ไปดูยอยักษ์ ดูนก ดูบัว ดูควายน้ำ ดูวิถีชาวเลกันเถอะ...

ทริปนี้เป็นทริปกะทันหัน ไม่ได้คิดอะไรล่วงหน้าเลย

อันเนื่องมาจากกลับไปเยี่ยมบ้านที่หาดใหญ่ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ หาที่เที่ยว ที่ถ่ายรูปด้วยเลยดีกว่า

พัทลุงใกล้บ้านสุดหละ จัดไป เผื่อจะได้รูปสวย ๆ กะเขาบ้าง

#การเดินทาง

จาก กทม. ไปหาดใหญ่ มีหลายเส้นทาง

เครื่องบินเยอะไฟลท์มาก เลือกเอาเลย

รถไฟ ก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบ

"ไปหาดใหญ่คราวนั้นฉันยังจดจำ คำที่เคยสัญญาให้ไว้สองเรา"

เพลงก็มา

อันนี้ฉันแวะมาถ่ายรูปเฉย ๆ ค่ะ มาหวนนึกถึงเมื่อครั้งเข้ากรุงเทพฯใหม่ ๆ เมื่อวัยใส

ก็รถไฟนี่แหละ ตื่นเต้นมากเลย เด็กบ้านนอกเพิ่งเข้ากรุง

ไก่ทอดมั้ยคุณ

รถทัวร์ก็มี แต่ไม่แนะนำ ฉันว่ารถทัวร์สายใต้ไม่ค่อยโอเคเลย ไม่ค่อยพัฒนา

ส่วนฉัน ใช้บริการไลอ้อนแอร์ค่ะ เพื่อนมารับที่สนามบิน ทริปนี้จึงใช้รถเพื่อนตลอดทริป

สำหรับนักเดินทาง ก็อาจเช่ารถขับก็ได้นะคะ จะสะดวกหน่อย

ไม่งั้นก็นั่งรถโดยสารต่อไปพัทลุง ทะเลน้อย

เอาหละมาเริ่มทริปกัน

เมื่อถึงหาดใหญ่ขอแวะไปกินราดหน้าเจ้าเก่าระลึกถึงความสักหน่อย

ราดหน้าราโด อยู่ ถ.ถนนนิพัทธ์อุทิศ 3

ร้านเล็ก ๆ เพิง ๆ นี่แหละ แต่ความอร่อยนั้นยั่งยืนยาวนาน

กินแบบน้ำตาปริ่ม รสชาติที่คุ้นชินผ่านเวลาที่ยาวนาน

มันนานมากที่ฉันไปจากเมืองนี้

.........................................

ระหว่างที่กำลังกินนี่หละ ทริปพัทลุงก็บังเกิด

ชวนเพื่อนกันเดี๋ยวนั้น พรุ่งนี้ไปพัทลุงกันมั้ย ฉันอยากเห็นควายน้ำ

เพื่อนโอเค ก็ตามนั้น ว่าแล้วก็หาที่พัก

ตัวฉันเองเคยเห็นรูปของ Wetland Camp จากโซเชียลอยู่บ่อย ๆ

เคยหมายมั่นไว้ว่า ถ้ามีโอกาสจะไปพักที่นี่

ก็ลองโทรดู ปรากฎว่าง คงเป็นเพราะเป็นวันธรรมดาด้วยหละ

จองเดี๋ยวนั้น จ่ายเงินเดี๋ยวนั้นเลยเพื่อความสบายใจ

ราคา 2,000 แต่เรามีกันสามคน จ่ายเพิ่มสำหรับอีกคน ก็เป็น 2,400

แล้วก็ให้เพื่อนไปส่งที่บ้าน...กลับบ้านก่อนเนาะ

แถวบ้านฉัน บ้านนอกจัง ถนนลูกรังอยู่เลย

#เริ่มทริปสองวันหนึ่งคืน

เพื่อนมารับที่บ้านวันรุ่งขึ้นตอนสาย ๆ

เรามุ่งหน้ากันไปเส้นถนนลพบุรีราเมศวร์ (โอ้ ตอนฉันจากบ้านไป ยังไม่มีถนนเส้นนี้เลย)

แวะค่ะ ตั้งใจไปแวะถ่ายรูปมัสยิดกลางสงขลา แดดร้อนน่าดูชม

เมื่อก่อนละแวกนี้มีแต่ทุ่งนา เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปเยอะมากเลย

(หล่อนจากบ้านไปจะสามสิบปีหละนะ ได้ข่าว อะไร ๆ มันก็เปลี่ยนสิ)

#มื้อเที่ยงที่เกาะยอ

ปหาของกินอร่อย ๆ กัน เขาว่าอาหารบนเกาะยออร่อยและไม่แพง

เพื่อนฉันบอกว่า ไปกินร้านคุณจิตซีวิว กันเถอะ ห่อหมกอร่อย เอ้า ไปก็ไป

ห่อหมกอร่อยจริง ๆ ด้วย อร่อยมากค่ะคุณ

นี่ก็ฟินนนนน

อร่อยจริง ๆ เลยยยย

ราคาก็กลาง ๆ นะคะ ทั้งหมดนี่รวมข้าวสามจาน และน้ำผลไม้สามแก้วก็เก้าร้อยเศษ ๆ

กินไปก็ชมวิวเพลิน ๆ

อิ่มแล้วก็ไปต่อ

#ถนนเฉลิมพระเกียรติ 80 พรรษา 5 ธันวาคม 2550

หรือที่ชาวบ้านเรียกกันว่า สะพานเอกชัย

อันเนื่องมาจาก คุณเอกชัย ศรีวิชัย ได้แสดงคอนเสิร์ต หารายได้มาร่วมช่วยด้วย

ชาวบ้านเลยมีการเรียกติดปากกันง่าย ๆ ว่าสะพานเอกชัยเรื่อยมา

สะพานนี้เป็นรอยต่อระหว่างระโนด จ.สงขลา กับ อ.ควนขนุน พัทลุง

สะพานทอดตัวยาวข้ามทะเลสาป สวยงาม

มีจุดพักรถชมวิวเป็นระยะ

ฉันมาดูควายน้ำจากบนสะพานนี้ไง

ไหนควายน้ำ?

นั่นไง ไกล ๆ นั่น

เพื่อนฉันหัวเราะอะไรกัน แค่ฉันบอกอยากเห็นควาย

มาเป็นฝูงเลย

ลงน้ำแล้ว ๆ

บ้าน(ร้าง)แฝดนี่ ถือเป็นซิกเนเจอร์ของที่นี่เลย โดดเด่นเป็นสง่าทีเดียว

บ๊าย บาย ควายน้ำ ไปหละ ไว้จะมาหาเธอใหม่

#ที่พัก

Wetland Camp บ้านชายเล พัทลุง

ตั้งอยู่ที่ปากประ เข้าทางเดียวกับสวนพฤกษศาสตร์ ต้องสังเกตป้ายหน่อยนะคะ ป้ายเล็กมาก ๆ

จริง ๆ ก็เข้าทางเดียวกับศรีปากประแหละค่ะ แต่เลยไปอีกหน่อย

ยังไม่ได้เห็นห้องพัก เห็นวิวข้างนอกก็ตื่นเต้นหละ

ปรากฎว่า วันนั้นคนเข้าพักมีแค่เราสามคน โอ้ววว ฟิน

เจอคุณเจ้าของด้วย พ่อแม่ลูก น่ารักกันมาก เขาเลือกห้องวิวแจ่มสุดให้เราด้วย

นั่นคือ ห้องหมายเลข 2 ซึ่ง ไม่มีอะไรบังเลย วิวยอ แบบเต็ม ๆ นอนมองจากเตียงกันเลย

แบบนี้ ฮรี่ ๆๆๆ

จริง ๆ ที่มานี่ เพราะเคยเห็นภาพฟ้าสีทองผ่องอำไพในวิวยอ ก็อยากได้รูปแบบนั้นบ้าง

แต่ก็นะ ฟ้าครึ้ม ๆ คงต้องทำใจหละ

ป่ะ เข้าห้องกัน

นั่นไง ห้องหมายเลข 2 ของเรา

เปิดประตูเข้าไปก็ร้องโอ้โห

ภายในห้องพัก มีสิ่งอำนวยความสะดวกตามมาตรฐานห้องพักทั่วไป

ขาดเหลืออะไรแจ้งได้ค่ะ

ระเบียงนั่งเล่น

ในส่วนของห้องน้ำ ก็ประมาณนี้

ถ่ายจากระเบียงห้องเลย

รูปอาจจะทึม ๆ หน่อยเนาะ สภาพอากาศค่อนข้างครึ้ม

ปรับยากมากเลยสำหรับเราที่ถ่ายได้แค่ JPG และใช้เป็นแค่โปรแกรมสำเร็จรูปโฟโต้สเคป

ออกไปดูรอบ ๆ กันอีกหน่อย

เพื่อนฉันเดินสำรวจอะไรกัน

สักนิด ท่าเรือของที่พัก พรุ่งนี้เราจะลงเรือไปล่องทะเลน้อยกัน

ด้วยเรือแบบนี้

วิวจากท่าเรือ แจ่มมิใช่น้อย

พักผ่อน ๆ ไว้เย็น ๆ ไปหาข้าวกิน

เจ้าของที่พักแนะนำร้าน "บางชาม" พวกเราก็โอเคตามนั้น

#มื้อเย็น

เรามาทานมื้อเย็นที่ร้าน "บางชาม" ตามคำแนะนำของคุณเจ้าของบ้านชายเล

แต่เราว่าเขาเป็นญาติกันนะ ไม่ก็หุ้นส่วนมั้ง เพราะเราก็มาเจอคุณเขาที่นี่อีกหละ 5555

ร้านอยู่ริมคลอง คลองอะไรไม่รู้

อาหารที่สั่งก็ตามนี้

ชื่อร้านบางชาม แต่อร่อยทุกชาม อร่อยมากเลย

คนพัทลุงนี่ทำอาหารอร่อยทุกคนหรือเปล่านะ

ที่ กทม. ก็มีร้านอาหารใต้ร้านประจำฉันอยู่ร้านนึง พี่แกเป็นคนพัทลุงเหมือนกัน

ฉันฝากชีวิตไว้ร้านพี่แกทุกวัน ร้านอาหารใต้ร้านอื่นย่านนั้นฉันว่าไม่โอเคสำหรับฉันนะ

ชามต่อมา

เพื่อนฉันส่งรูปอาหารร้านนี้มาเยาะเย้ยอยู่บ่อยครั้ง

เพราะหลังจากนั้นนางไปกินกันอีก ใช่สิ! พวกหล่อนอยู่หาดใหญ่นิ จะไปเมื่อไหร่ก็ได้

ฉันน่ะ อีกเมื่อไหร่ไม่รู้ถึงจะได้ไปอีก ชิส์!

วิวร้าน ตอนพวกเรานั่งเรือผ่านในวันรุ่งขึ้น

ร้านสวย อาหารอร่อยมากกกกกกกก บรรยากาศดี

เปิดเพลงเพราะมาก เพลงเก่าสมัยเรายังวัยใส ๆ นู่น คีรีบูนงี้ พัณนิดางี้ พี่แจ้ก็มา พี่ต้อมเรนโบว์ก็มี

วัยป้าอย่างพวกเราถึงกะเคลิ้ม

อิ่มแล้วก็กลับมานอนเนอะ พวกเราต้องตื่นก่อนตีห้า

เพราะต้องลงเรือไปล่องเลน้อยตั้งแต่ตีห้ากันเลย

ออกมาถ่ายรูปกลางคืนสักนิด

#ล่องเรือ

ถึงเวลานัดก็มารอตรงท่าเรือ เตรียมหมวกหรือผ้าพันคอมาหน่อยก็ดีนะคะ

อากาศเย็น และพอสว่างก็แดดแรงอยู่พอสมควร เวลาที่ล่องเรือก็ประมาณ 4 ชั่วโมง

ไอ้ที่จะเห็นแสงสีทองผ่องอำไพก็ยากหละ ฟ้าแทบไม่เปิด

ได้มาแค่ประมาณนี้

พระอาทิตย์ดวงโต ๆ แบบที่คนอื่นเขาถ่ายได้ อยู่หนายยยยย

นั่งเรือวนไปค่ะ วนไปทางไหนบ้างก็แล้วแต่เขาจะพาไป

สว่างแล้ว ไม่มีฟ้าสีทอง ไม่มีพระอาทิตย์ โธ่!

#พระอาทิตย์ไม่มา

สว่างจางปางแล้วก็ไปต่อเห๊อะ พระอาทิตย์ที่คาดหวังไม่มาแล้วหละ

ก็ล่องยาวไป ๆ ชมนกชมบัว ชมวิถีชีวิต ก็ฟินมิใช่น้อย

ผ่านหน้าศรีปากประรีสอร์ทด้วย

วนกลับมาผ่านแถว ๆ หน้าที่พักเรา

ล่องไปเรื่อย ๆ ยาวไป ๆ

ชั้นรอพี่อยู่ที่ต้นลำพูทุกวันเลยยยยยย

ไม่ใช่หละ ๆ ผิดเรื่อง ๆ

ลำพูต้นนี้ถือเป็นสัญญลักษณ์ย่านนี้เลย โดดเด่นเป็นสง่า

ริมฝั่งน้ำ

มุ่งหน้าสู่ทะเลน้อย

เราจะลอดใต้สะพานเอกชัย เพื่อไปยังทะเลน้อย

ระหว่างทางเราจะเห็นวิถีชาวบ้านแถวนี้

#น้องนก

ระหว่างการล่องเรือ เราจะเจอนกเยอะมากกกก ถ่ายรูปทันมั่งไม่ทันมั่ง

จริง ๆ ช่วงที่พวกเราไปยังไม่ไม่ใช่ฤดูกาลบัวบาน และยังไม่ใช่ช่วงนกอพยพมานะคะ

เราไปกันยายนค่ะ (หน้าฝนใครเขาไปกันยะ)

แต่น้องนกก็ยังเยอะอยู่แหละ ถ้าเป็นฤดูกาลของมัน จะเยอะขนาดไหนนะ

รูปเบลอ ๆ แต่ก็ชอบเธอนะ

ยาวไป ๆๆ

ยิ่งเข้าเขตทะเลน้อยนกยิ่งเยอะ

คุณเกิ้งค่าาาา (นกอีเกิ้ง)

ที่เห็นไกล ๆ นั่นคือฝั่งของทะเลน้อยค่ะ

ได้เวลาวนกลับที่พัก

#วนกลับที่พัก

ผ่านคลอง ผ่านการทำมาหากินของคนพื้นถิ่น

แทบทุกบ้าน มียอยักษ์แบบนี้

ฉันเห็นเขายกยอขึ้นมาแล้วเลือกตักเอาแต่ปลาใหญ่ ปลาเล็กเขาก็เทกลับลงน้ำไป

วนมาผ่านหน้าศรีปากประอีกแล้ว ฉันก็งง ๆ หน่อยกับเส้นทาง

ถึงที่พักเราแล้ววว หิวมาก ก็เก้าโมงกว่าแล้วนี่นะ

#มื้อเช้า

ง่าย ๆ เลยค่ะ แต่ถูกจริตฉันเป็นอย่างมาก

ไม่ใช่อาหารหรูหราประการใด เป็นอาหารบ้าน ๆ นี่แหละ ขนมจีนน้ำยา

ไข่ปลาทอด ผัดผักบุ้ง ขนมครก ข้าวเหนี่ยวปิ้ง

แนว ๆ เจ้าของทำอะไรกินกันเอง เราก็กินยังงั้นแหละ

ซึ่งเราชอบนะ แบบนี้ ง่าย ๆ ดี อิ่มหนำสำราญและมีความสุข

#ก่อนกลับ

อิ่มแล้วเดินเล่นถ่ายรูปย่อยอาหารอีกสักนิด แถว ๆ ท่าเรือนี่หละ

มีคณะล่องเรือผ่านมา

ขอบอกว่า ปากประ ทะเลน้อย ของจริงสวยกว่ารูปที่ฉันถ่ายมาเยอะเลย

ยิ่งถ้าไปถูกฤดูกาล คงจะงามมาก ๆ แน่ ๆ

ทริปฉันนั้น สภาพอากาศออกจะมัว ๆ มีฝนบ้าง ฟ้าครึ้ม ๆ เกือบตลอด

และ ฉันถ่ายรูปได้ไม่ดีนัก ของจริงสวยกว่านี้เยอะจริง ๆ

เข้าห้องนอนเล่นสักพัก เที่ยง ๆ ก็เดินทางกลับหาดใหญ่

#ส่งท้าย

#ฤดูกาลที่เหมาะสมคือประมาณ กุมภา มีนา ราว ๆ นั้น

#ค่าเรือ ลำละ 1,200 บาท อาจจะดูว่าแพง จริง ๆ แล้วไม่แพง

เพราะล่องไปไกล วนไปทั่วคุ้งน้ำ กินระยะเวลา 4-5 ชั่วโมง ถ้าไปหลายคนตัวหารก็เยอะ

#การจองเรือ แจ้งที่พักได้เลย ไม่ว่าจะพักที่ไหน ทางที่พักจะติดต่อนัดหมายเวลามารับ

#การเดินทางจาก กทม.โดยเครื่องบิน ถ้าไปลงสนามบินตรังจะใกล้กว่า แต่เที่ยวบินมีให้เลือกน้อยกว่า

แนะนำสนามบินหาดใหญ่ดีกว่าค่ะ

ตั้งใจว่าจะไปอีกแน่นอน คราวหน้าจะไปให้ถูกฤดูกาล

สำหรับทริปนี้ จบรีวิวแต่เพียงเท่านี้ค่ะ

ขออภัยที่รูปเยอะไปหน่อย ฉันบ้าถ่ายรูปมากเลย

และขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมชมนะคะ