Readme before you journey
รู้แล้วว่าทำไม ? ต้องคิดถึงวิทยา
เชื่อว่าหลายคนถ้าได้ดูคงมีความรู้สึกอยากเป็นครูขึ้นมา ใครที่เป็นครูอยู่แล้วยิ่งอินหนักไปใหญ่ เอาเข้าจริงๆ หลายคนคงสงสัยว่า
เฮ้ยยยย ไอ้โรงเรียนที่ว่าเนี๊ยะ มันมีจริงหรอว่ะ >..< หรือว่าแค่ในละคร เนี๊ยะๆๆๆ เราจะพาไปดูว่า "มันดีต่อใจแค่ไหน"
ดูวีดีโอโดยรวมกันก่อนครับ
วันที่ทำกิจกรรม : 7-11 พฤศจิกายน 2559
สถานที่ : โรงเรียนบ้านก้อจัดสรร อ.ลี้ จ.ลำพูน
จำนวนอาสา : 11คน
จัดโดย : เพจ "ยี่สิบสี่จุดเจ็ด"
.
.
ปล.เราไม่ได้เขียนเรียงวันทั้ง 5 วันนะ เราจะเขียนแบบภาพรวมว่าใน 5 วันนี้ เราไปทำอะไรและเจออะไรบ้าง ป่ะเริ่ม !!
ไม่รู้ต้องท้าวความไปตอนไหน คร่าวๆคือ ครูพี่เจ๋งชวน ไอ้เราก็เฮ้ยยย !! ใช่ที่นั่นหรอพี่ ที่โรงเรียนกลางน้ำใช่ไหม ? O_o"
พอพี่เจ๋งบอกใช่แค่นั้นแหละก็ตอบตกลงไม่คิดอะไรแต่....."พี่ครับผมติดงาน TT" เป็นความผิดหวังครั้งใหญ่หลวงรองลงมา
จากแอดมิชชั่นอันดับหนึ่งไม่ติด ฮ่า ๆ
ผมจะได้จัดสรรไปให้ได้ถูก
"ไม่ต้องการอะไรเลย...ยกเว้นคนสอน" ครูมาดตอบผมสั้นๆ
ผมอึ้งนิดๆ ก่อนครูมาดจะพูดว่า "ขออาสามาสอนหนังสือ ขอเอาคนที่อยากมาจริงๆและอยากให้ความรู้เด็กๆจริงๆ
และความรู้นั้นเด็กๆจะต้องสามารถนำไปใช้ได้ในชีวิตประจำวัน"
"โอเคครับครูแล้วผมจะติดต่อกลับไปว่าแต่สามารถเข้าไปวันไหนได้บ้าง"
"7-11 พฤศจิกายน 2559"
O_o" ผมตกใจกับวันที่ ที่ครูบอก ครูพิมพ์ผิดป่ะ นั่นมัน 5 วันเลยนะ และที่สำคัญมันวันจันทร์-ศุกร์ ครับ
ครับ !!! ไหนๆก็รับปากครูมาดแล้ว ผมก็เริ่มชวนเพื่อนๆอาสาไปกัน ทั้งหมด 11 ชีวิต ที่มีเวลาเหลือๆ สงสัยวันลาเหลือวันเดียว "วันลาออก" ฮ่า ฮ่า
เราออกเดินทางจาก กทม. ตอน 4 ทุ่ม มาถึงอำเภอลี้ จ.ลำพูน ก็ประมาณ 7 โมงแวะซื้อเสบียงสำหรับ 5 วันบนแพ ที่ตลาดอำเภอลี้
ทุกคนช่วยกันเลือกวัตถุดิบอย่างสนุกสนาน เดินตลาดสดเหมือนเดินอยู่กลางทุ่งลาเวนเดอร์ >__<
เพื่อนั่งเรือต่อไปที่โรงเรียนบ้านก้อจัดสรร สาขาเรือนแพ
ตรงนี้ต้องติดต่อเรือเพื่อให้เข้าไปส่งเรา ราคาเช่าเหมาเรืออยู่ที่ 3,000 บาท ไปกลับ "จ่ายตังค์วันออกจากแพ" ใช้เวลานั่งเรือ 45 นาที
และเริ่มคิดว่า อีก 5 วันต่อจากนี้คือกุต้องเจออะไรบ้างว่ะเนี๊ยะ แต่ก็ไม่ทันแล้ว ถอยไม่ได้แล้ว เนื่องจากลุงคนขับรถตู้ กลับไปแล้ว
และโบกมือพร้อมคำสัญญาที่ว่า ....."เที่ยงตรงวันศุกร์เจอกันน๊า" O_o"
ระหว่างนั่งเรือ แต่ละคนยังคงฟินส์กับการอัพเฟส ลง IG เซลฟี่ รวมไปถึง Live สด แต่นั่นมันไม่ถึง 5 นาที
"NO SERVICE" ฮ่าาาาาา ๆๆ ๆ ทุกคนมองหน้ากัน และหัวเราะ เอาล่ะ ได้เวลาลาโซเชี่ยล ใครจะมานี่ก็ ต้องบอกที่บ้าน
มีแฟนบอกแฟน ร่ำลา บอกคิดถึงกันให้เรียบร้อย ก่อนที่จะหายไปอย่างไร้ร่องรอย ฮ่าาา
หึหึ ยังไงเราก็ไม่เจอพายุเหมือนในหนังแน่นอน หัวเราะในใจ ><
ที่นี่เราต้องอยู่ 5 วันเต็มๆ กินที่นี่ นอนที่นี่ และทุกๆอย่างที่นี่ เพราะเราไม่สามารถออกไปไหนได้ จนกว่าจะมีเรือมารับ TT
เอาล่ะ..ไหนๆก็ไหน ต่างคนต่างที่มา ไม่รู้จักกันเลย จะมากิน มานอน อยู่ด้วยกันกว่า 5 วันมันจะเป็นยังไง ประเด็นคือจะรอดไหม
คงไม่ต้องมีใครหนีกลับ เหมือนครูจีจี้นะ ฮ่าาาา
รอครูมาดเดินทางมาถึง ปล.ครูมาดมาเรืออีกลำหนึ่ง
แล้วแต่ว่าจะมาตอนไหนในวันจันทร์ และมารับอีกทีก็วันศุกร์ "โรงเรียนมีสไลด์เดอร์ด้วยนะ" ฮ่าาา อยากเล่น
ครูมาดบอกว่าที่นี่มีกฎที่ว่า "ถ้าเด็กๆจะเล่นน้ำ ทุกคนต้องใส่ชูชีพ ต่อให้ว่ายน้ำเป็นก็ต้องใส่ เพราะน้ำลึกและไหลแรงมาก"
งืมๆๆๆ ไม่ขาดเลยจริงๆ อ้อ...เราแอบเห็นแพงโซลาเซลล์ด้วย แสดงว่ามีไฟฟ้าดิ๊ แต่เราลืมถ่ายมา TT
ส่วนในหนังเรื่อง"คิดถึงวิทยา" โรงเรียนในภาพถูกจำลอง และนำไปสร้างที่แก่งกระจาน ไม่ได้ถ่ายทำที่นี่ครับ
ส่วนครูสองในเรื่อง ก็มาจากชีวิตครูมาด ส่วนครูแอนก็มาจากครูที่เคยสอนที่นี่ล่ะครับผม ><
ครูมาดบอกว่าเพิ่งมีไม่กี่เดือนนี่เอง แต่ก็ใช่ว่าจะใช้ได้ ถ้าไม่มีแดดก็จบ หรือแดดน้อยก็ไม่ได้ นี่ก็แสดงว่า
เราจะมีแสงสว่าง แล้วแต่บุญแต่กรรมเด้อ
และด้านหลัง อ.สามเงา จ.ตาก โรงเรียนของเราเป็นโรงเรียนที่อยู่สามจังหวัดชายแดนภาคเหนือ O_o
"ธรรมชาติโดยรอบมันเหมาะกับการมาชาจต์แบตชีวิตจริงๆนะ"
(น้องบอย-อนุบาล1,,น้องโฟม,น้องใหม่,น้องอาร์ม-ป.3,น้องฟิล์ม-ป.5 และ น้องต้น ป.6 ปีนี้ก็จะจบแล้ว)
เห็นป้าที่อยู่ใกล้ๆโรงเรียนเล่าให้ฟัง ซึ่งเราก็ไม่เชื่อ เลยลองแกล้งโดดน้ำกัน โมโม่จะส่งเสียงร้องก่อน ราวกับตกใจมากมาย
และมันก็กระโดดน้ำตามลงไป ... เกิดอะไรขึ้น ??? เราต้องช่วยมันดิ๊ มันว่ายน้ำได้นิดเดียวก็จะขาดใจซะล่ะ TT โถ้วววววว
ความน่ารักของโมโม่ทำให้ทุกคนต่างแกล้งตกน้ำ และให้โมโม่โดดตาม ฮ่าาาาตัวอักษรเต็มโค้วต้าต่อที่ ความเ็นนี้ต่อเลยล่ะกันเนาะ ฮ่าาา ><
.
.
____________________
เอาล่ะ..เรามาดูอาหารการกินของเรากัน ว่าเรากินยังไงอยู่ยังไง โดยรวมๆแบบ 5 วัน มื้อแรกเรากินอย่างกับราชา
เพราะเสบียงเรามีเยอะ ฮ่าาาา
จริงๆก็ได้แหละ แต่ด้วยครูมาดบอกว่า "เดี๋ยวผมทำกับข้าวให้กินดีกว่า เพราะกว่าจะเสร็จแต่ละมื้อไม่ได้เรียนกันพอดี" T___T
ครูมาดยกหน้าที่ ทั้ง 1 อาทิตย์ให้พวกเราสอนหนังสือเด็กๆเต็มที่ โดยครูมาดกับครูน้อยจะจัดการอาหารและคิดเมนูให้
โดยมี ลูกมือ 1-2 คนก็พอแล้ว ฮ่าา ต้องขอบใจน้องตั๊กกี้ พยาบาลสาวงามที่ลงครัวทุกวันให้พวกเรากับเด็กๆได้กินอิ่มและอร่อยทุกๆมื้อ
ที่เราไม่ได้ท่องอะไรแบบนี้ล่าสุดเห็นทีก็คงนึกย้อนไปสมัยอนุบาลเลยล่ะ
ซึ่งบางมื้อผมก็ไม่ได้ถ่ายเอาไว้เพราะว่า "หิว" เอาล่ะไปดูแบบรัวๆกันเลย
ใครจับได้ล้างจานก็มาล้าง ส่วนคนที่ไม่ได้จับได้ก็เตรียมการสอนต่อ บางคนว่างๆก็ต่างช่วยกัน เป็นอีกกิจกรรมที่น่าประทับใจจริงๆ
.
อ่ะเราแถมให้อีกหนึ่งกิจกรรมคือ "หาเครื่องยังชีพ" ฮ่าาาา วัตถุดิบในการทำอาหารมันใกล้จะหมด
ก็มีรอบๆโรงเรียนเลยฮะ ครูน้อยแจกเบ็ดคนละอัน ช่วยกันหาปลา จากที่เรามาเพื่อเป็นครูสอนเด็กๆ
กิจกรรมนี้เด็กๆสอนเราครับ ว่ามีวิธีการจับยังไง "นี่ซินะเค้าเรียกว่าเก็บผักหาปลา" ฮ่า ฮ่า ฮ่า
จนมันแทบจะขึ้นไม่ทันเลยล่ะฮะ นี่ล่ะฮ่ะ อาหารการกินของพวกเรา ><
.
.
อยู่ป่าอยู่เขาไม่ได้จะผอมนะครับ ตอนกลับนี่น้ำหนักขึ้นทุกคน >,<part : วิชาการ
โดยปกติแล้วพวกเราจะตื่นกันตั้งแต่เช้า เพื่ออาบน้ำและมาเตรียมกับข้าว ที่สำคัญต้องทันเคารพธงชาติ
ตอน 8 โมงเช้า บางวันผมก็อาบบ้างไม่อาบบ้างเนียนๆไป ประหยัดน้ำครับ O_o อากาศดี >< ไป 5 วัน เจอแดดเพียงวันเดียว
คือวันแรก นอกนั้นก็พายุเข้า เหมือนในหนังเด๊ะ ฝนสาดเข้าห้องเรียน เข้าที่นอน ครบเซท เออ!! ในหนังมีอะไรบ้าง
ผมเจอทุกอย่าง ยกเว้นศพ ฮ่าาา T____T
และกลับบ้านในวันศุกร์ ในเรื่องของวิชาการ เด็กๆที่นี่ทำผมอึ้งไปหลายรอบ พัฒนาการที่เร็วไม่แพ้กว่าเด็กในเมือง
ครูที่เป็นทั้งพ่อ เพื่อน และทุกอย่างให้แก่เด็กๆ ครูต้องทำอาหารให้เด็กๆทานและสอนทุกๆวิชา เด็กๆยังเก่งได้ขนาดนี้
ท่องบทอาขยาน และอ่านมาตราตัวสะกดอื่นๆ เป็นปรกติในทุกๆวัน
กลัวกล้องตกอยู่เหมือนกันแหละ แต่ก็มีความพยายาม ฮ๋าาาา #ภาพบางภาพในค่ายนี้ต้องขอบคุณ "พี่มะเฟืองด้วยครับ"
ที่ตามเก็บได้เยอะเลย บางภาพที่ไม่ได้ถ่าย พี่มะเฟืองจัดให้ พี่ไม่ค่อยมีภาพ ผมถ่ายให้แล้วนะครับ><
ให้เด็กได้รับมากที่สุด เท่าที่พวกเราจะทำได้ ดูดีไปอีก >< มาดูภาพโดยรวมกันบางส่วนครับ
.
แถมๆ บางวันที่ตอนบ่ายเป็นวิชาการน้องบอย น้องเล็กสุด ก็จะนอนกลางวันครับ
นี่เป็นเพียงภาพกิจกรรมบางส่วน ภาพรวมทั้งหมดสามารถดูได้ที่ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.facebook.com/missyouaway/
"เราไม่ได้มาเพียงสอนเด็กๆ แต่เรามาเพื่อให้เด็กๆสอนเราเช่นกัน ^^"
Part : กิจกรรม.
.
- พับกระดาษ ทำหน้ากาก
เป็นกิจกรรมที่เด็กๆให้ความสนใจมาก กิจกรรมหนึ่ง อาสากับเด็กๆได้ลองใช้จินตนาการอย่างเต็มที่ ><
.
กิจกรรมทำโคม , ทำกระทง
เรามาช่วงที่ใกล้ลอยกระทงพอดี เลยมีกิจกรรมการทำกระทงขึ้นมา โดยการแบ่งกลุ่มทำโคม เพื่อปล่อยในคืนวันพฤหัสบดี
คืนสุดท้ายที่เราจะอยู่ที่โรงเรียนนี้ บางทีก็แอบใจหายเบาๆ "ทำโคม" มองผ่านๆเหมือนจะง่าย แต่ไม่ง่ายนะครับ TT
ยากกว่าการเดินป่า ผ่านภูเขาหลายๆลูกก็ทำโคมให้มันลอยนี่แหละ ฮ่าาาา โดยการทำโคมมีครูมาดกับครูน้อยคอยสอน
ส่วนการทำกระทง อาสากับเด็กๆก็ใช้วัสดุธรรมชาติที่มีรอบๆโรงเรียนมาทำ "จอกแหน" กับ "ผักตบชวา"
กิจกรรมอื่นๆ
.
.
.
หลังจากที่เราทำโคมกับทำกระทงเสร็จแล้ว ก็ถึงเวลาลอยกระทง ปล่อยโคมกัน
กลุ่มไหนโคมไม่ขึ้นจับหัวหน้าทีมโยนลงน้ำ ดูเหมือนงานบุญบั้งไฟเลยเนาะ หมู่บ้านไหน บั้งไฟไม่ขึ้น ให้ผู้ใหญ่บ้านลงโคลน ><
ปรากฎว่า ทำ 5 อัน ขึ้น สามอันครับ ส่วนอันอื่น สงสัยหนักลวดลายไปหน่อย ฮ่าาาา
เหมือนรอคอยการกลับมาอีกครั้ง ฉายแววให้เห็นชัดเจน ซึ่งตอนเช้า เราก็จะกลับกันแล้ว
.
เป็นกิจกรรมสุดท้ายของค่ำคืนนี้ คือการเปิดใจตลอดระยะเวลา 6 วัน 5 คืน ของค่ายนี้
ทุกคนประทับใจและรู้สึกขอบคุณคุณครูและเด็กๆทุกคน ที่ได้มอบประสบการณ์และมากอะไรที่มากกว่านั้น
อย่างน้อยก็เกิดมิตรภาพในกลุ่มอาสาที่รู้จักกันเพิ่มมากขึ้น
.
และเป็นกลุ่มแรกที่ดูพิเศษสุดๆ ฮ่าาา และเป็นกลุ่มที่เด็กๆรวมทั้งเด็กๆ ใกล้ชิดและสนิทกันเอามาก อาจจะด้วยวัยที่ไล่เลี่ยกัน O_o"
.
ครั้งนี้จะไม่ใช่ครั้งสุดท้ายที่เราจะมาเราจะกลับมาอีกแน่นอน ><
เราจะกลับมาทำมุ้งลวดให้โรงเรียน ฮ่าาาา เพราะอิทธิพลของยุงตัวเท่าแม่ไก่นั่นเอง ฮ๋าาาา
เพราะฉะนั้น ครั้งที่ 2 เราจะไม่ไปแค่สอนหนังสือ เราจะไปเพื่อทำมุ้งลวดด้วย ><
"
รู้สึกยังไงกับการต้องทำกับข้าวกินเองทุกมื้อ
หากของที่เตรียมมาไม่พอ
ก็ต้องช่วยกันหาปลา เก็บผักมาทำกับข้าว
อากาศเย็นๆ พระอาทิตย์ขึ้นแต่เช้า
เราก็ต้องตื่นแต่เช้า...
เพื่ออาบน้ำ
แต่งตัวเคารพธงชาติพร้อมเด็ก
..
บางคืนก็ต้องนั่งอยู่ในความมืดมน
เพราะไม่มีแสงแดดเพิ่อผลิตไฟฟ้า
...
เจอฝน+พายุ 5 วัน ได้เห็นดาวเต็มฟ้าเพียงแค่วันเดียวเท่านั้น แต่มันก็เพียงพอสำหรับความสวยงามที่ได้รับ
...
รู้สึกยังไงหรอ? ตอนเย็นกระโดดอาบน้ำริมแพ พร้อมกับเด็กๆ เป็นยังไงบ้างที่ดีดกีต้าร์ร้องเพลงไปกับเด็กๆ พร้อมกับสายฝนพร่ำ
...
เพื่อเราจะได้มีไฟฟ้าใช้ เป็นยังไงหรอที่มียุงตัวเท่าแม่ไก่ มารุมกินเลือดเราจนแพ้ แต่เหมือนเราก็สนุก กับการหัวเราะที่เกิดขึ้น
......
รู้สึกยังไงหรอกับการช่วยทำโคมเอง และภาวนาว่ามันจะลอยไหม ? ทำกระทงจากผักตบชวา
...
เป็นยังไงบ้างกับการแกล้งโดดน้ำและจม
เพื่อให้น้องหมา "โมโม่"โดดน้ำตามลงไป
เพื่อไปช่วยเรา สุดท้าย เราก็ต้องช่วยมัน
...
รู้สึกยังไงหรอ???? ที่ เด็กๆถามว่า "ครูครับครูจะมาอีกเมื่อไหร่? จะมาทุกๆวันลอยกระทงไหม ?
รู้สึกยังไงหรอที่ก่อนกลับเด็กๆวิ่งมากอด และเด็กๆไม่อยากกลับบ้าน เมื่อวันศุกร์ที่พ่อแม่มารับกลับแพตัวเอง
รู้สึกยังไงที่เด็กๆขอบคุณเรา และร้องไห้ในวันที่เราต้องกลับมาทำหน้าที่ของเรา
....
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเด็กๆถึงรักครูมาด กับครูน้อยแบบนั้น...
ที่นี่ อุปกรณ์การเรียนและทุกอย่างไม่ขาดอะไรเลย ขาดเพียงคนที่จะมาช่วยสานฝันเด็กๆ ให้สามารถไปต่อด้านการศึกษาให้ได้มากที่สุด
.....
รู้สึกยังไงหรอ ที่ครั้งนึง "เราเคยเป็นครู" ในสถานที่ที่คนส่วนน้อยจะอยากไปอยู่
สำหรับผม มีเพียงคำว่า "คิดถึง" แล้วจะกลับไปอีกครั้งแน่นอน
...
ครูมาด ครูน้อย ลุงๆป้าๆที่อยู่บนแพ
เด็กๆทั้ง 6 คน และครูอาสาสมัครทั้ง 11คน
ที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำดีๆ
คิดถึงวิทยา
...
#พบกับคิดถึงวิทยารุ่นที่ 2 เร็วๆนี้ นอกจากไปสอนหนังสือแล้ว เรายังจะต้องไป #ติดมุ้งลวดให้โรงเรียนด้วย
สามารถติดตามกิจกรรมงานอาสาอื่นๆของเราได้ที่ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.facebook.com/missyouaway/
ขอขอบคุณที่ติดตามครับ
#ยี่สิบสี่จุดเจ็ด
24.7
วันศุกร์ที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 10.39 น.
