1. วัสดี น า ง ร อ ง…

ผมได้รับคำบอกกล่าวเล่าขานถึงตำนานปราสาทขอมโบราณ ไปดู แสง สี เสียง ไปเดินเที่ยวตลาดเช้า ไปเที่ยว น า ง ร อ ง กันเถอะ จากน้องที่รู้จักกัน มันชักชวน ฉุดกระชาก ลากให้เราไปเที่ยวบ้านมันให้ได้ เมื่อเวลามันได้…งั้นรอไร ก็ไปสิ จังหวะจะโคนดีซะด้วยตรงกับงานแสดง แสง สี เสียง ที่ปราสาทเมืองต่ำพอดีเป๊ะเลย…


ปราสาทหินพนมรุ้ง

การแสดง แสง สี เสียง “เมืองต่ำ ตำนานนิรมิต สายธารแห่งชีวา เดอะมิวสิคัล”

ลาดเช้า น า ง ร อ ง


ฝากติดตามด้วยครับผม…https://www.facebook.com/wildlife.feelfree/


น า ง ร อ ง อำเภอทางผ่านก่อนมุ่งหน้าสู่ บุรีรัมย์ บุรีรัมย์ชื่อนี้ไม่ธรรมดา โด่งดังมีชื่อเสียงมากมาย จากเรื่องของกีฬา มีทีมบอลแชมป์ประเทศไทย มีสนามแข่งรถระดับโลก มีการแข่งขันวิ่งมาราธอนอันดับ 1 ของประเทศ เจ๋งมาก แล้วนางรองล่ะ…

ตลาดถนนคนเดิน “ถมหมืด ถมมอ” อำเภอนางรอง


บ่าย 2 กว่าๆ รถนครชัยแอร์ จากกรุงเทพมาหย่อนเราลงหน้าโรงพยาบาลนางรอง จุดนัดหมายปลายเหตุ รอไม่นานเจ้าบ้านที่น่ารักก็มารับเราไปยังที่พัก คืนแรกเราเลือกพักในเมือง โรงแรมนางรอง บัดเจ็ท แอนด์ บูติค โฮเทล ตามคำบอกเล่าอีกแล้ว เค้าเล่ามาว่า ที่นี่อยู่กลางใจเมืองเลย จะหาของกินก็ง่าย มีตลาดเช้า ตลาดเย็น ถนนคนเดิน “ถมหมืด ถมมอ” ราคาค่าห้องมิตรภาพด้วย อันนี้คือดี…


แค่โลโก้ก็เฟี้ยวแล้วอ่ะ

มาถึงแล้วต้องบอกว่าดีจริงๆ คือ ตัวโรงแรมตั้งอยู่กลางชุมชน แต่มีความเป็นส่วนตัวนะ ห้องสะอาด ตกแต่งแนวมาก เน้นแบบง่ายๆแต่เท่ห์ ชอบเลยแบบนี้ แนะนำๆ ใครมานางรองต้องมา…



รูปแบบง่ายๆสบายตา ใช้โทนสีนุ่มนวล น่ารักดี



ห้องพักตกแต่งเรียบง่าย สะอาด ทุกอย่างเนียนกริบ…


อันนี้เราชอบเลย กิมมิกเล็กแต่น่ารัก คำขวัญประจำเมืองนางรอง พร้อมภาษานางรองไว้อ่านเล่นๆ สนุกๆ

พักกันแป๊ปๆ ดื่มน้ำ ล้างหน้าล้างตาเรียบร้อย ก็ถึงเวลา น า ง ร อ ง


เราใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงจากกลางเมืองนางรองถึง ปราสาทหินเมืองต่ำ ด้วยความตั้งใจแต่แรกเลยที่จะมาให้ตรงวันนี้ ที่มีงานบวงสรวงปราสาท และการแสดง แสง สี เสียง “เมืองต่ำ ตำนานนิรมิต สายธารแห่งชีวา เดอะมิวสิคัล”


มาถึงก่อนเวลาพักใหญ่ ก็เดินถ่ายรูปภายในปราสาท ชมความงามตามศิลปะขอมโบราณ แสงยามเย็นพระอาทิตย์ใกล้ตกสวยงามมากๆ











กำลังถ่ายปราสาทเพลินๆก็มีน้องๆ ธิดากาชาดเข้าเป็นนางแบบให้ สวยงามที่สุด…

เพลิดเพลินกับการถ่ายภาพมากมาก…


บริเวณรอบๆปราสาทมีการจัดงานบวงสรวง มีขบวนแห่บายศรี การแสดงการร่ายรำโดยนางอัปสราจำแลง มี ตลาดวิถีชุมชนคนบุรีรัมย์ การออกร้านอาหาร ขายสินค้าพื้นเมือง เดินเพลินๆรู้สึกหิวก็แฉลบ มาหาอะไรอร่อยกิน


พิธีบวงสรวงปราสาทหินเมืองต่ำ



การรำบายศรี โดยนางอัปสรา งดงามตามประเพณี…








ตลาดวิถีชุมชนคนบุรีรัมย์


การแสดงรำอัปสรา บริเวณเวทีเล็ก


ความสว่างเริ่มจางลง ท้องฟ้าเริ่มมืดมิด ใกล้ได้เวลาแสดง แสง สี เสียง ช่วงนี้มวลมหาชนชาวบุรีรัมย์ บวกกับนักท่องเที่ยวจากที่อื่น เริ่มทยอยเข้ามาหนาตามากขึ้น ก่อนเริ่มแสดงที่นั่งสำหรับชมการแสดงก็เต็มเกือบทุกที่นั่ง มีพิธีการจากทางราชการใช้เวลาไม่นานมาก การแสดงจึงเริ่มขึ้น…

เรื่องราวเนื้อหาเป็นการบอกเล่า การก่อกำเนิดปราสาทหินเมืองต่ำ ประวัติความเป็นมา ผ่านเรื่องราวมากมาย จนถึงยุคของการสิ้นสุด ประวัติทั้งหมดเรายืนดูและฟังแบบตั้งใจบ้างไม่ตั้งใจบ้าง เพราะบางจังหวะจะจดจ่อกับการถ่ายภาพ แต่รู้เรื่องนะคือ สนุกเลยล่ะ การแสดงทั้งหมดใช้เวลาเกือบ 50 นาที แต่ดูเพลินมาก สวยงามตระการตา เรื่อง แสง สี เสียง ถือว่าจัดเต็ม เยี่ยมมากมาก






บอม ธนิน นักแสดงชื่อดังร่วมแสดงด้วย…








ตระการตา แสง สี เสียง จัดเต็ม สวยสดสะกดคนดู…

เกือบๆจะสามทุ่ม ทุกอย่างจบบริบูรณ์ ได้เวลากลับไปพักผ่อน พรุ่งนี้ว่ากันยาวๆ…ราตรีสวัสดิ์ครับผม


หกโมงเช้า ผมตื่นขึ้นมาสดใสปิ๊งปั๊ง เมื่อคืนหลับนิ่งมาก แม้โรงแรมจะอยู่กลางเมือง แต่ไม่มีเสียงรบกวนจากภายนอก ดีจัง ตื่นแล้วก็ไปหาไรกินที่ตลาดเช้าใกล้ๆโรงแรม เดินไปไม่ถึง 2 นาทีก็ถึงแล้ว เวลามาเที่ยวผมจะชอบตื่นมาเดินตลาดเช้า มาดูวิถีการดำเนินชีวิตในแต่ละพื้นที่ มันเพลินนะ



ปาท่องโก๋ร้อนๆ อย่างอร่อย…





คุณยายขายกล้วยปิ้ง น่ารักมากครับ ส่งยิ้มให้กล้องด้วย…





ไก่ย่าง มีย่างกันหลายร้านมาก…

จัดข้าวเหนียวหมูปิ้ง ไก่ย่างร้อนๆ ที่ซื้อมาจากตลาดเรียบร้อย ก็อาบน้ำเตรียมตัวลุยกันยาวๆ วันนี้ไป ปราสาทหินพนมรุ้ง เขาอังคาร ไปหมู่บ้านทอผ้าภูอัคนี ไป…มันเรื่อยๆ อะไรดี อะไรแจ่ม อะไรไม่เคยเห็นไม่เคยไป เราจะไป…


วันนี้เราเหมาสองแถวแบบทั้งวันกะตะลุยไปให้ทั่วเขตแคว้น เริ่มที่ ปราสาทหินพนมรุ้ง ออกจากนางรอง ก็ใช้เส้นทางเดียวกับที่มาปราสาทเมืองต่ำ แต่แยกขึ้นเขา…คืองี้ พนมรุ้งตั้งอยู่บนยอดเขาปราสาทเมืองต่ำจะตั้งอยู่บนพื้นที่ราบด้านล่างห่างกันประมาณ 8 กิโล มีประวัติศาสตร์ความเป็นมา ที่เกี่ยวดองกันอยู่ อันนี้รายละเอียด ขออนุญาตให้ไปหาอ่านกันเองนะ มีให้อ่านกันมากมาย


ที่พนมรุ้งเรามี ผู้บรรยายบอกเล่าประวัติความเป็นมาอย่างเป็นทางการ คุณชยาณิษฐ์ ธนโชคสิริธานนท์ วิทยากรประจำอุทยานประวัติศาสตร์พนมรุ้ง เริ่มจาก ในส่วนแสดงประวัติความเป็นมา ต่อไปจนถึงตัวปราสาท ตั้งแต่บันไดก้าวแรกจนสิ้นสุด จุดชมวิวด้านหลังปราสาท เอาจริงๆ ผมได้ฟังบ้างเป็นบางส่วน เพราะต้องเดินถ่ายรูปไปด้วย ก็พอจะปะติดปะต่อได้นิดๆหน่อยๆ ที่สนใจมากหน่อยก็เรื่อง ทับหลังนารายณ์ ที่เคยเป็นข่าวใหญ่เมื่อหลายสิบปีที่แล้ว




สะพานนาคราช ก่อนเดินขึ้นสู่ปราสาท…


พลับพลาเปลื้องเครื่อง เป็นอาคารที่อยู่ด้านหน้าก่อนเข้าสู่ตัวปราสาทหินพนมรุ้ง






ทับหลังนารายณ์บรรทมสินธ์ุ…




การแกะสลักลวดลายบนแผ่นหิน


ทับหลังและหน้าบันปรางค์น้อย ด้านทิศตะวันออก



ชมปราสาทกันจนเกือบเที่ยง ก็หาอะไรกินที่ร้านอาหาร บริเวณเขาพนมรุ้งกันเลยก่อนจะออกมา เพื่อไปต่อยังบ้านเจริญสุข อำเภอเฉลิมพระเกียรติ ที่นี่มีอะไร…


ที่นี่คือ ที่ตั้งของ วัดเขาอังคาร อีกหนึ่งสถานที่ที่เราอยากไป เพราะเคยได้ยินว่า ที่นี่มีประวัติศาสตร์ยาวนานสร้างขึ้นในยุคสมัยเดียวกับปราสาทหินพนมรุ้ง มีความสวยงามไปอีกแบบ แต่อาจจะไม่เป็นที่รู้จักมากเท่าปราสาทพนมรุ้ง อืมมม…ต้องไปเห็นกับตาตัวเอง


โบสถ์สามยอด วัดเขาอังคาร


แต่ก่อนขึ้นเขาอังคาร ก็เฉียดเข้าไปในบ้านเจริญสุข ไปอุดหนุนผ้าทอมือ ภู อั ค นี ที่ชื่อเสียงเลื่องลือระบือไกล เป็นผ้าที่ย้อมสีจากดินภูเขาไฟ ผ้าภูอัคนี คือ ผ้าย้อมดินภูเขาไฟ คือชื่อกับวิธีการก็น่าสนใจแล้วอ่ะ


โชคดีจังวันที่เราไปเราได้เจอ คุณยายสมศรี ถุนนอก สมาชิกกลุ่มทอผ้าฝ้ายผ้าไหม หมู่บ้านเจริญสุข บุกเข้าไปถึงในบ้านในครัวกันเลย คุณยายใจดีมาก เห็นว่าพวกเรามาเที่ยวกัน มากันไกล เลยจัดการแสดงทุกขั้นตอนของการผลิต ผ้าภูอัคนี ตั้งแต่การทำสีย้อม การย้อม การทอ จัดครบจบทุกกระบวนท่า น่ารักมาก สุดท้ายเลยจัดกันมาหลายผืนเลย


คุณยายสมศรี ถุนนอก สมาชิกกลุ่มทอผ้าฝ้ายผ้าไหม หมู่บ้านเจริญสุข


เริ่มจากนำเส้นฝ้าย มาย้อมสีที่ทำมาจาก ดินภูเขาไฟเขาอังคาร




นำฝ้ายที่ย้อมสีแล้วมาต้มกับน้ำเปลือกประดู่เพื่อไม่ให้สีที่ย้อมตก แต่ก่อนหน้านั้นต้องไปล้างน้ำสะอาดแล้วก็ตากให้แห้งก่อนนะ



หลังจากนั้นก็นำมาตากให้แห้ง เตรียมถักทอให้เป็นผืนผ้า ภู อั ค นี…





เหมาผ้ากันมาชุดใหญ่ ก็ได้เวลาตะลุยฝุ่นขึ้นเขา ระหว่างทางขึ้น วัดเขาอังคาร คือมันต้องผ่านเส้นทางโรงโม่หิน ก็กินฝุ่นกันนิดหน่อย แต่เป็นช่วงสั้นๆนะ ไม่มีปัญหาสบายมาก


วัดเขาอังคาร ที่นี่ จะมีลักษณะคล้ายวัดป่า สถานปฏิบัติธรรม ประมาณนั้น ระบบการจัดการอาจจะยังไม่ครบถ้วน แต่ความสวยงามของสถาปัตยกรรมต้องบอกว่าสวยสดงดงามมาก มีความแปลกตา ที่สำคัญคือ ใบเสมาหินบะซอล์ท สมัยทวาราวดี อายุประมาณ 1300 ปี พบแต่ที่นี่เท่านั้นในประเทศไทย อันนี้คือ ไม่เคยรู้และได้รู้ ไม่เคยเห็นได้เห็นครั้งแรก ดีงาม…






ใบเสมาหินบะซอล์ท สมัยทวาราวดี อายุประมาณ 1300 ปี






พญานาคคู่วัดเขาอังคาร



จิตรกรรมฝาผนังภายในโบสถ์สามยอด วัดเขาอังคาร


พระนอนหน้าวัดเขาอังคาร…


ชมความงามกันเพลินเลย ใกล้จะห้าโมงเย็น น่าจะได้เวลากลับแล้วล่ะ แต่น้องที่มาด้วยกันมีข้อมูลลับมานำเสนอ บอกเราว่า พี่เราไป “โรงเรียนเล็กในทุ่งกว้าง” กันมั๊ย อยู่ไม่ไกลมาก เออ…แล้วมันคืออะไรอ่ะ


โรงเรียนเล็กในทุ่งกว้าง ของครูลี่ คีตา วารินบุรี อยู่บ้านถาวร อำเภอเฉิมพระเกียรติ จังหวัดบุรีรัมย์ กว่าจะหาเจอพี่สองแถวก็พาวนซ้ายออกขวา ผ่านทุ่งนา ตัดทุ่งข้าวคลุกฝุ่นตลบ จนมาเจอ…

เราเจอครูลี่ พร้อมเด็กๆ กับทุ่งนาไกลสุดตา ในทุ่งนามีวัวมีควายกำลังเล็มหญ้า มีหนองน้ำขนาดใหญ่ มีแปลงผักเกษตร นี่คือ “โรงเรียนเล็กในทุ่งกว้าง” เราถามครูลี่ว่า มันคือยังไงเหรอ คือถามแบบขอให้เล่าตั้งแต่แรกเลยแล้วกัน…


ครูลี่ ยอดคนยอดครู ปราชญ์ชาวบ้าน



ผืนดินแห่งนี้ เกิดจากความตั้งใจจะให้เด็กๆในชุมชน สำนึกรักในวิถีของธรรมชาติ เรียนรู้การดำเนินชีวิตแบบเพียงพอ ปลูกฝังให้รู้จักการใช้ประโยชน์จากสิ่งที่อยู่รอบๆตัว ไม่ต้องมีตำรา ไม่ต้องมีการสอบแข่งขัน ไม่มีการบังคับให้ใส่เครื่องแบบ ใช้ชีวิตให้กลมกลืนไปกับธรรมชาติ โดยใช้ดนตรีเป็นสื่อ…





นี่คือผลการสอบของทางโรงเรียน แปรเปลี่ยนเป็นผลผลิตทางการเกษตร เยี่ยมมาก…

คือ มันดีงาม มันถูก มันใช่เลยกับสังคมในปัจจุบัน ทุกอย่างรวดเร็วไปหมด สังคมอุดมดราม่า สังคมที่มีการแข่งขันสูงปรี๊ด เรานั่งมองดูความเป็นไปของ วิ ถี แ ห่ ง โ ร ง เ รี ย น เ ล็ ก ใ น ทุ่ ง ก ว้ า ง แล้วอดที่จะชื่นชม ครูลี่ ยอดคนยอดครู ปราชญ์ชาวบ้านคนนี้ไม่ได้ ครูมาถูกทางแล้ว ก็ขอให้แนวทางนี้ได้เดินต่อไปให้ยาวนานที่สุด…





ผมชอบฉากนี้ที่สุดในการเดินทางครั้งนี้ การแสดงดนตรีสด ของเด็กนักเรียน จากโรงเรียนเล็กในทุ่งกว้าง ดีสุดๆเลย…


ปลื้มปริ่มอิ่มเอมจริงๆวันนี้ จบสวยมากมาก ได้เวลากลับเข้านางรอง กลับถึงนางรองก็จะค่ำแล้ว หิวแล้วด้วย วันนี้มี ตลาดถนนคนเดิน “ถมหมืด ถมมอ” เวลาเป๊ะเลย ไปหาอะไรอร่อยๆกินกัน



ขนมครกจ๊ะ…



ปลาเผาก็มีนะ…


ขนนนางเล็ด รังแตน

ผัดหมี่ สายบัว…

คนคึกคักมาก ร้านขายอาหารก็เยอะด้วย มีลูกชิ้นปิ้ง หมูย่าง ขนมโบราณ ผลไม้ มีครบ เราได้ผัดหมี่สายบัวนางรอง กับน้ำมะพร้าวปั่น อิ่มเลยทีเดียว


ได้เวลาพักแล้ว วันนี้ขอเปลี่ยนที่นอนนะ มาทั้งที่ต้องให้ครบวันนี้เราย้ายไปนอนที่ โรงแรมพนมรุ้งปุรี ออกนอกเมืองมานิดเดียว


ที่นี่จะเป็นโรงแรนขนาดค่อนข้างใหญ่ มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบ ล็อบบี้ตกแต่งสวยงามกว้างขวาง มีสระว่ายน้ำ ด้านหน้าโรงแรมมีสวน มีสนามหญ้าให้ได้นั่งพักผ่อน ที่นี่จะพาครอบครัวหรือมาเป็นหมู่คณะ จะเหมาะมาก อันนี้น้องชายที่แสนดีอยากให้เราได้มาเก็บให้ครบทุกรสชาติ ก็ดีนะ เปลี่ยนบรรยากาศ ค่ำคืนนี้หลับสนิทเลยเพราะตะลุยกันทั้งวันจริงๆ



ล็อบบี้ด้านหน้าตกแต่งเข้ากับบรรยากาศของเมืองแห่งปราสาทมากมาก…



นอนห้องนี้หลับสนิทเลย…


เช้าวันใหม่ วันนี้ต้องกลับภูมิลำเนาที่จากมาแล้ว จองรถไว้ช่วงบ่าย ยังมีเวลาไปเที่ยววัดในตัวเมืองนางรอง ก่อนกลับต้องเก็บให้หมด จัดการอาหารเช้าที่ พนมรุ้งปุรี เสร็จก็ออกกันเลย วันนี้ไปใกล้ๆ ไม่กระโชกโฮกฮากเหมือนเมื่อวานแล้ว สบายๆ…


โบสถ์เก่าแก่ วัดขุนก้อง อำเภอนางรอง

ออกจากโรงแรมไม่เกิน 5 นาทีเราก็มาถึง วัดขุนก้อง วัดเก่าแก่ในอำเภอนางรอง จุดเด่นคือ รูปั้นทหารยืนใส่เสิ้อเขียวประจำอยู่หน้าวัด เข้าไปมียืนเฝ้าหน้าโบสถ์ด้วย โบสถ์ที่นี่จะมีที่เก่าแก่มาก ออกจากวัดขุนก้องไปต่อที่ วัดร่องมันเทศ วัดนี้อยู่ในตัวเมืองนางรองเลยใกล้ตลาดเช้า มีภาพวาดจิตกรรมฝาผนัง ภายในโบสถ์ สวยงามมากมาก วัดต่อไปคือ วัดกลาง อยู่ใกล้กันเลยแต่วันนี้โบสถ์ปิดเลยได้ชมแต่ภายนอกจ๊ะ ท้ายสุดสุดท้าย เดินทางไกลนิดนึงประมาณ 12 กิโล จากนางรอง ไปกราบนมัสการ หลวงพ่อแดง ที่สำนักสงฆ์พุทธศิลาภูม่านฟ้า ก่อนกลับบ้าน


ทหารแต่งตัวเต็มยศที่วัดขุนก้อง



ภายในโบสถ์วัดขุนก้อง


โบสถ์ใหม่วัดขุนก้อง งดงามตามสมัย…



วัดร่องมันเทศ…



ภายในอุโบสถวัดร่องมันเทศ



วัดกลาง






หลวงพ่อแดง สำนักสงฆ์พุทธศิลาภูม่านฟ้า


มานางรองครั้งนี้มันเต็ม มันอิ่ม มันครบมากมายจริง กลับไปก็อดไม่ได้ที่จะมาบอกกล่าวเล่าขาน เรื่องราวที่ได้ไปมา

เมื่อเรารู้จักนางรอง นางรองไม่ใช่เมืองทางผ่านอีกต่อไป นางรองคือศูนย์กลางแห่งการแจกจ่ายความสุข ความสนุก ความมันส์ หลายที่หลายแห่งที่เราได้ไปมาในการเดินทางรอบนี้ ไม่ได้อยู่ที่นางรอง แต่กระจายตัวอยู่รอบ ขอบเขตนางรอง ถ้าจะเรียกให้เท่ห์ น า ง ร อ ง คือ ฮับแห่งความสุข สนุกทุกการขยับ…

ขอบคุณ น า ง ร อ ง มากมาก ที่มอบประสบการณ์ดีดีให้เรา แล้วเราจะพบกันอีกนะ น า ง ร อ ง…

เราให้ลายแทงมหาสมบัติ พร้อมข้อมูลบางส่วนที่อาจจะข้ามไปเนอะ เพื่อประโยชน์แก่การนำพาตัวท่านให้มารู้จัก น า ง ร อ ง เหมือนเรา

https://www.phanomrungpuri.co.th/




ความคิดเห็น