สวัสดี....ม่อนจอง
ดินแดนแห่งเทพนิยาย
แฟรี่เทลมากๆๆ ช่วงเวลาที่จดจำไม่ลืม
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f1552221dbe71f4a436bc1.jpg)
.
.
.
ยอมรับว่าเป็นทริปที่ไม่ได้ตั้งใจแต่แรก แต่ก็อยู่ในใจมาตลอด เพราะอกหักจากมุลาอิแบบฟ้าผ่าแต่ของเตรียมแล้ว ใจก็ไม่อยู่แล้ว ไปไหนก็ได้ณจุดนั้น พอสตาฟบอกม่อนจองยังว่าง ตัดสินใจแบบไม่คิดเลยว่า...ไป
ดอยม่อนจอง ตั้งอยู่ที่อำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่
- สูงจากระดับน้ำทะเล 1,949 เมตร
- เป็นดอยที่เดินไม่ยาก ดันเนินเรื่อยๆ ไม่ถึงกับชันมาก
- ระยะทางเดิน 4-5 กิโลเมตร (ไปกลับ 10 โล)
- ต้องนั่งรถ 4wd ประมาณ 20 นาที เพื่อไปจุดเดิน
- มีห้องน้ำ มีน้ำใช้ตลอด
- มุมถ่ายรูปเยอะ แบบสุดๆ หันไปทางไหนก็สวยไปหมด
- พระอาทิตย์ตกแสงสวยที่สุดดดดดด
- อากาศหนาวมากกกกก หนาวตะโกน เลขตัวเดียว มือใหม่เดินได้ ถ่ายรูปสวย ประทับใจ ให้ไปใหม่ก็ไปอีก
ออกเดินทางสู่ดอยม่อนจองกัน
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f1555a97acdb5278f1c60d.jpg)
ทริปนี้กะชิวๆ ของไม่เยอะ แต่เมื่อเปลี่ยนกระทันหัน งัดของทุกอย่างที่มีออกมาขนไปให้หมด และทริปนี้ตัดสินใจแบกกระเป๋าเองค่ะ เราไปกับเพจสวนหลังบ้าน ขึ้นรถระหว่างทางประมาณ 4 ทุ่ม รถก็แวะรับและหลับไปตลอดทาง (รถไปทางอำเภอลี้ โค้งเยอะมาก ดีนะหลับไป ไม่งั้นตุยแน่ๆ)
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f1559921dbe71f4a436bc2.jpg)
ตี 5 รถก็พาเราไปแวะที่ตลาดเช้าให้เราซื้อของก่อนจะขับมาถึงที่ทำการอุทยานประมาณ 7 โมง
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f155ff97acdb5278f1c60e.jpg)
ตรงอุทยานมีน้องหมาหลายตัวมากๆ พอเห็นเราลงรถก็รีบวิ่งมาขอของกินเลย ใครถือของกินคนนั้นจะฮอตมาก เพราะโดนน้องหมารุมล้อม น้องๆไม่ดุนะคะ แบ่งอาหารให้น้องๆกันด้วยน้า
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f1566e21dbe71f4a436bc3.jpg)
ตรงที่ทำการจะมีห้องน้ำให้ได้ทำธุระส่วนตัว ห้องน้ำสะอาด มีหลายห้องและแยกหญิงชาย
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f156f297acdb5278f1c611.jpg)
พอถึงเวลา 8 โมง เจ้าหน้าที่จะให้เรายืนยันการลงทะเบียนตามชื่อที่ได้จองมา (อย่าลืมบัตรประชาชนนะทุกคน)
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f157dd97acdb5278f1c612.jpg)
หลังจากลงทะเบียนเสร็จรถจะมาส่งเราตรงหมู่บ้านเพื่อได้เตรียมตัวขึ้นรถ 4wd ไปยังจุดเดิน ตรงจุดนี้ใครจะจ้างลูกหาบก็แจ้งได้เลย รอบนี้เราจ้างหาบแค่เต๊นที่เช่ากับเพจ ส่วนกระเป๋าตั้งใจแบกเอง ลองชั่งน้ำหนักแล้วประมาณ 11 กิโล ชิวววววววว
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f1583e97acdb5278f1c613.jpg)
เตรียมของเสร็จ รับน้ำรับข้าวจากสตาฟแล้วก็เตรียมตัวออกเดินทางได้
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f1587b21dbe71f4a436bc4.jpg)
รถที่ไปส่งเรายังจุดเดิน ต้องเป็นรถของชาวบ้านที่ชำนาญทางเท่านั้น เพราะทางแคบและบางจุดมองข้างๆชันมาก ระหว่างทางฝุ่นจะเยอะต้องเอาผ้าบัฟปิดจมูกด้วย เรานั่งรถหัวโยกและใส้เกือบรวมกัน ประมาณ 20 นาที ก็มาถึงจุดเริ่มเดิน
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f1588e21dbe71f4a436bc5.jpg)
สวัสดีม่อนจอง...เรากำลังจะไปหาเธอออ เริ่มเดินก็เริ่มทำคอนเท้น เดินไปถ่ายรูปไป ทางเดินแรกๆ จะเป็นทางราบสลับกับเดินลงเนิน ยังชิวว เหมือนมาเดินเล่น
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f158ac21dbe71f4a436bc6.jpg)
เดินไปสักพักเริ่มมีเนินเรื่อยๆ ให้เราพอเสียเหงื่อ และได้หยุดพักมองวิวข้างทางเป็นระยะ ช่วงที่ไปแดดร้อนแต่ลมที่พัดมาเย็นมากๆ ทำให้เวลาพักหายเหนื่อยไว
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f158bd21dbe71f4a436bc7.jpg)
เดินกันต่อ เดินมาสักพักก็เกือบถึงครึ่งทางแล้วแต่ทำไมมันรู้สึกไกลจัง
เราเดินไม่เร็วมากนัก คุยกับพี่ในทีมไปด้วย ถ่ายรูปกันบ้าง หยุดนั่งพักบ้าง ในใจเริ่มท้อว่าแบกกระเป๋ามาทำไม ทำไมไม่จ้างลูกหาบ 555555
มันเป็นอีกเสน่ห์ของการเดินทางนะ คืออารมณ์และความรู้สึกที่เข้ามาแบบเปลี่ยนไปเรื่อยๆระหว่างการเดินทาง กลับมาคิดแล้วก็ตลกดี
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f158d697acdb5278f1c614.jpg)
เดินไปสักพักเริ่มเร่งสปีด เพราะทางร่มขึ้นและขาเริ่มอยู่ตัว ธรรมชาติระหว่างทางมักทำให้เราหยุดทักทายและชื่นชม เป็นการพักเหนื่อยไปในตัง ลูกอะไรจำไม่ได้แล้วแต่สีม่วงสวยมากๆ
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f158e897acdb5278f1c615.jpg)
ระหว่างทางเดินจะเจออุนจิน้องช้างตลอดทาง เพราะดอยม่อนจองเป็นที่อยู่ของช้างโขลงใหญ่ เวลาเดินก็ต้องคอยสังเกตุดีๆนะระวัง เจ๊อะพี่ใหญ่แบบไม่ตั้งตัว
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f158fb97acdb5278f1c616.jpg)
เดินมาพักใหญ่ๆ ก่อนจะหลุดป่าร่ม มองออกไปก็เจอกับเนินที่สูงสุดตา พอมาถึงจุดนี้เรามองขึ้นไปนี่ท้อเลย เจอลูกหาบกลุ่มใหญ่วางหาบอยุ่ใต้ร่มไม้ เราเลยวางกระเป๋าบ้าง ชวนพี่ลูกหาบคุยและควักข้าวเหนียวหมูปิ้งของตอนเช้าออกมาเติมพลังก่อนจะต้องเดินขึ้นเนิน...หมาหอบ
ใช่แล้วเนินนี้ชื่อ...เนินหมาหอบ
พอถึงตรงนี้แล้วถ้าผ่านเนินนี้ไปเราก็จะถึงจุดกางเต๊นของเราแล้ว
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f159a797acdb5278f1c617.jpg)
มันก็เลยต้องปีน ปีนให้สูงขึ้นไป
เพลงนี้ลอยขึ้นมาเลย
ดันเนินแบบชัน ด้วยเป็นคนกลัวความสูงก็จะเดินแบบทแยงมุม เดินขึ้น 3 ก้าวและก็พัก ในใจท่องไว้อีกนิดเดียว เราต้องทำได้ ให้กำลังใจตัวเองในทุกก้าว 5555
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15b3e97acdb5278f1c61c.jpg)
มองกลับลงไปตรงช่องเล็กๆนั้น นั่นอุโมงที่ฉันโผล่ออกมาหรอเนี่ย สูงมากกกก แต่พอมองออกไปไกลๆ กลับใจฟูขึ้นมาเพราะวิวที่อยู่ตรงหน้ามันช่างสวยงาม ทิวเขาที่กระทบแสงแดด ก้อนเมฆตัดกับท้องฟ้า ลืมความเหนื่อยที่เดินขึ้นมาเลย เราแวะถ่ายรูกสักพักก็เดินขึ้นต่อ
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15b7821dbe71f4a436bd2.jpg)
ถึงแล้วเว้ยยยยยยยย เหนื่อยอิ๊บอ๋ายยยยยยยย 55555555
ความสุขของการเดินป่า คือต่อให้เหนื่อยแค่ไหนพอเราขึ้นมาถึงผ่านเนิน ผ่านความหนักของกระเป๋า ผ่านลมหายใจที่หอบมาได้ มันโคตรดีใจ ที่เราไม่ยอมแพ้
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15bb121dbe71f4a436bd5.jpg)
เดินต่อมาจะเจอกับลานกอล์ฟช้าง ลานทุ่งหญ้ากว้างสุดตาที่หญ้าเริ่มกลายเป็นสีทอง เห็นแล้วน่าวิ่งเล่นมาก
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15bd521dbe71f4a436bd8.jpg)
เดินเลี้ยวซ้ายมาอีกนิดก็เจอป้ายลานกางเต๊น ใจชื้นสุดๆ จะได้วางกระเป๋าแล้ววว 5555 ฉันแบกแกมาทำไม๊
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15c0f97acdb5278f1c621.jpg)
สวัสดีสตาฟซัน ผู้ที่เจอหน้ากันตอนลงรถ 55555 รีบเดินมาทำอาหารเย็นให้เรากินนี่เอง สตาฟซันจิทำอาหารอร่อย กวนๆนิดหน่อย(หรอ) แต่ไปกับซันสนุกมากๆ ทริปต่อไปรีเควสซันอีก ปลาทับจายยยย
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15c3e21dbe71f4a436bdd.jpg)
ระหว่างรอซันทำอาหาร ซันบอกพี่ไปเดินเล่นเลย กลับมาถึงได้กินแน่นอน 5555
เราออกมาเดินเล่นถ่ายรูปกัน มองไกลๆเห็นผาหัวสิงห์จุดไฮไลท์อีกที่ของม่อนจอง มองดูเหมือนไม่ไกลแต่จริงๆแล้วต้องผ่านไปอีกหลายเนินมาก พักก่อน แดดร้อนรอถ่ายพระอาทิตย์ตกดินแล้วเช้าค่อยไปกันดีกว่า
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15c6221dbe71f4a436bde.jpg)
แสงเย็นของพระอาทิตย์ที่ตกกระทบหญ้าสีทองที่ลานกอล์ฟช้าง มองแล้วอบอุ่นใจจัง วันนี้เป็นวันสุดท้ายของดอยที่จะเปิดให้นักท่องเที่ยวขึ้นมา คนจึงไม่เยอะมาก ผู้คนที่มาวันนี้ต่างมานั่งรอชมความสวยงามของแสงพระอาทิตย์ที่จะลาลับขอบฟ้า
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15cb697acdb5278f1c623.jpg)
กรุ๊ปเราก็มากันแบบน่ารัก 6 คน กำลังดี ตีกันบ้าง พูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน ในช่วงเวลาที่พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15ccf97acdb5278f1c624.jpg)
พอแสงเริ่มเบาลง ฟ้าก็เริ่มเปล่งแสงสีทองมากระทบกับทิวเขา ให้พวกเราได้เก็บภาพที่สวยไว้ในความทรงจำ
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15cf421dbe71f4a436bdf.jpg)
ธรรมชาติไม่อาจบอกกล่าวให้เรารู้ล่วงหน้า ว่าวินาทีถัดไปจะเป็นอย่างไร คนที่อดทนรอและพยายามสื่อสารกับธรรมชาติเท่านั้น ที่จะได้เห็นความสวยงามที่แท้จริง
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15d3221dbe71f4a436be0.jpg)
ตะวันลาลับ ทิ้งไว้แต่แสงสีทองที่สะท้อนกับขอบฟ้าแบบที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน
แนวเขาที่เรายืนนั้น ช่างเป็นที่ที่สวยงามในการจะหันไปบอกลาพระอาทิตย์ยามเย็น พูดได้คำเดียว โคตรสวย สวยแบบน้ำตาคลอ
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15d5c97acdb5278f1c625.jpg)
นำกลับมาได้......"แค่เพียง"ภาพถ่ายและ ความทรงจำ"
ประโยคนี้คือที่สุดในเวลานี้ ถ้ามีคนเห็นภาพนี้และถามว่า ณ เวลานั้นมันสวยแค่ไหนหรอ
: ภาพที่เห็นว่าสวย ไม่เท่ากับที่ผ่านเลนส์ตาเลย มันเหมือนมีมนต์สะกด ให้หลุดเข้าไปอยู่ในเทพนิยาย ม่อนจองทำไมแกสวยอย่างนี้
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15d8097acdb5278f1c626.jpg)
ถ่ายรูปกันจนเมมเต็ม แบตหมด ก็ถึงเวลาข้าวเย็น สตาฟซันจัดให้ กินดีกว่าอยู่บ้านอีก อิ่มอร่อยมากๆเลยฮะ
ในภาพยังไม่หมด มีต้มยำไก่อีกอย่าง
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15da721dbe71f4a436be1.jpg)
ที่นอนของข้าวตู ด้วยความเต๊นที่มีอยู่ใหญ่นอนได้ 3 คนก็ขี้เกียจขน เลยเช่าของเพจไป มีคนกางให้แบบชิว ไปถึงยัดของเข้าเต๊น เป่าที่นอนลม นอนได้แบบสวยยยย
กลางคืนหนาวแบบสุด ประมาณ 9 องศา ใส่เสื้อไป 3 ชั้น เข้าไปในถุงนอนอีก ใครไปก็เตรียมเสื้อกันไปดีๆเด้อ
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15dc121dbe71f4a436be2.jpg)
เช้าอีกวันเราตื่นมาและเดินไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ผาหัวสิงห์กัน
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15dd121dbe71f4a436be3.jpg)
เดินมาพอดีพระอาทิตย์กำลังจะขึ้น แสงสวยสุดๆ
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15de421dbe71f4a436be4.jpg)
เดินมาพักใหญ่ ไกลจากแคมป์เหมือนกัน ผ่านมาหลายเนินแวะถ่ายรูปไปเรื่อยๆ ก็ใกล้ถึงแล้ว
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15df521dbe71f4a436be5.jpg)
เย่ เดินขึ้นมาถึงแล้ว ม่อนจองงงงงงงงงงงงง จุดไฮไลท์ต้องมาเช็คอิน
ถ่ายรูปเสร็จก็รีบเดินกลับแคมป์กัน
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15e4721dbe71f4a436be6.jpg)
ว้าวววว เมนูที่มองแล้วดูธรรมดามาก แต่กินแล้วอร่อยมาก มันเรียกว่าอะไรนะ มาโมซ่ามั้ย
ไส้กล้วยอ่ะ ถึงกับใส่ถุงพกมากินด้วยระหว่างเดินลง
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15e5a97acdb5278f1c627.jpg)
ขาลงก็ทำเวลาแบบไม่ได้เร็วมาก เพราะเริ่มแก่เข่าเริ่มแย่นะฮะ เอ็นข้างเข่าร้าวแบบร้องขอชีวิต
เดินลงมาเรื่อยๆจนมาถึงจุดเริ่มเดินแล้วว
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15e6a97acdb5278f1c628.jpg)
แก๊งอกหัก...จากมุลาอิ 5 คนถ้วน @ม่อนจอง
![](https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/t5d/1/16/1f4f7.png)
พี่ปั๊ป Wonderingpup
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15ec697acdb5278f1c629.jpg)
มีคนถามหลายคนว่าไปกับเที่ยวกับใคร....ไปคนเดียวแบบไม่รู้จักใคร ทริปนี้ก็ไปคนเดียวแล้วไปจอยทริปกับเพจ การได้ไปเจอผู้คนที่เราไม่รู้จัก การได้ทักทายผู้คนใหม่ๆ ได้แลกเปลี่ยน พูดคุย มันก็สนุกไปอีกแบบแต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือหัวใจเรา เมื่อไหร่ที่เรารู้สึกว่าสิ่งที่เราชอบแล้วทำให้หัวใจเรามีความสุขเราจะไคว่คว้าหามัน บางครั้งการรอคอยรออาจไม่ใช่คำตอบที่ดีที่สุด เมื่อเรายังมีโอกาสเราแค่ชนะความกลัวและเริ่มเห็นความสุขจากรอบตัว การได้ทำตามที่ใจบอกก็เป็นอะไรที่เติมเต็มพลังชีวิตเหมือนกัน
![](https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/t5d/1/16/1f4f7.png)
พี่ปั๊ป Wonderingpup
![](https://asset.readme.me/files/47587/65f15ee521dbe71f4a436be7.jpg)
มาเจอกันโดยบังเอิญ...แต่ความคิดถึงและความทรงจำจะอยู่ตลอดไป
การออกเดินทางคนเดียว ไม่น่ากลัวเท่ากับวันที่จะไม่มีแรงเดินทาง
.
.
.
บ๊ายบายม่อนจอง เจอกันใหม่นะ
![](https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/t5d/1/16/1f4f7.png)
พี่ปั๊ป Wonderingpup
ข้าวตูไปไหนอีกเนี่ย
วันพุธที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2567 เวลา 15.14 น.