ไปไหนมา ...
กินข้าวแล้วหรือยัง…

คำทักทายในแบบฉบับคนไทยสมัยก่อน ผมขอหยิบยกมาใช้ทักทายทุกคนในรีวิวฉบับนี้นะครับ

ในช่วงก่อนที่จะถึงวันหยุดสงกรานต์ ผมมีโอกาสเดินทางไปเที่ยวต่างจังหวัด ไม่ใกล้ไม่ไกลจาก กรุงเทพฯ มากนัก สามารถไปกลับแบบวันเดย์ทริปได้ ระยะเวลาในการเดินทางด้วยรถยนต์ส่วนตัว ประมาณสองชั่วโมงครึ่ง …

ไปกาญจน์ครับ ไปเที่ยวกัน …

ผมจะพาทุกคนไปอำเภอไทรโยค ไปหลงอยู่ใน "เมืองมัลลิกา ร.ศ.124" ด้วยกันประมาณ 6 ชั่วโมง ผมไม่รอคำตอบว่าพร้อมหรือไม่พร้อม หากคุณอ่านมาถึงตรงนี้ ทุกคนนั่ง! อยู่บนรถคันที่ กำลังจะออกเดินทางไป…กาญจนบุรี แล้วล่ะ

ผมรู้สึกยินดีปรีดาใจมาก กับการที่ได้ไปสัมผัส "วิถีชีวิตชาวบ้าน ชาวเมือง "เมืองมัลลิกา ร.ศ.124" และคงหาโอกาสพาครอบครัวไปเที่ยวด้วยกันอีก

"ที่นี่…ให้วิถี ให้บรรยากาศของความงดงามในอดีต เกินกว่าที่ผมคิดเอาไว้มากเลยล่ะ"
มาติดตามอ่านกันดูนะครับ

หากรีวิวถูกใจ ก็ช่วยไลค์กดแชร์ให้หน่อยนะครับ ขอบคุณมากๆ เลยนะ
หากใครอยากเข้ามาพูดคุยกับผม ก็มาทักทายกันในเพจนี้ได้เลย ผมยินดีเป็นอย่างมาก
www.facebook.com/SOtravelerDotCOM
https://www.instagram.com/sotraveler/
และยังสามารถติดตามผลงานรีวิวของ SOtraveler เพิ่มเติมได้อีกที
https://www.SOtraveler.COM

---

เช้าวันอาทิตย์…เป็นวันที่ไม่เหมาะกับการเร่งรีบใด ๆ เลย เราไม่รีบตื่นเช้ามาก ทานข้าว อัพเดตข่าวสาร ทักทายตอบเพื่อน ๆ ในโซเชียล แล้วออกเดินทางกันในเวลาเที่ยงตรง

วันนี้…ตั้งแต่ต้นทางถึงปลายทาง รถไม่ติดเลยนะ ขับได้เรื่อย ๆ ถนนค่อนข้างโล่ง ระหว่างทางเราแวะปั๊มน้ำมัน ซื้อกาแฟ เป็นการจอดรถเพียงครั้งเดียวของขาไป

2 PM – Arrive at MALLIKA R.E.124 | Sai Yok (Kanchanaburi) …

… The Journeys is beginning

เมืองมัลลิกา ร.ศ.124 ก่อตั้งขึ้นบนพื้นที่กว่า ๖๐ ไร่ ของ อ.ไทรโยค จ.กาญจนบุรี โดยเป็นการจำลองถึงสิ่งต่างๆ ที่อยู่ในปลายยุคสมัยของ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ ๕) ทรงประกาศให้มีการเลิกทาส

ทรงออก "พระราชบัญญัติเลิกทาส ร.ศ. 124" ให้ลูกทาสทุกคนเป็นไทเมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2448

บนเว็บไซต์เมืองมัลลิกาลงข้อมูลไว้อย่างละเอียดมาก แนะนำให้อ่านก่อนเข้าไปเยี่ยมชมเมือง จะช่วยสร้างอรรถรสในการเข้าชมเมืองมากขึ้นครับ http://www.mallika124.com/history.html

การแต่งกายก็สามารถแต่งกายปกติได้เหมือนกันครับ

แต่อยากให้อิน ฟินส์กันให้สุด! แนะนำเช่าชุดที่เมืองมัลลิกา มีครบชุดฝ่ายชาย ฝ่ายหญิง, ลูกเล็ก เด็กแดง

ผู้หญิง
ราคา 200 บาท : ผ้าสไบ โจงกระเบน เครื่องประดับ เข็มรัด และร่ม
ราคา 300 บาท : เสื้อแขนหมูแฮม พร้อมแพรสะพาย โจงกระเบน เครื่องประดับ เข็มขัด และร่ม
ผู้ชาย
ราคา 100 บาท : เสื้อกุยเฮง โจงกระเบน และผ้าคาดเอว
ราคา 300 บาท : เสื้อราชปะแตน โจงกระเบน
เด็ก
ราคา 50 บาท : เสื้อคอกระเช้าสำหรับผู้หญิง เสื้อกุยเฮงสำหรับผู้ชาย และโจงกระเบน
หมายเหตุ : ราคา ณ เดือน เมษายน 2560

คำถาม : เปลี่ยนชุดแล้วจะเอาชุดของเราไปไว้ไหน?

ตอบ : เมืองมัลลิกา จัดเตรียมตู้ล็อคเกอร์ไว้ให้ หมดความกังวลเรื่องที่เก็บและสัมภาระติดตัวไปได้เลย

เมื่อเข้าไปอยู่ในเมือง ความหลากหลายของชุด ไม่ว่าจะเป็นเสื้อ, ผ้าสไบ, โจงกระเบนที่มีสีสันหลากหลาย เมื่อมาอยู่ร่วมกัน ทำให้เมืองมัลลิกา มีความสดใสเพิ่มขึ้น

---

ชำระค่าเข้าเมือง แลกเปลี่ยนสกุลเงิน | ประตูเมืองมัลลิกา …

1. บัตรผ่านประตู 1 วัน
- ผู้ใหญ่: 250 บาท
- เด็กและผู้สูงอายุ : 120 บาท

2. บัตรผ่านประตู 1 วัน + อาหารเย็นพร้อมชมโชว์การแสดง
- ผู้ใหญ่: 700 บาท**
- เด็กและผู้สูงอายุ : 350 บาท

หมายเหตุ
* เด็กต่ำกว่า 100 ซม. เข้าฟรี
* ราคาเด็ก จะดูจากความสูงเด็ก ๑๐๐ - ๑๓๐ ซม.
* ผู้สูงอายุ 70 ปีขึ้นไป

การเข้าชมเมือง สามารถเข้าชมได้โดยการเดินเท้าเข้าเมือง หรือใช้บริการรถลาก (หลายคนเรียก ติดปากว่ารถเจ๊ก) ก็ได้บรรยากาศไปอีกแบบ สำหรับผมเลือกที่จะเดินเท้าเข้าเมือง เพราะชอบซอกแซกแวะรายทาง หลงติดอกติดใจตรงไหน อาจจะอยู่ตรงนั้นนานขึ้น

หมายเหตุ : ค่าบริการ 50 บาท ต่อเที่ยว

สิ่งสำคัญอีกอย่างก่อนเข้าเมืองคือ เราจะต้องทำการแลกเงินบาทเป็นเงินสกุลของเมืองมัลลิกา ที่เรียกว่า "เงินรู" เพื่อนำไปใช้จ่ายซื้ออาหารและขนมในเมือง แต่ไม่ต้องกลัวว่า เข้าเมืองแล้วเงินรูจะไม่พอใช้ เพราะในมี "แบงก์สยามกัมมาจล" ให้แลก ในย่านการค้า เช่นเดียวกัน

หมายเหตุ : อัตราการแลกเงินรู 1 สตางค์ = 5 บาท (As of April 2017)

---

จับจ่ายเรียกน้ำย่อยบนสะพาน | สะพานหัน …

ตั้งแต่เข้าประตูเมืองมา จะเริ่มได้ยินคำว่า "ขอรับ", "เจ้าค่ะ" จากผู้คนที่อยู่ในเมือง

ช่วงแรกของการเข้าเมือง จะมีความรู้สึกแปลกๆ จากการใช้คำที่แตกต่างจากปัจจุบัน แต่พอได้เดินชมไปเรื่อยๆ กลับรู้สึกได้เป็นส่วนหนึ่งของเมือง มีความเพลินจากการเดินชมร้านค้าต่างๆ

ผ่านประตูเมืองเข้ามา เราจะได้เดินข้าม "สะพานหัน" กันก่อน ซึ่งสะพานนี้มีที่มีจริง ๆ นะ

"สะพานหัน" ในอดีตเป็นสะพานขนาดเล็ก ตั้งอยู่ในย่านสำเพ็ง แขวงจักรวรรดิ เขตสัมพันธวงศ์ ทอดข้ามคลองรอบกรุงหรือคลองโอ่งอ่าง

ชื่อนี้เรียกตาม จากลักษณะของตัวสะพานที่ สมัยก่อนนั้นจะเป็นไม้แผ่นเดียวพาดข้ามคลอง ปลายข้างหนึ่งตรึงแน่นกับที่ ส่วนอีกข้างจะไม่ตอกติด จับหันไปมาได้เพื่อให้เรือแล่นผ่านได้ มีห้องแถวเล็กๆให้ขายของ เช่น ลูกพลับแห้ง และผลไม้แห้งต่างๆ นานาชนิด

บนสะพานหัน มีร้านค้าที่ทำการค้าขายถ้วยโถโอชาม ของทานเล่นหรือผลไม้อบแห้ง ให้เราได้เริ่มจับจ่ายเงินรู

มีทั้งผลไม้สดและผลไม้อบแห้ง

---

เนื่องจากเพิ่งเลยเที่ยงมาไม่นาน ยังไม่หิวมาก เราเลยยังไม่ได้แวะ ย่านการค้า

เราตรงเข้าไปชมวิถีชีวิตของชุมชนในยุคสมัยนั้นเก่าก่อน โดยทางเมืองมัลลิกาได้จำลองเรือนอันเป็นที่อยู่อาศัยของผู้คนที่มีชนชั้นต่างกัน มาให้เราศึกษา

เริ่มจาก

"เรือนคหบดี"

จัดว่าเป็นเรือนของคนที่มีฐานะ คนที่อยู่บนเรือนนี้ จะทำงานด้านศิลปะเป็นหลัก เช่น งานใบตอง งานดอกไม้ งานเครื่องแขวน งานแกะสลักผลไม้

"เรือนเดี่ยว"

เรือนเดี่ยว เป็น เรือนชาวบ้าน สำหรับผู้ทำงานชั้นกรรมาชีพ เช่น ทำไร่ ทำนา ทำสวน ปลูกผัก สีข้าว ทอผ้า จักสาน

เจ้าของบ้านหลังนี้ครับ กำลังนั่งหักกิ่งกะเพรา เพื่อให้แตกยอดใหม่ ผมเลยแวะนั่งคุยทักทายสักพัก

ใกล้ ๆ กันยังมีเรือนครัว ที่เป็นเรือนหลักในการทำข้าวปลาอาหารเพื่อเลี้ยงแขกเหรื่อและบ่าวไพร่จำนวนมาก ภายในพื้นที่ประกอบไปด้วยโรงสี ยุ้งข้าว โรงเตรียม แสดง กรรมวิธีการฝัดข้าว สีข้าว ตำข้าว พร้อมทั้ง การหุงข้าวเตากระทะใบบัว โดยเป็นการประกอบอาหารด้วยเตาถ่านทั้งสิ้น

จากข้าวเปลือกเป็นข้าวสาร ต้องผ่านขั้นตอนอะไรบ้าง ทราบกันมั้ย?

กระบวนการสีข้าว และตำข้าวแบบโบราณดูกันตั้งแต่ เปิดข้าวเปลือกออกมาจากยุ้งข้าว

หลังจากสีข้าวก็จะเป็นขั้นตอนของการ "ฝัดข้าว"

คุณลุงกำลังอธิบาย วิธีหุงข้าวให้ฟัง

---

เรือนแพ …

พักร้อนกันสักหน่อยกับ ร้านกาแฟตงฮู เป็นร้านกาแฟที่ทันสมัยที่สุดในยุคนั้น มีการนำเข้าเมล็ดกาแฟสดจากต่างประเทศเข้ามาใช้ และยังเติมพลังกับข้าวอื่น ๆ ได้อีกทั้งบนแพและเรือที่มาเทียบท่า

เฉาก๊วย อารมณ์ดี ตะโกนขาย ขยันเรียกลูกค้าอยู่ตลอด น่ารักดีครับ

ผัดไทยโบราญ ขายดิบขายดี อร่อยเลยล่ะ ใครมาต้องลองนะ

---

แหล่งรวมของดี ของอร่อย เดินไปชิมไปอร่อยมาก ย่านการค้า

ย่านการค้าที่สำคัญในสมัยนั้น ประกอบไปด้วย "ย่านถนนแพร่งนรา", "ถนนแพร่งภูธร" และ "ถนนแพร่งสรรพศาสตร์" เนื่องด้วยเป็นย่านที่มีสินค้าขึ้นชื่อ

และทันสมัยที่สุด นอกจากนี้ ยังมีย่านบางรัก และย่านเยาวราช ถือเป็นแหล่งรวมขนมอร่อยๆ ไว้อย่างหลากหลาย อาหารและขนมก็ทำกันที่ร้าน ปั้นแป้งกันให้เห็น ใครอยากเรียนรู้ สอบถามวิธีทำ สามารถเข้าไปถามได้เลยครับ

หลังจากนั้น เราก็เริ่มเดิมชิมขนม ซึ่งน่าทานทุกร้าน และแต่ละอย่างไม่ได้เห็นและหาทานได้ง่าย ๆ เราจึงแวะชิมไปเสียเกือบทุกร้าน

ข้าวเสียโป ประกอบด้วย เป็ด หมูแดง หมูกรอบ กุนเชียง ไส้หมูพะโล้ กระเพาะหมูพะโล้ ไข่เป็ด รวมกัน 7 อย่าง ราดด้วยน้ำพะโล้ จานละ 10 สตางค์

"ลูกชิ้นครองแครง" ก็ไม่ค่อยได้เห็นที่ไหน ผมเคยทานและชอบมาก รสชาติออกหวานเผ็ดเค็ม ทำมาจากหมูสับกับเครื่องปรุงและฉาบด้วยน้ำตาลเคี่ยวที่ผสมเครื่องปรุงเข้าไปด้วย

"น้ำแข็งใส"

ใส่ในภาชนะที่ทำมาจากกาบหมาก หรือใบจาก

ข้าวเกรียบปากหม้อ แป้งนุ่มๆ ทำกันสด ๆ ร้อน ๆ ทานใหม่ ๆ กำลังอร่อย

ขนมครกโบราณ เมื่อสมัยเด็ก ๆ ผ่านทีไรเป็นต้องอ้อนคุณพ่อ คุณแม่ ช่วยซื้อให้

ขนมไทยหลายชนิด สามารถมาทานที่นี่ได้ ไม่ว่าจะเป็น เสน่ห์จันทร์ ขนมจ่ามงกุฏ ขนมทองเอก ขนมหยกมณี ขนมบุหลันดั้นเมฆ ขนมชั้น ขนมถ้วยฟู ขนมจีบไทย ขนมน้ำดอกไม้ ขนมเรไร ขนมเปียกปูน ขนมไข่ปลา ขนมต้มขาว ขนมต้มแดง เป็นต้น

ขนมทองเอก หนึ่งในขนมมงคล ที่หาทานได้ยากในปัจจุบันเนื่องจากใช้เวลาในการทำนานมากทำมาก ลองชิมขนมทองเอกกันได้ที่ เมืองมัลลิกา

ขากลับแวะดูโซนเครื่องหอม ซื้อน้ำอบ น้ำปรุง เทียนอบ ผลิตภัณฑ์ของเมืองมัลลิกา

หอชมเมือง …

หอชมเมือง ในอดีตเป็นหอคอยที่ใช้สำหรับตรวจตราป้องกันมิให้นักโทษหนี แต่ในเมืองมัลลิกา สามารถขึ้นไปชมบรรยากาศทัศนียภาพโดยรอบของเมืองได้

นาฏศิลป์ แอน สำรับเย็นไดนิ่ง | เรือนหมู่ …

'เรือนหมู่' เป็นเรือนสำหรับรับแขกบ้านแขกเมืองของคหบดี ปกติเรือนเหล่านี้มักมีคณะนาฏศิลป์ของตัวเองสำหรับรับแขก ดังนั้น เรือนนี้จะสะท้อนวิถีชีวิตของนาฏศิลป์ไทย รวมทั้งความวิจิตรบรรจงของสำรับกับข้าวไทยที่ขึ้นชื่อทั้งรสชาติ และหน้าตาอาหาร ที่นี่ถือเป็นอีกหนึ่งไฮไลท์ เพราะเป็นเรือนหมู่ที่ถือว่าใหญ่ที่สุดในประเทศไทยเลยทีเดียว

ที่นี่จึงจัดสำรับเย็น ให้ทุกคนได้อิ่มมื้อเย็นพร้อมชมการแสดงนาฏศิลป์

สำรับเย็นประกอบไปด้วย

• น้ำพริกขี้กา
• หมี่กรอบโบราณ
• ยำทวาย
• มัสมั่นไก่
• ไก่ห่อใบเตย
• แกงกะทิสายบัว
• เสิร์ฟพร้อมข้าวสวยร้อนๆ ตบท้ายด้วยผลไม้

การแสดงผมอยากเก็บไว้ให้ทุกคนได้ไปเห็นกับตาจริงๆ เก็บภาพมาให้ชมมาเป็นบางส่วน ผู้ที่มาแสดงมีความเต็มที่ กับการแสดงมาก ท่ารำต่าง ๆ รับรู้ได้ว่ามีการฝึกมาอย่างดี ราวกับว่า น่าจะเป็นผู้ที่เรียนมาด้านนี้โดยตรง

ขอทิ้งท้ายกันด้วยเครื่องดื่มไทย ๆ ให้เย็นชื่นใจกันครับ

หากรีวิวถูกใจ ก็ช่วยไลค์กดแชร์ให้หน่อยนะครับ ขอบคุณมากๆ เลยนะ
หากใครอยากเข้ามาพูดคุยกับผม ก็มาทักทายกันในเพจนี้ได้เลย ผมยินดีเป็นอย่างมาก
www.facebook.com/SOtravelerDotCOM
https://www.instagram.com/sotraveler/
และยังสามารถติดตามผลงานรีวิวของ SOtraveler เพิ่มเติมได้อีกที
https://www.SOtraveler.COM

สุดท้ายนี้ต้องขอขอบคุณ "เมืองมัลลิกา ร.ศ.124" คุณจูเลีย และ Readme นะครับ
สำหรับโอกาสในการไปเยี่ยมชมสถานที่พิเศษแบบนี้ ขอบคุณมาก ๆ ครับ