Phrae Rich
เผยแพร่ ให้เห็นคราฟต์

“ทริปสำหรับผู้รักธรรมชาติและงานทำมือ พาคุณออกเดินทางสู่จังหวัดแพร่ สัมผัสวิถีชีวิตท้องถิ่น เรียนรู้ภูมิปัญญาผ่านเวิร์คช็อป 4 รูปแบบ และสัมผัสธรรมชาติด้วยการบวชป่า ณ ป่าสักทองผืนใหญ่ที่สุดในประเทศไทย” ชื่อจังหวัดแพร่ในคำอธิบายนี้เชิญชวนให้ผมกดปุ่มสมัครเข้าร่วมกิจกรรมอย่างไม่ลังเล

ในขณะที่ความเหน็ดเหนื่อยกำลังเบาบางเมื่อปลดเป้ออกจากหลังบริเวณผาโสก เสียงสั่นของมือถือในกระเป๋ากางเกงบนก้าวแรกบนจุดที่มีสัญญาณ ผมรับสายแล้วตอบกลับว่า “ยืนยันเข้ารร่วม”

ตั๋วรถทัวร์พาผมกับเพื่อนอีกสองไปแพร่ เปิดประตูทำความรู้จักโครงการ “PhraeRich” กิจกรรมที่ตอบรับให้เพจเล็กๆ ของเราได้เข้าร่วม การเดินทาง 14 ชั่วโมงครึ่งจึงเป็นเรื่องเล็ก ถ้าเทียบกับคุณค่าที่ได้รับ ตีสี่ครึ่งเราถึงสถานีขนส่งผู้โดยสารแพร่ ใช้เวลาล้างหน้า แปรงฟันและทำธุระส่วนตัว นั่งรอให้ถึงเวลานัดตอนหกโมง

คุณแอนกับน้องเจสซี่พาเราไปกินโจ๊กประตูชัย ก่อนพาขึ้นเขาไปดูวิวหมอกเมืองแพร่ ตามด้วยแวะสักการะ พระธาตุแช่แห้ง แล้วจบช่วงเวลาเช้าที่ Bored Town พื้นที่สร้างสรรค์เอกชนหนึ่งเดียวของเมืองเล็กนี้ เราใช้เวลานั่งนอน ทำความรู้จักกับ Creative Space นี้ผ่านคุณแก็ป เธอบอกว่าที่นี่คือจุดนัดพบของคนเบื่อเมืองเพื่อสร้างสรรค์กิจกรรมดีๆ เพื่อแพร่

หลงคราม งามเสน่ห์มัดย้อม ที่บ้านมัดใจ

เรามีผ้าขาวอยู่ในมือคนละผืน ผมเห็นไม้รูปเหลืียมเล็กๆ กับหนังยางวงวางอยู่ด้วยกัน สุดด้านของลานเวิร์ก ช็อปมีหม้อครามสามสี่หม้อวางเรียงรายอยู่ ในความเก้ๆ กังๆ ของคนต่างถิ่น มะปรางสาธิตการทำผ้ามัดย้อม มัดก็คือการเอาผ้าพับหุ้มชิ้นไม้เล็กๆ ตามรูปแบบที่ต้องการ แล้วเอายางมัดผ้าให้คงรูป กอ่นเอาไปชุ่มในน้ำคราม ยกขึั้นสะพัด แกะไม้ออกแล้วเอาไปตาก เสน่ห์ของผ้าครามคือมีลวดลายเฉพาะ ถ้าคนที่เริ่มลองทำแบบเรา แทบไม่มีทางรู้ว่า จะได้ลายแบบไหน กว่าจะได้สวยสมใจจึงต้องใช้เวลา สินค้าในร้านของบ้าน มัดใจจึงเป็นคำตอบอย่างดีถึงความประณีต ยิ่งได้รู้ถึงกระบวนการทำครามแล้ว ทำให้ผมยิ่งเข้าใจถึงความคราฟต์ของที่นี่ เสร็จเวิร์กช็อปเราจบที่ร้านคาเฟ่ของร้าน บรรยากาศโล่งสบาย เหมาะสำหรับนั่งปล่อยอารมณ์ อีกฝั่งเป็นร้านขายผ้ามัดย้อมที่เต็มไปด้วยการออกแบบ ถัดไปเป็นห้องทำเซรามิก พอรู้เรื่องราวพื้นหลังของสองพี่น้อง มะปรางกับปลาย ที่ไม่ธรรมดา ผมก็ไม่แปลกใจกับความพิเศษของที่นี่ที่รู้สึกได้

ทำใจให้เปื้อนศิลป์ ไปเปื้อนดินที่คำมีสตูดิโอ

ถ้าที่อื่นมีเวลคัมดริ้ง ที่นี่มีพิชช่ามีมาจากเตาร้อนๆ ต้อนรับ พี่่โก้อธิบายความเป็นมาเป็นไปของสตูดินเซรามิกแห่งนี้ว่า ที่ชื่อ คำมี เพราะพื้นที่แถบนี้อยู่ในบริเวณลุ่มน้ำแม่คำมี เป็นสตูดิโอที่สอนปั้นเซรามิกแห่งแรกของแพร่ ใช้ความสุขในการผลิตงาน ด้วยความคิดอยากให้คนได้มีอะไรกินช่วงเรียน ภรรยาคู่คิดจึงเปิดเป็นคาแฟ่เล็กๆ ปรุงพิชช่ามังสวิรัติไว้ให้ลิ้มลอง แถมรสชาติดี เลยได้ลูกค้าขาประจำพิชช่าพ่วงมาด้วย

พี่โก้บอกว่าขณะทำเซรามิก อย่าคิดถึงรูปแบบเยอะ ปล่อยตัวปล่อยใจให้สบาย แล้วเราจะมีความสุขในการทำเซรามิก ด้วยแนวคิดที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะทำให้ผลงานของคำมีมีความโดดเด่นที่ไม่เหมือนที่อื่น วันนั้นเราได้งานเซรามิกมาคนละชิ้นเป็นของแถมกลับบ้าน พร้อมความอิ่มสบายก่อนกลับด้วยฝีมือคู่ชีวิตของพี่โก้

เปิดโลกโกโก้ที่โก้ในสวน

โก้ในสวน ร้านคราฟต์ช็อกโกแลตครบวงจรเจ้าแรกของแพร่ มีพี่โอ้ต้อนรับและสอนเวิร์กช็อปการทำคราฟต์ช็อกโกเลต เสียงเพลงจังหวะแรง ช่วยให้การเคาะแม่พิมพ์ของผู้ร่วมทริปสนุกสนานขึ้น ช็อกโกเลตที่ดูเหมือนง่าย แต่ไม่ง่าย ต้องมาจากความเข้าใจและใส่ใจ พี่โอ้พาเราเดินดูสวนโกโก้ที่ออกผลเต็มต้น จบท้ายด้วยสาโทจากเนื้อโกโก้ หวานฉ่ำจนหอมภวังค์

เย็นนั้นเราเวิร์กช็อปต่อด้วยการทำผ้าพิมพ์เทียนที่ร้านกาแฟเขาสะเอียบ ใช้เวลาสบายๆ ชิมเครื่องดื่มพอหอมปากหอมคอ ลิ้มลองอาหารค่ำกับอาหารเหนือ จนอิ่มท้อง เราล้อมวงพูดคุยทำความรู้จักกันต่อหน้าโรงแรมจนเข็มนาฬิกาเดินผ่านเที่ยงคืนจึงแยกย้ายไปนอน

สักทองผืนสุดท้ายกับเรื่องราวของการปกป้อง

พี่น้อยค่อยๆ เล่าเรื่องราวของป่าสักทองผืนสุดท้าย ผมเพิ่งรู้ว่าความสูงกับพื้นที่ที่เหมาะสมเท่านั้นจึงจะสร้างสักให้เป็นสักทองได้ ความแน่วแน่และเข้มแข็งของชุมชนรอบป่าเป็นฐานสำคัญที่สุดในการต่อสู้เพื่อปกป้องป่าสักทองผืนสุดท้ายนี้ไว้ ต่อจากนั้นผมยิ่งเชื่อว่า ความมุ่งมั่นเหล่านี้จะถูกส่งต่อให้คนที่อยู่ไกลออกไปรับรู้ และเชื่อมโยงถึงกันได้ไม่ยาก

ถ้าให้เลือกระหว่างเขื่อนกับป่าสักทองผืนสุดท้าย ไม่เพียงแค่ชาวบ้านที่เลือกอย่างแรก ผมคนหนึ่งขอยืนอยู่ฝั่งเดียวกัน

หลังบวชป่า เราไปต่อยังอุทยานแห่งชาติแม่ยม เดินเส้นทางศึกษาธรรมชาติหล่มด้ง แล้วจบกิจกรรมด้วยอาหารมื้อเที่ยงแสนอร่อยที่ร้านค้าสวัสดิการของอุทยานแห่งชาติแม่ยม

ตลอด 3 วัน 2 คืน เราซาบซึ้งและอิ่มอกอิ่มใจกับการเดินทางสำรวจและได้ทดลองลงไม้ลงมือทำคราฟต์แพร่

รถไฟเริ่มเคลื่อนขบวนออกจากเด่นชัย แม้ปลายทางคือกรุงเทพ เราคงไม่ลืมแพร่ง่ายๆ ครั้งนี้แค่รู้จักกัน แต่ครั้งหน้าความสัมพันธ์เพิ่มเติม

รายละเอียดเพิ่มเติม

​​https://www.facebook.com/PhraeRich