ตระการตาชายโขง...เชื่อมโยงอินโดจีน @ มุกดาหาร

ประเทศไทยมี 77 จังหวัด

แต่...เราจะออกไปเที่ยวจังหวัดที่ 73 กัน

...................................................................................

“มุกดาหาร” เมืองเล็กๆ สุดสงบริมฝั่งแม่น้ำโขง ที่แยกตัวออกมาจากจังหวัดนครพนม เป็นหนึ่งในประตูทางออกของไทย ทางด้านตะวันออกเชื่อมโยงสู่ สปป.ลาวและตอนกลางของเวียดนาม จึงไม่แปลกที่เมืองมุกดาหารแห่งนี้จะมีประชากรหลากหลายชนเผ่า มากมายด้วยวัฒนธรรมความเป็นอยู่

สำหรับทริปนี้เราวางโปรแกรมกันแบบเรียบง่าย เน้นการได้ผักผ่อนเป็นหลัก เพราะมีเวลาน้อย

.................................................

เริ่มต้นทริปด้วยการไหว้พระขอพรกันที่ วัดรอยพระพุทธบาทภูมโนรมย์ ตั้งอยู่ที่ตำบลศรีบุญเรือง อำเภอเมืองมุกดาหาร ห่างจากตัวเมืองมุกดาหารไปทางทิศใต้ ประมาณ 5 กิโลเมตร หลักฐานการสร้างวัดจากแผ่นศิลา ได้กล่าวว่า บริวารของท่านขุนศาลาและพระอาจารย์บุ นันทวโร เจ้าอาวาสวัดมโนภิรมย์ บ้านชะโนด ต.ชะโนด อ.หว้านใหญ่ ผู้สร้างวัดลัฎฐิกวัน เป็นผู้สร้างวัดนี้ขึ้น จุดเด่นของวัดนี้คือ รอยพระพุทธบาทจำรอง เป็นรอยพระพุทธบาทขนาดเล็ก ซึ่งสร้างขึ้นจากหินทราย และ "พระเจ้าใหญ่แก้วมุกดาศรีไตรรัตน์" พระพุทธรูปที่สร้างขึ้นเพื่อเฉลิมพระเกียรติ พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เนื่องในวโรกาส เฉลิมพระชนมพรรษา 80 พรรษา ขนาดหน้าตัก 39 เมตร สูง 86.50 เมตร ที่ขณะนี้ยังก่อสร้างยังไม่แล้วเสร็จ

และจุด Unseen อีกจุดหนึ่งของวัดนี้ คือ "องค์พญาศรีมุกดามหามุนีนีลปาลนาคราช" รูปปั้นพญานาคสวยสง่าอลังการบนภูเขาสูง เลียบชายฝั่งแม่น้ำโขง ที่สร้างขึ้นจากความเชื่อและแรงศรัทธาอันเปลี่ยมล้นของคนที่นี่

จากนั้นวางโปรแกรมไว้ที่ หอแก้วมุกดาหาร แต่เป็นช่วงที่ปิดปรับปรุงอยู่พอดี จึงมุ่งหน้าไปที่ วัดศรีมงคลใต้ วัดเก่าแก่คู่เมืองมุกดาหาร ตั้งอยู่ติดถนนสำราญชายโขง ใกล้ด่านตรวจคนเข้าเมือง จ.มุกดาหาร แต่น่าเสียดายที่ภายในอุโบสถมีการทาสี จึงไม่ได้ชมความงามของ พระเจ้าองค์หลวง พระประธานปางมารวิชัย ที่สร้างด้วยสัมฤทธิ์ เป็นศิลปะตระกูลพระไชยเชษฐาธิราชแห่งล้านช้าง

ข้ามถนนมายังฝั่งตรงข้ามก็จะพบกับ ศาลเจ้าแม่สองนางพี่น้อง เป็นสถานที่ที่เชื่อว่ามีความศักดิ์สิทธิ์ มีคนเคารพนับถือกราบไหว้ และยังมีประวัติที่เล่าต่อกันมาว่า

"เมื่อครั้งสมัยก่อนนานมาแล้ว กษัตริย์แห่งเมืองล้านช้างผู้หนึ่ง ผู้มีนามว่า เจ้าฟ้างุ้ม ได้อพยพลูกหลานในเมืองของตนผ่านมาทางนี้ ผ่านจังหวัดต่างๆเข้ามา จนกระทั่งเข้าเขตเมืองมุกดาหาร เกิดอุบัติเหตุเรือล่มอย่างกะทันหัน เป็นอุบัติเหตุแห่งความเศร้าโศก ที่ในครั้งนั้น ทำให้พระธิดาทั้งสองพระองค์สิ้นชีวิต พระธิดาทั้งสองพระองค์นั้นมีชื่อว่า พระนางพิมพา และพระนางลมพามา หลังจากนั้นบริเวณนั้นก็เกิดเหตุการณ์ต่างๆมากมาย วันดีคืนดีชาวบ้านก็ได้ยินคล้ายเสียงผู้หญิงสองคนร้องไห้เสียใจตรงจุดที่พระนางพิมพาและพระนางลมพามาสิ้นชีพ เมื่อเจ้าเมืองได้ทราบถึงความเป็นมาต่างๆที่เกิดขึ้น ก็เลยจัดตั้งศาลเจ้าแม่สองนางขึ้น ณ จุดนั้น ให้ชาวบ้านได้สักการะกราบไหว้"

ปัจจุบันนี้ศาลเจ้าแม่สองนางพี่น้อง ได้ปรับปรุงใหม่เป็นศาลคอนกรีต มีคนกราบไหว้บูชา ขอพรให้เจริญรุ่งเรืองด้วยความศรัทธา เพราะเชื่อว่าศาลเจ้าแม่สองนางพี่น้องนั้นสามารถปกป้องคุ้มครองตนให้รอดพ้นจากภยันตรายทั้งปวงได้

ไหว้พระขอพรสิ่งศักดิ์สิทธิิั์จนเหนื่อยแล้ว ตกเย็นเราไปนั่งเล่นชมวิวริมฝั่งแม่น้ำโขง หาของกินอร่อยๆ กินกันที่สะพานมิตรภาพไทย-ลาวแห่งที่ 2 ที่นี่เปรียบเสมือน street food ขนาดย่อมๆ เลยหล่ะ

ตัดมาที่มื้อเช้าของเราเลยดีกว่า มื้อเย็นเราจัดหนักกับ street food ที่สะพานมิตรภาพไทย-ลาวแห่งที่ 2 กันแล้ว มื้อเช้าขออะไรเบาๆบ้างดีกว่า และต้องไม่พลาดร้านชื่อดังอย่างร้านข้าวเปียก 5 แยกมุกดาหาร ที่เปิดมานานกว่า 20 ปี เจ้าของร้านเป็นชาวญวณเเท้ย้ายเข้ามาอาศัยในไทย ร้านเปิดบริการตั้งเเต่ 6.00 น. ไปจนกว่าของจะหมด พระเอกของที่นี่คือ ข้าวเปียกเส้น ที่มีเส้นเหนียวนุ่มเข้ากันดีกับน้ำซุปเข้มข้นรสชาติกลมกล่อม อร่อยจนแทบจะไม่ต้องปรุงเพิ่มเลย แต่หากใครที่ชอบแบบรสจัดจ้านจะใส่พริกเพิ่ม ขอแอบกระซิบเลยว่าพริกเค้าเผ็ดมาก นอกจากข้าวเปียกเส้นยังมีปาท่องโก๋ที่ทางร้านทำเอง ชิ้นเล็กพอดีคำ อีกอันที่อยากจะนำเสนอเลย คือ กระหรี่ปั๊ปแป้งบางกรอบ ใส้แน่นที่อร่อยจนต้องซื้อมากินต่อบนรถ

อิ่มท้องแล้ว ก็ไปเดินช็อปต่อที่ ตลาดอินโดจีน แหล่งรวมสินค้านำเข้าจากนานาประเทศ เช่น รัสเซีย จีน เวียดนาม และสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว จำหน่ายทั้งราคาส่ง และปลีก ส่วนมากจะเป็นเสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่ม เซรามิค เครื่องใช้ไฟฟ้า เครื่องอุปโภคและบริโภคต่างๆ