รู้แล้วว่าทำไม ? ต้องคิดถึงวิทยา

คงไม่มีใครไม่รู้จัก "หนังเรื่อง คิดถึงวิทยา" ที่ทำรายได้ถล่มทลาย หนังที่เรียกต่อมน้ำตาและเสียงหัวเราะได้เป็นอย่างดี

เชื่อว่าหลายคนถ้าได้ดูคงมีความรู้สึกอยากเป็นครูขึ้นมา ใครที่เป็นครูอยู่แล้วยิ่งอินหนักไปใหญ่ เอาเข้าจริงๆ หลายคนคงสงสัยว่า

เฮ้ยยยย ไอ้โรงเรียนที่ว่าเนี๊ยะ มันมีจริงหรอว่ะ >..< หรือว่าแค่ในละคร เนี๊ยะๆๆๆ เราจะพาไปดูว่า "มันดีต่อใจแค่ไหน"

ดูวีดีโอโดยรวมกันก่อนครับ

วันที่ทำกิจกรรม : 7-11 พฤศจิกายน 2559

สถานที่ : โรงเรียนบ้านก้อจัดสรร อ.ลี้ จ.ลำพูน

จำนวนอาสา : 11คน

จัดโดย : เพจ "ยี่สิบสี่จุดเจ็ด"

.

.

ปล.เราไม่ได้เขียนเรียงวันทั้ง 5 วันนะ เราจะเขียนแบบภาพรวมว่าใน 5 วันนี้ เราไปทำอะไรและเจออะไรบ้าง ป่ะเริ่ม !!

จะว่าหนีไปตามรอยหนัง [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คิดถึงวิทยา ก็ไม่ใช่ เพราะหนังมันก็นานมาแล้วแต่ก็เป็นส่วนหนึ่งที่เลือกมาที่นี้

ไม่รู้ต้องท้าวความไปตอนไหน คร่าวๆคือ ครูพี่เจ๋งชวน ไอ้เราก็เฮ้ยยย !! ใช่ที่นั่นหรอพี่ ที่โรงเรียนกลางน้ำใช่ไหม ? O_o"

พอพี่เจ๋งบอกใช่แค่นั้นแหละก็ตอบตกลงไม่คิดอะไรแต่....."พี่ครับผมติดงาน TT" เป็นความผิดหวังครั้งใหญ่หลวงรองลงมา

จากแอดมิชชั่นอันดับหนึ่งไม่ติด ฮ่า ๆ

อาจจะด้วยความผิดหวังปนกับความดันทุรัง อยากไป ว่างแล้ววววว >__< เลยติดต่อกับ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คุณครูมาด (ครูที่สอนที่โณงเรียนเรือนแพมากว่า 11 ปี) ครูคร๊าบบบบ >,< ถ้าผมกับเพื่อนๆอาสาจะไปทำอาสาที่โรงเรียนพอจะเป็นไปได้ไหมครับ แล้วที่โรงเรียนขาดเหลืออะไรบ้างครับ

ผมจะได้จัดสรรไปให้ได้ถูก

"ไม่ต้องการอะไรเลย...ยกเว้นคนสอน" ครูมาดตอบผมสั้นๆ

ผมอึ้งนิดๆ ก่อนครูมาดจะพูดว่า "ขออาสามาสอนหนังสือ ขอเอาคนที่อยากมาจริงๆและอยากให้ความรู้เด็กๆจริงๆ

และความรู้นั้นเด็กๆจะต้องสามารถนำไปใช้ได้ในชีวิตประจำวัน"

"โอเคครับครูแล้วผมจะติดต่อกลับไปว่าแต่สามารถเข้าไปวันไหนได้บ้าง"

"7-11 พฤศจิกายน 2559"

O_o" ผมตกใจกับวันที่ ที่ครูบอก ครูพิมพ์ผิดป่ะ นั่นมัน 5 วันเลยนะ และที่สำคัญมันวันจันทร์-ศุกร์ ครับ

ครับ !!! ไหนๆก็รับปากครูมาดแล้ว ผมก็เริ่มชวนเพื่อนๆอาสาไปกัน ทั้งหมด 11 ชีวิต ที่มีเวลาเหลือๆ สงสัยวันลาเหลือวันเดียว "วันลาออก" ฮ่า ฮ่า

จากนั้นเราก็คุยงานกันผ่านกลุ่มไลน์ และเมื่อวันเดินทางมาถึง ปล.ผมกับอาสาสมัครไม่รู้จักกันมาก่อน

เราออกเดินทางจาก กทม. ตอน 4 ทุ่ม มาถึงอำเภอลี้ จ.ลำพูน ก็ประมาณ 7 โมงแวะซื้อเสบียงสำหรับ 5 วันบนแพ ที่ตลาดอำเภอลี้

ทุกคนช่วยกันเลือกวัตถุดิบอย่างสนุกสนาน เดินตลาดสดเหมือนเดินอยู่กลางทุ่งลาเวนเดอร์ >__<

พอตุนเสบียงกันเพียงพอแล้ว คุณลุงรถตู้ที่มาส่งเราก็มาส่งเราได้เพียงแค่ตรงนี้ ตรงท่าเรือ

เพื่อนั่งเรือต่อไปที่โรงเรียนบ้านก้อจัดสรร สาขาเรือนแพ

ตรงนี้ต้องติดต่อเรือเพื่อให้เข้าไปส่งเรา ราคาเช่าเหมาเรืออยู่ที่ 3,000 บาท ไปกลับ "จ่ายตังค์วันออกจากแพ" ใช้เวลานั่งเรือ 45 นาที

เชื่อว่าในหัวหลายคนคงจะเริ่มคิดแล้วว่า.."มันจะเป็นเหมือนในหนังป่ะว่ะ" ที่พายุเข้าฝนตก ฝนสาด บลาๆ ไม่มีสัญญาณ ไม่มีไฟฟ้า

และเริ่มคิดว่า อีก 5 วันต่อจากนี้คือกุต้องเจออะไรบ้างว่ะเนี๊ยะ แต่ก็ไม่ทันแล้ว ถอยไม่ได้แล้ว เนื่องจากลุงคนขับรถตู้ กลับไปแล้ว

และโบกมือพร้อมคำสัญญาที่ว่า ....."เที่ยงตรงวันศุกร์เจอกันน๊า" O_o"

ขนของลงเรือเรียบร้อยก็ออกเดินทาง มีน้องนั่งเรือเข้าไปโรงเรียนกับเราด้วย ชื่อ น้องใหม่ ทีแรกก็เงียบๆหลังๆมานี่แก่นเชียว

ระหว่างนั่งเรือ แต่ละคนยังคงฟินส์กับการอัพเฟส ลง IG เซลฟี่ รวมไปถึง Live สด แต่นั่นมันไม่ถึง 5 นาที

"NO SERVICE" ฮ่าาาาาา ๆๆ ๆ ทุกคนมองหน้ากัน และหัวเราะ เอาล่ะ ได้เวลาลาโซเชี่ยล ใครจะมานี่ก็ ต้องบอกที่บ้าน

มีแฟนบอกแฟน ร่ำลา บอกคิดถึงกันให้เรียบร้อย ก่อนที่จะหายไปอย่างไร้ร่องรอย ฮ่าาา

ระหว่างนั่งเรือ น้องใหม่ก็ไปเข้าเฝ้าพระอินทร์เรียบร้อย คงมีแต่พี่ๆที่ตื่นตาตื่นใจกับบรรยากาศโดยรอบที่แดดเปรี้ยงเอามากๆ

หึหึ ยังไงเราก็ไม่เจอพายุเหมือนในหนังแน่นอน หัวเราะในใจ ><

ถึงแล้ว.....

ที่นี่เราต้องอยู่ 5 วันเต็มๆ กินที่นี่ นอนที่นี่ และทุกๆอย่างที่นี่ เพราะเราไม่สามารถออกไปไหนได้ จนกว่าจะมีเรือมารับ TT

เอาล่ะ..ไหนๆก็ไหน ต่างคนต่างที่มา ไม่รู้จักกันเลย จะมากิน มานอน อยู่ด้วยกันกว่า 5 วันมันจะเป็นยังไง ประเด็นคือจะรอดไหม

คงไม่ต้องมีใครหนีกลับ เหมือนครูจีจี้นะ ฮ่าาาา

บวูวววววววววส์ เป็นการต้อนรับจากเจ้าฝ้าย น้องหมาเจ้าถิ่นที่โรงเรียน หอนเป็นการต้อนรับ มันคงจะดีใช่ไหม ?

พอเรือเทียบท่า เป็นสัญญาณบอกว่า ต้องอยู่ตรงนี้จริงๆล่ะนะเฮ้ยยยย...ทุกคนช่วยกันขนสัมภาระขึ้น และวางเรียงกันหน้าห้องเรียน

รอครูมาดเดินทางมาถึง ปล.ครูมาดมาเรืออีกลำหนึ่ง

ระหว่างรอครูมาดมาถึงก็เดินสำรวจโรงเรียนกันหน่อย ตอนนี้ก็ 10 โมงกว่าแล้ว เด็กๆยังมาไม่ถึง ผู้ปกครองจะขับเรือมาส่ง

แล้วแต่ว่าจะมาตอนไหนในวันจันทร์ และมารับอีกทีก็วันศุกร์ "โรงเรียนมีสไลด์เดอร์ด้วยนะ" ฮ่าาา อยากเล่น

เลี้ยงไก่พันธุ์อย่างดี เอาไว้สำหรับเก็บไข่เอามาประกอบอาหาร ฮ่าาา ถ้าเสบียงเราหมดเราก็คงไม่อดตายใช่ไหม ? ได้หรอ ?

มีเรือคายัคให้พายเล่นด้วยอ่ะ

ครูมาดบอกว่าที่นี่มีกฎที่ว่า "ถ้าเด็กๆจะเล่นน้ำ ทุกคนต้องใส่ชูชีพ ต่อให้ว่ายน้ำเป็นก็ต้องใส่ เพราะน้ำลึกและไหลแรงมาก"

มีแพปลูกผักด้วยนะ ไม่ธรรมดาจริงๆ นี่เริ่มจะเชื่อครูมาดแล้วว่า ที่นี่ไม่ได้ขาดอะไร นอกจากคนที่จะมาให้ความรู้

โดยรอบๆแพ เดินวนไปวนมา ครูมาดบอกว่าเมื่อก่อน แพมีแค่หลังเดียว แต่ตอนนี้มีแพห้องสมุด ห้องพยาบาล และแพที่กำลังสร้างเพิ่มอีก

งืมๆๆๆ ไม่ขาดเลยจริงๆ อ้อ...เราแอบเห็นแพงโซลาเซลล์ด้วย แสดงว่ามีไฟฟ้าดิ๊ แต่เราลืมถ่ายมา TT

ส่วนในหนังเรื่อง"คิดถึงวิทยา" โรงเรียนในภาพถูกจำลอง และนำไปสร้างที่แก่งกระจาน ไม่ได้ถ่ายทำที่นี่ครับ

ส่วนครูสองในเรื่อง ก็มาจากชีวิตครูมาด ส่วนครูแอนก็มาจากครูที่เคยสอนที่นี่ล่ะครับผม ><

ครูมาดบอกว่าเพิ่งมีไม่กี่เดือนนี่เอง แต่ก็ใช่ว่าจะใช้ได้ ถ้าไม่มีแดดก็จบ หรือแดดน้อยก็ไม่ได้ นี่ก็แสดงว่า

เราจะมีแสงสว่าง แล้วแต่บุญแต่กรรมเด้อ

เดินไปเดินมาเห็นแก้วพลาสติกแขวนไว้ที่ผนัง น่ารักดี >< เลยถ่ายมาให้ดู

ครูมาดบอกว่า ด้านหน้าของโรงเรียนเนี๊ยะ มันติดกับอำเภอลี้ จ.ลำพูน ด้านข้างติดกับ อำเภอ อมก๋อย จ.เชียงใหม่

และด้านหลัง อ.สามเงา จ.ตาก โรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนที่อยู่สามจังหวัดชายแดนภาคเหนือ O_o

"ธรรมชาติโดยรอบมันเหมาะกับการมาชาจต์แบตชีวิตจริงๆนะ"

ครูมาดกับครูน้อยเดินทางมาถึงแล้ว พร้อมกับน้องต้น พี่คนโตของโรงเรียน ที่นี่มีเด็กๆทั้งหมด 6 คน

(น้องบอย-อนุบาล1,,น้องโฟม,น้องใหม่,น้องอาร์ม-ป.3,น้องฟิล์ม-ป.5 และ น้องต้น ป.6 ปีนี้ก็จะจบแล้ว)

เราทยอยเก็บของเข้าที่นอน (นอนห้องสมุดรวมกัน) นี่ไง "เจ้าไฟ" น้องแมวตาเดียว แมวประจำเรือนแพ

หลังจากนั้นเราก็มาช่วยกันเตรียมแผนการสอน ว่าจะสอนยังไง ใครสอนใคร วันไหนสอนวิชาไหนบ้าง

นี่ตัวสร้างสีสรร "น้องโมโม่" น้องหมาแห่งเรือนแพ น้องหมาผู้พิทักษ์ (พิทักษ์พี่แอน 5555) ตามติดพี่แอนทุกสถานการณ์ ตามยันที่นอน

จริงๆแล้ว "โมโม่" มีเรื่องเล่าว่า ถ้าเรากระโดดน้ำ แกล้งทำเป็นเหมือนตกน้ำ โมโม่จะกระโดดลงไป เพื่อช่วยทันที O_o"

เห็นป้าที่อยู่ใกล้ๆโรงเรียนเล่าให้ฟัง ซึ่งเราก็ไม่เชื่อ เลยลองแกล้งโดดน้ำกัน โมโม่จะส่งเสียงร้องก่อน ราวกับตกใจมากมาย

และมันก็กระโดดน้ำตามลงไป ... เกิดอะไรขึ้น ??? เราต้องช่วยมันดิ๊ มันว่ายน้ำได้นิดเดียวก็จะขาดใจซะล่ะ TT โถ้วววววว

ความน่ารักของโมโม่ทำให้ทุกคนต่างแกล้งตกน้ำ และให้โมโม่โดดตาม ฮ่าาาาตัวอักษรเต็มโค้วต้าต่อที่ ความเ็นนี้ต่อเลยล่ะกันเนาะ ฮ่าาา ><

.

.

____________________

เอาล่ะ..เรามาดูอาหารการกินของเรากัน ว่าเรากินยังไงอยู่ยังไง โดยรวมๆแบบ 5 วัน มื้อแรกเรากินอย่างกับราชา

เพราะเสบียงเรามีเยอะ ฮ่าาาา

แล้วเราก็แบ่งหน้าที่ เข้าครัวกันทำกับข้าว

มันเหมือนจะลงตัวและดีงามมากเลยใช่ไหมครับ วันนี้เราจะได้กินอาหารอร่อยๆกันแล้วใช่ไหม แต่!!! ผิดฮะ

จริงๆก็ได้แหละ แต่ด้วยครูมาดบอกว่า "เดี๋ยวผมทำกับข้าวให้กินดีกว่า เพราะกว่าจะเสร็จแต่ละมื้อไม่ได้เรียนกันพอดี" T___T

ครูมาดยกหน้าที่ ทั้ง 1 อาทิตย์ให้พวกเราสอนหนังสือเด็กๆเต็มที่ โดยครูมาดกับครูน้อยจะจัดการอาหารและคิดเมนูให้

โดยมี ลูกมือ 1-2 คนก็พอแล้ว ฮ่าา ต้องขอบใจน้องตั๊กกี้ พยาบาลสาวงามที่ลงครัวทุกวันให้พวกเรากับเด็กๆได้กินอิ่มและอร่อยทุกๆมื้อ

หลังจากที่เตรียมอาหารเสร็จ เด็กๆกับอาสาที่เหลือก็จะช่วยกันเตรียมโต๊ะสำหรับนั่งทานข้าวด้วยกัน

และก่อนที่จะทานช้าวในแต่ละมื้อ พวกเราทุกคน ต้องท่องบทขอบคุณชาวนา และ พ่อครัวก่อน มันนานแค่ไหนแล้วนะ

ที่เราไม่ได้ท่องอะไรแบบนี้ล่าสุดเห็นทีก็คงนึกย้อนไปสมัยอนุบาลเลยล่ะ

เรามาดูกันว่าหน้าตาอาหารใน 5 วันของเราแต่ละมื้อเป็นยังไง ? อันนี้ผมลงเฉพาะที่ผมได้ถ่ายไว้นะครับ

ซึ่งบางมื้อผมก็ไม่ได้ถ่ายเอาไว้เพราะว่า "หิว" เอาล่ะไปดูแบบรัวๆกันเลย

เอาล่ะเมื่อทานข้าวกันเสร็จแล้วเราก็ช่วยกันล้างจานกันกับเด็กๆ โดยหน้าที่ล้างจานเราใช้วิธีการจับฉลาก

ใครจับได้ล้างจานก็มาล้าง ส่วนคนที่ไม่ได้จับได้ก็เตรียมการสอนต่อ บางคนว่างๆก็ต่างช่วยกัน เป็นอีกกิจกรรมที่น่าประทับใจจริงๆ

.

.

อ่ะเราแถมให้อีกหนึ่งกิจกรรมคือ "หาเครื่องยังชีพ" ฮ่าาาา วัตถุดิบในการทำอาหารมันใกล้จะหมด

ก็มีรอบๆโรงเรียนเลยฮะ ครูน้อยแจกเบ็ดคนละอัน ช่วยกันหาปลา จากที่เรามาเพื่อเป็นครูสอนเด็กๆ

กิจกรรมนี้เด็กๆสอนเราครับ ว่ามีวิธีการจับยังไง "นี่ซินะเค้าเรียกว่าเก็บผักหาปลา" ฮ่า ฮ่า ฮ่า

ไม่ธรรมดานะครับ ตกได้ด้วย จำได้ว่าวันนั้นรวมๆกันได้ปลาเกือบสองกิโลแหนะ

ครูมาดกับน้องยุ้ยพายเรือคายัคไปเก็บผักบุ้ง ฮ่าาา ผมนี่ซูมไกลๆเลยครัช ผักบุ้งนี่เก็บเกือบทุกวัน

จนมันแทบจะขึ้นไม่ทันเลยล่ะฮะ นี่ล่ะฮ่ะ อาหารการกินของพวกเรา ><

.

.

อยู่ป่าอยู่เขาไม่ได้จะผอมนะครับ ตอนกลับนี่น้ำหนักขึ้นทุกคน >,<part : วิชาการ

.

โดยปกติแล้วพวกเราจะตื่นกันตั้งแต่เช้า เพื่ออาบน้ำและมาเตรียมกับข้าว ที่สำคัญต้องทันเคารพธงชาติ

ตอน 8 โมงเช้า บางวันผมก็อาบบ้างไม่อาบบ้างเนียนๆไป ประหยัดน้ำครับ O_o อากาศดี >< ไป 5 วัน เจอแดดเพียงวันเดียว

คือวันแรก นอกนั้นก็พายุเข้า เหมือนในหนังเด๊ะ ฝนสาดเข้าห้องเรียน เข้าที่นอน ครบเซท เออ!! ในหนังมีอะไรบ้าง

ผมเจอทุกอย่าง ยกเว้นศพ ฮ่าาา T____T

ผมเชื่อครูมาดโดยสนิทใจ ที่ว่าที่นี่ไม่ได้ขาดอะไรเลยนอกจากครูที่จะมาช่วยสอนเด็กๆ เพราะส่วนใหญ่คนที่มาเยี่ยมโรงเรียน จะมาแค่วันเสาร์ อาทิตย์ บริจาคของแล้วก็กลับ เด็กๆจะไม่อยู่โรงเรียนกัน เพราะต้องกลับบ้าน จะมาทุกวันจันทร์

และกลับบ้านในวันศุกร์ ในเรื่องของวิชาการ เด็กๆที่นี่ทำผมอึ้งไปหลายรอบ พัฒนาการที่เร็วไม่แพ้กว่าเด็กในเมือง

อุปกรณ์การเรียนค่อนข้างที่จะพร้อมมาก ^^ พร้อมมากจริงๆ นักเรียนต่างระดับและมีเพียงครูสองคนที่สอน

ครูที่เป็นทั้งพ่อ เพื่อน และทุกอย่างให้แก่เด็กๆ ครูต้องทำอาหารให้เด็กๆทานและสอนทุกๆวิชา เด็กๆยังเก่งได้ขนาดนี้

เด็กๆตื่นเช้าทำความสะอาดโรงเรียนและเข้าแถวเคารพธงชาติทุกๆวัน นั่งสมาธิหลังเคารพท่องชาติ

ท่องบทอาขยาน และอ่านมาตราตัวสะกดอื่นๆ เป็นปรกติในทุกๆวัน

ฮ่าาาา อย่าถามว่าผมถ่ายภาพนี้มายังไง ผมก็เอากล้องคล้องคอ และพายเรือออกไปถ่ายครับ ><

กลัวกล้องตกอยู่เหมือนกันแหละ แต่ก็มีความพยายาม ฮ๋าาาา #ภาพบางภาพในค่ายนี้ต้องขอบคุณ "พี่มะเฟืองด้วยครับ"

ที่ตามเก็บได้เยอะเลย บางภาพที่ไม่ได้ถ่าย พี่มะเฟืองจัดให้ พี่ไม่ค่อยมีภาพ ผมถ่ายให้แล้วนะครับ><

ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ครูมาดฝากอนาคตของชาติไว้กับพวกเรา เราต้องทำออกมาให้ดีที่สุด

ให้เด็กได้รับมากที่สุด เท่าที่พวกเราจะทำได้ ดูดีไปอีก >< มาดูภาพโดยรวมกันบางส่วนครับ

สอนไปท่ามกลางบรรยากาศฝนตก ...เย็นสบาย

.

.

แถมๆ บางวันที่ตอนบ่ายเป็นวิชาการน้องบอย น้องเล็กสุด ก็จะนอนกลางวันครับ

นี่เป็นเพียงภาพกิจกรรมบางส่วน ภาพรวมทั้งหมดสามารถดูได้ที่ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.facebook.com/missyouaway/

"เราไม่ได้มาเพียงสอนเด็กๆ แต่เรามาเพื่อให้เด็กๆสอนเราเช่นกัน ^^"

Part : กิจกรรม.

.

- พับกระดาษ ทำหน้ากาก

เป็นกิจกรรมที่เด็กๆให้ความสนใจมาก กิจกรรมหนึ่ง อาสากับเด็กๆได้ลองใช้จินตนาการอย่างเต็มที่ ><

.

.

กิจกรรมทำโคม , ทำกระทง

เรามาช่วงที่ใกล้ลอยกระทงพอดี เลยมีกิจกรรมการทำกระทงขึ้นมา โดยการแบ่งกลุ่มทำโคม เพื่อปล่อยในคืนวันพฤหัสบดี

คืนสุดท้ายที่เราจะอยู่ที่โรงเรียนนี้ บางทีก็แอบใจหายเบาๆ "ทำโคม" มองผ่านๆเหมือนจะง่าย แต่ไม่ง่ายนะครับ TT

ยากกว่าการเดินป่า ผ่านภูเขาหลายๆลูกก็ทำโคมให้มันลอยนี่แหละ ฮ่าาาา โดยการทำโคมมีครูมาดกับครูน้อยคอยสอน

ส่วนการทำกระทง อาสากับเด็กๆก็ใช้วัสดุธรรมชาติที่มีรอบๆโรงเรียนมาทำ "จอกแหน" กับ "ผักตบชวา"

ระหว่างเด็กๆกับอาสาทำโคม ครูมาดกับครูน้อยก็อินดี้ ฮ่าาา ดีดกีต้าร์ร้องเพลงกัน ><

.

กิจกรรมอื่นๆ

.

.

เอิ่ม O_o"

มาต่อในตอนสุดท้ายแล้วครับ

.

หลังจากที่เราทำโคมกับทำกระทงเสร็จแล้ว ก็ถึงเวลาลอยกระทง ปล่อยโคมกัน

กลุ่มไหนโคมไม่ขึ้นจับหัวหน้าทีมโยนลงน้ำ ดูเหมือนงานบุญบั้งไฟเลยเนาะ หมู่บ้านไหน บั้งไฟไม่ขึ้น ให้ผู้ใหญ่บ้านลงโคลน ><

ปรากฎว่า ทำ 5 อัน ขึ้น สามอันครับ ส่วนอันอื่น สงสัยหนักลวดลายไปหน่อย ฮ่าาาา

"พี่ๆจะมาทุกครั้งที่ลอยกระทงใช่ไหมครับ"น้องๆถาม ทำเอาพี่ๆอาสาสตั๊นไปหมด แววตาไร้เดียงสา

เหมือนรอคอยการกลับมาอีกครั้ง ฉายแววให้เห็นชัดเจน ซึ่งตอนเช้า เราก็จะกลับกันแล้ว

.

หลังจากกิจกรรมลอยกระทงปล่อยโคมเสร็จก้มาถึงจุดไฟเผาน้อง เอ้ยยยย จุดไฟให้น้อง

เป็นกิจกรรมสุดท้ายของค่ำคืนนี้ คือการเปิดใจตลอดระยะเวลา 6 วัน 5 คืน ของค่ายนี้

ทุกคนประทับใจและรู้สึกขอบคุณคุณครูและเด็กๆทุกคน ที่ได้มอบประสบการณ์และมากอะไรที่มากกว่านั้น

อย่างน้อยก็เกิดมิตรภาพในกลุ่มอาสาที่รู้จักกันเพิ่มมากขึ้น

.

ครูมาดเล่าว่า เด็กๆรู้สึกตื่นเต้นมากตอนที่รู้ว่าจะมีพี่ๆมาสอนหนังสือ และบอกว่าเป็นอาสากลุ่มแรกที่มาและได้ทำกิจกรรมแบบนี้

และเป็นกลุ่มแรกที่ดูพิเศษสุดๆ ฮ่าาา และเป็นกลุ่มที่เด็กๆรวมทั้งเด็กๆ ใกล้ชิดและสนิทกันเอามาก อาจจะด้วยวัยที่ไล่เลี่ยกัน O_o"

.

ครั้งนี้จะไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่เราจะมาเราจะกลับมาอีกแน่นอน ><

เราจะกลับมาทำมุ้งลวดให้โรงเรียน ฮ่าาาา เพราะอิทธิพลของยุงตัวเท่าแม่ไก่นั่นเอง ฮ๋าาาา

สาบานว่านี่นอนในมุ้งกันจริงๆนะ เผลอเอาแขนไปไว้ใกล้มุ้งไม่ได้เลยล่ะ TT

เพราะฉะนั้น ครั้งที่ 2 เราจะไม่ไปแค่สอนหนังสือ เราจะไปเพื่อทำมุ้งลวดด้วย ><

"

รู้สึกยังไงหรอ ? ที่ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ตลอด 1 อาทิตย์

รู้สึกยังไงกับการต้องทำกับข้าวกินเองทุกมื้อ

หากของที่เตรียมมาไม่พอ

ก็ต้องช่วยกันหาปลา เก็บผักมาทำกับข้าว

อากาศเย็นๆ พระอาทิตย์ขึ้นแต่เช้า

เราก็ต้องตื่นแต่เช้า...

เพื่ออาบน้ำ

แต่งตัวเคารพธงชาติพร้อมเด็ก

..

แสงสว่างจากโซล่าเซลล์ที่มีใช้อย่างจำกัด

บางคืนก็ต้องนั่งอยู่ในความมืดมน

เพราะไม่มีแสงแดดเพิ่อผลิตไฟฟ้า

...

ไป 6 วัน

เจอฝน+พายุ 5 วัน ได้เห็นดาวเต็มฟ้าเพียงแค่วันเดียวเท่านั้น แต่มันก็เพียงพอสำหรับความสวยงามที่ได้รับ

...

รู้สึกยังไงหรอที่ต้องสอนหนังสือเด็กๆ แต่เรื่องบางเรื่องกลายเป็นว่า เด็กๆเป็นครูของเรา "เราแลกเปลี่ยนกัน "

รู้สึกยังไงหรอ? ตอนเย็นกระโดดอาบน้ำริมแพ พร้อมกับเด็กๆ เป็นยังไงบ้างที่ดีดกีต้าร์ร้องเพลงไปกับเด็กๆ พร้อมกับสายฝนพร่ำ

...

รู้สึกยังไงกับการกระโดดโลดเต้น เมื่อเห็นสายรุ้งพาดผ่านคราที่ฝนหยุด เราดีใจที่เห็นแสงแดดเพียงเล็กน้อย

เพื่อเราจะได้มีไฟฟ้าใช้ เป็นยังไงหรอที่มียุงตัวเท่าแม่ไก่ มารุมกินเลือดเราจนแพ้ แต่เหมือนเราก็สนุก กับการหัวเราะที่เกิดขึ้น

......

รู้สึกยังไงหรอ ก่อนกินข้าวเราต้อง ท่องบทสวด ขอบคุณข้าว ขอบคุณชาวนาก่อนจะกิน

รู้สึกยังไงหรอกับการช่วยทำโคมเอง และภาวนาว่ามันจะลอยไหม ? ทำกระทงจากผักตบชวา

...

เป็นยังไงบ้างกับการแกล้งโดดน้ำและจม

เพื่อให้น้องหมา "โมโม่"โดดน้ำตามลงไป

เพื่อไปช่วยเรา สุดท้าย เราก็ต้องช่วยมัน

...

รู้สึกยังไงหรอ???? ที่ เด็กๆถามว่า "ครูครับครูจะมาอีกเมื่อไหร่? จะมาทุกๆวันลอยกระทงไหม ?

รู้สึกยังไงหรอที่ก่อนกลับเด็กๆวิ่งมากอด และเด็กๆไม่อยากกลับบ้าน เมื่อวันศุกร์ที่พ่อแม่มารับกลับแพตัวเอง

รู้สึกยังไงที่เด็กๆขอบคุณเรา และร้องไห้ในวันที่เราต้องกลับมาทำหน้าที่ของเรา

....

ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเด็กๆถึงรักครูมาด กับครูน้อยแบบนั้น...

ที่นี่ อุปกรณ์การเรียนและทุกอย่างไม่ขาดอะไรเลย ขาดเพียงคนที่จะมาช่วยสานฝันเด็กๆ ให้สามารถไปต่อด้านการศึกษาให้ได้มากที่สุด

.....

รู้สึกยังไงหรอ ที่ครั้งนึง "เราเคยเป็นครู" ในสถานที่ที่คนส่วนน้อยจะอยากไปอยู่

สำหรับผม มีเพียงคำว่า "คิดถึง" แล้วจะกลับไปอีกครั้งแน่นอน

...

ขอขอบคุณ

ครูมาด ครูน้อย ลุงๆป้าๆที่อยู่บนแพ

เด็กๆทั้ง 6 คน และครูอาสาสมัครทั้ง 11คน

ที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำดีๆ

คิดถึงวิทยา

...

บันทึก โดย ยี่สิบสี่จุดเจ็ด

#พบกับคิดถึงวิทยารุ่นที่ 2 เร็วๆนี้ นอกจากไปสอนหนังสือแล้ว เรายังจะต้องไป #ติดมุ้งลวดให้โรงเรียนด้วย

สามารถติดตามกิจกรรมงานอาสาอื่นๆของเราได้ที่ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.facebook.com/missyouaway/

ขอขอบคุณที่ติดตามครับ

#ยี่สิบสี่จุดเจ็ด