“อาจเป็นเพราะรักที่สุดใจ หากแต่เป็นรักไม่สมใจ อาจเป็นเพราะเทให้หมดใจ หากแต่ไม่รู้ไม่สาใจ”

ภาพต้น สถาปนิกหนุ่มจากกรุงเทพ ขับรถมอเตอร์ไซต์ที่มี นา นางเอกในเรื่องซ้อนท้ายกัน โดยบรรยากาศรอบข้างเต็มไปด้วยหุบเขาของเมืองพังงา สุดท้ายมาจบที่ตรงสะพานเหล็กบุญสูง เป็นความทรงจำของผมมาตลอด ตั้งแต่มีโอกาสได้เข้าชมภาพยนตร์เรื่อง Wonderful Town (2007) ของคุณอาทิตย์ อัสสรัตน์ จนวันนี้ เกือบ 20 ปีความประทับใจนั้นก็ยังมีอยู่ จนครั้งหนึ่งมีโอกาสพูดคุยกับรุ่นพี่ที่ทำงานที่ชอบเหมือนกันแล้วพยายามไปตามรอย Location เหมือนกัน จึงเป็นจุดเริ่มต้นสำคัญที่ทำให้เกิดรีวิวนี้ครับ 

ต้องบอกก่อนว่า ใครที่ไม่อินกับภาพยนตร์เรื่องนี้ อาจจะสงสัยว่าทำไมพวกผมหลงรักมุมภาพจากภาพยนตร์เรื่อง Wonderful Town หนังเรื่องนี้ถ่ายทอดหุบเขา หมอก และความสวยงามของ พังงา จังหวัดที่หลายคนมักจะข้ามมุมมองหุบเขาและไปเขาหลักเพื่อสัมผัสกับบรรยากาศของทะเล Wonderful Town หยิบเอาความสวยงามของเมืองถ่ายทอดออกมาได้อย่างชัดเจน โดย Location หลักๆ ที่เราจะตามรอยกัน นั้นคือ โรงแรมหลักเมือง 1 ที่เป็นที่หลักของภาพยนตร์ สะพานเหล็กบุญสูง สะพานท่านเจ้าฟ้า

ต้องบอกก่อนเลยว่า Location ของแต่ละที่นั้นค่อนข้างห่างกันมากๆ ครับ ถ้าแนะนำก็ให้เริ่มจากโรงแรมหลักเมือง 1 ก่อนเนื่องจากว่าอยู่นอกเมือง ซึ่งอีก 2 Location จะอยู่ที่ตะกั่วป่า ซึ่งในวันนั้นเองยอมรับครับว่า คุยกับภรรยาว่า อยากจะขอเจ้าของโรงแรม เข้าไปข้างใน โดยก่อนจะเข้าไปก็วนเวียนจนเจ้าของคงงง ว่า 2 คนนี้ทำอะไรกัน เลยตัดสินใจเข้าไป แล้วบอกป้าว่า ป้าครับโรงแรมนี้เป็น 1 ในสถานที่ถ่ายทำภาพยนตร์เรื่อง Wonderful Town รึเปล่า คุณป้าก็บอกว่าใช่ หลังจากนั้นเลยขออนุญาตป้าว่า ขอไปดูความสวยงามข้างบนหน่อยนะครับ แกก็ยินดี จริงๆ แล้วแกจะให้กุญแจเข้าไปในห้องเลย ผมเลยขอแค่ว่า ขอขึ้นไปเก็บบรรยากาศแล้วกัน เลยได้ภาพสวยๆ อย่างที่เห็นครับ 

ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม มีสีผนังที่เปลี่ยนไป แล้วราวตากผ้าที่อาจจะเก่าไปตามสภาพ เมื่อเดินเลยมาอีกนิดมองผ่านดาดฟ้าไป ก็จะเห็นวิวภูเขาเหมือนดังในภาพโปรโมทภาพยนตร์ ผมใช้เวลาตรงนี้นานมาก น้ำตาไหลแล้วก็บอกภรรยาว่า คุ้มแล้ว สวยมากจริงๆ หลังจากนั้น ก็ไปเก็บมุมอื่นๆ ซึ่งจะบอกว่าผมตื่นเต้นกับมันมากจริงๆ เราใช้เวลาอยู่ประมาณ 30 นาที ก็ขอบคุณป้าเจ้าของโรงแรม ซึ่ง ณ ปัจจุบันโรงแรมก็ยังเปิดให้บริการอยู่นะครับ แล้วเราก็มุ่งหน้าไปที่ สะพานเหล็กบุญสูง อีก 1 ฉากที่จำได้ว่า พระเอกกับนางเอก ขับผ่านสะพานนี้ 

อย่างที่บอกครับ สะพานเหล็กบุญสูง กับ โรงแรมหลักเมือง 1 ห่างกันมาก ใช้เวลาพอควรเลย แล้วเราก็มาถึง สะพานเหล็กบุญสูง โดยสะพานขนาดเล็กที่มีเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่ในอดีตคู่อำเภอตะกั่วป่า ซึ่งครั้งหนึ่งเคยได้ชื่อว่าเป็นสถานที่ที่เฟื่องฟูในการทำเหมืองแร่ดีบุก แต่ต่อมาภายหลังเมื่อยุครุ่งเรื่องของเหมืองได้สิ้นสุดลง ในปีพ.ศ.2511 ได้มีการนำเหล็กจากเรือขุดแร่มาสร้างเป็นสะพานเหล็กโคกขนุนแห่งนี้ ที่มีความยาวกว่า 200 เมตรเพื่อข้ามแม่น้ำตะกั่วป่า สะพานเหล็กแห่งนี้ นอกจากจะเป็นสัญลักษณ์ให้ระลึกถึงอดีตของสถานที่แห่งนี้ว่าครั้งหนึ่งเคยเป็นเมืองแห่งแร่ที่ตะกั่วป่าแล้ว โดยในภาพยนตร์ก็เป็นฉากที่ใช้เพลง 20202 ของคุณธีร์ ไชยเดช ซึ่งตอนนี้เป็น 1 ในแหล่งท่องเที่ยวของตะกั่วป่าไปแล้วครับ

หลังจากนั้นเราก็มุ่งหน้าไปอีก 1 Location สะพานท่านเจ้าฟ้าโดยในภาพยนตร์จะเป็นฉากที่นางเอกปั่นจักรยาน ซึ่งใช้เป็นภาพโปรโมทภาพยนตร์เช่นเดียวกัน โดยห่างจากสะพานเหล็กไม่ไกลนัก ซึ่งฉากหลังของสะพานเราจะเห็นภูเขาได้อย่างชัดเจน

สุดท้ายนี้คิดอยู่เสมอว่า ภาพยนตร์เรื่องนี้ เป็นอีก 1 เรื่องที่หยิบขึ้นมาดูเเล้วคิดถึงพังงาเป็นที่สุดมีโอกาสหลายท่านหาชมได้ในทุกช่องทางเเละสำหรับใครที่อยากเดินทางตามรอยก็เเนะนำให้ศึกษาการเดินทางให้ดีครับ ผู้คนพังงาน่ารักเเน่นอน ขอบคุณภาพยนตร์ดีๆ เเละที่สำคัญพี่เต้ อรรถสิทธิ์ รองสวัสดิ์ ขอบคุณพี่เชี่ยว Chiew Dontri ที่สอนให้ผมถ่ายภาพ Location ที่เราชอบไว้เสมอ ได้จากพี่เชี่ยวเลยจริงๆ ที่เป็นคนที่เเนะนำเส้นทางให้ผมไปชมซักครั้ง เพื่อเก็บบรรยากาศภาพสวยๆ ครั้งหน้ามีรีวิวอะไรฝากติดตามด้วยนะครับ