"มัชฌิมา คาเฟ่ ความสุข...อยู่ที่ความพอดี" คาเฟ่ที่แสนจะอบอุ่น ตกกลางคืนเป็นสุราสถาน ที่โคตรชิว

"จักรวาลจะเหวี่ยงคนที่มีความชอบเหมือนกัน มาอยู่ด้วยกัน" ก่อนนั้นก็แค่คิดว่าเป็นคำเท่ๆ ของคนอาร์ตๆ คนชอบเหมือนกันมันก็คงต้องอยุ่ในที่ๆ เดียวกันอยู่แล้วป่าววะ เรื่องธรรมดาที่โคตรจะเบสิก แต่ที่ไม่ธรรมดาคือความบังเอิญ ที่เพื่อนเราสมัยอยู่เชียงใหม่ชวนไปนั่งฟังเพลงจาก "อ้น ทางควาย" เพื่อนของนางอีกที เราก็แบบโอเคๆ ด้วยความอยากเจอเพื่อน ไม่ได้เจอกันนานล่ะ อย่างน้อยก็ไปนั่งคุยกันนิดๆหน่อยๆ อัพเดตเรื่องราวชีวิตกันสักนิด พี่อ้นลงแล้วเรากลับเลยนะ อีกวันเราต้องมีไปดำน้ำแต่เช้า ต้องรีบนอน เตรียมตัวเดี๋ยวจะเมาเรือแทนเมาค้าง......

เรามาถึงช้ากว่าที่นัดนิดหน่อย จอดรถแบบงงๆ มองหาร้านเหล้าไม่เจอสักร้าน มีแต่ร้านกาแฟที่ยังไม่ปิดอยู่หน้าที่พักอะไรสักอย่าง ร้านขาวๆ คลีนๆ สวยน่านั่งจิบกาแฟใช้ได้ ด้วยความเร่งรีบ เสื้อผ้าที่ยังไม่ได้เปลี่ยนจากชุดทำงาน สภาพโทรมๆ ที่ไม่ใช่ปกติที่เราจะมานั่งร้านกลางคืน สภาพเยินแบบนี้!!! แต่อย่างที่บอก จุดประสงค์คือเราอยากเจอเพื่อนสมัยมัธยมเพราะงี้เลยไม่จำเป็นต้องสวย ตัวต้องหอม ให้มาเจอใครพิเศษ แต่พอลงจากรถเท่านั้นแหละ เห้ย!!!! แถวนี้มีคนร้องเพลงแนวนี้ด้วยหรอ นิอยู่มา 4 ปีแล้วนะ หาร้านที่ร้องเพลงแบบนี้ยากมากกกกกกก ในหัวแม่งเริ่มมีความสนใจมากขึ้นจากเดิมแค่กะมานั่งคุยกะเพื่อนแล้วก็ขอตัวกลับเลย เปลี่ยนใจมานั่งต่ออีกนิดละกันเนอะ เดียวกินน้อยๆๆละกัน ขอเป็นโกโก้เย็น แทนสุรา เนอะ พรุ่งนี้ร่างกายคงไหว ปล่อยตามหัวใจหน่อยละกัน 1 ปี มีงานนี้แค่ 1 ครั้ง มันก็คุ้มที่จะตามใจตัวเองอยู่

จะให้กินเบีนร์เต็มที่ใจก็ไม่กล้า จะให้สั่งนมมานั่งกินก็กลัวๆ กลัวมันไม่เข้ากัน ลังเล คิดอยู่ในหัวอยู่ตั้งนาน เอาไงดีวะ เอาไงดีวะ ขนมในรถเพื่อนหมดก็แล้ว คาเฟ่เปิดอยู่ป่าวหน่อ~~~ รวบรวมความกล้าที่มีอยู่ เอ้าเว้ย "พี่คะ...โกโก้เย็นแก้วนึงค่ะ"...................แล้วทุกอย่างก็เงียบชิ้ง~ ปล่อยให้ในหัวเราคิดไปต่างๆนาๆ จะโดนด่าป่าววะเนียะ เค้าให้กินเหล้ามากินโกโก้ ถ้าเค้าไม่ขาย เราจะเขินมั้ย มันจะอารมณ์เหมือนโดน ผู้ชาย ไม่ตอบรักป่าวว่ะ...... แล้วพี่เป้งก็บอกเรา ว่า "ไม่ขาย แล้ววววววว" ใจโคตรสลาย ยิ่งกว่าโดนรุ่นพี่สะบัดรัก แต่...ให้ฟรีเว้ย

โกโก้เย็นๆ ชื่นใจ ใช้ได้ไม่แพ้สุราเลย ราคาไม่แพง ปกติ แก้วละ 30 บาท แต่แก้วนี้พี่เป้งเจ้าของร้านใจดี ให้มาฟรี เฉย!!! ฟลุ๊คมาเจอร้านดีๆ แล้วยังจะฟลุ๊คได้กินฟรีอีกต่างหาก ที่นี้มันหลุมรวมความสุข ของเรารึป่าว ~ ข้างๆ คาเฟ่ มีแกล้มรวมให้เรากินกับเครื่องดื่มไม่ให้ไม่เหงาปาก เป็นเฟรนฟราย หมูสไลด์ย่าง ผักย่าง กับน้ำจิ้มแจ่ว อร่อยเพลินปาก ลำบากไขมันช่องท้อง เราอีกล้าววววววว

ระหว่างจบแต่ละวง พี่เป้งจะเชิญเพื่อนพ้อง พี่น้องนักดนตรี มาพูดคุยแนะนำตัวให้เรารู้จักกันอยู่ทุกช่วง ฟังผ่านๆ อาจจะเข้าใจยาก แต่ลองตั้งสติ เปิดใจ ฟังเรื่องราวที่ทุกคนถ่ายทอด สลับกับถ้วงทำนอง ที่ขับร้อง เรากลับได้พลังงานบางอย่าง ที่ลึกลับ แต่ทรงพลัง ให้เรากลับไปต่อเติมความฝัน เล็กๆ แม้จะยากที่จะเป็นไปได้ เพราะถ้าเราลงทุนกับความฝัน ทั้งแรงกาย และแรงใจ ทั้งวันและเวลา ฝันนั้นจะไม่ทรยศกับเรา เพราะอย่างน้อยๆ สิ่งที่เราได้มาก็เป็นความสุขระหว่างทางที่เราลงมือทำไป

จากความตั้งใจแรก ที่ว่าจะอยู่แค่ ชั่วโมงเดียว กลายเป็นลองต่ออีกนิด หรือหลายคนอาจจะว่าเราติดลมก็ได้ จากคนที่ชอบนั่งร้านดนตรีสด และดื่มสุราจนหัวทิ่ม รอบนี้อาจจะเพราะความจำเป็นที่ทิ้งตัวไม่ได้ การนั่งดื่มโกโก้ฟังเพลง จนเที่ยงคืนก็ไม่ได้มีความน่าเบื่อเลยสักนิด จะมีสักกี่ครั้งที่เราไม่หยิบโทรศัพท์มาเขี่ยเล่น นอกจากนำมันมาบันทึกเสี้ยววินาที ที่น่าจดจำ แต่เราอยากจะมองดูตรงมุมเวทีเล็กๆ ที่ดูอบอุ่น ไม่แม้ที่จะคุยกับเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมากกว่าสองปี เพราะเราอยากจะซึมซับเสียงร้อง และคิดตามเนื้อร้องที่ ทุกคนถ่ายทอดออกมา ส่วนเพื่อนไว้ค่อยนัดใหม่นอกรอบ เนอะ ไม่ว่ากัน .......

ใครชอบบรรบากาศแบบนี้ ขอย้ำ 1 ปี มีครั้งเดียวเท่านั้น โปรดตามติดและติดตามได้ที่ facebook fanpage https://www.facebook.com/Machimacaferayong/ พี่เป้งบอกกับเราว่า วันดีคืนดี คืนวันเสาร์-อาทิตย์ อาจจะมีดนตรีสดจากพี่เป้งให้ฟังด้วยนะเออ....

พิกัดร้าน https://maps.app.goo.gl/AXHABpikCaezfCje7

ขอปิดท้ายด้วยเพลง จากพี่เป้ง เจ้าของร้านสักเพลงนะคะ

ยินดี

#มัชฌิมาคาเฟ่_ความสุขอยู่ที่ความพอดี

...ยามเช้าหยิบยื่นกาแฟเพื่อปลุกเร้าหัวใจ
...ยามสายนั่งอ่านหนังสือฟังเสียงน้ำไหลเบาๆ
...ยามเย็นก็อาจจะเปลี่ยนเป็น "สุราสถาน" ได้
...ดื่มเพลินได้ที่หยิบกีต้าร์มาเล่นร้องย้อมใจ

(พี่เป้ง...มัชฌิมา)