ก่อนเดินทางขึ้นสู่ดอยหลวง เราต้องติดต่อที่ทำการหน่วยย่อย ดล.6 อุทยานแห่งชาติดอยหลวงพะเยา ซึ่งทางอุทยานเปิดให้ขึ้นตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคมถึงกลางเดือนกุมภาพันธ์เท่านั้น จำกัดจำนวนคนขึ้นวันละ 50 คน ในการเดินป่านั้นจะต้องมีเจ้าหน้าที่ป่าไม้อย่างน้อย 1 คนเดินไปกับเราด้วย เพื่อความปลอดภัยของนักท่องเที่ยว และหากท่านใดแบกน้ำหนักเยอะไม่ไหว ทางอุทยานก็มีลูกหาบไว้คอยบริการด้วย คิดวันละ 600 บาท แบกให้ 15 กิโลกรัม ถ้าเกินคิดกิโลกรัมละ 50 บาท
แต่ช่วงที่ผมไปเป็นช่วงที่เพิ่งผ่อนปรนมาตรการล็อกดาวน์โควิด-19 ชาวบ้านที่มารับจ้างเป็นลูกหาบเขากลัวกลุ่มคนที่มาจาก จังหวัดกลุ่มเสี่ยง เลยไม่มีใครมารับจ้างแบกให้ พวกเราเลยแบกกันเองเลยครับบบบบ 😂😂😂😂😂 หลังแทบหัก!!
จุดรวมพลก่อนขึ้นดอยหลวง
เราเริ่มเดินจากจุดรวมพลริมถนน 120 เพื่อพิชิตดอยหลวง – ดอยหนอกซึ่งอยู่ในเขตอำเภอวังเหนือ จังหวัดลำปาง เป็นจุดเริ่มเดินที่มีวิวทิวทัศน์สวยกว่าจุดเริ่มเดินจุดอื่นๆ ระยะทางเดินจากจุดเริ่มเดินจนถึงยอดดอยหลวงประมาณ 10 กิโลเมตร เป็นทางเดินที่ถือว่ายังไม่ยากมาก
วิวจุดรวมพลสวยๆ แฉะภาพกันสักหน่อยนะครับ😊
ก่อนจะมาทริปนี้อ่านรีวิวของคนที่เคยมาเดินแล้ว มีแต่คนบอกกันว่า โหดมากกกก จุดที่เป็นที่เรื่องรือของที่นี้เค้าบอกกันว่า ชื่อ สันหมูแม่ด้อง …. ผมก็ว่าชื่อน่ารักดีนะครับ 😂 คิดในใจว่ามันจะชันสักเท่าไหร่กันเชียว!! ป่ะ ว่าแล้วก็เริ่มเดินกันครับ
เส้นทางช่วงแรกๆ จะไม่ชันมากครับ เดินสบาย มีทุ่งเนินเล็กๆ ลานหญ้า สลับกันไปเลื่อยๆเลยครับ
เนินนี้ถ้ามีหมอกด้วย จะสวยมากๆเลยครับ เห็นรีวิวของบางคนที่มา ถ้ามีช่วงฤดูฝนก็จะสวยมากครับ
มีไอหมอกปกคลุมจาง ๆ สวยเลยครับ
นี่เนินแรกนะครับ ช่วงเริ่มครับ 😂😂😂😂😂
เหนื่อยเอาเรื่อง😂😂
บอกแล้วไงครับ แค่ช่วงเริ่ม ที่ผ่านมานั้นยังไม่นับ 🤪😂 ผ่านป้ายนี้ไปเริ่มนับความเหนื่อยกันได้เลยครับ 55555555😂
เห็นข้าวเหนื่อยไก่ทอดเพื่อนคนข้างหน้าละเริ่มหิวเลย เดินมายังไม่ถึงไหน ชักเริ่มหิว
เจ้าดำ ตามมาจากในหมู่บ้าน พี่เจ้าหน้าที่บอกว่ามันชอบวิ่งตามรถนักท่องเที่ยวมา แล้วมันก็จะตามไปแบบนี้ทั้ง 3 วันจนถึงวันลงจาดอยหนอก เดินอึดมาก
แวะถ่ายรูปสักนิดนะครับ แก้เหนื่อย เดินไปถ่ายไป ถือว่าพักในตัว
เดินมาสักพักใหญ่ๆ จะถึงจุกพักกินข้าว จุดนี้ชื่อว่า ป่าสนเขา เจ้าหน้าที่จะให้หยุดพักกินข้าวบริเวณนี้ เพราะเนินต่อไปเป็นที่โหดมากๆ ถ้าสักเกตุดีๆ ทางขวามือครับ สูงๆ นั่นเลยครับ 🤪
พักกินข้าวเอาแรงก่อนดีกว่านะครับ
- เนิน สันหมูแม่ด้อง
อีกหนึ่งเนินไฮไลต์ของที่นี่เลยครับ นอกจากตำนานความชันที่เล่ากัน ก็ยังมีความสวยงามซ้อนอยู่ครับ เนินสูงๆ กับหญ้าที่ปกคลุมเขีียวขจี สวยมากครับ ผมชอบมากๆ ตอนเดินขึ้น ไม่เหนื่อยเท่าที่คืดเลยครับ เดินเลื่อยไป ชิวๆ แปปเดียวก็ถึงยอดครับ สบายมากๆ
ภาพนี้ถ่ายจากข้างบนครับ ให้ 100 คะแนนเต็มเลยครับ ❤️ หายเหนื่อยเลย คนที่ชอบวิวทั่งหญ้าเขียวฟ้า น่าจะชื่นชอบจุดนี้มากแน่เลยครับ
และเมื่อเดินเนินเขาสูงๆ มาสักพักใหญ่ เราก็มาถึงจุดพักคืนแรกของเราบนยอดดอยหลวงพะเยา มองลงไปข้างล่างคือวิวจังหวัดพะเยา และจะเห็นกว๊านพะเยาอยู่ซ้ายมือไกลๆ ถ้าใครมาถูกช่วง ถูกวันจะได้เจอเป็นทะเลหมอกปิดมิดเต็มท้องฟ้า สวยมากๆครับ แต่ช่วงที่ผมไปคือ หมอกฟุ้งมากๆ สลับท้องฟ้าเปิดทั้งวัน อดเห็นทะเลหมอกเลย
แต่ถือว่าทริปนี้ภูมิใจมากครับ ที่พาตัวเองขึ้นมาถึงข้างบนนี้ได้ โดยที่แบกของเองทุกอย่างโดยไม่มัลูกหาบเลย
ตอนเช้าช่วงพระอาทิตย์กำลังขึ้นยิ่งสวยมากๆเลยครับ ถ้ามีทะเลหมอกข้างล่างคือจะยิ่งสวยมากกว่านี้❤️
จุดยอดดอยหลวงพะเยาเราจะพักกันแค่ 1 คืน จากนั้นจะเดินไปนอนกันที่ดอยหนอกอีก 1 คืน ซึ่งเดินไปอีกแค่ 2 กิโลก็ถึงแล้วครับ
ภูเขาเหมือนมีทั้งฤดูฝนและฤดูหนาวในวันเดียวกัน สวยมากครับ ดูเหมือนถูกมนต์สะกด ที่ภูเขาค่อยๆถูกหมอกปกคลุมจนมิด
อากาศดูเหมือนร้อน แต่ก็ร้อนจริงๆครับ 55555😂🤪
ถ้ารอให้หมอกเปิดเราจะสามารถเห็นยอดดอยหนอกอยู่ในกลุ่มเมฆหมอกได้ไกล ครั้งแรกที่เห็นวิวนี้ ผมนี่ร้องโอ้โหเลย เพราะดูแปลกตามากครับ ยอดเขาที่มีเจดีย์อยู่ข้างบน มีเมฆหมอกลายล้อม ดูมีมนต์ขลังมากเลยครับ
คนติดเขา : The Mountain Addict
วันเสาร์ที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 เวลา 23.35 น.