ความเดิมตอนที่แล้ว ร้านข้าว โซ-อิ https://th.readme.me/p/44064

       ใครจะคิดว่าคลองเล็กๆ ที่อยู่ท่ามกลางชุมชน ซึ่งดูไม่น่าจะทำประโยชน์อะไรอื่นได้ดีไปกว่าเป็นทางระบายน้ำ(เสีย)จากแหล่งชุมชน แต่ทว่าที่นี่กลับถูกผลักดันให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวได้ซะยังงั้นและดังจนคนทั่วประเทศที่ไปเชียงใหม่ต้องไปเดินเที่ยวกันแล้ว...

    “คลองแม่ข่า” ตั้งอยู่ที่เขตเทศบาลนครเชียงใหม่ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ อยู่ห่างจากประตูเชียงใหม่หรือประตูท่าแพประมาณ 2 กิโลเมตร  โดยคลองแห่งนี้เป็นคลองโบราณสายหนึ่งของเชียงใหม่ เดิมทำหน้าที่เป็นคูเมืองชั้นนอกที่โอบล้อมเมือง และเป็นทางระบายน้ำล้นลงสู่แม่น้ำปิง น้ำที่ไหลตามคลองแม่ข่าไหลมาจากอุทยานแห่งชาติดอยสุเทพ-ปุย

    เมื่อเวลาผ่านไปเมืองมีการขยายเติบโตขึ้น คลองแม่ข่าถูกละเลยให้กลายเป็นคลองที่เน่าเสีย เกิดการบุกรุก มีผู้คนเข้ามาอยู่อาศัยกันจนเกิดเป็นชุมชนแออัด คลองเริ่มแคบและทรุดโทรม มีการทิ้งของเสียทั้งจากบ้านเรือนและจากสถานประกอบการต่างๆ โดยไม่มีระบบบำบัดน้ำเสีย สะสมมาเป็นเวลานานจนทำให้แม่น้ำในคลองเน่าเสียและกลายเป็นปัญหาเรื้อรัง

     ต่อมาในราวปี 2561 ได้มีการปรับปรุงคลองแม่ข่ารวมถึงปรับภูมิทัศน์ให้มีความงดงาม และโครงการก่อสร้างระบบท่อรวบรวมน้ำเสียสองฝั่งคลองแม่ข่า ระยะที่ 1 (สะพานระแกง-ประตูก้อม)แล้วเสร็จปี 2565นี่เอง คลองแม่ข่าจึงกลับมาเป็นลำคลองสายสำคัญที่คนสนใจอีกครั้ง โดยได้เริ่มต้นโครงการนำร่องระยะที่ 1 ในช่วงบริเวณสะพานระแกง ระยะทางประมาณ 750 เมตร 

     ริมขอบของแม่น้ำทั้งสองจะถูกก่อด้วยซีรีนบล็อกคอนกรีต ที่เรียงตัวกันอย่างสวยงามจนคล้ายกับคลองโอตารุ ที่ญี่ปุ่น มีการปลูกต้นไม้ดอกไม้ เดินไฟขอบถนนทางเดินให้ดูสวยงาม

     ฉะนั้นเมื่อคลองถูกสร้างขึ้นมาแล้ว ไม่รู้ว่าจะบังเอิญหรือจงใจให้คล้ายกับบรรยากาศคลองที่ญี่ปุ่น บ้านเรือนที่อยู่ที่นี่ซึ่งก็เป็นชุมชนเก่าและกลุ่มชาติพันธ์ชนเผ่าต่างๆมันทำให้ดูแตกต่าง แต่ก็ต้องปรับไปตามธีมที่ควรจะเป็นด้วยนโยบายหรืออะไรก็แล้วแต่ ร้านอาหารและสิ่งที่ประดับตกแต่งร้านจึงถูกดีไซน์มาให้เป็นบรรยากาศของประเทศญี่ปุ่นเพิ่มเข้ามาเรื่อยๆ

   ระยะทางริมคลองราวๆ 750 เมตร ไปกลับก็กิโลกว่า ทางเดินริมคลองเป็นอิฐบล๊อกยาวเดินได้สบาย ร้านขายของกิน ของฝาก คาเฟ่ มีให้ได้จับจ่ายกัน มุมถ่ายรูปมีเยอะแยะมากมาย การเพ้นท์กำแพง ตกแต่งต่างๆ เรียกได้ว่าไม่หลุดธีมญี่ปุ่นกันเลยทีเดียว

  แต่ก็มีบางร้านที่เป็นของกินของฝากพื้นเมืองต่างๆ อาจไม่ใช่ธีมญี่ปุ่น เพราะบรรดาพ่อค้าแม่ค้าก็ชาวบ้านที่อยู่ที่นี่แหละ อาจไม่ได้มีความรู้เรื่องญี่ปุ่นอะไรหรอก ไม่ได้มีทุนหนาพอจะตกแต่งร้านให้ดูดียิ่งใหญ่หรือขายของแต่แนวญี่ปุ่น แต่เขาก็เอาของที่พอจะมีมาตั้งขายหน้าบ้าน อาจเป็นของที่ระลึกชนเผ่าบ้าง ทำเองบ้าง ของกินเล็กๆน้อยๆบ้าง เป็นการผสมผสานกันไป

   ก็เป็นการทำให้คนในชุมชนมีส่วนร่วมในการดูแลคลองแห่งนี้นะ..  ถ้าคุณไม่ดูแลคลองให้ดี ปล่อยให้มีขยะคลองเน่าเสีย ทรุดโทรม ใครจะมาเดิน จริงมั้ย...

มาไวไปหน่อยร้านยังไม่เปิด ร้านตรงนี้ ขายพวกขนมดังโงะ ขนมโมจิ และไดฟูกุ

  เดินไประมาณครึ่งทาง ก็จะมีสะพานเหลืองๆตรงนี้ข้ามคลองได้ เดินไปเรื่อยๆก็มีสะพานอีกเช่นกัน

การเพ้นท์กำแพง จะมีอยู่ตลอดแนว..

   อันที่จริงแล้วที่นี่ ร้านต่างๆจะเริ่มตั้งกันช่วงเย็นๆเป็นต้นไป เปิดกันไปจนสี่ทุ่ม ห้าทุ่ม เที่ยงคืนโน่นแหละ กลางคืนก็จะสวย แสงสีเยอะหน่อยเพราะถูกตกแต่ง ประดับประดาไปด้วยแสงไฟ

     ส่วนเรามาตอนบ่ายสาม แดดเปรี้ยงเลย แต่ละร้านกำลังเพิ่งจะเริ่มตั้ง555 

  ร้านไอติมนี้เหมาะตรงที่มีไอติมสำหรับเด็กด้วยอ่ะ อันกระจึ๋งนึง ที่เด็กถืออยู่อ่ะเห็นป่าว... ว่าแต่ไอติม ไอศครีม ซอฟครีม ซอฟเสิร์ฟ นี่น่าจะคล้ายๆกันอ่ะเนอะเรียกรวมๆ ไอติม แล้วกัน ^-^

งัยล่ะมีฝาท่อระบายน้ำ ที่เป็นลวดลายของสถานที่นั้นๆ แบบญี่ปุ่นด้วยนะ..

   ใครไปเชี่ยงใหม่คงไม่พลาดที่จะเป็นเดินเล่น เช็คอิน ถ่ายรูป เท่ๆ ที่นี่กันนะ ได้เห็นการบูรณาการที่ทำให้ลำคลองน้ำที่มันเสียๆในชุมชน กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวขึ้นมาได้ ได้เห็นชาวบ้านจริงๆ หรือชนเผ่าที่มาอยู่อาศัย มีโอกาส มีอาชีพ มีรายได้ ได้ทำให้นึกถึงบรรยากาศญี่ปุ่นกันดี ส่วนญี่ปุ่นของจริงคงต้องรอตั๋วโปรลดราคาก่อนแล้วกันนะ 555

พิกัด คลองแม่ข่า : https://goo.gl/maps/YP7fKjFmvV...

+++++ฝากเพจไว้ให้ติดตามกันด้วย เผื่อมีอะไรดีๆที่คุณสนใจ+++++

https://www.facebook.com/travel1night2days

View Images

Sikhorn Palanan

 วันเสาร์ที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566 เวลา 00.55 น.