ในช่วงเวลาแห่งความสุขของคนเรานั้น อาจมีไม่มากนักที่ได้เดินทางท่องโลกสัมผัสวัฒนธรรมของประเทศเพื่อนบ้าน แต่คราวครั้งที่มีโอกาส เราควรที่จะกอบโกยความสุขให้เต็มอิ่ม แลเพื่อนบ้านของเราว่า ความแตกต่างมีอะไรที่เราต้องปรับตัวให้ให้ทันกับยุคโลกโซเชียล รวดเร็วเพียงแค่นิ้วสัมผัส อยากรู้อะไร ต้องการอัพเดตข้อมูลอะไรง่าย รวดเร็ว เพียงแค่ใจคิด นี่แหละคือสิ่งที่เราควรเรียนรู้และนำมาปรับใช้ให้เข้ากับยุคเทคโนโลยี และเพื่อเป็นการต้อนรับ AEC การแบ่งปันแชร์ข้อมูลก็เพื่อเป็นแนวทางให้กับทุกท่านได้เข้าถึงข้อมูลที่แม่นยำ

ครั้งนี้ผมได้มีโอกาสไปเยือนมาเลเซีย เป็นการเก็บตกเรื่องข้อมูลที่ยังไม่สมบูรณ์ เพื่อนำมาประกอบกับการเขียนหนังสือท่องเที่ยว ที่อยากจะแชร์ประสบการณ์การเดินทางให้ทุกๆ ท่านได้รับรู้และเป็นไกด์นำทาง ยามที่เราไปเที่ยวจะได้มีข้อมูลประกอบการเดินทาง

คุณเชื่อไหม? ว่า การเดินทางของคนเรานั้น ไม่ได้หยุดเพียงแค่ท่องเที่ยวเพื่อความรื่นเริง แต่หากคนเราเปิดโลกทัศน์ เปลี่ยนมุมมองทางความคิดเปลี่ยนชีวิตที่สนุกแบบไร้ค่าเป็นช่วงเวลาแห่งความท้าทาย หากเราทำได้นั่นหมายความว่า คุณกล้าที่จะยอมเอาตัวเองแลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิต กล้าที่จะไปเรียนรู้หาประสบการณ์ที่สอนให้เราใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่า เหน็ดเหนื่อยกับการสื่อสารที่ไม่เข้าใจ แต่ทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปได้เพราะเรามีทัศนคติเหมือนกัน เมื่อเราไม่รู้ พุดไม่เข้าใจ สื่อสารกันยากลำบาก มีเพียงสิ่งเดียวที่จะสนทนากันรู้เรื่องคือ “ภาษาใบ้ ใช้มือให้เป็นประโยชน์” หรือไม่ก็หยิบกระดาษมาขีดเขียนเท่าที่ทำได้ แต่หากว่ายุ่งยากมากนักหยิบคู่มือภาษาอังกฤษให้เขาอ่านกันไปเลย จะได้รู้ว่าเราต้องการสื่อสารถึงอะไร?

แต่การเดินทางไปประเทศมาเลเซียนั้น นอกจากการสื่อสารที่ไม่เข้าใจ พูดคุยกันไม่รู้เรื่องแล้ว การหาอาหารประทังชีวิตก็ยากเช่นกัน หากเราไม่ศึกษาให้ดี เราอาจเสียค่าโง่ได้ เพราะความรู้เท่าไม่ถึงการณ์นั่นเอง ทุกคนที่เดินทางไป ไม่มีใครที่ไม่โดนหลอก อาจจะมีบ้างเล็กน้อยที่ชอบคิดเงินผิด หากไม่เอะใจก็เท่ากับว่าเราเสียเงินไปฟรีๆ อย่างน้ำดื่ม ราคา 20 บาทเงินไทย หากเป็นเงินมาเลเซียก็น่าประมาณ 2.34 ริงกิต (ค่าเงินของมาเลเซีย 1 ริงกิต เท่ากับเงินไทย 8.56 บาท)

การเดินทางครั้งนี้ ผมได้มีโอกาสไปร่วมงานเทศกาล ไทปูซัม (THAIPUASM) ซึ่งเป็นเทศกาลที่ยิ่งใหญ่มากของชาวฮินดู ซึ่งเป็นการจัดช่วงปลายเดือนมกราคมคมถึงต้นเดือนกุมภาพันธ์ สิ่งที่เราได้เห็นคือความกลมเกลียว การเอื้อเฟื่อเผื่อแผ่ซึ่งกันและกัน แม้อากาศจะร้อนอบอ้าว แต่การได้มาร่วมงานนั้น นับว่า “โชคดี” ที่ได้เห็น และเป็นจุดที่นำกลับมาคิดถึงประเพณีบ้านเรา อะไร? คือความแตกต่าง และอะไรที่ทำให้เกิดคำว่า “ศรัทธา” หากคนเราลุ่มหลงเห็นแก่ตัว แล้วเมื่อไหร่เราจะเห็นคุณค่าของตัวเอง แม้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นอาจเป็นเพียงสิ่งเล็กๆ แต่หากรวมตัวกันเมื่อไหร่ สิ่งที่เล็กกลายเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ เพราะความเชื่อ ศรัทธานั่นเอง

เทศกาลไทปูซัมจัดที่ถ้ำบาตู (Batu) ซึ่งเป็นสถานที่ประกอบพิธีกรรมทางศาสนาฮินดู เพื่อเทิดพระเกียรติเทพเจ้ามูรูก้า โดยจะมีขบวนแห่พระราชรถและการทรมานตนด้วยเหล็กแหลมของเหล่าสาวก ในช่วงเช้าจะมีชาวฮินดูมากมายมาประกอบพิธีกรรมทางศาสนาที่นี่ สิ่งที่โดดเด่นที่สุดของถ้ำบาตู คือรูปปั้นสีทองขนาดใหญ่ของพระขันธกุมาร ลูกของพระศิวะ บริเวณปากทางเข้าในถ้ำต้องขึ้นบันได 272 ขั้นสู่โถงถ้ำด้านบนเพื่อชมความงามของหินงอก หินย้อยได้

การเดินทางขึ้นข้างบนนั้นต้องใช้กำลังมากพอ หากไม่มีความศรัทธา และเชื่อมั่นในตัวเอง อาจเกิดความท้อแท้ หรือขยาดหวาดกลัวกับคำว่าเหนื่อย แต่เมื่อเรามีโอกาส การเดินทางขึ้นข้างบนนั้นเป็นความท้าทายและความเชื่อรวมกันก่อเกิดเป็นความศรัทธา ในเมื่อคนอื่นเขาทำได้ แล้วทำไม? เราจะทำไม่ได้ จริงไหม?

ผมเชื่อเหลือเกินว่า หากคนเราเปิดใจให้กว้าง ยอมรับกับการเปลี่ยนแปลง และเตรียมพร้อมรับมือกับสิ่งที่เกิดขึ้น ทุกอย่างผ่านพ้นไปได้ด้วยดี เช่นเดียวกับการเดินทางไปเที่ยวมาเลเซียที่ยังมีอะไรอีกมากมายมาแบ่งปันแชร์ความรู้ให้กับทุกๆ ท่านได้รับทราบ เพื่อนำมาเป็นข้อมูลสำหรับการเดินทาง อาจจะมีบางช่วงบางตอนที่สนุกสนาน หัวเราะเริงร่า แต่อีกมุมหนึ่งของชีวิตอาจจะซึมเศร้าเหงา วังเวงก็เป็นไปได้ แต่ถึงอย่างไร เมื่อเรากล้าที่จะเผชิญกับโลกภายนอก ความทุกข์ที่ขังอยู่ในใจ สลัดทิ้งให้หมด และเก็บเกี่ยวความสุขให้เต็มอิ่ม เพราะความสุขที่แท้จริงเกิดจากใจที่เป็นสุข และสนุกกับสิ่งที่ทำ