คงเป็นการพักผ่อนท่ามกลางสายฝนที่อิ่มใจที่สุดแล้ว

เริ่มต้นจากการขับรถตรงดิ่งไปที่จังหวัดระนอง โดยการเดินทางครั้งนี้วิ่งเส้นทางพะโต๊ะ

ใครไปเส้นทางนี้เตรียมกล้ามเนื้อไหล่ไว้ดี ๆ โค้งโหดมากมาย

--------------------------------------------------------------

เมื่อถึงตัวเมืองระนองก็ขอตรงดิ่งไปที่ "บ่อน้ำร้อนพรรั้ง" เพื่อแช่เท้าให้ผ่อนคลายสักหน่อย

แจ้งก่อนว่าเราเดินทางมาจาก อ.หัวหิน ซึ่งใช้เวลาเดินทาง 5 ชม. 40 น. ระยะทางประมาณ 390 กม.

ใกล้ถึงเวลาเช็คอินแล้ว เราก็เดินทางต่อไปที่ อ.กะเปอร์ . . .

เราชอบชื่อนี้มาก เหมือนมันมีเสน่ห์อะไรเลยอะ

เลยไปถามพี่วิกิซะหน่อย

. . .

คำว่า "กะเปอร์" เป็นคำประสมจากคำสองคำคือ "กะ" หรือ "ก๊ะ" เป็นภาษามลายู

แปลว่า พี่ หรือ น้า หรือ หญิงวัยกลางคน ส่วนคำว่า "เปอร์" เป็นชื่อคน

ซึ่งเป็นหญิงหม้ายชาวมลายูผู้ซึ่งอพยพมาตั้งถิ่นฐาน ณ บริเวณที่ตั้งตำบลกะเปอร์ในปัจจุบันเป็นคนแรก

ชาวบ้านจึงตั้งชื่อว่า "อำเภอกะเปอร์" ส่วนอีกข้อสันนิษฐานหนึ่งก็คือ มาจากคำว่า "กราเปอร์"

แปลว่า คลองเปอร์ แล้วจึงกร่อนเป็น "กะเปอร์" ในปัจจุบัน

การเดินทางทริปนี้ขับรถสนุกดีนะ โค้งเยอะไม่มีง่วง

.

.

ถึงแล้วจ้า . . . ลูกค้าที่มาเยี่ยมเยือนคาเฟ่ของบ้านไร่ ก็มีมาเหมือนมวลมหาประชาชนนะจ๊ะ

.

.

welcome drink เป็นอัญชัญมะนาว . . . ชื่นจายยย

เราเช็คอินแล้วก็มีน้องพนักงานพาไปเดินเที่ยว พร้อมอธิบาทถึงธรรมเนียมการพักใจร่วมกับผู้อื่น

ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม เหมือนน้องเค้าแบ่งพลังบวกให้เลยแกรรร

แค่เดินเข้ามานิดเดียวก็ตื่นเต้นแล้วอะ ตื่นเต้นไมวะ 555

แล้วเรามาก็สะดุดป้ายนี้ ซึ่งเป็นคำถามที่เราตั้งไว้ตั้งแต่เห็นลูกค้าที่มาเยี่ยมชมคาเฟ่

เพราะมากันเยอะจริง ๆ เชียวนะแก

น้องพนักงานก็แจ้งว่าลูกค้าที่ไม่ได้เข้าพัก ไม่สามารถเดินเข้ามาในบริเวณพื้นที่ที่พักได้

ก็ถือว่าเป็นการจัดสรรพื้นที่ส่วนตัวของลูกค้าได้อย่างชัดเจนดีม๊วก ๆ

ในส่วนของห้องพักนี่ ดูแล้วอิ่มในความครีเอทมาเลยแกร

ออกไปเดินเล่น . . . เสพสถาปัตยกรรมสักหน่อย

มื้อค่ำทางบ้านไร่ก็จะแนะนำให้เราเลือกเมนูและช่วงเวลาที่จะให้เสริฟไว้ก่อน

และเมื่อถึงเวลาเราก็พากันไปดินเนอร์กัน

ช่วงที่เราไปฝนปรอย เว้นระยะบ้างนิดหน่อย อากาศดีเชียวล่ะ

เรื่องภาพอาหารมื้อค่ำ ไม่ต้องถามถึง อร่อยจนลืมถ่ายให้ชม

.

.

.

พักผ่อนไปเต็มเหนี่ยวมากจ้า เพราะสัญญาณโทรศัพท์มีนะ มีบาง ๆ

ฟังเสียงกบ เสียงอึ่ง ขับกล่อม ฝันดีเชียว

ตอนเช้าเรามีนัดกับตลาด กับ พระ

ไปใส่บาตรเอาบุญกันหน่อย

มีการนัดเวลากันเพื่อไปขึ้นรถที่ทางบ้านไร่จัดไว้ให้

คนขับคือ เจ้าของ และคุณแม่คุณเบสท์เป็นวิทยากร ส่วนคุณพ่อขี่ซาเล้งตามมาติด ๆ

ดีงามอะ ดีนะที่ตื่นเช้าาาาาาา

.

.

เห็นได้ว่า มีการกระจายรายได้สู่ชุมชนอย่างชัดเจน

ขนมที่เราได้ชิมเป็นมื้อเช้า คุณแม่ก็มาอุดหนุนที่ตลาดเช้านะจ๊ะ

.

.

จบเพียงเท่านี้ ภาพอาหารเช้าไม่เช่นเคย . . . เค้าหิว ^ ^

บอกได้เลยว่าจะไปอีก และจะไปนอนซัก 2 คืน ยาว ๆ

. . . .

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชม ทริปนี้ไม่ค่อยละเอียดละออ

พาผู้ใหญ่ไปพักผ่อน ก็จะวุ่น ๆ หน่อย

ทริปหน้าข้าจะขอแก้ตัว