ชิลไม่ไกล...ไปชุมแพ กาแฟชมศิลป์

สวัสดีค่ะ ^^

ท่องเที่ยวช่วงโควิดกันหน่อยมะ

สำหรับใครที่นโยบายจากบริษัทยังตึงแป๊ะ ไม่สามารถออกนอกจังหวัดได้

เอาใจสายเดินทาง คนพื้นที่จังหวัดขอนแก่น ชีพจรเต้นตุ๊บๆ อยากเดินทางจะแย่ แต่ไปได้ไกลแค่ชุมแพ

สงสารเขานะคะ (ค่ะ...ตัวเองนี่แหละ) ขับเพลินๆ ชม. นิดๆ ตามทางหลวงหมายเลข 12 ถนนมะลิวัลย์ค่ะ

ปักหมุดใน Google Map ไปที่ ชุมแพกาแฟชมศิลป์ ขับตามไปเลยย ไม่มีตั๋วค่ะครั้งนี้

. . . . . . . . บรึ๊น บรึ๊นนนนน . . . . . . .

ถึงละค่ะ "ชุมแพ กาแฟชมศิลป์ Art Museum Cafe' at Farm"

จังหวะแรกที่เข้าไปบอกได้เลยว่าประทับใจต้นไม้ค่ะ เพราะมีต้นไม้เยอะ ส่วนตัวคือชอบต้นไม้ใหญ่อยู่ละ

ฟินละค่ะคราวนี้....ถึงร้านละไม่ได้ชมศิลป์ไรทั้งนั้น มุ่งตรงไปเคาร์เตอร์สั่งอาหารก่อนเลยค่ะ

อาหารที่นี่ก็มีไม่มากและไม่น้อยจนเกินไปค่ะ เครื่องดื่มก็มีนะคะ อย่างว่าคือ คาเฟ่อะนะ ก็ต้องมีกาแฟค่ะ แต่เราคือไปเย็นๆละ เลยไม่ได้สั่งค่ะ กลัวว่าจะดีดทั้งคืน พอสั่งอาหารเรียบร้อยละ พี่เค้าก็จะมีเครื่องส่งสัญญาณให้เราไปนั่งรอชิลๆก่อนค่ะ ค่อยมารับอาหาร

ไปจ่ะ ได้ละก็เดินไปหาที่นั่งกันเลยย

เราเอาเจ้านายมาด้วยพี่เค้าเลยแนะนำให้ไปนั่งซุ้มประดู่ ไม่รอช้า ก็โกสิค่ะ

บรรยากาศหลังฝนตก แบบนี้คือเดอะเบสมาก ครึ้มๆ ดูง่วงๆ คร๊อกกกกก Z z zz

ถึงละค่ะ ซุ้มประดู่....

เด่วเราไปดูบรรยากาศรอบๆ กันนะคะ

จุดนี้เป็นบริเวณเต้นท์พักค้างคืนค่ะ ตอนนี้มี 2 หลัง จากที่สอบถามราคาอยู่ที่ 900 บาทต่อหลัง 1 คืนพร้อมอาหารเช้า ถ้าอยากเปลี่ยนที่นอนซักคืนก็อาจอยู่ในตัวเลือกนะคะ

บริเวณด้านหลังมีสะพานเชื่อมทุ่งให้ไปชื่นชมทุ่งนา สำหรับคนชอบถ่ายรูปน่าจะปลื้มค่ะ แต่อาจต้องรอให้ข้าวโตก่อนนะ แต่สำหรับเราแค่ไหนก็ได้ ชอบหมด

ในส่วนของห้องน้ำค่ะ

ค่ะ สัญญาณอาหารดังแล้ววว เราต้องเดินไปรับเองนะค่ะ เห็นกลมๆสีขาวที่เป็รรูปถ้วยกาแฟสองอันนั้นมั้ยนั่นแหละค่ะ กระด้งยกอาหารของเรา บริการตัวเองไปเลย ดูแลตัวเองดีค่ะ 555555