EP:4 ตลาดน้อย ความสุขง่ายๆ...ข้างหลังบ้าน
ในเช้าวันที่ฝนตกลงมาประปราย กับอาการเบื่อที่ได้อยู่ห้องมาหลายวัน วันนี้ผมมีนัดกับสาวสวยที่รู้จักกันจากสายงานที่เราทำด้วยกัน คือสายงานแบบแคสโฆษณาเราคุยกันจนเป็นเพื่อนที่สามารถปรับทุกข์กันได้บ้าง เบนซ์ เป็นคนนึ่งที่รู้ว่าผมเป็นโรคนี้มาซักพักจาก Plot ภาพยนตร์เรื่องนึงที่ผมขอให้เบนซ์ช่วยแปลให้เมื่อปีที่แล้ว หลังจากนั้นเราเลยเริ่มสนิทกันมากขึ้นจากการที่ปรึกษาเรื่องต่างๆนี้แหละ เอาละนอกเรื่องมาซักพัก เรามาเข้าเรื่องของเรากันดีกว่า...

สำหรับวันนี้เราจะไปเดินเล่นกันที่ๆหลายคนน่าจะรู้จัก กับตลาดน้อย ส่วนตัวผมที่นี้ก็ไปมาหลายครั้งนะ แต่ก็เพิ่งรู้ว่าแถวนี้คือแถวบ้านของเพื่อน เรานัดกันแถวโบสถ์อัสสัมชัญ ผมเดินทางง่ายๆด้วยรถไฟฟ้า ในช่วงเช้าถือว่าคนเยอะมาก ชีวิตคนบนรถไฟฟ้าค่อนข้างวุ่นวายทีเดียว

มาสาระกันซักนิดละกัน โบสถ์หลังปัจจุบันนี้ถูกสร้างขึ้นใหม่ในปี พ.ศ. 2452 โดยมีสถาปนิกชาวฝรั่งเศสเป็นผู้ออกแบบและควบคุมการก่อสร้าง วัสดุก่อสร้างเช่นหินอ่อนและกระจกสี ซึ่งสั่งมาจากประเทศฝรั่งเศส สิงคโปร์และอิตาลี วิหารได้รับการออกแบบในรูปของงานสถาปัตยกรรมสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาในอิตาลี มีความสูงของหอระฆังตั้งแต่ยอดหอคอยจดพื้น 32 เมตร ส่วนด้านในผนังและเพดานก็ตกแต่งด้วยจิตรกรรมแบบเฟรสโกและประติมากรรมปูนปั้นที่แสดงถึงเรื่องราวความเชื่อทางศาสนาคริสต์ ปัจจุบันวิหารมีอายุเก่าแก่อายุกว่า 110 ปี เป็นหนึ่งในอาสนวิหารที่เก่าแก่ที่สุดในประเทศไทยและยังได้การยกย่องให้เป็นหนึ่งในอาสหวิหารที่สวยที่สุดในไทยอีกด้วย

เหตุผลที่เราเลือกนัดกันที่นี่เพราะเราจะนั่งเรือกันต่อไปยังท่าเรือสี่พระยา แล้วเดินผ่านทางเล็กๆ ข้างๆ River City

ผ่าน River City ไป ก็เจอกับ ถนนเล็กๆที่ วิถีชีวิตแบบเดิมๆ เพิ่มเติมคือร้าน คาเฟ่เล็กๆกับงานศิลปะบนกำแพงตามตรอกซอกซอยต่างๆ ถนนเส้นนี้มักจะจัดงานศิลปะอยู่ทุกปี ซึ่งหลายคนก็คงได้เดินทางและรู้จักกันมาแล้ว เราเดินคุยกันไปถ่ายรูปไป เบนซ์หันมาถามผมว่าทำไมถึงไม่ถ่ายรูปในจุดที่คนอื่นเขาถ่ายกัน ในความรู้สึกของผมแล้วสิ่งที่ผมชอบมันไม่ใช่พื้นที่สวยๆที่เซทไว้ถ่ายรูป แต่กลับเป็นเรื่องราวที่เราได้เจอในแต่ละวัน หรือเรื่องราวที่วันนึงมันกำลังจะหายไป อย่างน้อยมันก็จะเป็นความทรงจำที่เราได้เก็บไว้คิดถึงเรื่องราวต่างๆที่สวยงาม

เดินเล่นมาซักพักใหญ่ กับการพาชมพาเที่ยว แถวบ้านของเพื่อนสาวสวยคนนี้ ที่พาลัดเลาะตรอกแคบซอกเล็กซอยน้อยที่ชวนให้หลงทางของย่านตลาดน้อยเราจะได้ย้อนเวลาไปยังคฤหาสน์แบบจีนโบราณอายุกว่า 250 ปี ที่ซ่อนตัวอยู่กลางซอยเล็กๆแคบๆนี้ กับ โซว เฮง ไถ่ คฤหาสน์แบบจีนฮกเกี้ยนโบราณ ที่มีเสน่ห์ดึงดูดผมให้เข้าไปนั่งลงสัมผัสกับสถานที่แห่งนี้ จริงๆแล้วก็รู้จักที่นี้มานานนะ แต่กลับไม่เคยได้เข้าไปซักที นี้คือครั้งแรกที่ได้เข้าไปนั่งสัมผัสกับสถานที่นี้

นอกจากความเก่าแก่อันเป็นเสน่ห์ ที่นี่ยังเป็น โรงเรียนสอนดำน้ำและร้านกาแฟ ที่แสนสงบเหมือนได้มาอยู่ในอีกโลกหนึ่ง นอกจากที่ได้เดินเล่นรอบสระ และนั่งจิบกาแฟดื่มดำกับบรรยากาศแล้ว ที่นี้ยังมีสุนัขพันธุ์บีเกิ้ลส่งประกวด-ติดอันดับ 1 ใน 5 ของสหรัฐอเมริกาด้วย มีเป็นเหมือนฟาร์มเลยละ

นานๆทีที่ผมจะมีนางแบบมาด้วย ปกติถ่ายแต่ วิถีชีวิต กับ วิว ได้ลองถ่ายนางแบบซักทริปแล้วละ

ความสุขที่เกิดขึ้นจากการที่นั่งนิ่งมอง ตั้งคำถามกับเหตุผลการใช้ชีวิตของเพื่อนร่วมโลกนะครับ
หลังจากที่นั่งอยู่ที่นี้มาซักพักใหญ่ก็ได้เวลาที่เราจะไปกันต่อยังที่อื่นบ้าง

ขนาดที่เวลาในทุกวันนี้ของคนเรามันหมุนไปรวดเร็วจนหลายคนตามไม่ทัน สิ่งต่างๆในชีวิตถูกตีกรอบด้วยภาพที่ถูกสร้างขึ้นหลายๆคนที่หมุนวนไปแล้ววนไปอีกจนรู้สึกเหนื่อยล้ากันไป แต่ตลอดเส้นทางตามตรอกซอกซอยเล็กๆนี้ มันทำให้เวลาในชีวิตผมหมุนช้าลงอย่างไม่น่าเชื่อ ความอึดอัดในชีวิตเหมือนได้พักไว้ซักมุมในโลกไม่ได้พกเข้ามาในพื้นที่นี้ด้วย

ตึกเก่ากำแพงเก่าที่บันทึกเหตุการต่างๆของพื้นที่นี้มานานแสนนานเวลาที่ผมได้มองผ่านไปนั้น เหมือนว่ามันกำลังเล่าสิ่งต่างๆที่เป็นประวัติศาสตร์ที่แสนวิเศษให้กับผมฟัง

เราเดินกลับมายังท่าเรือสี่พระยา เพื่อจะข้ามไปตะลุยฝั่งบ้านผมบ้างนั้นคือฝั่งธน แต่ด้วยเวลาที่ยังเหลือพอที่จะขอแวะเข้าไปเสพศิลปะเงียบๆที่จัดขึ้นใน River City ก่อนที่จะนั่งเรือข้ามฝากไปยังที่ฝั่งของแม่น้ำเจ้าพระยา

วิถีชีวิตที่ค่อยๆหายไป รถโชว์ห่วยมีของขายสารพัด ที่นานๆเราจะเจอกับมันซักที

สำหรับแกลลอรี่ในโรงแรม River City นี้ผมถือว่าเป็นที่ต่อลมหายใจที่ดีอีกที่นึงของคนที่อยากให้เวลาช้าลงได้เสพงานศิลปะ เพื่อฟื้นฟูจิตใจให้พร้อมกับการต่อสู้ในโลกที่หมุนเร็วขึ้นในทุกวัน

ทุกภาพวาดมีเหตุผลของผู้วาด ที่สามารถตีความออกมาได้หลากหลายแง่มุมขึ้นอยู่กับประสบการณ์ชีวิตของแต่ละคนจะเคยสัมผัส

เช่นเดียวกับภาพถ่ายทุกภาพถูกถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึก ณ เวลานึงเพื่อบอกผ่านเรื่องราวให้กับเราได้สัมผัส

แต่ทั้งหมดที่ผมเล่าไปมันก็อาจจะไม่ใช่ความสุขของทุกคน วันนี้ผมได้เรียนรู้ถึงเรื่องเหตุผลของการใช้ชีวิตของแต่ละคนไม่เหมือนกัน ความสุขของคนเราก็เช่นกัน ทุกอย่างมันเป็นไปต่างเหตุผลในการใช้ชีวิตของแต่ละคน ตลอดเส้นทางที่ได้พบเจอตั้งแต่เช้าจนนั่งเรือข้ามฟาก ได้เห็นความสุขเล็กๆตลอดเส้นทาง

“บ้างทีความสุขในชีวิต...ไม่ได้อยู่ไกลจากคุณ เพียงแค่คุณเลือกที่จะมองมันยังไงให้เป็นสุข”

ขอบคุณเพื่อนสาวคนสวย เบนซ์ ที่พาเที่ยวแนะนำสิ่งต่างๆแถวบ้านด้วย
สำหรับ การเดินเล่นกับเบนซ์ ยังมีต่อนะใน EP:5 เป็นที่ไหนมาติดตามกันนะครับ

แล้วเพื่อนๆคนไหนอยากพาผมเดินเที่ยวแถวบ้าน คอมเม้นท์ชวนได้เลย

ขอบคุณรูปสวยๆที่แอบถ่ายด้วย ปกติไม่ค่อยเห็นตัวเองเท่าไหร่ ^^

ไม่รู้เพราะอะไร เวลาได้อยู่กับเด็กหรือสัตว์ ผมจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษ

ยังไงฝากติดตามผมด้วยนะครับ กับผู้ชายโรคซึมเศร้าคนนี้
Facebook : รออะไร What are you waiting for

#WhatAreYouWaitingFor #รออะไร #mytravelgram #backpack #backpacking #travelandlifestyle #travelalone #thailand #TalatNoi #ChareonKrung #Bangkok #thailandbackpacker #เที่ยวคนเดียว #เที่ยวไทย #แบคแพค #ตลาดน้อย #วิถีชีวิต #เจริญกรุง #กรุงเทพ #เมืองเก่า #ชุมชนดั้งเดิม #SlowLife #ย้อนเวลา #ธรรมชาติ #สร้างความสุข