทัวร์รอบเมืองเบตงแล้วค่อยมาส่งเรา แนะนำให้เราพัก Modern Thai Hotel ราคาคืนละ 690 บาท ได้ชั้น 6 แต่ลิฟท์ถึงแค่ชั้น 5 เดินต่อเองอีกนิดเดียว แวะถ่ายวิวตรงบันไดระหว่างชั้น 5-6

เราพัก 604 เตียงเดี่ยว หน้าตาห้องเป็นแบบนี้

วิวห้องที่เราพักเป็นแบบนี้ เปิดหน้าต่างได้ แต่ออกไปไม่ได้

ถึงเวลาเดินซนทัวร์เมืองเบตงแล้ว เริ่มจากหอนาฬิกาเบตง

ใกล้ๆ กันจะเป็นตู้ไปรษณีย์ใหญ่ที่สุดในโลก สูง 3.20 เมตร อายุร่วม 80 ปี ใช้เป็นที่กระจายข่าวสารบ้านเมืองให้คนเบตงได้ฟังจากวิทยุที่ฝังอยู่ส่วนบนของตู้

เดินมาทางอุโมงค์เบตงมงคลฤทธิ์ เป็นอุโมงค์รถยนต์ลอดภูเขาแห่งแรกของประเทศไทย เบตงเมืองดีมาก ดีต่อใจมากๆ เดินเสพเมืองในหุบเขาไปเรื่อยๆ ไม่ถึงชั่วโมงก็หลงรักซะแล้ว

เดินทะลุอุโมงค์มาจะเจอป้ายใต้สุดแดนสยาม

ด้านซ้ายมือจะเป็นไก่เบตง เป็นสัญลักษณ์ประจำเมือง

เดินตีโค้งขึ้นเขาที่ลอดมา ขึ้นมากันต่อจะเป็นสวนสุดสยาม

ใกล้ๆ กันจะเป็นศูนย์กีฬากลางหุบเขา เป็นสนามกีฬาที่ตั้งอยู่ในระดับความสูงที่สุดในประเทศไทย รองรับการแข่งกีฬาระดับประเทศได้

เดินไปทางฝั่งเมืองจะเป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์เมืองเบตง

เดินวนไปเรื่อยๆ จนมาถึงวัดกวนอิม เอกลักษณ์คือเจดีย์เจ็ดชั้น

เดินลงเนินเดินตามถนนไปกราบพระพุทธธรรมกายมงคลประยุรเกศานนท์สุพพิธาน พระพุทธรูปทองสัมฤทธิ์องค์ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย หน้าตักกว้าง 9.99 เมตร สูง 14.29 เมตร น้ำหนักประมาณ 40 ตัน

ติดกันเป็นโรงเรียนจงฝามูลนิธิ จัดตั้งมากว่า 70 ปีโดยพ่อค้า-ประชาชนชาวเบตง (เราแต่งตัวไม่เหมาะเลยถ่ายแค่ด้านหน้า)

กลับเข้าห้องพักอาบน้ำแล้วออกมาลุยเมืองยามค่ำกันต่อ รอบนี้ 2 ทุ่มถึง 4 ทุ่ม แสงอาทิตย์หมดก็จริงแต่เมืองเบตงสว่างไสวไปด้วยสปอต์ไลท์ รวมถึงมีทหาร ตำรวจ และอาสาสมัครพิทักษ์เบตงอยู่ประจำจุด เห็นแล้วรู้สึกปลอดภัยมาก เบตงน่าอยู่มากจริงๆ และไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เราโดนหลอกไว้ เริ่มต้นที่หอนาฬิกาเบตง

ยามเย็นถึงค่ำจะมีนกนางแอ่นมาเกาะสายไฟโดยรอบหอนาฬิกา มาเดินซนพร้อมใช้เทคนิคการหลบหลีกนกนางแอ่นอึใส่ โชคดีที่เราไม่โดน

จากนั้นเราเดินต่อไปมัสยิดกลางเบตง กลางคืนสวยมาก แถมยังไม่พลุกพล่านด้วย

เดินย้อนกลับมาที่หอนาฬิกาเลี้ยวขวาเข้าอุโมงค์เบตงมงคลฤทธิ์อีกครั้ง

ปิดท้ายคืนนี้ด้วยตู้ไปรษณีย์ใหญ่ที่สุดในโลก

วันแรกเราเดิน 15,953 ก้าว มื้อเย็นหากินได้รอบหอนาฬิกา ราคาไม่แพง จริงๆ มีตลาดเย็นแต่ปิดหมดแล้ว

23 กันยายน 2559 เช้านี้ก็ตื่นมาชมเมือง เปิดม่านเจอบรรยากาศแบบนี้

ออกไปสำรวจตลาดทั้งชุดนอนนั่นแหละ สายแล้วเดี๋ยวไม่สนุก ตลาดต่างจังหวัดมักสนุกเสมอ ได้เห็นวิถีชีวิตของคนเบตงด้วย

เดินเจอข้าวมันไก่ร้านฮงกี่ อร่อยดีไก่นุ่มเนื้อแน่น ข้าวไม่มันมาก เครื่องในไม่มีกลิ่น จานนี้ 40 บาท

อิ่มแล้วก็เดินไปสนามกีฬาอีกครั้ง เราชอบบรรยากาศดี อากาศเย็นสบาย

เดินรอบสนามกีฬา กินลมชมวิวไป 1 รอบ

สุดท้ายเราตัดสินใจเช่ามอเตอร์ไซค์กับโรงแรมเพราะได้รถใหม่ ไม่ต้องมัดจำอะไรทั้งสิ้นค่าเช่า 300 บาท เราออกมาด้วยเสื้อโอเคเบตง ขี่รถทะเบียนเบตง เที่ยวเมืองเบตง

จุดแรกเรามาตู้ไปรษณีย์ตู้ที่ 2 สร้างขึ้นสูงกว่าเดิม 3 เท่าคือ 9 เมตร

แว้นซ์ออกนอกเมืองมาเรื่อยๆ ทางไม่ยาก ถนนดี มีทำทางบางช่วง วิวสองข้างทางสวยมาก

เราตั้งใจมาอุโมงค์ปิยะมิตร ขี่มาเรื่อยๆจนเจอซุ้มทางเข้า

เจอทางแยก ซ้ายเข้าหมู่บ้าน ขวาขึ้นจุดชมวิว เราไปขวาทางไม่ยากขึ้นอย่างเดียว โค้งบ้าง

ซนเสร็จก็ไปกันต่อแวะถ่ายกับป้ายกันก่อน

เข้ามาจะเจอเจ้าแม่กวนอิม

อุโมงค์ปิยะมิตร มีลักษณะคดเคี้ยวเข้าไปในภูเขายาวประมาณ 1 กิโลเมตร ลึก 50-60 ฟุต มีทางออก 6 ทาง ใช้เวลาขุด 3 เดือนเพื่อเป็นที่หลบภัยทางอากาศและสะสมเสบียง อดีตขบวนการโจนคอมมิวนิสต์มาลายาสร้างขึ้น ปัจจุบันเป็นแหล่งท่องเที่ยวเรียนรู้แระวัติศาสตร์ที่น่าสนใจอีกแห่ง

เดินรอบจนได้เหงื่อแล้วก็เดินต่อไปที่ต้นไทรพันปี

ก่อนกลับถ่ายกับอีกซุ้มประตู

ขากลับเราลงทางหมู่บ้านออกมาถึงซุ้มประตูเร็วกว่า ขี่ไปเรื่อยๆ เจอน้ำตกอินทสรก็แวะแช่น้ำเย็นๆ สักหน่อย

จากนั้นก็มาบ่อน้ำพุร้อนเบตง แช่เย็นแล้วก็มาแช่ร้อนบ้าง

เราไม่ไปสวนดอกไม้เพราะอยากไปหมู่บ้านซาไก แว้นซ์ไปเกือบ 20 กิโลเมตร ถามคนแถวนั้นเขาบอกไปอีก 50-60 กิโลเมตร อย่าไปเลยไกลเดี๋ยวกลับไม่ทันมืด เราก็เลยหันหัวกลับเลยมาแวะวัดจันทร์ธาดาประชารามกราบหลวงปู่ทวด ทางวัดกำลังสร้างวิหารและพระนอน

แว้นซ์กลับเข้าเมืองมาพระมหาธาตุเจดีย์ พระพุทธธรรมประกาศ ก่อสร้างแบบศรีวิชัยประยุกต์ กว้าง 39 เมตร สูง 39.9 เมตร บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ

วิวเมืองจากบนพระมหาธาตุเจดีย์

ขี่รถลงมากราบพระพุทธรูปทองสัมฤทธิ์องค์ใหญ่ที่สุดในประเทศไทยอีกครั้ง

เดินมาวัดพุทธาวาส เข้าโบสถ์กราบพระประธาน

จากนั้นขี่ไปมัสยิดกลางเบตงอีกครั้ง เราชอบสวยดี รอบนี้มาถึงช่วงละหมาดพอดี เราก็ขอนั่งด้านนอกเงียบๆ ดูการละหมาด เราขออนุญาตคนที่มาละหมาดก่อนแล้ว

เสร็จก็ขี่ออกนอกเมืองไปทางชายแดนเลี้ยวซ้ายเข้าหมู่บ้าน เราเริ่มชอบมัสยิดแล้ว สวยมาก

กลับเข้าเมืองมาอีกทีก็มืดแล้ว ออกมากินมื้อเย็นที่ร้านต้าเหยินร้านดังของที่นี่ คนเยอะมาก เรามาคนเดียวก็สั่งแค่ไก่สับกับผัดหมี่เบตง

อิ่มแล้วก็เดินมาซื้อเสื้อ ๑๑๑ ปี เล่าขานตำนานเมืองเบตง 2560

ก่อนเข้าห้องพักก็แวะถ่ายหอนาฬิกาอีกแล้ว ก็ต้องผ่านเวลาจะไปไหนหนิ

กลับเข้าห้องเปิดทีวีเจอหนัง "โอเคเบตง" ดูที่ไหนก็ไม่อินเท่าที่นี่

24 กันยายน 2559 วันนี้ต้องกลับแล้ว แต่ยังรู้สึกไม่อิ่มเลย ขากลับอยากลองไปทางมาเลเซียบ้าง จองไว้เรียบร้อยแล้ว ราคา 400 บาท เป็นรถยนต์ 4 ที่นั่ง

-----

เช้านี้ตื่นสายเปิดม่านมาเจอหมอก

ล้างหน้าแปรงฟันคว้ากุญแจรถแล้วรีบแว้นซ์ขึ้นสนามกีฬาทันที

ขี่วนมาอีกด้านตรงลานสุขภาพ

เดินขึ้นไปตรงพิพิธภัณฑ์เบตงจุดนี้ดีงาม เห็นชัดสุด

แดดเริ่มแรงขึ้นเราก็ลงมากินติ่มซำที่แยกหอนาฬิกา มื้อนี้ 95 บาท

กลับห้องเก็บของ อาบน้ำลงมา 11 โมงก็เดินหาของกินอีก รอบนี้ข้าวหน้าไก่ร้านตรงตู้ไปรษณีย์ใหญ่ที่สุดในโลก จานนี้ 40 บาท

ก่อนเที่ยงรถก็มารับ ถึงเวลากลับแล้ว ระหว่างรอคนอื่นที่ด่านเบตงก็ถ่ายรูปเล่นไปก่อน

ด่านฝั่งมาเลเซียทั้งเข้าและออกเราไม่ต้องลงนะ แต่ไทยทั้งออกและเข้าต้องลงไปทำเอง ระหว่างทางก็เห็นตึกฝั่งมาเลเซีย Bank Islam Baling รถขับเร็วเลยได้ภาพแบบนี้