ดวงอาทิตย์เคลื่อนผ่านที่ขอบภูผา แสงสีทองสาดส่องลงบนผืนหมอก

ความสว่างไสวในยามรุ่งอรุณกำลังคืบคลานเข้ามา

น้ำค้างหยดไหลคล้อยบนปลายกรีบหมู่มวลบุปผา

ภาพที่เห็นอยู่ตรงหน้าคือความสุขที่สามารถรับรู้ได้ด้วยประสาทสัมผัส

และนี่คงเป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิตของการเดินทางที่ยากยิ่งจะลืมเลือน...

อีกหนึ่งพื้นที่การเดินทางในแบบฉบับของผม ม่วงมหากาฬ LIFE FOR TRAVEL https://www.facebook.com/PEESAT.PANTIP/

ผืนหมอกบนดอยสูงในความทรงจำยามเมื่อต้องแสงอรุณ

ดูแตกต่างจากภาพในวันนี้ ด้วยองค์ประกอบที่นอกเหนือไปจากความรู้สึก

ดอกไม้หลากสีสันผลิบานช่วยเติมแต่งให้ภาพฝันดูสมบูรณ์

ทิวเขาสูงตระหง่านโอบล้อมไปด้วยความสุขจากผู้คนที่มาเชยชมสายหมอก

ณ ดินแดนเทพนิยาย “ห้วยน้ำดัง"

เรื่องราวของผมเริ่มต้นในตอนเช้ามืดก่อนตะวันขึ้น

จากจุดกางเต็นท์ ผมเดินทางมายังจุดชมวิวหลักที่อยู่ห่างออกไปราว 1 กิโลเมตร

ผ่านศาลาเพิงพักริมทางกับนักท่องเที่ยวจำนวนหนึ่งที่กำลังจดจ่อกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

ท่ามกลางความเงียบสงบที่มีแค่เพียงเสียงหรีดหริ่งเรไร

จากบทบันทึกการเดินทางครั้งก่อนที่จบลงที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน

ผมใช้เส้นทาง อ.ปางมะผ้า – อ.ปาย สู่อุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดัง จังหวัดเชียงใหม่

มันเป็นช่วงวันหยุดยาวเทศกาลปีใหม่ นักท่องเที่ยวจำนวนมหาศาลหลั่งไหลกันมาที่นี่

และผมก็มาถึงค่อนข้างเย็น โซนกางเต็นท์ใกล้กับจุดชมวิวเต็มหมด เหลือแต่จุดกางเต็นท์ที่ห่างออกไปไกล

จึงเป็นเหตุผลที่ผมต้องเดินไกลพอสมควร เพื่อมายังจุดชมวิวในเช้ามืดวันนี้

ในภาพเป็นวิวระหว่างทางเดิน มันทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นเป็นที่สุดเมื่อเห็นภาพลางๆ

ผมมาถึงจุดชมวิวก่อนตะวันจะขึ้น และคิดว่ามาเร็วเกินไป

แต่ก็ไม่ได้เร็วไปกว่านักท่องเที่ยวคนอื่นๆ

ภาพในความฝันที่เหมือนจะยังไม่เด่นชัดนัก เพียงรอเวลาที่ดวงตะวันสาดแสง

กับผู้คนจำนวนไม่น้อยที่มารอคอยความสุขเหมือนกับผม

ผืนหมอกขนาดใหญ่ในอ้อมกอดของขุนเขา

ผืนหมอกที่ดูนุ่มนวลน่าสัมผัส

และเพียงสัมผัสแรกผมก็ตกหลุมรักขึ้นมาเสียแล้ว

ผมเคยได้ยินเรื่องราวความสวยงามของที่นี่มาพอสมควร

คำบอกเล่ารวมไปถึงรีวิวและรูปภาพต่างๆ บนโลกออนไลน์

แต่กับความเป็นจริงที่ผมเห็น มันสวยงามอลังการกว่านั้นหลายเท่าตัวนัก

ดวงตะวันเริ่มทำหน้าที่ให้ความอบอุ่นและเพิ่มความเด่นชัดของวิวทิวทัศน์

ภาพของดอกไม้นานาพันธุ์ดูงดงามสมกับคำกล่าวขานนาม “ห้วยน้ำดัง"

เป็นช่วงเวลาที่ทุกคนรอคอย รวมถึงตัวผม

ภาพของผู้คนที่มองไปยังจุดเดียวกัน พร้อมกับเสียงลั่นชัตเตอร์

ภาพของดวงตะวันที่โผล่พ้นทิวเขาสาดแสงส่องไปบนผืนหมอกที่นอนสงบนิ่ง

สำหรับเรื่องราวของการเดินทางในครั้งนี้

ตั้งแต่วันแรกที่อุทยานแห่งชาติแม่เมย จ.ตาก

ลัดเลาะเลียบตะเข็บชายแดนฝั่งตะวันตกผ่านแม่สะเรียง ขุนยวม

จนมาสุดทางที่บ้านรักไทย จ.แม่ฮ่องสอน ในคืนที่สอง

จากบ้านรักไทย ใช้เส้นทางปางมะผ้า – ปาย

เข้าเขต จ.เชียงใหม่ และมาลงเอยที่ห้วยน้ำดังแห่งนี้

ผมผ่านตัวเมืองปาย และผมก็ไม่ได้แวะสัมผัสบรรยากาศของปายแม้แต่น้อย

ด้วยเหตุผลหลายๆ อย่าง

ลานกางเต็นท์ที่มีทั้งหมด 7 จุดเกือบจะเต็มทั้งหมดเมื่อผมมาถึงที่นี่ในช่วงเย็นย่ำ

กับอุณหภูมิในยามรัตติกาลที่หนาวเย็น และน้ำค้างที่ค่อนข้างแรงจนเต็นท์เปียกไปหมด

ตั้งแต่วันแรกจนถึง ณ ช่วงเวลานี้ มีเรื่องเรื่องราวให้ผมได้จดจำมากมาย

และผมคงต้องจำเรื่องราวบทสุดท้ายของดินแดนที่สวยงามแห่งนี้ไปอีกนาน

นอกจากแสงสีทองที่อาบไปบนผืนทะเลหมอก

ยังอาบไปในความประทับใจของใครอีกหลายคน

บางคนเลือกที่จะเก็บความประทับใจลงบนภาพถ่าย

บางคนเลือกที่จะเก็บความประทับใจลงในความทรงจำ

นอกจากแสงสีทองที่สาดส่องขับไล่ความมืดมิด

และให้ความอบอุ่นของขุนเขาแล้ว

ยังก่อให้เกิดความอบอุ่นในใจของใครบางคน

แสงแดดเริ่มเพิ่มความร้อนควบคู่ไปกับจำนวนนักท่องเที่ยว

ที่เริ่มเดินทางมาเชยชมทะเลหมอกเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

อีกทางเลือกหนึ่งสำหรับใครหลายๆ คน

คงเป็นการค้างแรมที่ปายแล้วเช้ามืดค่อยเดินทางขึ้นมาเชยชมทะเลหมอก

ที่จะใช้เวลาเดินทางไม่ถึงชั่วโมง

ถ้าจะมีซักภาพที่คุ้นตาบนสื่อต่างๆ

ก็คงต้องเป็นภาพใบนี้ ภาพของจุดชมวิวในมุมสูงที่หลายคนคุ้นตา

การได้มายืนในที่แบบนี้ เวลาดูจะเดินช้าลง

ไม่ต้องเร่งรีบแข่งกับเวลา

ทำให้เราได้มีโอกาสหยุดมองสิ่งต่างๆ รอบตัวเรามากขึ้น

นอกจากทะเลหมอกที่งดงามตระการแล้ว

จุดเด่นสำหรับที่นี่คือดอกไม้จำนวนมาก

ที่จัดทำเป็นสวนปลูกไว้โดยรอบบริเวณ

ตะวันเริ่มคล้อยสูงขึ้น อีกไม่นานผืนหมอกคงระเหยจางไป

เหลือไว้เพียงฉากหลังของภูผาดอยหลวง และความทรงจำที่งดงาม

บางครั้งความสุขก็หมุนเวียนอยู่รอบตัวเรา

แต่บางทีความสุขก็อยู่ไกลแสนไกล

และบางครั้งเพื่อนร่วมทางที่ไม่รู้จักกันมาก่อนกับบทสนทนาที่มีแต่เรื่องท่องเที่ยว

บางทีก็ดีกว่าคนรู้จักที่มีแต่เรื่องธุรกิจเข้ามาเกี่ยวข้อง

เหมือนกับการเดินทางในครั้งนี้ที่ผมร่วมทางมากับเพื่อนใหม่ที่รู้จักกันเป็นครั้งแรก

เนื้อหาเรื่องราว บทสนทนาที่พวกเราพูดคุยกันเป็นเพียงแค่เรื่องเที่ยวและก็เที่ยว

ไม่มีเรื่องงาน เรื่องส่วนตัว และไม่ต้องคิดอะไรให้วุ่นวาย

ทำให้การเดินทางในครั้งนี้อิ่มเอมไปด้วยความสุข

ระยะทางกว่า 1200 กิโลเมตรที่ผมเดินทางมา

กับวิวที่เห็นอยู่ตรงหน้า

ก็ทำให้ความเหนื่อยล้าจากการเดินทางหายเป็นปลิดทิ้ง

ผมใช้เวลาอยู่ที่นี่จนสาย เดินไปมาขึ้นลงอยู่หลายรอบ

ไม่ต่างจากเด็กน้อยที่กำลังได้ของเล่นชิ้นใหม่

และคงได้เวลาที่ต้องกลับไปเก็บเต็นท์เพื่อออกเดินทางต่อ

ศาลาหลังเดิมกับทางเดินกลับเส้นเดิมเหมือนเมื่อตอนเช้ามืด

แต่ความรู้สึกที่มีเข้ามากลับดูว่ามีอะไรใหม่ๆ

อาจเป็นเพราะความมืดในตอนเช้าที่มองอะไรไม่ถนัดนัก

จริงๆ แล้วตลอดเส้นทางที่เดินมาจะถูกปูพรมไปด้วยผืนหมอกตรงเบื้องล่าง

ในขณะที่ตัวเรากำลังอยู่บนที่สูง

ไม่เว้นแม้แต่บริเวณกางเต็นท์ที่ถูกล้อมรอบด้วยผืนหมอก

และนี่แหละคือมนต์เสน่ห์ของห้วยน้ำดัง

ช่วงเวลานี้เป็นช่วงปีใหม่

หากแต่ดอกนางพญาเสือโคร่งบริเวณลานกางเต็นท์เริ่มผลิบานบ้างแล้ว

คงเพราะบนยอดดอยสูงแห่งนี้เต็มเปี่ยมไปด้วยลมหนาวและอากาศที่บริสุทธิ์

ทำให้ดอกนางพญาเสือโคร่งผลิบานเร็วกว่าหลายๆ แห่ง

ห้วยน้ำดังอาจจะไม่ใช่หนึ่งในเป้าหมายสำหรับเชยชมเจ้าดอกซากูระดอย

ถึงกระนั้นความสวยงามก็มีให้เห็นตลอดสองข้างทางจากจุดชมวิวมายังลานกางเต็นท์

ผมกลับมายังจุดชมวิวอีกครั้งในช่วงสายหลังจากจัดการเก็บเต็นท์เรียบร้อยก่อนเดินทางต่อ

เพราะอยากเห็นภาพในฝันให้ชัดเจนมากขึ้นอีกครั้งก่อนจะจากลา

แสงแดดแรงกล้าจนเริ่มรู้สึกร้อน ตอนนี้เกือบ 10 โมงเช้า

แต่ผืนหมอกก็ยังคงนอนสงบนิ่งไม่จางหายไปไหน

สีเหลืองสลับแดงแซมด้วยใบสีเขียว

โดยมีผืนหมอกและดอยหลวงเชียงดาวเป็นฉากหลัง

ความงามที่ไม่อาจบรรยายได้ด้วยตัวหนังสือและภาพถ่าย

ดอกคอสมอสสีชมพูเรียงเป็นทิวแถวสลับไปกับดอกไม้อื่นๆ

นอกจากความสวยงามแล้วยังแสดงให้เห็นถึงการเอาใจใส่ดูแล

ภาพในมุมสูงที่ลาดเอียงลดหลั่นกันลงไป

แซมไปด้วยสวนดอกไม้ระหว่างทางเดิน

นี่คือเส้นทางแห่งความสุข

เส้นทางที่มีเรื่องราวให้เราได้เก็บเกี่ยวความสวยงามตลอดทางเดิน

การเดินทาง...ไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเราจะเดินไปในทิศทางนั้นๆ

แต่เราได้อะไรจากทางที่เราเดินต่างหาก

...เราสามารถเรียนรู้และเก็บเกี่ยวประสบการณ์จากทุกย่างก้าวได้เสมอ...

มุมมองด้านกว้างสุดลูกตาในช่วงเวลาสุดท้ายก่อนสายหมอกจะจางหาย

ผมไม่แน่ใจนักว่าจะมีโอกาสได้กลับมาที่นี่อีกครั้งเมื่อไหร่

แต่ผมแน่ใจว่าความทรงจำดีๆ จะอยู่กับผมตลอดไป...

จากห้วยน้ำดังผมใช้เส้นทางสู่ จ.เชียงใหม่ ไปยัง อ.ดอยสะเก็ด

อ.เวียงป่าเป้า อ.แม่สรวย สู่ จ.เชียงราย ตามแผนที่ครับ

ผมเดินทางมาสัมผัสกับบรรยากาศของงานที่มีชื่อว่า มหกรรมดอกไม้อาเซียน

ที่จัดขึ้นบริเวณริมแม่น้ำกก ในตัวเมืองจังหวัดเชียงราย

ผู้คนจากทุกสารทิศเดินทางมากันอย่างหนาแน่น

ด้วยจุดหมายที่ไม่ต่างกัน คือชมความงดงามของดอกไม้นานาชนิด

พระเอกของงานไม่ว่าจะเป็นปีนี้หรือปีก่อนๆ

คงหนีไม่พ้นดอกทิวลิปหลากสีสันที่สวยงามตระการตา

ภายในงานจะประดับประดาไปด้วยดอกไม้หลายชนิดระหว่างทางเดิน

มีมุมสวยๆ ให้ได้เก็บภาพกันอย่างมากมาย

มีสระน้ำเล็กๆ ที่ตกแต่งไปด้วยดอกไม้

กับบรรยากาศที่เย็นสบายภายใต้ร่มเงาของต้นไม้ใหญ่ระหว่างทางเดิน

ผมมาที่นี่ 4 ปีติดต่อกัน แม้ภายในงานจะจัดคล้ายกันทุกปี แต่ผมก็ยังอยากมาอยู่ดี

หลายคนยังเข้าใจผิดว่างานนี้กับงานเชียงรายดอกไม้งามคืองานเดียวกัน

ซึ่งไม่ใช่ เพราะจัดกันคนละที่ แต่ก็ไม่ไกลกันนัก และรูปแบบของงานก็แตกต่างกัน

สุดท้ายนี้ ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามบันทึกการเดินทางในชุดนี้ของผม แล้วพบกันใหม่ในโอกาสต่อไป สวัสดีครับ

อีกหนึ่งพื้นที่การเดินทางในแบบฉบับของผม ม่วงมหากาฬ LIFE FOR TRAVEL https://www.facebook.com/PEESAT.PANTIP