โกลกาตา พุทธคยา พาราณสี ศานตินิเกตัน

ไปรวมแล้ว 7 วัน เสียตังไม่ถึงหมื่นสาม!



Other channels to contact :

https://www.facebook.com/mithuna27

http://www.mithuna27.com



พาราณสี เชิญที่นี่ค่า

http://mithuna27.com/th/fall-for-ganga-river-varanasi/



KOLKATA

VARANASI


SANTINIKETAN


Bodh-Gaya


สะใจในความลำบากโครตๆ ไม่เคยลำบากสู้ชีวิตขนาดนี้มาก่อน


รถออโต้นั่งทีไส้แทบจะไหลมากองรวมกันที่ตาตุ่ม

ขอทานเด็กนี่ถ้าให้คนนึงระวังโดนรุมเป็นสิบ (แต่ถึงให้หรือไม่ให้ก็โดนรุมอยู่ดี)

ฝุ่นนี่ไม่ต้องพูดถึง เรียกว่าชุบผงช๊อคโกแล๊ตกันเลย



ถึงเค้ารู้ว่าเราฟังภาษา ฮินดี และ เบงกาลอไม่รู้เรื่อง เขาก็จะแรพภาษานั้นๆใส่เราอยู่ดี

ถ้าโมโหก็ด่ากลับเป็นภาษาไทยไป แล้วก็จะด่าคนละภาษากลับไปกลับมา โคดมันส์ (แต่อย่าไปจริงจังมากนะ เอาขำๆ เด๋วได้โดนแขกรุม)

ถ้าเหยียบขรี้ก็เป็นเรื่องปกติ

ข้างถนนเป็นที่ที่ทุกอย่างเกิดขึ้นได้

ทั้งอึ ฉี่ ขายของ ตากผ้า ฆ่าไก่ และแม้แต่เสียชีพ..



คนอินเดียโดยเฉพาะบริเวณแหล่งท่องเที่ยว จะชอบ(ถูก)ถ่ายรูป

ที่เห็นเรียกๆเราเวลาเราselfie ตัวเองนี่ ไม่ใช่ว่าเขาจะใจดีถ่ายให้เรานะ

เมื่อส่งกล้องไปให้เขา คิดว่าเขาจะถ่ายให้ เปล่าเลย

เขาจะ "Noๆๆ meๆๆ" แล้วชี้ไปที่ตัวเอง พร้อมโพสท่ารอ

สตั๊น ไปสองวิ ฮ่าๆ ซักพักก็เริ่มชิน ก็ถ่ายๆเขาไปเถอะ อย่าให้เขาเสียน้ำใจ

ถ่ายเสร็จอย่าลืมโชว์รูปให้เขาดูล่ะ 100 ทั้ง 100 อยากเห็นรูปตัวเองทั้งนั้นหล่ะ



ทักษะการขายที่นี่เป็นเลิศ จะบริการให้เราก่อน ซึ่งนแรกจะบอกว่าไม่เสียตัง

จะถามเราด้วยหน้ายิ้มแย้มว่าแฮปปี้ไม๊ๆ พอเราเคลิ้มตอบว่า แฮีปปี้ๆ

เขาจะ "ยูแฮปปี้ ไอแฮปปี้ ยูเพย์ แฮปปี้ทูเกเต้อ" ทันที ฮ่าๆๆ



พอตัดสินใจซื้อของ ต่อรองราคาเรียบร้อย เขาจะหยิบให้มากกว่าจำนวนที่เราจะเอาเสมอ

แล้วทำน่ารัก ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ คิดตังเราเพิ่มทันที พอเราทักว่า เอาอันเดียว

เขาจะทำหน้าแบ๊วๆใส่แล้วบอกว่า อ้าวเหรอๆ สองอันสิ ไม่สองอันหรอกเหรอ ว้า แย่จัง อะไรประมาณนี้



นักท่องเที่ยวที่นี่เป็นนักท่องเที่ยวแบบ Real Traveller ทั้งนั้น

จะอัทธยาศัยดีกว่านักท่องเที่ยวที่เราเจอที่อื่นๆ

ทุกคนเหมือนตกอยู่ในชะตากรรมเหมือนๆกัน เลยเข้าใจกันดี และเป็นมิตรต่อกันมาก 555



ใครว่าอินเดียอาหารไม่อร่อย ขอเถียงขาดใจนะ หาข้อมูลไปก่อน ไปให้ถูกร้าน รับลองอร่อยลื๊มม

ใครว่าอินเดียสกปรก เราเห็นด้วยที่สุดนะ

เวลาจะใช้บริการอะไรก็ตาม ตกลงราคาให้เรียบร้อย"ชัดเจน"ก่อนเสมอนะ

เวลาเรียกเก็บเงินต้องตรวจทานเสมอนะ ที่นี่คิดเงินผิดเป็นว่าเล่น

ถ้าเขาจะมาเอาเปรียบทีหลังเราต้องอย่ายอมนะ เด๋วจะติดนิสัยเสีย



อินเดียเป็นประเทศที่คอนทราสมาก contrast ทั้ง Visualize และ Feeling

สภาพความเป็นอยู่แบบว่า Hard life แต่ They have such a touching Smile.

พวกเขาดูมีความสุข ยิ้ม หัวเราะไปกับสิ่งต่างๆรอบตัว แม้จะมีชีวิตที่แบบว่าลำบากขาดใจ

ถ้าถามว่าอะไรที่เราชอบที่สุดในอินเดีย ก็น่าจะเป็นรอยยิ้มของคนอินเดียนี่แหละ (นางงามป๊ะ 555 แต่นี่พูดจริงนะ!)

ภูมิทัศน์ก็เหมือนกัน ไม่เคยเจอที่ไหนสกปรกได้ขนาดนี้มาก่อน

ในขณะเดียวกัน ไม่เคยเจอที่ไหนสวยงามขนาดนี้มาก่อน



สรุป การไปอินเดียหนึ่งอาทิตย์นี้

อินเดียเป็นเมืองน่ารัก สำหรับเราล่ะ..



สุดท้ายนี้อย่าประมาทเพราะทุกอย่างเกิดขึ้นได้ค่ะ : )))



สิ่งที่ควรเตรียมไป

+ผ้าปิดปาก 1 แพค

+ยาดม

+ยาแก้ท้องเสีย

+เจลล้างมือ

+ทิชชู่เปียก

+สเปรย์พริกไทยขนาดเล็ก

+แตกแบงก์ย่อยไปเยอะๆ ที่นี่มีเงินเยอะใช่ว่าจะซื้อของได้ เค้าไม่รับน๊ะจ๊ะ

+อย่าลืมฉีดวัคซีนมาก่อนสองอาทิตย์นะ!



Vocab.Noted

รถสามล้อที่มีคนถีบ เรียก = ริคชอว์ (Ricksshaw)

รถสามล้อแบบตุ๊กๆ เรียก = ออโต้(Auto)

สวัสดี = นะมัสเต, นะมัสกา

เรียกผู้ชายที่เป็นคนขับรถ หรือใครก็แล้วแต่ แบบ "พี่ๆ" = ใบย่า, ดาด้า(เรียกผู้หญิงใช้ = ดีดี้)

ไปเร็วๆ = จรลี่ จะโร (ไม่รู้อันไหนแปลว่าไป อันไหนแปลว่าเร็วๆ พูดติดๆกันไปแหละ)

ok นะ, ตกลงนะ = อัชช่า (อย่าลืมส่ายหัวดุ๊กดิ๊กแบบแขก จะได้อารมณ์มาก)



Noted

- อินเดียเป็นเมืองที่ค่อนข้างจริงจังเรื่องการกินมังสวิรัติ คนกินมังเยอะ

ดังนั้นผลิตภัณฑ์อาหารต่างๆต้องมีตรา Veg.หรือ Non Veg. อย่างชัดเจน

หรือแม้แต่ร้านอาหารเองต้องระบุให้ชัดเจนว่าเมนูไหนเป็นเมนู Veg.

ดังนั้นอย่าเผลอไปกิน Veg. สุ่มสี่สุ่มห้า อ้วกออกมาไม่รู้ด้วยนะ

- อินเดียเป็นประเทศที่ต้องระวังตัวเป็นพิเศษ เห็นอะไรไม่ชอบมาพากลให้เอะใจไว้ก่อน

- ควรใช้การมองโลกในแง่บวกและลบให้ถูกเวลา

- ไม่เหมาะสำหรับการมาคนเดียว โดยเฉพาะช่วงเทศกาล

- ไม่ใช่แค่เฉพาะอินเดีย แต่จำไว้ว่าไปที่ไหนก็ไม่ปลอดภัยถ้าเราประมาท

- และไปที่ไหนก็ไม่มีความสุข ถ้าเรามองโลกลบไปแล้ว



ถ้ามีอะไรที่เราเข้าใจผิดไป รบกวนผู้รู้ช่วยแก้ไขด้วยนะคะ



กระทู้นี้ขอรีวิว "โกลกาตา" กับ "ศานตินิเกตัน" ค่ะ

พาราณสีเมืองสวยสะกดกระทู้นี้ค่ะ :http://mithuna27.com/th/fall-for-ganga-river-varan... : )



"โกลกาตา เมืองน่ารัก" (Kolkata)

นั่ง Jet Air มาลงที่ โกลกาตา


แค่ขึ้นเครื่องก็ได้ฟิลล์อินเดียสุดๆละ ไม่เคยอยู่ท่ามกลางดงแขกเยอะขนาดนี้มาก่อน

กลิ่นนี่อย่าให้บรรยาย อบอวลรัญจวญใจถึงขนาด

พี่แขกแกชอบกดไฟเรียกแอร์ จะเอานู่นนี่นั่นตลอดเวลา

ใครนั่งใกล้บังชอบกดไฟก็ให้ทำใจนะ อิอิ

นั่งมา 3 ชม. มารอกระเป๋า ชั่วโมงกว่า ครึ่งนึงของเวลาในการเดินทาง คร่อก

พี่บังแกก็จะชอบขนของมาจากไทย เสื้อผ้า เครื่องใช้ไฟฟ้า

แล้วก็แกะห่อเชคของกันตรงนั้นแหละ กระจัดกระจายสนุกดี

ก็รอไปนะ ถือว่าทำความเคยชินกับพี่แขกไปก่อน

@สนามบิน


รถที่นี่คลาสสิกมาก ชอบ


แท๊กซี่ไม่จำเป็นต้องมีกระจกหน้าต่างนะ เพราะมีก็ไม่ได้ใช้อยู่ดี มันมักไม่มีแอร์

ต้องใช้วิธีเปิดกระจกให้ลมโกรกหน้าเท่านั้น

แต่อย่าโผล่หัวออกไปล่ะ เพราะที่นี่เค้าขับปาดกันแค่ไม่กี่เซน

ขับรถยังกะเล่นเกมส์ สนุกสนานกันใหญ่



สังเกตุว่า แท็กซี่จะไม่ค่อยมีกระจกมองข้าง

ไม่รู้ว่ามีไปก็ไม่ได้ดู หรือเอาออกเพื่อให้สะดวกในการขับปาดกันระยะสองเซ็น

(อิสองเซ็นนี่ไม่ได้เว่อ เจอจริงมาแล้ว)



ความรู้สึกแรกของเราเมื่อแท็กซี่ขับออกมาจากสนามบินแล้วเห็นความเป็นจริงที่ต้องเผชิญคือ

สะใจชีวิตตัวเองสุดๆ จนต้องตะโกนออกมาว่า "สะใจเว้ยเฮ้ยยย"

แหม่ ออกจากสนามบินปุ๊บ ยังกะวาร์ปไปดาวอื่น

Culture shock กันเลยทีเดียว!

ยังดีที่ลุงแขกที่ขับมอไซอยู่ข้างๆยังยิ้มให้ ให้ใจชื้นขึ้นมาบ้าง

สิ่งแรกที่จะทำให้คุณ remind ถึงอินเดียเวลากลับไปคือ "เสียงแตร"


ใครขี้รำคาญระวังเป็นประสาทก่อน 555 เค้าบีบแตรแข่งกันเหมือนจะเอาโล่ห์งั้นล่ะค่ะ

ใครไม่บีบนี่ถือว่าแปลกนะ เวลามีอะไรขึ้นมาจะโดนด่าให้ว่า "ทำไมไม่ยอมบีบแตร!"

แตรคือพระเจ้าของกฏจลาจร ไม่ต้องเรียนรู้กฎอะไรมากหรอก แค่บีบแตรเป็นก็ออกมาขับรถได้แล้ว (แซวเล่น)

ตำรวจจลาจรที่นี่จะใส่ชุดสีขาว ให้มันสะดุดตาแบบนี้


อย่าลืมดูทัศนีย์ภาพของสองข้างทางด้วยล่ะ ว่าเค้าใช้ชีวิตกันยังไง


มาที่นี่ไม่เจอคนฉี่หรืออึนี่คือมาไม่ถึงนะคะ

อย่างที่บอกว่า ข้างถนนเป็นที่ที่ทุกอย่างเกิดขึ้นได้

ทั้งอึ ฉี่ ขายของ ตากผ้า ฆ่าไก่ และแม้แต่เสียชีพ..



คนอินเดียนั้นน่ารักนะ

อินดี้ มีความเป็นตัวของตัวเองสูงมาก

อยากฉี่ก็ฉี่ อยากอึก็อึ

คันจุ๊สก็เกา

เกาเสร็จทำโรตีต่อ

อยากทำอะไรทำ!!!

ที่นี่กระเป๋าลากไม่ได้มีไว้ให้ลากนะจ๊ะ


เจอของหนักแค่ไหน พี่แกจับเทินหัวหมด

"Dakshineswar Kali Temple"


ถ้าลงเครื่องตอนยังไม่ดึก ไปเลย วัดเจ้าแม่กาลีใช้เวลาไม่นานมากหรอก

ที่นี่อยู่ใกล้กับสนามบินมาก ตั้งอยู่ริมแม่น้ำฮูกรี (Hooghly River)

จะเป็นวัดสีครีมตัดดีแดงตามสีโปรดเจ้าแม่กาลี มีหลังคาเทวาลัย 9 ยอด สวยมากค่ะ

รายล้อมด้วยวัดเล็กๆทั้ง 12 ที่เป็นที่บูชาพระ ศิวะ พระลักษมีและพระนารายณ์


อย่าลืมซื้อของไหว้เจ้าแม่กาลี ที่ซุ้มด้านนอกแล้วสั่นกระดิ่งขอพรพระศิวะที่วัดเล็กๆรอบๆด้วยล่ะ

*ระวังไปผิดนะเพราะที่นี่มีวัดเจ้าแม่กาลีสองวัด อีกวัดนึงอยู่ไกลสนามบินและไม่ติดแม่น้ำ

ที่นี่ไม่ให้เอารองเท้าเข้า ฉะนั้นไปถอดในซุ้มฝากรองเท้า อย่าถอดวางทั่วไป หายจริงนะบอกเลย

ไปก่อน 5.30 จะได้แสงกำลังดี ไปหลังจากนั้นแสงหมดถ่ายรูปไม่สวยน๊ะจ๊ะ



เราไปตอนแสงกำลังจะหมด เจอแท็กซี่กวนโอ๊ย

บอกให้ขับทางด่วนไม่ยอมขับ บอกทางมันยาวกว่า หือออ.. ชั้นเป็นคนจ่ายตังไหมล่ะ T^T

โดนยามจู้จี้เรื่องรองเท้าอีก แสงหมดพอดี ฮ่าๆ หัวเราะทั้งน้ำตา T^T

แต่โดยรวมถือว่าพอใจนะ เผลอๆชอบมากกว่าศานติรวมกันทั้งเมืองซะอีก

เดินเล่นที่ "Sudder Street & Park Street"



ใครลืมแลกเงินมาแลกที่นี่ได้ ที่ไทย ได้ 1.85 ที่นี่ให้ 1.90



Homeless มีเยอะมากๆ มากกว่าซานฟรานอีก!

ถ้าไม่มีเศษเงินจริงๆ ห้ามสบตานะ เดินสงบเสงี่ยมเจียมตัวไป

มาที่นี่ก็ทำให้ได้คิดอะไรๆเยอะเลย รู้สึกปลงขึ้นเยอะเลยด้วย

ต้องมาเห็นเอง มาสัมผัสเอง มารู้สึกด้วยตัวเอง ถึงจะเข้าใจ

L I F E


เยอะกว่าที่ไทยหลายเท่านัก


นี่แค่เห็นผ่านเลนส์ ผ่านรูปของเรานะ

ส่วนเราเห็นกับตาของเราเอง

ให้ทายว่าเราจะรู้สึกยังไง...



ร้านค้าเป็นร้านเล็กๆเหมือนตั้งบูธขายซะส่วนใหญ่

ถ้าเป็นตึกมักจะเจาะเข้าไปเป็นบล็อคสี่เหลี่ยมขนาดไม่ต่างจากบูธเท่าไหร่ มักมีชั้นเดียว

และมักมีทางเข้าออกแค่ทางเดียวคือข้างหน้า ไม่เจาะประตูติดไปห้องอื่น

จะออกไปฉี่ต้องข้ามแผงขายของออกมา

บางตึกที่มีหลายชั้นเค้าก็แค่เจาะรูชั้นบนเป็นสี่เหลี่ยมจัตุรัสแล้วขึ้นลงด้วยบันไดลิงเอา

ใช้พื้นที่กันประหยัดมากกกก

เค้ายังใช้น้ำบาดาลกันอยู่นะ มีให้เห็นทั่วไป


บางที่เขากินอาหารข้างทางกันแบบนี้แหละ


ช้อนบ้านเค้าจะคันเล็กกว่าเราหน่อย

บางที่ก็ใช้มือเปิบกันเลย ไม่ใช่แค่คนกิน คนตักให้ก็ใช้มือนะ! หยิบข้าว หยิบเนื้อในแกง หยิบกับข้าว!

ใครบอกว่าอาหารอินเดียไม่อร่อย ขอเถียงขาดใจค่า!!


มันอร่อยนะเฮ้ย เพียงแค่ต้องกินให้ถูกเมนู ถูกร้าน แค่นั้น

ps.อย่าลืมเลือกร้านที่ดูไม่สกปรกมากนะคะ

เพื่อนอินเดียเราแนะนำร้านนี้ "Blue Sky" (ไม่เกี่ยวอะไรกับการเมืองไทยนะ..)

ส่วนเมนูเราชอบอันนี้มาก


"Chicken Butter" หรือบางร้านคือ "Chicken Burtar" หน้าตาและรสชาดแทบจะไม่เหมือนกันเลยในแต่ละร้าน

กินกับ "Nans" หรือแป้งคล้ายๆโรตี แต่จะแผ่นนุ่มหนา กว่า

กินแทนข้าวไปเลย อร่อยล้ำมาก ต้องลอง

Chicken butter masala (masala คือผงเครื่องเทศ) ก็อร่อยนะ

บ้านเราดื่มชาเย็น ที่นี่ร้อนจะตายก็ยังดื่มชาร้อน เราว่าอร่อยดีเหมือนกัน


Original Roti making!


มีให้ชิมด้วย ทายสิว่ากล้าชิมไม๊...

Mc. Veggi ที่นี่ อร่อยดีนะ


ข้าวหมกไก่อินเดีย "Chicken Biryani"


ร้านอะไรจำไม่ได้เหมือนกันแฮะ ขอโทษด้วยค่า แต่จำได้ว่าร้านนี้ดังและได้รางวัลเยอะมากๆ

อยู่แถวถนน Sudder street นี่แหละ ข้าวเม็ดเรียวยาว ไม่เกาะกัน กินเพลินสุดๆ

อร่อยยยย

ps.ขอโทษที่ถ่ายออกมาแล้วสีไม่น่ากินเท่าไหร่เลย ฮ่าๆ แต่อร่อยชิงๆนะ ต้องลอง

โจ๊กอินเดีย


น้องยุให้ลอง ลองก็ลองดิ กลัวที่ไหนล่ะ (เหรอ)

(จริงๆมันคืออะไรไม่รู้อ่ะ แต่มันรสชาดคล้ายโจ๊กและวิธีการทำ การตัก การโรยหน้าด้วยอะไรบางอย่างทำให้มันเหมือนโจ๊กมาก)

ถ้วยเราเค้าหั่นเนื้อใส่ยังไงไม่รู้แหละ แต่เราแอบเห็นเค้ากะลังใช้มือฉีกเนื้อใส่ถ้วยของคนต่อไปอยู่... เอิ่ม..

ดีที่ชิมไปแค่ปลายช้อนชา.. อิอิ

MOMO โมโม่


คล้ายเสี่ยวหลงเปามาก ไม่รู้จริงๆแล้วใช่แบบเดียวกันหรือเปล่า

แต่เสี่ยวหลงเปาที่ไทยจะชุ่มๆ กัดแล้วมีน้ำซุปออกมา ส่วนที่นี่เป็นแห้งๆมีแต่ใส้

มีขายทั่วไป เหมือนกับการขายขนมจีบ-ซาลาเปาที่ไทยแหละ

Peter Cat ร้านนี้ชื่อดังอยู่


คนรอคิวไม่ได้ขาด

ส่วนใหญ่มากินสเต็คกัน ซึ่งก็เป็นสเต็คแบบแขกแหละ

ผ่านมาก็ลองมากินดูก็ได้นะ

เตรียมพร้อมสำหรับการเล่นโฮลี


โฮลี่ไม๊ล่ะคะ 55555


วันหลังจากเล่นโฮลี่ในโกลกาต้า

เป็นไงล่ะ ล้างไม่ออกสินะ ติดไปอีกอาทิตย์นึงโน่นแหละ บอกเลย หน้าเอือมได้อารมณ์มาก ฮ่า

ฝรั่งที่มาเล่นโฮลี่ที่นี่


ps.จำไว้ว่าโกลกาตามักไม่ค่อยเหมือนที่อื่นในเรื่องวันเทศกาล

เชคให้ดีก่อนจะวืด มาวันที่เค้าเลิกเล่นแล้ว

นั่ง rickshaw เล่นยามค่ำคืนน


The smile of Indian.


ให้แกชูสองนิ้ว แกก็ดูเขินๆ อิอิ น่ารักจุง

ps.ก่อนใช้บริการอะไรก็แล้วแต่


ตกลงราคาให้เรียบร้อย ให้ชัดเจน

ก่อนที่จะเสียความรู้สึกกันทีหลัง

ว่าเขาชาร์จเพิ่มหรือคิดไม่ตรงกับที่บอกตอนแรก

มันก็เป็นแบบนี้ทุกที่ไม่ว่าที่ไหนๆ

ที่โดยพื้นฐานแล้ว จิตใจ ความเอื้อเฟื้อ ความเห็นแก่ตัว

มีส่วนแปรตามสภาพฐานะความเป็นอยู่

ในเมื่อเขาต้องเอาตัวรอดในสภาพชีวิตที่ยากลำบาก

ไม่ผิดอะไรที่เขาจะอยากได้ในทุกๆทาง

เราก็แค่ต้องเข้าใจ และตามสถาณการณ์ให้ทัน จุบุๆ : )



ps.เป็นเมืองที่นับหัวผู้หญิงได้เลยนะ มันน้อยมากจริงๆ ไม่ค่อยได้เห็นออกมาประกอบอาชีพอะไรซักเท่าไหร่

โดยเฉพาะอาชีพขายของ เป็นผู้ชายซัก 99% ได้ใกล้ๆกันนั้นสามารถนั่งรถต่อไป "Victoria Memorial" ได้

เป็นอนุสาวรีย์แห่งชัยชนะของอังกฤษ

แนะนำเหมือนเดิม ให้ไปก่อนห้าโมง แล้วถ่ายรูปมากจากข้างหลังที่มีสระน้ำ ถ่ายให้เห็นเงาตกกระทบด้วยจะสวยมากคร่ะ

บังเอิญวันนั้นไปตอนแสงหมดแล้ว เลยได้ภาพไม่ค่อยสวยเท่าไหร่

มาต่อที่ "สุสานแม่ชีเทเรซ่า"


สตรีผู้รับการยอมรับและยกย่องให้เป็นพลเมืองของประเทศ ในยุคที่อินเดียยังไม่ยอมรับในตัวสตรี

แม่ชีเทเรซ่าเป็นผู้ที่ช่วยให้ชาวอินเดียจำนวนมากได้พ้นทุกข์โดยการนำพาเขาให้เข้าถึงพระเจ้า

ใครที่ไม่อินก็ไม่ต้องมาก็ได้ ใครที่อินหน่อย มาแล้วจะรู้สึกอิ่มใจไปกับสิ่งที่แม่ชีเคยได้ทำ และพลังแห่งการให้ ชิงๆน้า : )

ST. PAUL'S CATHEDRAL


โบสถ์คริสต์ ps.จริงๆแล้วห้ามถ่ายภาพข้างในนะคะ

"ศานตินิเกตัน" SANTINIKETAN


แปลว่าเมืองแห่งความสงบสุข

ต่อกันไปกระทู้เดียวเลยละกันค่ะ เพราะโดยส่วนตัวคิดว่าเมืองนี้ไม่มีอะไรมาก

(หรืออาจจะเข้าไม่ถึงก็เป็นได้ ไม่รู้สึกอินเลยแฮะ T-T)



สำหรับใครที่รู้จักและชื่นชมในตัวท่าน "รพินทรนาถ ฐากูร" (Robindronath Thakur) มหากวี ฉายา "คุรุเทพ"

ผู้ที่เป็นคนสร้างมหาลัย "วิศวภารตี" แห่งนี้ขึ้นมา และเป็นชาวเอเชียคนแรกที่ได้รับรางวัลโนเบล คงจะอินกับที่แห่งนี้ไม่น้อยค่ะ

โดยส่วนตัวไม่ได้เป็นคนอาร์ทอะไรมากมาย เลยคิดไว้แล้วว่ามันอาจจะไม่ช่ที่ของเรา


แต่ในเมื่อเพื่อนอยากมา ก็ดีเหมือนกันได้ลองมาดูซักครั้งนึง

ตอนแรกจะค้างหนึ่งคืน แต่พลิกเป็นทริป 1 วัน เช้าเย็นกลับแทน (1 วันก็เกินพอละล่ะนะ)

นั่ง Local train ไป เพราะไม่ได้จองเอาไว้ก่อน

โลคอลเทรนนนน! ก็ไม่ต่างจากที่บ้านเรามากนัก


จะต่างตรงกลิ่นกายที่ไม่คุ้นเคยนี่แหละ หึหึ #ท่ามกลางดงแขก

เตรียมเศษเหรียญไว้ให้พร้อม ขอทานในรูปแบบต่างๆที่ท่านจะไม่เคยเห็นในทั่วทุกมุมโลกจะทยอยเดินสายผ่านท่านไป

สถานีละ 3 คนเป็นอย่างน้อย

ให้เขาหน่อยเถอะ 10 รูปี 20 รูปี

จะแกล้งหลับก็จะไทยไปหน่อย 555

กระเทยแขก!


โหดไม่แพ้ชาติใดในโลก รับประกัน!

นางได้เยอะกว่าขอทานทุกประเภท


ขอทานที่ว่าน่าสงสารสุดๆยังได้ไม่เท่าครึ่งนึงของนาง

เพราะอะไรเหรอ

เพราะนางจะวีน และด่าสาบแช่งถ้าเมินเฉยไม่ให้เงินนาง

แขกเล็กแขกใหญ่สยองนางหมดแหละ

เพียงแค่นางเดินมา ก็ควักเงินกันแทบไม่ทัน!

ได้แบงก์ 10 ทุกแถวตั้งแต่หัวขบวนยันท้ายขบวน บอกเลย!

การหลับก็อาจจะไม่ได้ช่วยให้รอดพ้นจากคำสาบแช่งนางนะ เผลอๆมีปลุกมาด่า 555

ไม่ใช่แค่บนรถไฟ แต่ตามสี่แยกก็จะมีมาเดินขอแบบนี้แหละ

ถ้าให้เงินนางนางจะอวยพรให้ แล้วเอาเงินมาแตะที่หน้าผากเรา รู้สึกขลังพิลึก..

เตรียมเศษเงินกันไว้ให้พร้อมเพรียงคร่าาา

(รับแต่แบงก์นะ ให้เหรียญระวังโดนด่าอีก โวะ เอาใจยากจริง 555)



คนแขกกับถั่วเป็นของคู่กัน

(เรียกว่าไรไม่ทราบแน่ชัด แต่ที่รู้ๆคือตักมิกซ์กัน ใส่น้ำผึ้งแล้วคนๆ มันส์มาก)

เค้าชอบกินกันมาก

ถึงละ เมืองอาร์ต "ศานตินิเกตัน"


เงียบบ... เชียบบ.. สมชื่อศานติ..

โล่งสบายหู ไร้ซึ่งเสียงแตร โอววว ขาดสิ่งนี้ไปราวกับไม่ใช่อินเดีย..

อยากจะรู้ว่าทั่วร์ไทยเค้าพามาทำไมกันเหรอ???

มันมีอัลไลเหรอออ??

เราเข้าไม่ถึงมากๆ มากที่สุดในโลก

ใครไม่ใฝ่ติ๊ดส์จริงๆชนิดละแล้วซึ่งทุกอย่าง อย่ามา ขอร้อง!

เราไม่เข้าใจทำไมมีทัวร์มาที่นี่แล้วเก็บค่าทัวร์แพงแสนแพง

คร่อก!

(แต่ถ้าใครมาแล้วชอบก็มาแลกเปลี่ยนกันได้นะ อยากรู้ เพราะความคิดแต่ละคนมันก็ไม่เหมือนกันหรอก)

เด็กติ๊ดส์ที่ต่างอพยพมาสุดโต่งกันที่นี่


เมืองอินดี้ที่อยากทำอะไรก็ทำ!

เราชิมแทบทุกอย่างของที่นี่ แต่จะชิมแค่ปลายช้อนชาให้ได้ชื่อว่า "ลองละนะ" พอ


ไม่ได้ฉีดวัคซีนกันโรคก่อนมา เพราะมันฉีดไม่ทัน ตัดสินใจจองตั๋วก่อนมาไม่ถึงสองอาทิตย์

แล้ววัคซีนมันต้องทิ้งระยะเวลาสองอาทิตย์ เราเลยไม่ได้ฉีด

ดังนั้นคิดจะกินอะไรต้องระวังหน่อย

อันนี้รสเหมือนนมผงหวานๆธรรมดานี่แหละ

การสอนใต้ต้นไม้นี่ถือเป็นเอกลักษณ์อย่างนึงของที่นี่ด้วย


ถือเป็นการระรึกถึงท่าน รพินทรนาถ ฐากูร เพราะ"วิศวภารตี" แห่งนี้มาจากการที่ท่านรพินทรนาถ ฐากูร

เปิดสอนเด็กนักเรียน 5 คนใต้ต้นไม้ใหญ่

ตั้งแต่นั้น พื้นที่แห่งการเรียนรู้ที่ยิ่งใหญ่ก็ได้ถือกำเนิดขึ้น ณ เมืองแห่งความสงบสุขนี้

มหาลัยที่ไม่มีป้ายมหาลัย ไม่มีชุดฟอร์ม

ps.ขอใส่แมวดีกว่าค่ะ ไม่เซ้วฟ์คร่าา


คล้ายๆกับศิลปากรแหละนะ เด็กติ๊ดส์ชึ่งก็จะมารวมตัวกันที่นี่

แลกเปลี่ยนความติ๊ดส์ให้สุดโต่งในเมืองอินเดียอินดี้นี้

ขี่ฟิกเกียร์แบบออริจินัล เลี้ยงแพะเป็นสัตย์เลี้ยง และจับกินเมื่อมันอ้วน กินโยเกิร์ตถ้วยดินเผา ฟังเพลงแขกกระชากใจ

ชนิดที่ว่าไม่ต้องพยายามปลูกต้นกระบอกเพรช ไม่ต้องฟังเพลง Desktop Error หรืออ่านอะเดย์ แกก็ติ๊สด์กันขาดใจแล้ว!



เด็กศิลปกรคนไหนอยากท้าไฝว้ความติ๊ดส์ เชิญที่นี่!!

สายตาพี่แขกกำลังจะบอกอะไรเรา 5555


ขอเค้าขี่ แล้วก็สนุกดี ใบย่า(พี่)ที่เป็นคนขี่มาไม่ยอมไว้ใจเรา วิ่งตามใหญ่เลย


พอเราโชว์ดิฟเท่านั้นแหละ ถึงกับปรบมือให้หึหึ



รอรถไฟที่ชานชาลา บ๊ายๆเมืองอาร์ตติส

กลับกันเถอะ ฮือๆ


Local train

ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายในชีวิดเถิด

ชีวิตฉันดูลำเค็ญมาก ขาไปไม่เท่าไหร่ ยังได้นั่ง

อิขากลับนี่แทบไม่ได้นั่ง แถมยังเจอแมงสาบพุ่งใส่แทบหลบไม่ทัน

กรี๊ดแล้วลุกขึ้นวิ่งหนีแมงสาบ จนแขกแตกตื่นทั้งโบกี้นังแขกก็พากันหัวเราะอยู่นั่นแหละ

ชอบใจอะไรนักหนาเล่าหนูกลัวจริงนะค๊า รีบๆปัดมันออกนอกหน้าต่างไปด้ายม๊ายย

..ดูท่าแล้วพี่แขกเขาจะตกใจเรามากกว่าแมงสาบอีกง่ะ T-T

ps.พี่แกจับแมงสาบเหมือนจับหนูแฮมสเตอร์เลยเฮ้ย

Hard sale!


พี่บังแกทำให้ทุกคนหัวเราะ จากการขายของแบบ Hard sale สุดคิ้วท์


พูดอะไรเราฟังไม่รู้เรื่องหรอก แต่รู้ว่าสนุกมากจนอยากจะฟังให้ออก 555

ps.ยังขายได้เงินไม่เท่า 15% ของกระเทยที่เดินขอตังเมื่อกี๊ เราสาบ๊าน!



จบแล้วกับทริปศานตินิเกตัน

นังรถทรหด 3 ชั่วโมง เพื่อไปอยู่ที่ศานติไม่ถึงสองชั่วโมง แล้วกลับ.. คืออัลไล..

แต่ค่ารถไปกลับแค่ 150 บาทเองนะ เลิกบ่นดีกว่า ฮ่าๆๆ



Noted

ควรไปวันเสาร์-อาทิตย์เพราะเค้าจะมีตลาดกลางนาขายของHand-made เก๋ๆให้ได้ซื้อกลับไปเป็นของฝากกัน

น่ารักคิขุมากๆนะ เห็นเค้าบอกมา เราไม่เห็นหรอก ก็ไปไม่ตรงวันหยุดนิ



*ใครที่ไม่มีเป้าหมายอะไรมาก ไม่แนะนำให้มา

*ส่วนใครที่ประทับใจในแนวทาง และพลังแห่งการให้ความรู้ของท่านรพินทรนาถ

แนะนำให้มาเถอะ มาอยู่ที่นี่เป็นวันๆ มาอิน มาซึม มาซับ มานั่งเม้ามอยกะนักศึกษาที่นี่

*ใครที่อยากจะอิน ก็อ่านประวัติท่านมาเยอะๆ รับรองไม่ใช่คนธรรมดา

ใครอินก็น่าจะมีความสุขอยู่นะเมืองนี้


เงียบสงบอบอุ่นมาก : )VARANASI - พาราณสี เมืองที่เราชอบที่สุดค่ะ

รบกวนตามไปกระทู้นี้นะคะ



http://mithuna27.com/th/fall-for-ganga-river-varanasi/



"กามมาสุตรา"


แทบทุกแผงหนังสือมีขาย!

แม้จะเป็นแผงหนังสือเล็กๆข้างทาง

ถ้ากล้าถาม เขาก็กล้าหยิบมาให้

ประเทศนี้เค้าซีเรียสเรื่องนี้นะเฮ่ย!

แนะนำให้ซื้อเป็นของฝากเพื่อนที่มีอารมณ์ขันหน่อย! เด็ด!

ps.ดูคนที่จะซื้อฝากด้วยล่ะ ซื้อไปให้พวกเด็กหน้าห้อง มีหวังโดนโบกกะโหลกแตก

เด็กแถวบ้าน ฉี่ยังไม่สุด ก็วิ่งเข้าบ้าน


Say hi :))

FB : facebook.com/mithuna27
IG : instagram.com/mithuna27
TW : twitter.com/mithuna27

HappyJune

 วันศุกร์ที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2560 เวลา 01.58 น.

ความคิดเห็น