การเดินทางครั้งนี้ยังคง concept เหมือนเดิม นั่นคือ เรื่องงาน เรื่องเที่ยว เรื่องเดียวกัน เป็นการเก็บเกี่ยวประสบการณ์ท่องเที่ยวหลังจากทำงาน ครั้งนี้ทีมงานมาทำงานกันที่จังหวัดศรีสะเกษ หลังจากภาระกิจการทำงานลุล่วง ภารกิจต่อมาคือการแสวงหาสถานที่ท่องเที่ยวในละแวกใกล้เคียง จัดแจงหาข้อมูลในอากู๋ google ได้ผลสรุปคือ อุทยานแห่งชาติภูจอง-นายอย อ.นาจะหลวย จ.อุบลราชธานี อย่าถามถึงเส้นทางการเดินทางเพราะทีมงานยอมรับตรง ๆ ว่า หลับสนิทตลอดทาง ตื่นมาอีกทีก็ถึงที่หมาย!!!

ทางลงน้ำตกค่อนข้างลาดชัน แนะนำว่ากำลังขาต้องดี

“ผมไม่ลงไปนะ เดี๋ยวรออยู่ที่รถนี่แหละ” สัญญาณเตือนครั้งที่ 1 ของพี่คนขับรถตู้ แต่พวกเราหาได้สนใจไม่ จัดแจงเตรียมพร๊อพ อุปกรณ์ครบมือ มุ่งหน้าสู่เป้าหมาย สัญญาณเตือนครั้งที่ 2 เริ่มขึ้น ระหว่างเดินทางลงไปยังน้ำตก นักท่องเที่ยวบางส่วนเริ่มเดินขึ้นสวนมาเป็นระยะ เสียงหืดหอบของเพื่อนร่วมทางก็ยังไม่สามารถทำอะไรกับเราได้ แต่จะให้เดินขึ้นไปก็คงจะใช่ที่เพราะตอนนี้เราเดินมาครึ่งทางแล้วเอาวะ!! ไหน ๆ ก็มาถึงแล้วเสียงน้ำตกดังอยู่ไม่ไกลเดินต่อไปค่ะ!!! ระหว่างนั้นสัญญาณเตือนครั้งที่ 3 ก็ปรากฏขึ้น เกือบทุกคนที่เดินขึ้นมาต่างถอดรองเท้า และถือกันมา พาให้เราชวนคิดว่าทำไม?? ต้องถอดรองเท้าด้วย ระหว่างทางเดิน

มีทั้งดอกไม้ป่า กล้วยไม้ มอส นานาชนิดพาให้เราหยุดถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึก และแล้วก็ถึงจุดหมาย ภาพที่เห็นตรงหน้า คือภาพม่านน้ำตกที่ค่อย ๆ ไหลลงมาเป็นสาย แอ่งน้ำกว้าง และใส มองเห็นฝูงปลาตัวเล็ก ๆ แหวกว่ายพลิกตัวทอแสงประกายเมื่อกระทบกับแสงแดด ระหว่างที่ดื่มด่ำกับความงามของน้ำตก เดินเอาเท้าสัมผัสเม็ดทรายละเอียดนุ่มๆ ประหนึ่งอยู่ชายหาดกลางป่าทึบ เดินลงมาหน่อยค่อยๆ หย่อนเท้าลงแช่ทำสปาแบบเพลิน ๆ บ้างก็มีฝูงผีเสื้อหลากสีบินวนเวียนไปมา คงเพราะได้กลิ่นหวานๆ ของเหงื่อเลยแวะมาทักทายเป็นพัก ๆ

ก่อนเดินลงไปถึงน้ำตกจะมีทางแยกให้เราเดินไป...ในม่านน้ำตก มุมนี้จะมองลงไปด่านล่างสวยมาก

ระหว่างทางเดินไปม่านน้ำตกทางเดินสะดวกกว้างขวาง แต่ไม่มีที่กั้นมีเด็กไปต้องระวังความปลอดภัยด้วย

สวยมากครับ บรรยากาศเย็นสบายในม่านน้ำตก

น้ำตกใสๆ กับทรายที่เม็ดละเอียดนุ่มเท้ามาก สปาปลาบำบัดเท้าเพลินๆ

พักสายตาด้วยสีเขียวจากธรรมชาติ....ฟังเสียงน้ำไหลสปาอารมณ์ได้อย่างลงตัว

หยอกล้อกับธรรมชาติ

ดื่มด่ำความงามจนสมใจ ก็ถึงคราวที่ต้องเดินทางกลับ สัญญาณเตือนครั้งที่ 3 ได้ถูกคลี่คลายว่าทำไมแทบจะทุกคนถึงถอดรองเท้าเดินขึ้น เพราะน้ำที่ใสไหลเย็น จนเกินห้ามใจจึงทำให้ไม่ว่าใครๆ ต่างต้องถอดรองเท้าลงมาสัมผัส คราวนี้แหละ สัญญาณเตือนภัยครั้งที่ 1 และ 2 เริ่มเห็นภาพชัด เพราะทางขึ้นค่อนข้างชัน กว่าเดินถึงที่หมายก็เล่นเอาแทบจะเป็นลมล้มตึงกันเลยทีเดียว ดังนั้นข้อแนะนำสำหรับผู้ที่สนใจอยากจะเดินทางมาเที่ยวที่น้ำตกห้วยหลวง แนะนำให้ฟิตร่างกายให้พร้อมจะได้ไม่ต้องหอบจับเหมือนทีมงาน...

ฝากกดไลค์กดติดตามเพจ เอะอะเที่ยว ด้วยนะครับ https://www.facebook.com/AEARETIEW

แนะนำติชม https://www.facebook.com/sirichet.pro