ตุรกี ดินแดน 2 ทวีป ตอนที่ 12 คาวุซิน โบสถ์ถ้ำคิลิเซในหินผา

พวกเรากางแผนที่คัปปาโดเกียออกมาดูอีกครั้ง เป้าหมายต่อไปที่อยู่ไม่ไกลนักคือคาวุซิน เพื่อนๆ 4 คนที่เช่ามอเตอร์ไซค์ปล่อยให้ผมกับเคนที่ปั่นจักรยานออกตัวไปก่อน เพราะอย่างไรเสีย เดี๋ยวมอเตอร์ไซค์ก็แซงอยู่ดี

แม้จะออกตัวพร้อมกัน แต่เคนก็ปั่นนำจนหายลับไปจากสายตาเหมือนเคย ผมปั่นไปถึงทางแยกในเขตตัวเมืองเกอเรเม จากนั้นเลี้ยวขวาไปตามเส้นทางสู่คาวุซิน เส้นทางนี้เป็นเส้นทางหลักในการเดินทางสู่เมืองต่างๆอีกหลายเมืองในเขตคัปปาโดเกีย ไม่ว่าจะเป็น Urgup หรือ Avanos

ระยะทางขนาดนี้กับเวลาที่ผ่านไป เพื่อนที่ขี่มอเตอร์ไซค์น่าจะตามมาทันและควรจะแซงผมไปตั้งนานแล้ว แต่ก็ยังไม่เห็นวี่แววของเพื่อนๆ จนชักไม่แน่ใจว่าเพื่อนๆหรือตัวผมเองมาผิดทางหรือเปล่า แต่เมื่อถึงทางแยกที่มีป้ายเลี้ยวขวาสู่คาวุซิน ก็พบเคนรออยู่บริเวณนั้น

จากป้ายทางเข้า เส้นทางยังคงทอดยาวไปสู่เทือกเขารูปทรงแปลกตาที่ตั้งเป็นปราการอยู่เบื้องหน้า แล้วจากเส้นทางสายหลักก็เปลี่ยนเป็นตรอกซอยในหมู่บ้าน จนเราต้องหยุดถามชาวบ้านเป็นระยะๆถึงเส้นทางสู่จุดหมาย แล้วในที่สุด 2 ล้อของจักรยานก็จอดลงที่หน้าภูเขาที่ไม่สูงมากนัก หากแต่ถูกเจาะเป็นรูจนพรุน โดยรอบมีร้านอาหาร เครื่องดื่ม และร้านจำหน่ายของที่ระลึก อันเป็นสัญลักษณ์ที่เด่นชัดกว่าป้ายสถานที่ว่าขณะนี้เรามาถึงคาวุซินแล้ว และในเวลานั้นรถมอเตอร์ไซค์อีก 2 คัน ที่มีเพื่อนเรา 4 คนโดยสารมาก็จอดลงที่นี่เช่นกัน โดยสาเหตุที่เพื่อน 4 คนมาถึงช้ากว่าที่ควร เพราะหลังออกจากโบสถ์โทกาลิก็แวะซื้อของกินกันที่ร้านค้าข้างทางกันอย่างสบายใจ เพราะยึดคติว่า หากกระต่ายไม่เผลอหลับ อย่างไงเสียก็วิ่งได้เร็วกว่าเต่า

เราพากันเดินไปตามขั้นบันไดที่ทอดตัวขึ้นสู่เขาเบื้องบน นอกจากทิวทัศน์ของแนวเทือกเขารูปทรงประหลาดในดินแดนคัปปาโดเกียที่ทอดตัวสุดลุกหูลูกตาแล้ว ยังเป็นที่ตั้งของโบสถ์ถ้ำคิลิเซ (Kilise Church) แม้ภูเขาแห่งนี้จะมีโบสถ์ถ้ำเพียงแค่แห่งเดียว แต่โบสถ์ถ้ำแห่งนี้ก็สุดแสนอลังการ โดยเฉพาะการสลักหินผาให้กลายเป็นซุ้มประตูแบบโรมันได้อย่างประณีต จนเสมือนหนึ่งอยู่ภายใต้วิหารแห่งเทพเจ้าในอาณาจักรโรมัน ซึ่งไม่ใช่มีแค่ห้องเดียว แต่ภูเขาลูกนี้ถูกเจาะเป็นห้องหลายห้องที่สามารถเดินทะลุถึงกันได้ และเมื่อพิจารณาผนังถ้ำอย่างละเอียดจะพบว่ามีร่องรอยที่ยังคงเหลือของภาพวาดพระเยซูกับเหล่าสาวกปรากฏอยู่บนนั้น ชวนให้จินตนาการถึงสมัยแรกสร้างว่าจะงดงามและอลังการสักเพียงใด

เรากลับลงมาเบื้องล่างเพื่อหาเครื่องดื่มดับกระหาย แต่แทนที่จะได้เครื่องดื่มอย่างที่ตั้งใจไว้ ผมกลับได้ไอศกรีม Walls Magnum ซึ่งมีหลายรสมากกว่าที่มีจำหน่ายในประเทศไทย โดยมีราคาพอๆกัน คือ 2.5 – 4 ลีรา แล้วแต่รสชาติและสถานที่จำหน่าย แน่นอนว่าหากซื้อในสถานที่ท่องเที่ยวราคาย่อมสูงกว่าซื้อที่ร้านค้าในตลาด สำหรับรสชาติแล้วอร่อยมาก แม้จะมีรสชาติหลากหลาย แต่ในช่วงการเดินทางท่องตุรกีผมก็ลิ้มลองเสียจนครบ เพราะแค่วันนี้วันเดียวผมก็จัดการไปแล้ว 4 แท่ง

ในระหว่างที่กินไอศกรีม เราก็นัดหมายกันถึงสถานที่ต่อไปที่เราจะไปเยือน ไม่รู้ว่าการสื่อสารผิดตรงไหน จึงทำให้ผมเข้าใจสถานที่นัดหมายต่างจากเพื่อนๆ ทำให้การเดินทางหลังจากนี้จนถึงเย็น ผมจึงฉายเดี่ยวในการปั่นจักรยานเสือภูเขาท่องดินแดนคัปปาโดเกีย แม้จะเป็นเสือเดียวดาย แต่กลับเป็นช่วงเวลาหนึ่งที่ประทับใจมากที่สุดในการเดินทางครั้งนี้