ไปปีนเขาที่ชุมพรกันนน ! กับจุดชมวิวแบบลับๆ 360 องศา

แต่เริ่มทริปด้วยการปีนเขา เพื่อที่อยากจะไปชมวิวทะเลแบบ 360 องศา 

วางแพลนแบบไม่เกรงใจสังขารของข้อเข่าและหลังเลย

จุดชมวิวอยู่ที่HappyBar แฮปปีบาร์ หาดทุ่งยาง ไปถึงเริ่มจากการสั่งเครื่องดื่มดับร้อนและ

เติมน้ำตาลในตัวก่อนจะขึ้นไปเสียเหงื่อ ก็สั่งไปเลยสิคะ "ชาไทย"

ส่วนเพื่อนข้างๆตะโกนออกมาอย่างแน่วแน่ว่า "นมชมพูแก้วนึงค่ะ !!!" ถึงกับหันไปดูว่าสั่งถูกใช่มั้ยเพราะไม่เคยเห็นสั่งเครื่องดื่มนี้ เอ้อออคงต้องการน้ำตาลเยอะแหละ

ก่อนขึ้นเขาก็ยิ้มร่าแบบนี้แหละ รอดูตอนต่อไป
แต่ว่าเห็นไรมั้ยนั่น พี่ผญ.ที่บอกทางเรา ยิ้มเชียวน้าาา

ก็บอกพี่บาริสต้าไปว่าเราจะขึ้นไปข้างบน ไปทางไหนยังไงหรอ มาเลยค่ะ พี่ผญ.ที่ร้านน่ารักมากกก เริ่มสเต็ปการบอกทาง"น้องไปทางนั้นนะ เลี้ยวซ้ายขึ้นไปจะเจอกุฏิ จากนั้นมองไปทางซ้ายเจอแทงค์น้ำ แล้วเหลือบตามองบนเล็กน้อยจะเจอทางขึ้น นั่นแหละปีนขึ้นไปได้เลยใช้เวลาประมาณ 15 นาที "

อิชั้นก็อึ้งเล็กน้อยสำหรับการบอกทางเลยตอบไปว่า "พี่เคยขึ้นไปมาหรอคะ"

พี่สาวคนนั้นตอบมาอย่างไว "ไม่อ่ะ พี่จำไดอะรอคมา"เอ้อออออออให้มันได้อย่างนี้

(รองเท้าคู่ใจที่พาขึ้นและลงเขาแบบไม่มีแหก อดทนจนวินาทีสุดท้าย)

จากนั้นพวกเราสาวเท้าขึ้นกันไปอย่างสุดแรง เพราะใจมันมาแล้วอ่ะว่าจะขึ้นไปให้ได้เหมือนคนอื่นที่ลงรูปกันสวยๆ พอไปได้ครึ่งทาง "แม๊เอ้ยยยยย ทางอย่างชันอย่างสูง เสื้อที่ใส่มาขึ้นเปียกเหงื่อทั้งตัว รองเท้าถ้าไม่ดีมีแหกโบกมือลากลางทางแน่แนะนำรองเท้าที่อึดถึกทนเหมาะกับการปีนป่าย" (สปอนเซอร์เข้าได้นะคะจุดนี้)

เริ่มการเดินทาง ปีนไป ปีนแล้วปีนเล่า

ไม่ใช่เชือกแบ่งเขตนะ เชือกเดียวที่จะพาขึ้นเขาไป
จับให้แน่นแล้วสาวขาขึ้นให้มั่นคง

หน้าตาของคนที่มาครึ่งทางแล้วลังเลว่าไปต่อหรือพอแค่นี้ 

ใจพี่แกก็กลัวความสูงแต่ดันชวนอิชั้นขึ้น เอ้ออออออ

อิชั้นไม่ยอม สู้ไปอีกก้าว ทั้งซ้ายทั้งขวา มือสองข้างสาวเชือกและปีนป่าย อ่านมาถึงตรงนี้คิดว่าไปถึงใช่ป่ะ ?"โนนนนจ้ะ อิชั้นแพ้พ่ายไปในอีกก้าวสุดท้ายก่อนขึ้น เพราะมันต้องแหกขาถึง 90 องศา ในการปีนขึ้นไปที่โค้งสุดท้าย ในไดอะรอคพี่คนนั้นไม่มีบอกเลยตรงนี้"

นั่นแหละค่ะ ที่ขอนำขึ้นไปบ้าง แล้วก็ตะโกนไปสุดว่า “ไม่ต้องมาแล้ว เพราะนี่ยังไม่รู้จะลงยังไงเหมือนกัน”

แทรกตัวมุดตัวตามซอกหินไป

ขั้นนี้แหละที่ไปต่อไม่ไหว ขึ้นได้ก็ลงไม่ได้อ่ะเอาจริง
ต้องมีแหกไหลลงแน่ๆ

สู้ชีวิต แต่ชีวิตสู้กลับ

เราทำการลง ไม่สู้แล้วขอยอมปรบมือให้กับคนที่ขึ้นไปได้จริงๆ คุณคือนักสู้ค่ะ แต่พระเจ้าก็ไม่ได้ลงโทษเราอย่างหนัก ตอนขาลงเราได้เลี้ยวออกเส้นทางไปนิดนึง และก็พบว่าปีนทำไมวะตั้งนาน ตรงนี้ก็ชมวิวได้ 

จากนั้นก็เก็บรูปเป็นที่ระลึกพร้อมความเหนื่อยล้าตัวเปียกกล้ามเนื้อกระตุกเล็กน้อย

มุมนี้แหละที่เลี้ยวโค้งมาแล้วเจอ ให้ไปปีนตั้งนาน
งั้นขอแวะสะบัดเสื้อเท่ๆก่อนเลย

ตอนลงก็ยังยากจะเอาหน้าหรือตูดลงดีเลือกยากไปหมด

พอลงมาถึงHappybar ถึงกับขอลั่นว่า "ไหนนนนนไปง่ายๆแค่ 15 นาที หอบเหมือนหมาเลยพี่ และขอยอมรับอย่างโดยดีว่าพวกหนูไปไม่ถึงค่ะ TT" และจบทริปการปีนเขาด้วยเสียงหัวเราะพี่ๆที่ร้าน ถือว่าเป็นการต้อนรับการลงมาอย่างน่ารักและขอบคุณที่มีการถามถึงว่าลงมาหรือยัง(ลืมถามชื่อพวกพี่เลยมัวแต่หัวเราะและปล่อยโป๊ะใส่)

พอลงมาถึงพื้นก็วิ่งเหมือนดีใจที่ได้วิ่งเหยียบพื้นครั้งแรก

ท่านี้ไม่ได้มาง่ายๆนะ ต้องหอบสุด เหนื่อยสุดก่อน

ฝากติดตามเราด้วยนะ

FB Page : ไปเรื่อยเรื่อย

......................................................................................

#ไปเรื่อยเรื่อย #ไปเรื่อยเรื่อยxภาคใต้#รีวิวชุมพร #ร้านแนะนำชุมพร #คาเฟ่ชุมพร #ชุมพร #ทุ่งยาง #ปะทิว #happybarทุ่งยาง

View Images

ไปเรื่อยเรื่อย

 วันเสาร์ที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2565 เวลา 15.13 น.