"บ้านทะเลหมอก" ภูลังกาหน้าฝน

ทริปนี้เกิดขึ้นแบบฉุกเฉิน แค่อยากไปซ้ำภูลังกาอีกรอบ อยากลองเปลี่ยนบรรยากาศพักที่ใหม่ดูบ้าง แล้วก็เจอบ้านทะเลหมอก เราไปวันที่ 15–16 มิถุนายน 2560

วิธีเดินทางไปบ้านทะเลหมอก

รถทัวร์ มาลงเชียงคำสะดวกสุด แล้วรอรถเชียงราย-น่าน มีวันละ 1 รอบ ออกจากเชียงคำ 12:00 น. แจ้งลงที่บ้านทะเลหมอกได้เลย
รถทัวร์ลงเชียงรายหรือน่าน ก็ต่อรถแบบเดียวกับวิธีที่ 1 รอบรถ 9:00 น. ตอนซื้อตั๋วด้านล่างบอกลงปางมะโอ พอขึ้นรถบอกคนขับกับกระเป๋าอีกครั้งว่าลงบ้านทะเลหมอก
เครื่องบินลงเชียงรายใกล้กว่า ออกจากสนามบินมาสถานีขนส่งเก่า ต่อรถแบบวิธีที่ 1
ถ้าใครอยากเหมารถ สามารถเหมาจากสถานีขนส่งเชียงคำได้เลย มีสองแถวบริการอยู่ ต่อรองราคากันเองเราไม่รู้ราคา

เราเลือกเดินทางด้วยรถทัวร์ ใช้บริการสมบัติทัวร์รอบ 20:00 น. มาลงเชียงคำ ง่ายสุดแล้ว มาถึงเชียงคำ 6:30 มาถึงพร้อมฝนตกพรำๆ เราก็เดินลุยมาสำรวจตลาดเช้ากัน ได้สีสันของร่มมาเติมแต่งให้วันฝนตกกัน ของกินเยอะ ของสด ของแห้ง เสื้อผ้า และอื่นๆ มากมาย

เดินต่อไปหน้าตลาดจะเจอหอนาฬิกาเล็กๆ

เดินต่อมาทางซ้ายเห็นป้ายบอกทางไปวัดนันตาราม 330 เมตร ระยะสบายมากเดินไปดูหน่อย ระหว่างรอฝนหยุดได้นั่งคุยกับคนป่าซาง น้องบอกวัดนี้สวย เดินมาเรื่อยๆ และแล้วก็เจอซุ้มประตูวัด

เดินเข้ามาทางด้านขวามือจะเห็นศาลาด้านในจะประดิษฐานพระเจ้าทันใจ เป็นพระพุทธรูปปูนปั้นปิดทองแบบสิงห์ 1 ปั้นองค์พระเสร็จภายใน 1 วัน

ไม่ปรากฏว่าสร้างเมื่อใด ปี 2468 พ่อเฒ่านันตา (อู๋) วงศ์อนันต์ชาวปะโอ ได้บูรณะซ่อมแซมวัด ออกแบบและสร้างวิหารไม้ทั้งหลังในแบบศิลปะพม่าตอนล่าง

วัดอยู่ห่างจากตลาด 330 เมตรเดินได้สบาย เราก็แบกเป้เดินไป ไปช่วงเช้าไม่มีคนถ่ายรูปสบาย แถมเรายังได้มีโอกาสรับฟังประวัติวัดจากเจ้าอาวาสอีกด้วย ท่านพาเราชมวัด พิพิธภัณฑ์ และแลกเปลี่ยนแนวทางการดึงคนเข้าวัดโดยใช้การท่องเที่ยว ที่นี่จะมีปอยส่างลองเหมือนแม่ฮ่องสอน เพิ่งจะเริ่มฟื้นฟูประเพณีนี้เมื่อปีก่อน ขอบคุณอาสาสมัครไกด์ท้องถิ่นที่แนะนำหลายๆ เรื่องให้รู้ และแนะนำมุมดีๆ ให้ถ่ายรูปด้วย

ขึ้นวิหารไม้สักทองมากราบพระพุทธรูปเกษรดอกไม้ สร้างจากดอกไม้หอมนานาชนิดในเมืองต่องกี ประเทศพม่า นำมาตากแห้งและบดให้ละเอียด ผสมกับยางรัก เถ้าฟางเผา คลุกกับดินจอมปลวกหรืออิฐปูนปั้นเป็นพระพุทธรูปลงรักปิดทอง

ด้านหลังจะเป็นพิพิธภัณฑ์ที่รวบรวมของเก่าๆ ของวัด ชาวบ้านนำมาบริจาค และที่เจ้าอาวาสไปจัดหาของที่เกี่ยวกับชาติพันธุ์ปะโอมาเก็บสะสมไว้

ออกมาจากวิหารไม้สักทอง ด้านขวาจะเป็นพระอุโบสถและพระเจดีย์ยี่สิบห้าศตวรรษ สูง 23.84 เมตร

เดินต่อมาที่หอระฆังเพื่อมาถ่ายภาพมุมไกล เก็บวิหารไม้สักทองได้ทั้งหลัง มุมนี้คุณลุงที่เป็นไกด์อาสาเป็นคนแนะนำ

ออกจากวัดก็เดินย้อนมาที่ตลาดหาของกินสักหน่อย เดินรอบตลาดเจอแต่ของสด จนต้องเดินมาทางโรงเรียนบ้านหย่วน อาคารไม้สวยงาม

เดินข้ามสะพานต่อมาอีกนิดจะเห็นสวนสุขภาพเจอร้านขนมจีนบ้านคุณป้า แต่เรากินข้าวซอยไก่ รสชาติจัดจ้าน เข้มข้นดี ชามนี้ 40 บาท

กินอิ่มพี่นัดจากบ้านทะเลหมอกก็โทรมาพอดี เรานัดกันที่หน้าอำเภอเชียงคำ แกบอกเราเที่ยวเชียงคำกันก่อนแล้วค่อยขึ้นภูลังกา จุดแรกที่พี่นัดพาไป คือ เฮินไตลื้อแม่แสงดา เป็นบ้านแบบโบราณที่ดูแลเป็นอย่างดีและเป็นหลังสุดท้ายที่เป็นเฮินไตลื้อแบบโบราณที่ยังมีคนพักอาศัยอยู่

ก่อนออกจากบ้านคุณยายก็ซื้อพวงกุญแจย่ามแบบไตลื้อมา 4 อัน น้ำมันงา 1 ขวด จริงๆ อยากได้เสื้อทอมือแต่ราคาสูงไปหน่อย ออกจากเฮินไตลิ้อแม่แสงดาก็มาต่อกันที่วัดหย่วน เป็นวัดเก่าแก่วัดหนึ่งของอำเภอเชียงคำ วัดหย่วน สร้างเมื่อ พ.ศ.2230 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อ พ.ศ.2451 สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย เป็นวัดศูนย์รวมจิตใจของชาวไตลื้อบ้านหย่วน

ออกจากวัดหย่วนก็มาที่วัดแสงเมืองมา ซึ่งอยู่ห่างจากสถานีขนส่งเชียงคำไม่ถึง 100 เมตร วัดแสนเมืองมา สร้างในสมัยรัชกาลที่ 1 ราว พ.ศ.2351 สร้างโดยชาวเมืองมาง มณฑลยูนานที่ถูกเจ้าเมืองน่านกวาดต้อนมาจนกระทั่งมาตั่งถิ่นฐานที่อำเภอเชียงคำ จุดเด่นของวัดอยู่ที่หลังคาวิหารที่ซ้อนลดกันหลายชั้น ไม่นิยมทำหลังคาสูง ตรงหลังคาประดับด้วยช่อฟ้า ทำเป็นรูปหงส์แกะสลัก หรือตัวนาคคาบแก้ว นอกนั้นมีการประดับประดาด้วยไม้แกะสลัก ตกแต่งด้วยสีต่างๆ ดูงดงามตา ส่วนบานประตูทำด้วยไม่แกะสลักทุกบาน ประตูเข้าสู่พระวิหารจะทำเป็นสามมุข มุขแต่ละทิศทำเป็นสัตว์สามอย่างที่เชื่อว่าจะช่วยปกป้องคุ้มครองศาสนา ได้แก่ พญานาค เสือ และ สิงห์ และภายในฝาผนังมีจิตรกรรมฝาผนังที่วาดเกี่ยวกับวิถีชีวิตชาวไตลื้อ และพระประธานเป็นพระพุทธรูปสมัยเชียงแสน

เฮินไตลื้อเมืองมางภายในพิพิธภัณฑ์พื้นถิ่นไตลื้อ วัดแสงเมืองมา

ออกจากวัดก็มาแวะกินร้านข้าวซอยธงฟ้า 3 ชามแค่ 75 บาท อิ่มอร่อยราคาประหยัด

พออิ่มแล้วก็มาต่อกันที่วัดพระนั่งดิน ภายในพระอุโบสถจะเป็นที่ประดิษฐานพระเจ้านั่งดิน ( องค์ที่อยู่ในกรอบกระจก) ตามตำนาน เคยมีราษฏรสร้างฐานรองรับ เพื่ออัญเชิญพระประธารขึ้นประดิษฐานบนฐานรองรับ แต่ปรากฏว่าพยายามยกเท่าไรก็ยกไม่ขึ้น จึงเรียกสืบเนื่องกันต่อมาว่า พระนั่งดิน ตามตำนานกล่าวว่า พระพุทธรูปนี้สร้างตั้งแต่ครั้งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังทรงพระชนม์อยู่ ดังนั้น พระเจ้านั่งดินน่าจะมีอายุกว่า 2,500 ปี ในการสร้างพระพุทธรูปนี้ ใช้เวลา 1 เดือน 7 วัน จึงเสร็จ เมื่อสร้างเสร็จได้ประดิษฐานไว้บนพื้นราบ ไม่มีฐานชุกชีดังพระพุทธรูปอื่นๆทั่วไป

ออกจากวัดพระนั่งดินก็มาต่อที่วัดเชียงบาน

ออกจากวัดก็มาแวะจิบกาแฟชิมเค้กที่ร้านหน้าเชียงบานรีสอร์ท ใช้ได้เลยนะ

พออิ่มพี่นัดแวะมาทำธุระที่อำเภอปง แกเลยพาเรามาที่สยามโพนี่ ช่วงนี้ฤดูฝนที่นี่ก็จะไม่ได้เปิดให้บริการ

ออกจากสยามโพนี่ก็มาที่อนุสรณ์สถานผู้เสียสละ

และแล้วก็ถึงเวลาเดินทางขึ้นภูลังกา อำเภอปง ระหว่างทางก็มีรุ้งออกมาเริงร่าตอนรับเรา

ไม่นานนักก็ถึงทางขึ้นยอดภูลังกา เลยมานิดหน่อยก็มาแวะชมแปลงผักกางมุ้ง แปลงนี้เป็นพริกหวานส่งโครงการหลวง

มาถึงแล้วบ้านทะเลหมอก เดินถ่ายรูป เดินซนรอบๆ ก่อน

สำราจห้องน้ำกันก่อนที่นี่เป็นห้องน้ำรวมนะ ส้วมมีทั้งแบบนั่งยองๆ และแบบนั่ง มีเครื่องทำน้ำอุ่น

คืนนี้มีเราเป็นลูกค้าคนเดียว พี่นัดบอกจะนอนห้องไหนเลือกเอาเลย เราเลือกห้อง 3 ห้องนอนจะเป็นที่นอนปูกับพื้นมีเครื่องนอนครบ มีพัดลมให้ด้วย (แต่อากาศเย็นไม่ได้ใช้) ปกติห้องนี้นอนได้ 6 คน