ณ เ ฟ ส บุ๊ ค . . 'บั น ทึ ก เ ก็ บ ยิ้ ม'

2.06.2018

นานเเค่ไหนเเล้วนะ..ที่เราไม่ได้กลับไปที่ที่ตอนเด็กๆ พ่อกับเเม่ พาเราไป?

ถ้าถามตอนนี้ก็คงต้องใช้เวลาสักครู่ ก่อนจะตอบกลับมา วันนี้เราจะไปอีกหนึ่งสถานที่ ที่เชื่อได้เลยว่า ตอนเด็กๆ พ่อเเม่ของทุกคน ต้องพาไปเเน่นอน นั่นก็คือ "เขาดิน"

สวนสัตว์ดุสิต หรือที่เราเรียกกันติดปากว่า "เขาดิน" สร้างขึ้นในสมัย ร.5 พ.ศ. 2438 เรียกได้ว่าอยู่มา
นานมากๆ เราเริ่มต้นเดินทางด้วยการนั่งรถเมล์ ประตูทางเข้าเขาดินนั้นมีทั้งด้านประตูฝั่งตรงข้ามพระที่นั่งอนันตสมาคม (รถเมล์สาย 70จะผ่านประตูนี้) หรือประตูฝั่งถนนราชวิถี (ขึ้นรถเมล์สาย18,28มาลงหน้าประตูได้เลย) เมื่อมาถึงเเล้ว ซื้อบัตร เเล้วก็เตรียมตัวไปลุยกันได้เลย

...เป็นเวลากว่าสิบปีน่าจะถึงที่ไม่ได้มาเที่ยว "เขาดิน" ไม่เพียงเเต่ราคาตั๋วเข้าที่อัพขึ้น เเต่บรรดาสัตว์น้อยใหญ่ ก็มีจำนวนเพิ่มขึ้น ลดลง ไปตามกาลเวลา ถ้าคุณเข้ามาฝั่งประตูราชวิถีล่ะก็..เมื่อเดินผ่านประตูมาเเล้ว ขวามือก็เห็นเจ้าตัวสูงโปร่ง คอตั้งมาเเต่ไกลเลย "เจ้ายีราฟ" นั่นเอง

เดินกันไปสักพัก เชื่อว่ามาเเล้ว ก็ต้องอยากเห็นทุกซอกทุกมุมที่เจ้าสัตว์น้อยใหญ่ในนี้อาศัยอยู่เเน่นอน เราเลยตัดสินใจ ซื้อตั๋วราคา 25 บาท นั่งรถรางชมให้ทั่วเขาดินกันไปเลย ได้นั่งรถรางเเบบนี้ก็มีไกด์ประจำรถเป็นเสียงคำบรรยายตามจุดต่างๆ ผ่านลอดลำโพงที่ติดอยู่บนรถ แบบนี้สิคุ้มสุดๆ

..หรือใครอยากเปลี่ยนบรรยากาศ มาถีบเรือก็ได้นะ

"เเม่มะลิ" ฮิปโป ที่อยู่คู่เขาดินมากว่าห้าสิบปี จำไม่ได้เเล้วว่าตอนที่พ่อกับเเม่พามาดู เเม่มะลิ ตัวใหญ่เเค่ไหน เเต่ตอนนี้ตัวใหญ่มากๆๆๆ

บอกได้ว่าเมื่อเห็นเจ้าอูฐ ก็ตัดสินใจรีบกระโดดลงมาจากรถราง เพื่อขอมายืนดูใกล้ๆ ไหนๆก็ไม่เคยไปเที่ยวทะเลทรายเเล้ว ดูอูฐในเขาดินเเทนเเล้วกันเรา

ว้าวววว ใกล้ไปอีก

เเละเราก็ตัดสินใจลงจากรถรางอีกครั้ง เพื่อเดินมาหาน้องช้าง การนั่งรถราง สามารถลงได้ 5 สถานีด้วยกัน เมื่อรถรางจอดตามสถานีต่างๆ เราไม่จำเป็นต้องกลับขึ้นคันเดิม เเต่สามารถเดินเล่นไปเรื่อยๆ เเล้วรอรถรางคันต่อไปได้

ฟลามิงโก เจ้านกขายาวตัวสีชมพู ยิ่งได้เห็นใกล้ๆ แบบนี้ บอกได้คำเดียวว่า สวยมากกกกกกก เเต่ความแปลกของเจ้าฟลามิงโก คงเป็นท่านอน ที่เเต่ละตัว นอนไม่เหมือนกันสักตัว บ้างเก็บขายาวๆ ไว้ใต้ปีก มุดตัวลงนอน บ้างยืนขาเดียว ฟุบหัวไว้ที่ลำตัวแน่นิ่ง เป็นท่านอนที่อินดี้สุดๆ

เจ้าโคอาล่า ยืนรออยู่นาน..เเต่ก็ยังคงหลับฝันหวานตอนกลางวัน

ใครเดินผ่านมาเห็นพี่ทหารเเล้วล่ะก็..ไม่ต้องแปลกใจ เดินขึ้นไปอีกหน่อย จะเจอกับหลุมหลบภัย อ๊ะๆ ไหนๆก็มาเเล้ว อยากรู้จังว่าคนสมัยก่อน ช่วงสงครามโลกเขาหลบภัยกันอย่างไร เดินลงไปชมซะหน่อย

"เจ้าหมีควาย" เเช่น้ำคลายร้อน

บรรยากาศภายนอก อาจจะร้อนอบอ้าว แต่ภายในเขาดิน ร่มรื่นไปด้วยต้นไม้นานาพันธุ์ ยิ่งได้ขึ้นมาเดินบนสะพานลอยฟ้าเเบบนี้เเล้ว ยิ่งได้รับลมเย็นๆ พัดผ่านตัวเองจนไม่รู้สึกร้อนมากเท่าไหร่..ยังไม่หมดเพียงเท่านี้นะ ในนี้ยังมีพิพิธภัณฑ์สัตว์กลางคืนอีกด้วย ใครกลัวความมืดเเต่อยากเข้าไปชมสักครั้งคงต้องรีบจับมือเพื่อนหนุ่ม เพื่อนสาว เข้าไปเป็นเพื่อนเเล้ว

จำไม่ได้เเล้วว่าตอนเด็กๆ ที่พ่อกับเเม่จูงมือมาเที่ยวเขาดินครั้งเเรก เราตื่นเต้นมากขนาดไหน
เเต่ความรู้สึกในวันนี้ก็ตื่นเต้น..คงจะตื่นเต้นเท่ากับตอนเด็กๆ เลยทีเดียว

..เ ข า ดิ น

ที่..ที่เด็กๆ ไป ไม่ว่าวัน เวลา จะผ่านไปนานเเค่ไหน มันก็ยังคงสนุกเหมือนเดิม

ที่..ที่พ่อกับเเม่เดินจูงมือพาไป เเม้วันนี้จะไปกับเพื่อน พี่ น้อง ก็ยังคงจำได้ว่าครั้งหนึ่ง พ่อ กับ เเม่ พาเราไป

วันนั้น..ยังคงเหมือนเดิม เเม้ วันนี้..จะเปลี่ยนไปเเล้วก็ตาม

ใครไม่ได้ไปนานเเล้ว คงต้องรีบมากันเเล้วล่ะ เพราะเขาดินกำลังจะย้ายไปประจำการที่คลองหกเเล้ว อ่านรีวิวนี้จบก็รีบหยิบเป้ใบเล็กๆ ไปท่องโลกเขาดินกันเถอะ

พบกันได้ในโลกโซเชียล ณ เฟสบุ๊ค : บั น ทึ ก เ ก็ บ ยิ้ ม
https://www.facebook.com/keptyoursmile

เ ขี ย น บ า ย :มนุษย์ตัวเล็ก