ลุยโลกกว้างที่ดานัง (ตอนที่ 3)

highlights:

• ร้านอาหารกลางวัน
• หมู่บ้านฝรั่งเศส
• บรรยากาศบน Cable car และสะพานมือ
  

---------------------------------------------------------------------------------

หลังจากที่เรานั่ง Cable car ขึ้นมาจนสุดสายแล้ว [ลุยโลกกว้างที่ดานัง (ตอนที่ 2)] เราก็รีบตรงดิ่งไปหาร้านข้าวก่อนเลย ซึ่งร้านข้าวเราซื้อไปล่วงหน้าเป็นบุปเฟ่ต์อาหารเวียดนามสำหรับมื้อกลางวัน ราคา 227฿ แล้วเขาจะสุ่มร้านมาให้เราจาก 5 ร้าน แล้วเงื่อนไขต่อมาก็คือจะต้องใช้เวาเชอร์ก่อน 12.00 เราก็เลยจะต้องรีบไปกินข้าวก่อน ถ้าใช้เวาเชอร์ไม่ได้นี่ร้องเลยนะ 5555

เราได้ร้าน Arapang4 ในเวาเชอร์ก็จะมีแผนที่มาให้ว่าร้านนี้อยู่ส่วนไหน ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากสถานี Cable car ที่เราลงมาเท่าไหร่ เราก็เดินตามแผนที่มาเรื่อยๆ จนมาถึงร้านตอน 12.03 ยังทันอยู่ >//<

ข้างในร้านมีที่นั่งให้เลือกเยอะมากกก มีอยู่ 4 โซน มีทั้งโซนในร้าน นอกร้าน แนะนำให้นั่งข้างนอกร้านวิวสวยมากกกกกก ลมเย็นสบายมากกกกก 

มีอาหารให้เลือกหลากหลาย แต่เรากินแฮมเข้าไปเค็มปี๋เลย TT^TT อย่างอื่นก็เฉยๆ นะ 

แต่ให้อภัยคือ วิวข้างร้านสวยมากกกกกกกกกกกก

มองวิวได้สุดลูกหูลูกตา แถมอากาศเย็นสบาย คือดีม๊ากกกกก เหมือนเสียเงินสองร้อยกว่าบาทเพื่อมาดูวิวอะ 55555

พอกินข้าวอิ่มแล้ว เราก็เริ่มออกไปสำรวจหมู่บ้านฝรั่งเศสกันนน จังหวะเรากินข้าวเสร็จประมาณบ่ายโมงพอดี คนก็ยังดูไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ เดินได้แบบสบายๆ

นี่ขนาดแบบคนไม่ค่อยเยอะนะ คือถ้าคนเยอะตรงนี้จะไม่มีที่ว่างให้เดินเลย ใครที่ไม่ชอบคนเยอะๆ แนะนำให้จองที่พักบนนี้ แต่เราว่าถ้าถ่ายรูปแบบไม่มีคนเลยภาพมันอาจจะดูเหงาไป ถ่ายช่วงนี้แหละกำลังดี 5555

คือมันกว้างมากกกกกกก ถ้าจะมาให้เตรียมร่างกายให้พร้อม ทุกที่สวยไปหมด ดีทุกมุม ในตรอกซอกซอย เทเวลามาสักสองวันก็ดีนะ

แต่พอคนเริ่มเยอะเราก็เริ่มจะไม่ค่อยสู้และ เราก็เลยสวนทางกับคนอื่นนั่ง Cable car ไปที่สะพานมือ วิวดีม๊ากกกกกกกก เห็นภูเขาเป็นชั้นๆ ไล่ระดับสี คือสารภาพตามตรงว่าเคยเห็นวิวนี้ในหน้า desktop คิดว่าเป็นภาพกราฟิกที่เขาทำขึ้นมา ที่ไหนได้ ธรรมชาติจริงๆ มันเป็นแบบนี้เลย *0*

เห็นไหมสะพานมือคนยังน้อยอยู่เลยๆ รีบไปเลยทีนี้

พอเรามาถึงคนเริ่มเยอะแล้ว แต่ แต่ ยังมีทัวร์รอตามหลังเราเข้ามาอีกเพียบ!!! รีบเดิน รีบถ่ายรูปสิจ๊ะ รอไรอะ 5555

วิวนี้บนสะพานก็สวยเหมือนกัน เห็นได้เลยว่าเวียดนามคือเมืองธรรมชาติจริงๆ

ตอนจะกลับเรากะว่าจะถ่ายรูปตัวเองกับวิวนี้สักหน่อย ถ่ายให้เพื่อนเสร็จ คนทะลักทะลายออกมาหยั่งเยอะอะแมร่ TT^TT สุดท้ายก็ไม่ได้ถ่าย 555555555 แล้วขากลับเราก็ได้นั่งรถที่เป็นรถชัทเทิลบัสกลับจริงๆ ด้วย ขามาเราแค่โชคดีได้รถส่วนตัวเฉยๆ 

ส่วนตอนหน้าเหมือนจะไม่มีอะไร แต่ทำไม๊ทำไมก็ยังมีจนได้ คือถ้าทริปไหนไม่มีอะไรพีคนี่คงไม่ใช่เราอะ 55555 แล้วมันจะพีคอะไรยังไง ติดตามได้ใน [ลุยโลกกว้างที่ดานัง (ตอนที่ 4)] หรือติดตามการเดินทางอื่นๆ ของเราได้ที่ เพจ "Try to Try ก็แค่ออกไปลอง" แล้วจะรู้ว่าการก้าวออกจาก Comfort zone ของตัวเองมันสนุกแค่ไหน