“ทุกที่มีความสวยงามเสมอ ถ้าเราเพิ่มความสังเกตให้มากขึ้น มีมุมมองเชิงบวกต่อทุกสรรพสิ่ง ลดอคติ ความโอ้อวด และการเปรียบเทียบ แล้วแม้แต่สายไฟรกรุงรังในกรุงเทพฯสลัมในกรุงมะนิลา ถนนที่มีแต่วัวจรจัดในนิวเดฮี คุณก็สามารถเพลินใจเพลินอารมณ์กับการท่องเที่ยวได้”

ผมไปหัวหินมาครับ ถ้าจะนับครั้งจริงๆ อาจมีถึงยี่สิบ แต่การเดินทางไปหัวหินครั้งนี้ผมรู้สึกได้เห็นความสวยงามมากกว่าครั้งไหนๆ เพราะมุมมองความคิดที่กล่าวไว้ข้างต้น

ผมออกเดินทางแต่เช้าแล้วแวะถ้ำเขาหลวงในตัวเมืองเพชรบุรี เมื่อถึงที่จอดรถมีป้ายเตือนให้ระวังลิงเจ้าถิ่นที่ขโมยของหรืออาจถึงทำร้ายนักท่องเที่ยวได้ ถ้าเราถือหรือพกอาหารลงไป แม้แต่ขวดน้ำหรือแก้วน้ำ ตอนแรกผมรู้สึกปกตินะกับป้ายเตือน แต่เมื่อเดินไปถึงทางขึ้นก่อนเข้าถ้ำ ผมเห็นลิงตัวนึงกำลังกินน้ำอัดลมกระป๋องอยู่บนป้ายบอกข้อมูลถ้ำ ก็เลยแชะภาพซักหน่อย ปรากฎเจ้าลิงตัวนี้มันเห็นผมเล็งกล้อง คงคิดว่าจะไปแย่งของกินมัน มันได้ปากระป๋องลงมาแล้วกระโจนลงมาที่พื้นพร้อมกับแยกเขี้ยวใส่ โห ทำเอาใจหายเลย แต่ผมก็ขู่กลับไปให้มันกลัว (ไม่รู้กลัวหรือเปล่า มันแค่ถอยหลังหนึ่งก้าวแต่ยังแยกเขี้ยวใส่) จนเจ้าหน้าที่ที่ประจำอยู่ต้องส่งเสียงไล่อีกต่อหนึ่ง แล้วผมก็รีบเดินห่างออกมา เจ้าหน้าที่เล่าว่าต้องระวังลิงที่นี่ดุ เคยกัดนักท่องเที่ยวเอ็นขาดมาแล้ว โห ใครมาที่นี่โปรดระมัดระวังด้วยครับ

ภายในถ้ำสวยงามกว่าที่คิด ถ้าอยากได้รูปที่มีลำแสงส่องลงมาจากด้านบนภายใต้ผืนหลังเป็นองค์พระพุทธรูปดังรูป ควรมาช่วงเวลาประมาณ 10:00-11:00 น. ครับ

จากถ้ำเขาหลวง ผมแวะเขาวังหรืออุทยานประวัติศาสตร์พระนครคีรีช่วงเวลาเกือบเที่ยงแดดเปรี้ยง แต่เมื่อถึงเขาวังด้านบน ร่มรื่นมากด้วยต้นไม้ใหญ่ และการจัดการพื้นที่ ตลอดจนการบำรุงรักษาที่ดี ด้านบนมีพื้นที่กว้างขวางพอสมควร เป็นที่ตั้งของพระราชวังที่ประทับของพระมหากษัตริย์ไทยรัชกาลที่ 4 และรัชกาลที่ 5 มีวัดและเจดีย์ พิพิธภัณฑ์ ด้วยสถาปัตยกรรมผสมระหว่างจีนกับตะวันตก ถ้าอากาศไม่ร้อนคงใช้เวลาเดินให้ครบจบทุกมุมอีกอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมง

อาหารกลางวันเราแวะร้านสังเวียนซีฟู้ด ซึ่งได้ย้ายไปอยู่ในอาคารสีเขียวไม่ไกลจากเดิมที่เป็นเพิงติดชายทะเล ความรู้สึกถึงรสชาติและราคาครั้งนี้ไม่ค่อยประทับใจเหมือนแต่ก่อน อย่างไรก็ดี เรื่องนี้ขอให้เป็นความคิดเห็นและความชอบในรสชาติอาหารส่วนบุคคลก็แล้วกันคร๊าบ

นับแต่ดูนาฬิกาน้อยลงและการตื่นแต่เช้า มันทำให้เรามีเวลาทำอะไรที่มีแต่ความสุขมากขึ้น ก่อนเข้าเช็คอินที่โรงแรมไฮซีหัวหิน ผมยังแวะดื่มเครื่องดื่มเย็นๆริมชายทะเลหัวหิน ที่ร้าน Matapita

หลังจากเอาของเก็บที่โรงแรมและนอนพักเล่นๆ ก็ถึงเวลาออกมาหาอะไรรองท้อง อาจเรียกว่าเป็นมื้อบ่ายแก่ๆ ก็เป็นได้ด้วยอาหารอีสานที่ร้านส้มตำถนนตก ซึ่งได้ย้ายจากริมถนนก่อนลงทะเลซอยหัวหิน 51 มาเป็นร้านตึกแถวสองห้อง ณ ซอยเดิม 51 ขอบอกว่าหมูย่างจิ้มแจ่วฟินมากกก

นอกจากเพลินวาน ตลาด Cicada หัวหินวันนี้มี Community Mall ติดชายทะเลที่ชื่อว่า Seenspace สามารถไปถ่ายรูปด้วยมุมสวยๆ นั่งชิลๆ ก้มหน้าเล่นโซเชียลเพลินๆ หรือ hang out กับเพื่อนๆ ได้

มาหัวหินทีไรก็แวะตลาด Cicada ทุกครั้ง ด้วยบรรยากาศที่โล่งโปร่ง สะอาด ร้านค้าขายของน่ารัก งานทำมือที่เป็นเอกลักษณ์ อาหารหลากหลายสไตล์สตรีทฟู้ด แต่เรากลับไปลองนั่งกินอาหารเบาๆ ที่ ตลาดข้างๆ ที่มีชื่อว่า ตลาด Tamarind ว่าแต่ Soft Serve อันนี้อร่อยฝุดๆ ละมุนและไม่หวานมากตามเทรนด์

เช้าวันถัดมาเราขับรถไปอีก 60 กิโลเมตรมุ่งหน้าอุทยานเขาสามร้อยยอด อำเภอปราณบุรี ความตั้งใจในวันนี้คือไปจุดชมวิวเขาแดง ก่อนขึ้นเราต้องไปติดต่อซื้อบัตรที่ทำการอุทยานฯก่อน ค่าบัตรเพียง 40 บาท แต่เป็นใบเบิกทางไปจุดท่องเที่ยวต่างๆ ภายในอุทยานฯ ทั้งหมด อย่างไรก็ตามเราคงไม่มีเวลาท่องเที่ยวครบภายในหนึ่งวัน เนื่องจากสองปัจจัยหลัก อากาศร้อนและสังขาร ครั้งนี้นับว่าคุ้มค่ากับการปีนเขาแค่ระยะทางประมาณ 450 เมตร (แม้ว) แล้วได้เห็นวิวหลักแสน (พอ) กับการได้แชะภาพด้วยกล้องคู่ใจ

หลังจากนั้นเราแวะเติมพลังที่ร้านยกซดซีฟู้ด ก่อนกลับโรงแรมที่พักที่หัวหิน อาหารที่นี่ติดหวานนิสนึง แต่เป็นร้านอาหารทะเลที่ราคาไม่แรงมาก

เมื่อถึงห้องพัก งีบเอาแรงหน่อยก่อนออกไปเดินตลาดสะพานปลา และตลาดโต้รุ่งในตัวเมือง บริเวณสะพานปลามีหาดทรายเล็กๆ กับซากสะพานปลาเก่าปรักหักพังให้เป็นมุมถ่ายรูปสำหรับพื้นหลังหรือพร็อพให้นายแบบนางแบบยืน เหยียบ พิง ได้

ตลาดโต้รุ่งหัวหินวันนี้ดูจัดระเบียบร้านดีกว่าแบบเดิม ร้านรวงก็คงเดิมไม่หนีหายไปไหน เดินจนสุดทางที่ทางรถไฟแล้วย้อนกลับมาก็เหนื่อยพอที่จะเพิ่มพลังงานด้วยเค้กมะพร้าวอ่อน Together สั่งพร้อมชาร้อนกลิ่นวานิลา เข้ากั๊นเข้ากัน

จบแล้วค้าบ แล้วพบกันใหม่ทริปหน้า