หลังจากชีวิตมัวเอาแต่วิ่ง...วิ่ง...วิ่ง...วิ่งเทรล...วิ่งถนน

วิ่งเทรลก็ไม่ได้มีเวลาดื่มด่ำสัมผัสธรรมชาติ...เพราะเส้นทางการวิ่งของฉันคือการทำเวลา

จนไม่ได้เงยหน้ามองธรรมชาติที่อยู่ข้างหน้า ฉันมองแค่นาฬิกา คู่แข่ง จนลืมสิ่งรอบข้าง

ทำให้ไม่ได้เข้าไปสัมผัสวิถีธรรมชาติของป่า เหมือนแต่ก่อน 

ช่วงนี้ฉันเริ่มกลับมาเงยหน้ามองฟ้า มองสิ่งรอบข้าง ไม่เร่งรีบ ค่อยไป ค่อยก้าว

ชื่นชม หยุดมอง หยุดพักหายใจยาว ๆ 


ฉันเป็นคนแม่สาย  แต่ป่าแถบแม่สาย ฉันมีโอกาสได้ไปขึ้นแต่ดอยจ้อง หรือดอยนางนอนนั่นเอง

เรียกว่าขึ้นเกือบทุกปี (ถ้าว่าง) แต่ทุก ๆ ปี ฉันก็ยังเห็นความเปลี่ยนแปลงของป่าตลอดเวลา

...ล่าสุดที่ผ่านมา 22 ม.ค.62 พี่ต๋อง แกเป็นสายล่าภูเขา  ที่ไหนยาก ๆ พี่แกจะไปล่า ไล่เก็บความสวย

รอบนี้พี่เลยชวนเรา กับน้องอีก 2 คน ไปเดินขึ้นเขา บ้านนาปง #ป่าหลังบ้าน  

โอกาสแบบนี้หาได้ยาก ถ้าเราไม่ได้ไปกับคนรู้ทางก็คงไม่มีโอกาสได้ไป  

ป่าแถวแม่สาย ถือว่าอันตรายเกี่ยวกับผู้ค้ายา แต่พี่เค้าไปมาหลายรอบแล้วไม่มีอันตราย

ขับรถเข้าหมู่บ้านนาปง  ผ่านวัดนาปง ไร่สับปะรด จะเห็นดอยข้างหน้า

เห็นถนนลูกรัง  เราตื่นตาตื่นใจมาก เป็นคนแม่สายแต่ไม่เคยได้เข้ามาทางนี้เลย

ไม่ต้องบรรยายอะไรต่อแล้ว ดูรูปเลยดีกว่านะค่ะ

หรือจะตามเข้ามาดูคลิ๊ปได้ในหน้า Youtube ของเราได้ค่ะ

กดลิ้งค์นี้ได้เลยนะค่ะ      คลิ๊ปเดินป่าบ้านนาปง

ก้มหน้าก้มตาเดิน  มันเพิ่งแค่เริ่ม

คิดถึงหนัง Tomb Raider

ลงมาโดยปลอดภัย....

...ลูกข้างหลังนั่นแหล่ะที่เราขึ้นไปพิชิตมาแล้วคร้า...



คนเหนือจวนแอ่ว

 วันพฤหัสที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2565 เวลา 11.02 น.

ความคิดเห็น