สวัสดีครับ ทริปนี้ผมจะพาทุกคนไปวิ่งกันที่ลำปาง แอบบอกว่ารอบนี้วิ่งได้ถ้วยด้วยนะครับบบ

เริ่มต้นกันที่เลานจ์ของบางกอกแอร์เวย์สกันเลยครับ ข้าวต้มมัดที่ทุกคนหมายปอง มาทุกทีไม่เคยพลาดเลยสักครั้ง

หลังจากเครื่องขึ้นได้สักพักมื้อเช้าก็มาเสริฟเป็นผัดหมี่ภูเก็ต บินกับบางกอกก็ดีอย่างนี้แหละครับ อิ่มแล้วอิ่มอีก 55+

ลงจากเครื่องก็รับรถเช่ากัน บริการรวดเร็วฉับไว ได้รถมาแล้วพร้อมลุยแล้วครับ ที่เเรกเราจะขับออกนอกเมืองไปกันที่อำเภอแจ้ห่มครับ จากสนามบินผมใช้เวลาเกือบชั่วโมงครึ่ง รวมเวลาที่หลงในเมืองด้วยแล้ว 55+

สถานที่แรกผมใช้เป็นที่ทดสอบกำลังขาไปในตัวนั่นคือ วัดพุทธบาทสุทธาวาส ซึ่งการมาที่นี่เราต้องจอดรถไว้ด้านล่าง เเล้วนั่งรถ 4x4 ของทางวัดขึ้นไป ราคาไปกลับคนละ 90 บามเป็นค่ารถเเละค่าบำรุงวัด รถจะมาจอดส่งเรา ณ จุดเริ่มต้นของทางเดินขึ้นไปด้านบน ระยะทางประมาณ 800 ม.

ระหว่างทางมีบางจุดที่สามารถชมวิวได้ วันนี้ฟ้าไม่ค่อยใสสักเท่าไหร่ เมฆครึ้มไปหน่อย

มาถึงด้านบนผมขึ้นมาฝั่งที่เป็นพระธาตุ จุดนี้มองย้อนกลับไปจะมองเห็นฝั่งที่ประดิษฐานพระพุทธรูป

วิวด้านบนนี้ฟินมากกก ลมโกรกเย็นสบาย ถึงแม้ว่าฟ้าจะเน่าไปสักหน่อย แต่ก็ยังสวย

จากนั้นก็ไปขึ้นอีกฝั่งเพื่อสักการะพระพุทธรูป

มองย้อนกลับไปตรงพระธาตุ สวยงามมากไม่คิดว่าจะมีใครมาสร้างวัดบนเขาสูงขนาดนี้

เจดีย์สีขาวเล็กๆ มีทั่วเขาแห่งนี้เป็นสถานที่ที่อันซีนจริงๆ

หลังจากนั้นก็เดินลงมาที่จุดขึ้นรถเพื่อลงเขาอีกที

จากด้านล่างมองย้อนกลับไป ถ้าสังเกตุหลังคาศาลาด้านบนนั่นแหละครับที่เราไปมาเมื่อกี๊ สูงมากกก

ที่ต่อมาคือ อุทยานแห่งชาติแจ้ซ้อน ที่นี่จะมีบ่อน้ำพุร้อน น้ำแร่ คนส่วนใหญ่ที่มาที่นี่จะมีไข่ไก่ติดมือมากันด้วย แต่สำหรับใครที่ไม่ได้เตรียมมาไม่ต้องห่วงนะครับ มีจำหน่ายเป็นชะลอมหลายขนาด แล้วแต่ว่าจะกินมากน้อยแค่ไหน

พยายามถ่ายไอน้ำที่ลอย แต่ได้เเค่นี้ครับ ช่วงที่ไอน้ำลอยเยอะๆน่าจะเป็นช่วงเช้ามากๆ ที่เราเห็นตามโปสเตอร์โฆษณาของอุทยาน

เอาหละครับเรามาเเช่ไข่กัน มีป้ายบอกว่าถ้าอยากให้ไข่ต้มเป็น ไข่ออนเซ็นให้แช่ใว้ประมาณ 17 นาที จะทำให้ไข่แดงสุกแข็งแต่ไข่ขาวเหลว

ผลที่ได้คือ ลืมต้มนามไปหน่อย แต่ก็ยังโอเคอยู่ถึงแม้ว่าไข่ขาวจะเเข็งไปนิด ยังให้อารมณ์ไข่ออนเซ็นอยู่

ใกล้ๆกันยังมีน้ำตกอีกด้วย เดินไปแปปเดียวไม่ค่อยมีอะไร ก็เลยกลับเข้าเมืองดีกว่า

กลับเข้าเมืองมาหลังจากไปรับ BIB กันเรียบร้อยแล้ว ก็เข้าพักที่ Memmoth Hostel In Lampang ที่นี่ใช้ตึกเก่ามารีโนเวทเป็นที่พัก ส่วนด้านล่างยังเป็นร้านกาแฟอีกด้วย

เก็บของเสร็จผมไปหาของกินที่ กาดกองต้า เดินเล่นหาของกินไปเรื่อยๆ วันนี้คนค่อนข้างเยอะเพราะพรุ่งนี้มีรายการวิ่ง เดินสักพักเจออาคารหลังนึงสะดุดตามากที่นี่คือ หม่องโง่ยซิ่น อาคารนี้เป็นของคหบดีชาวพม่า เป็นเรือนขนมปังขิงหลังคาทรงมะนิลา มีลายฉลุไม้ (Framework) ทาสีขาวสวยงามมาก ทุกวันเสาร์และอาทิตย์ที่มีถนนคนเดิน อาคารแห่งนี้จะมีเครื่องดื่มและอาหารจำหน่าย เลยขอลองชานมพม่าในบรรยากาศของอาคารที่ถูกรังสรรค์จากช่างพม่า โดยมีเสียงสะล้อ ซอซึงของน้องๆ บรรเลงอยู่หน้าร้านอีกด้วย

เช้าวันถัดมาตื่นเช้ามากกก ผมลงวิ่งระยะ 10 กิโลเมตร วิ่งไปชั่วโมงกว่า จริงๆคือเดิน 55+ และแน่นอนว่าผมวิ่งได้ถ้วยนะครับบบ 55+

กลับถึงที่พัก เพื่อเช็คเอ้า

ตอนจะออกจากห้องเพิ่งสังเกตุ ว่าสีเสื้อกะสีห้องธีมเดียวกันเลย 55+

ออกจากโฮสเทลแวะร้านกาแฟกันที่ Flat White Café x Poshtel ที่นี่เป็นทั้งที่พักและคาเฟ่ จริงๆจะบอกว่าที่โฮสเทลที่ผมพักก็มีคาเฟ่นะครับ แต่อย่างว่ามาต่างจังหวัดทั้งทีก็อยากเก็บหลายบรรยากาศอะครับ

วันนี้เราออกนอกเมืองกันอีกแล้วครับ มุ่งหน้าสู่อำเภอแม่ทะ วิวสองข้างทางดีมาก เป็นถนนที่สองฝั่งเป็นทุ่งนาถึงแม้ไม่ใช่ฤดูทำนา อาจจะไม่เขียวมากแต่ก็ได้ฟิลทุ่งนาอยู่นะครับ

ที่นี่วันเสาร์อาทิตย์ไม่อนุญาตให้ขับรถขึ้นมานะครับ ต้องจอดไว้ด้านล่างแล้วใช้บริการรถรับส่งของทางวัด

ลืมบอกเลยที่นี่คือ วัดพระธาตุดอนพระนาณ สร้างบนเนินเขาตัววัดก่อสร้างด้วยศิลปะแบบล้านนาร่วมสมัยที่งดงามและอ่อนช้อย

ด้านบนสามารถมองเห็นวิวทิวทัศน์ ทัศนียภาพที่สวยงามของอำเภอแม่ทะ เห็นทิวเขาต้นไม้ที่เขียวขจีได้รอบทิศ

หลังจากนั้นผมไปนั่งเล่นจิบกาแฟที่ Thin Thai Coffee บรรยากาศร้านเเบบเหนือๆ กว้างมากที่นั่งมีหลากหลายให้เลือก เปิดเพลงภาษากำเมือง ฟิลนี่แบบว่าเออ อยู่ภาคเหนืออ่ะ หลังนั้นก็คิดว่าจะกลับสนามบินเลย

แต่ใกล้ๆร้านกาแฟมีสะพานที่เดินไปวัดพระธาตุสันดอน ที่นี่ชาวบ้านเรียกว่า ขัวแตะ ขัวภาษาเหนือแปลว่า สะพาน ส่วนแตะ มาจากการใช้ไม้ไผ่ขัดเเตะนั่นเอง สะพานเเห่งนี้ชาวบ้านเอาใว้ใช้เดินทางไปวัดกันบ้างก็เรียกว่าสะพานบุญ

หลังจากนั้นก็รีบกลับเข้าเมืองระหว่างทางเจอฝนนิดหน่อย รีบหาปั๊มเติมน้ำมันเพื่อคืนรถเช่า

เนื่องจากสภาพอากาศไม่ค่อยดีวันนี้เครื่อง Delayed นิดหน่อย แล้วพบกันใหม่นะลำปาง