หลังจากเริ่งร่ามาจากงานเมื่อคืน เช้านี้เลยตื่นสายเสียหน่อย ชวนแม่มาเที่ยวเกาะเปริด (อ่านว่า เปิด(ร)) แม่ถามว่ามีอะไร พอบอกไปเท่านั้น แม่บอกว่าเดี๋ยวจะเดินเที่ยวเล่นชายหาดแถวนี้ แล้วกลับมารับไปกินข้าวกลางวันด้วยแล้วกัน

วัดเกาะเปริด

สรุป งานนี้เลยไม่รู้ว่าพาแม่มาเที่ยว หรือพาแม่มาปล่อย (โรงแรม) เพราะดูท่านอกจากการกินและซื้อของกินแล้ว จะไม่ไปไหนเลยทีเดียว แต่ไม่เป็นไร เรายังมีกับดักไว้ในช่วงบ่าย อิอิอิ

ขับรถข้ามสะพานตากสินฯ ไปไม่ไกล เราก็ไปถึงเกาะเปริด ซึ่งเคยเป็นเกาะตามธรรมชาติ แต่ด้วยทางรัฐบาลสมัยนั้นใช้งบพัฒนาตัดถนนเข้าไป เกาะก็เลยไม่เป็นเกาะอีกต่อไป

วัดเกาะเปริดนั้น อยู่บนเนินสูง สามารถมองเห็นวิวโดยรอบของเกาะเปริดได้เกือบทั้งหมด แต่เขาว่ากันว่าวิวที่สูงและสวยที่สุดต้องไปดูที่ประภาคารแหลมสิงห์

เราเดินเท้าจากวัดเกาะเปริดไปบนเส้นทางขึ้นเขา ผ่านต้นไม้ใหญ่น้อยอีกนิดหน่อย ก็มาเป็นเขตป่าโปร่ง

ทางเดินขึ้นจุดชมวิวซันชาย และผาสุขนิรันดร์

จุดชมวิวซันชาย

เดินมาไม่ไกลนัก ก็มาถึงจุดชมวิวซันชาย ที่ว่ากันว่าวิวยามพระอาทิตย์ตกนั้นสวยที่สุดที่นี่ แต่นี่มาตอนเช้าไง มีแต่พระอาทิตย์ใกล้จะตรงหัวเห็น ๆ

ทะเลที่คลื่นค่อนข้างแรง

ด้านล่างเป็นหุบลงไปและหินค่อนข้างใหญ่

จุดนั่งรอชมพระอาทิตย์ตก

ถ่ายรูปบริเวณนั้นได้ซักพัก เราก็ออกเดินกันต่อ ผาสุขนิรันดร์รออยู่ เราต้องเดินตัดเข้าไปในป่าโปร่งข้างหน้าอีกไม่ไกลนัก

สิ่งก่อสร้างที่ถูกทิ้งร้างระหว่างทาง

ศาลพระภูมิกลางป่า เดินตอนพระอาทิตย์ใกล้ตก คงบันเทิงหน้าดู

ผาสุขนิรันดร์

มันต้องมีนางแบบซักหน่อยนึง

ทางลงเป็นบันไดเลียบเขาลงมาจากสิ่งก่อสร้างที่ถูกทิ้งร้าง

ขากลับก็เดินกลับทางเดิม วันนี้ฟ้าค่อนข้างใส

ออกจากผาสุขนิรันดร์ เราก็มุ่งหน้ากลับทางเก่า ไม่ลืมที่จะแวะไหว้ศาลเจ้าพ่อเกาะเปริดที่อยู่ระหว่า่งทางก่อนขึ้นมา

ศาลเจ้าพ่อเกาะเปริด

ประภาคารแหลมสิงห์นั้น อยู่ไม่ไกลจากเกาะเปริดนัก แต่ว่าอยู่ในเขตทหารเรือ ทีแรกคิดว่าขับรถเข้าไปใกล้ ๆ ไม่ได้ แต่จริง ๆ แล้วสามารถขับเข้าไปได้จนถึงเชิงเขาเลยทีเดียว

สะพานดั่งดวงหฤทัย ถ้าไม่มีนี่ต้องตะกายขึ้นเลยทีเดียว

ทางเดินขึ้นประภาคารแหลมสิงห์นั้น เป็นทางเดินป่าขึ้นเขาแบบย่อม ๆ เลยทีเดียว เรียกว่า เรียกเหนื่อย เรียกเหงื่อได้เป็นอย่างดี

ป้ายบอกทาง

ถึงแล้วประภาคารแหลมสิงห์

มองเห็นเกาะเล็ก เกาะน้อย

ดูเวลาแล้วได้เวลาอันสมควรจะต้องไปรับแม่มากินข้าวกลางวัน แต่อย่ากระนั้นเลย แวะกราบเสด็จเตี่ย กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ที่ตำหนักตีนเขาก่อนดีกว่า

ดังนั้น เราจึงเดินตัดหาดมายังตำหนักของกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ ที่ตั้งอยู่ริมหาดตีนเขาได้อย่างไม่ยาก แถมได้เดินชมวิวริมหาดอีกนิดหน่อย

ตำหนักกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์

และแล้วก็ได้เวลาไปรับแม่มากินข้าวกลางวันกันแล้ว